سفر به هندوستان دیار عشق ورای دین

 

سفر به هندوستان دیار عشق ورای دین

 

گفت دانايي براي داستان/ كه درختي هست در هندوستان

هر كسي كز ميوه او خورد و برد/ ني شود او پير ني هرگز بمرد

هند پر جمعیت ترین کشور دنیا بعد از همسایه شمالی خود یعنی چین است ، پهناوری این کشور حاصلخیز دو برابر ایران است و فرهنگ کهن آن تحت تاثیر ایران قرار گرفته بطوریکه طی 800 سال زبان رسمی مردم این کشور پارسی بوده  است.  

هند به کشور 72 ملت معروف است که دلیل آن را می توان تنوع چشم گیر ادیان ، نژادها و زبان های مختلف دانست . کشوری که علیرغم تنوع فرهنگی دارای مردمی خونگرم است ، لبخند از صورتشان محو نمی شود و  فقیر و غنی صمیمانه در کنار یکدیگر روزگار را سپری می کنند.

سفر به هند برای من یک آرزو بود همانقدر که دوست دارم به فرانسه و اسپانیا  سفر کنم دلم برای سفر به هند هم می تپید . سینمای پر زرق و برق بالیوود  و بخصوص فیلم میلیونر زاغه نشین (برنده جایزه گلدن گلوب و اسکار- 2009 )خود بزرگترین محرک من برای برنامه ریزی سفر هند بود.

با توجه به شرایط  اقتصادی کشور و زمزمه حذف ارز مسافرتی باید سریع تر برای یک سفر برنامه ریزی می کردیم . بعد از بررسی جمیع جوانب و از جمله دلایل مذکور هند را انتخاب کردیم سپس با جستجو در تورها و با مقایسه قیمت و کیفیت هتل ها یک تور به مبلغ سه میلیون و 430 را خریدیم . با توجه به اینکه ساکن شهر تهران نبودیم مدارک شامل پاسپورت ، عکس 5*5 ، کپی شناسنامه و کارت ملی را برای آژانس پست کردیم که بعد از یک هفته وقت سفارت را اعلام کردند.

هزینه صدور ویزای هند بیش از 450 هزار تومان بود که بر عهده آژانس بود و تنها کار ما در سفارت هند که در خیابان آفریقا کوچه آناهیتا قرار داشت انگشت نگاری بود. پس از انجام این مرحله به فاصله سه روز ویزای هند به همراه پاسپورت ها به دستمون رسید که باید برای خرید ارز دولتی اقدام می کردیم.

 مبلغ ارز دولتی برای سفر هند یک هزار یورو بود اما دقیقا  روزی  این ارز رو تحویل گرفتیم که از فرداش دستورالعمل جدیدی توسط بانک مرکزی به بانک ها اعلام شد و روند ارایه ارز مسافرتی تغییر کرد.

پیش از آغاز سفرنامه باید بگم روپیه در زمان سفر ما (مردادماه 1397)حدود 150 تومان بود در حالیکه  تا یک ماه قبل  60 تومان بود این موضوع بی ارزشی پول ایران و پایین اومدن قدرت خرید ایرانیان رو نشون می داد. همچنین ما در فصل باران های موسمی هند به این کشور سفر کردیم اما تنها دو روز در طول سفرمون گرمای هوا برامون آزار دهنده بود و از باران هم خبری نشد. 

سفر ما به هند سه شنبه شب ساعت 8:50 دقیقه با پرواز ماهان آغاز شد ، زمان پرواز سه و نیم ساعت هست و ساعت رسمی هند یک ساعت از ایران جلوتر است.

ما حدود ساعت 30 دقیقه بامداد به فرودگاه ایندیرا گاندی رسیدیم،فرودگاهی که بسیار زیبا و منطبق با فرهنگ هند طراحی شده بود،  برای درج مهر ورود و کنترل پاسپورت به ایستگاه بازرسی رفتیم که در این مرحله باید یک فرم رو تکمیل و به متصدی تحویل داد در نهایت با تحویل گرفتن چمدانها به سوی گیت خروجی رفتیم و با دیدن تابلوی آژانس go india  راهنمای تور و همسفرامون رو پیدا کردیم.

بعد از جمع شدن همه مسافران سوار یک اتوبوس شدیم که لیدرتور با انداختن یک گردنبند گل جعفری و یک بطری آب ازمون استقبال کرد. این گردنبند گل نماد صمیمیت و مهمان نوازی هندی ها است.

نخستین ساعات بامداد چهارشنبه در حال سپری شدن بود و ما در راه هتل به صحبت های لیدر تور به اسم احمد گوش می دادیم در حالیکه ما خسته بودیم و اون با ذوق و شوق از گورکانیان ، نوادگان مغلول ها که سر منشاء خیر و برکت زیادی در هند بودند ، تعریف می کرد.در نهایت ما به هتلمون به اسم golden tulip رسیدیم. هتلی 4 ستاره که چند دقیقه ای با هتل 5 ستاره کانتری فاصله داشت این هتلها در نزدیکی خط مترو قرار دارند .

 

روز اول دهلی

روز اول حضور در هند با صرف صبحانه آغاز شد ، برای صرف صبحانه از ساعت 7:30 تا 10:30فرصت داشتیم اما با توجه به اینکه ساعت نه و نیم لیدر تور با اتوبوس دنبالمون می اومد زودتر جنبیدیم ، صبحانه تنوع نسبتا خوبی داشت و آشپزها هم حضور داشتند و اگر شما املت یا صبحانه خاصی مد نظر تون بود رو درست می کردند . صبحانه از میوه های گرمسیری ، غذا و سوپ های هندی ، انواع شیرینی جات ، سالاد، آب میوه و ... تشکیل می شد.

وقتی همه همسفرا سوار اتوبوس شدند لیدرتور اعلام کرد همه نفری 150 دلار یا 170 یورو به ایشون بدهند تا برای ورودی ها و یا تورهای پیشنهادی ازش برداشت بشه و اینطوری در صرف زمان صرفه جویی میشه . 80 درصد همسفرامون سریع هزینه رو پرداختند اما ما که در صندلی های آخر اتوبوس نشسته بودیم قبول نکردیم و گفتیم موقع تهیه بلیط ها خودمون حساب می کنیم.

به سوی مقبره گاندی حرکت کردیم گاندی رو همه میشناسیم اما راجع به زندگینامه اون موارد جالب رو می نویسم باشد تا روزی که سر مقبره گاندی ایستادید به یاد بیارید؛

ماهتما اسم کوچیک گاندی نیست بلکه یک لقب به معنی روح بزرگ است که مردم هند به گاندی دادند اسم کامل گاندی مهانداس کارامچاند گاندی است . گاندی که هندو بود به عنوان پدر هند شناخته شده است. او در خانواده از جامعه پیشه‌وران متولد شد که دارای وضعیت مالی خوبی بودند اما همواره مخالف طبقه بندی جامعه بویژه نجس ها بود.  به هر حال او برای استقلال هند طرفدار روشی بدون جنگ و خونریزی بود و از خشونت اجتناب می کرد. او در  سن 79 سالگی ترور و جسد او سوزانده شد. مقبره گاندی ورودی نداره و رایگان هست بعد از گذر از گیت بازرسی وارد فضایی سبز میشید و در ادامه یک ورودی دیگه هست که باید کفشها رو تقدیم کفشداری کرد و با پای برهنه به زیارت گاندی رفت.

مقبره گاندی یک سنگ سیاه ساده است که می تونه نمادی از ساده زیستی این انسان باشه، همچنین آتشی در کنار قبرش قرار داره که همیشه روشن هست و روی قبرش با گل های جعفری تزیین شده بود.

بعد از بازدید از مقبره گاندی (فقط نیم ساعت بهمون وقت دادند) باید سریع به اتوبوس برمیگشتیم، در ادامه برنامه اولین گشت رایگان تور قرار بود از دروازه هند(India Gate) بازدید کنیم. این بنای 42 متری به عنوان یادبود ۹۰ هزار سرباز هندی ارتش بریتانیا که در جنگ جان خود را از دست داده‌اند. گفته میشه اسامی این سربازان بروی دروازه حک شده که بعید می دونم 90 هزارتا اسم باشه!

دروازه هند هم بلیط ورودی نداره ، اطراف این بنا دستفروش هایی هستن که دنبالتون راه می افتن تا چیزی بهتون بفروشند اصولا اجناسشون کیفیتی ندارن و اول از دو هزار روپیه شروع می کنن و در آخر به صد روپیه برای جا کلیدی و دستبند راضی هستند. شما اینجا فقط یک دروازه در وسط یک محوطه سبز می بینید.

 در ادامه مجدد سوار اتوبوس شدیم و به کاخ ریاست جمهوری و ساختمان پارلمان هند رفتیم ، وقتی رسیدیم لیدر گفت که باید از داخل اتوبوس این ساختمان ها رو ببینید و عکس بگیرید چون از نظر امنیتی پیاده شدن در این محل امکان ندارد . بعد برای ناهار به یکی از شعبات مک دونالد رفتیم. ناهار یک ساندویچ چیکن مک دونالد با نوشابه و سیب زمینی بود.  بعد از صرف ناهار با همسفرامون و با اتوبوس تور به منار قطب رفتیم که باید برای بازدید بلیط تهیه می کردیم.

با توجه به اینکه ما در ابتدای گشت اون 150 دلار رو نپرداخته بودیم پس خودمون به گیت فروش بلیط مراجعه کردیم و دیدیم عجب که اگر لیدر 500 روپیه درخواست کرده ما از گیشه باید 600روپیه بدیم بنابراین به لیدر متوسل شدیم و فکر کردیم اینجا لیدر تور برای ما کاری می کنه اما بعد که ایشون با بلیط ها اومد خودش هم متعجب بود چون بلیط های جادبه های گردشگری روز قبل گرون شده بود!

بلیط منار قطب 600 روپیه است. این مناره 72 متر ارتفاع دارد و بلندترین بنای آجری دنیا و بلندترین برج در هند است که نماد افتخار و پیروزی بوده است. این منار توسط یک پادشاه که روزی برده بوده است ساخته شده است.  پس از ورود به محوطه این مکان دیدنی می بینید که بسیار زیبا است.

لیدرتور برای بازدیداز این بنا بهمون 45 دقیقه وقت داد که خیلی ناچیز بود پس ما تصمیم گرفتیم خودمون وقت بزاریم و در صورتی که در زمان مقرر شده به اتوبوس نرسیدیم خودمون به هتل برگردیم اما خب با تاخیر به اتوبوس رسیدیم چون بقیه هم مثل ما سرگرم دیدن منار قطب شده بودن زیاد مورد عتاب دوستان قرار نگرفتیم.

حدود ساعت 8شب بود که اتوبوس مجددا حرکت کرد هدف لیدر تور برگردوندن ما به هتل بود که با همصدا شدن همه گروه به سمت یک مرکز خرید رفت.

قبمت لباس هندی زنانه ساده که  روش کار شده بود 499روپیه و یک شلوارک جنس کتان مردانه 699 روپیه شد. با توجه به وقت کمی که لیدر تعیین کرده بود ما برای بازدید بیشتر پاساژ و  آشنایی با دهلی به لیدر تور اطلاع دادیم که خودمون به هتل برمیگریم . از پاساژ که در منطقه بود با اتوبوس به قیمت هر نفر  20 روپیه به ایستگاه مترو رفتیم .

مترو دهلی بسیار بزرگ هست و دارای چندین خط است بطوریکه شما برای رسیدن به اکثر مکان های توریستی هند می تونید از مترو استفاده کنید. بلیط مترو بر اساس مسیری که پیموده می شه هزینه ای متفاوت داره. مترو در بعضی از خطوط شلوغ و یا خلوت میشود.

هزینه بلیط ما تا رسیدن به هتل 40 روپیه شد بعد از بیرون اومدن از مترو فاصله ایستگاه مترو تا هتل رو هم با توک توک رفتیم.

توک توک و ریشکا از وسایل حمل و نقل مهم در هند محسوب می شوند که به نوعی جاذبه توریستی محسوب می شوند نرخ کرایه اون ها توافقی هست اما کلا مردم هند آدم های قانعی هستند و با کمی چونه زدن قیمت مورد نظر شما رو می پذیرند.

در طول مسیر تا هتل ما شاهد یک جشن بودیم . جشن باران در دهلی در حال برگزاری بود. این جشن ویژه هندو ها بود که با رقص و آهنگ همراه بود. تماشای این مراسم خیلی جالب بود و حس حضور در هند رو بیش از پیش در ما القاء می کرد.

در نهایت به هتل رسیدیم و از خستگی بیهوش شدیم اما فهمیدیم برای روز اول می تونستیم خودمون برنامه ریزی بهتری داشته باشیم چون خیلی ازجاذبه های توریستی و دیدنی مهم دهلی رو هنوز ندیده بودیم .

 

روز دوم سفر آگرا

روز پنجشنبه دومین روز سفر به مثلث طلایی با اگرا ادامه پیدا کرد. قرار بود ساعت 8:30 دقیقه در لابی باشیم تا با اتوبوس به سمت اگرا حرکت کنیم  اما با توجه به وقت شناسی ما ایرانی ها و از طرف دیگه دور بودن هتل دو نفر از مسافرین حدود ده با اتوبوس به سمت آگرا راه افتادیم .

بین راه یک توقف نیم ساعته داشتیم که سوغاتکده و غذا خوری بود خب قاعدتا سوغاتی ها رو خیلی گرون می فروختن اما قیمت غذا و باقی خرید ها خیلی نجومی نبود ما یک بطری آب معدنی متوسط رو 25روپیه خریدیم و بستی هم اسکوپی 80 روپیه بود.

در ادامه علی رغم اینکه خونده بودم مسیری طولانی داره و اتوبوس با سرعت لاکپشت حرکت می کنه اما راننده اتوبوس ما با سرعت حدود 80 کیلومتر در ساعت حرکت می کرد بطوریکه ما ساعت  دو آگرا بودیم. به نظر از پیش بینی لیدر تور زودتر رسیده بودیم بنابراین گفت که برنامه رو تغییر داده و بعد از ناهار که از ساندویچ های kfc بود به تاج محل خواهیم رفت.

به لطف تغییر نرخ های بلیط گردشگری بلیط تاج محل هم از هزار روپیه به 1100روپیه افزایش پیدا کرده بود. باز هم ما خودمون بلیط رو تهیه کردیم و وارد تاج محل شدیم با توجه به اینه حدود ساعت سه و نیم در تاج محل بودیم هوا بشدت گرم بود. این از نقاط ضعف تور ما بود که با برنامه ریزی غلط در اوج گرما در تاج محل بودیم در حالیکه صبح هنگام بهترین زمان برای بازدید از تاج محل است.

پس اول به زیر سایه درختان باغ تاج محل رفتیم و کمی خنک شدیم و دوباره به گشت و گذار اطراف این بنا مشغول شدیم.

تاج محل مقبره مرمرین و باشکوهی است که در حاشیه جنوبی رودخانه یامونا (این رود بعد از رود گنگ دومین رود مقدس هندو ها محسوب می شود)واقع شده است. این مقبره سپید رنگ در سال 1632 و به دستور شاه جهان، امپراتور مغولی برای همسر عزیزش، ممتاز محل ساخته شد. وی در توصیف این بنا گفته است؛ تاج محل آفتاب و مهتاب را می‌گریاند.

تاج محل در واقع مجموعه مرمرین بزرگی است که وسعتش 17 هکتار بوده و شامل بخش هایی چون مقبره، مسجد، مهمانخانه و چهار باغ و موزه می شود. ساخت تمام مجموعه 22 سال به طول انجامیده و زیر نظر یکی از معروف ترین معماران ایرانی زمان و با سبک بی نظیر ایرانی-اسلامی بنا شده است. معماری تاج محل به سبب دقت بالا، تقارن بی نظیر و خصوصا وجود مرمر سپید، به قدری چشمگیر است که باعث شده این مقبره باشکوه در سال 2007 در میان لیست عجایب هفتگانه‌ جدید جهان جای بگیرد. امروزه بسیاری برای بازدید از این بنای زیبا پا به شهر آگرا می گذارند که تعداد آن ها به بیش از هفت میلیون نفر در سال می رسد.بعد از گذشت یک ساعت کم کم هوا خنک تر شد و تونستیم عکس های خوبی بگیریم.

حدود ساعت شش و ربع به سمت هتل ها راه افتادیم. دوستانی که هتل کلارک شیراز بودن از اتوبوس پیاده شدن و اتوبوس ما رو  بسمت هتل برد.هتل  utkarsh vilasبه نظر در مکان خوبی قرار نداشت این هتل چهار ستاره است که با کیفیت خدمات ،اتاق ها و امکانات خیلی پایین به نظر می رسد. اتاق ها علاوه بر کولر گازی پنکه سقفی هم دارن که کلید خاموشش رو پیدا نمی کنید ،آسانسور خیلی قدیمی و بوی نا مطبوعی در طبقات پیچیده بود اتاق ها اینترنت نداشتن و تنها لابی هتل اینترنت رایگان داشت که به دلیل سرعت بسیار پایین قید اونم زدیم.

کلید اتاق ها بصورت سنتی هست حمام وضعیت مناسبی ندارد. در کنار هتل یک شعبه از مک دونالد هست که میشه برای شام به اونجا رفت اما برای پیدا کردن موقعیت هتل و اشنایی با شهر آگرا باید تا فردا منتظر می موندیم چون با کندی در  تحویل اتاق ها فقط اطراف هتل رو سر زدیم و برای استراحت به هتل برگشتیم تا برای فردا انرژی داشته باشیم.بر اساس برنامه لیدر تور بازدید از قلعه سرخ و بازار رو پیش رو داشتیم.

 

روز سوم سفر آگرا

بعد از صرف صبحانه که تنوع محدودی نسبت به هتل دهلی داشت ،بار دیگر اتوبوس به دنبال ما اومد تا گشت شهری به لال قلعه رو داشته باشیم.

اما اول ما رو به یک مغازه نه چندان بزرگ برد که انواع و اقسام صنایع دستی و تندیس اماکن توریستی و لباس ها رو داشت اما قاعدتا گرون بود و ما خرید نکردیم اما همسفرامون خریدهای زیادی انجام دادند ، بعدا متوجه شدیم لیدر تور از این مغازه 40 درصد کمیسیون دریافت کرده بود.

به دلیل مدت زمان زیادی که صرف این مغازه شد بازم در زمانی که گرمای هوا بیشتر بود یعنی در حدود ساعت 11 وارد لال قلعه شدیم در کل شهر آگرا چندان بزرگ نیست سیستم حمل و نقل ابتدایی داره و میشه از توک توک برای بازدید از مناطق مختلف شهر ازشون استفاده کرد.

بلیط ورودی لال قلعه 600 روپیه بود که تهیه کردیم و به بازدید از لال قلعه پرداختیم . در این قلعه نمای زیبایی از تاج محل رو میشه دید که مثل یک تابلو نقاشی زیباست.  با دیدن فیلم سینمایی جوداو اکبر میتونید نحوه زندگی در این قلعه رو بصورت واقعی ببینید.

شبیه این قلعه در دهلی هم با نام رد فورت یا همان قلعه سرخ وجود دارد ، در داخل قلعه آگرا کاخ تابستانی پادشاهان گورکانی هند و تخت تابستانی آنها که تماما از سنگ مرمر می باشد است، این تخت مرمرین مشرف به حیاطی سرسبز و زیباست که به روایتی این حیات در قدیم مکانی برای برپایی بازار مخصوص زنان اشراف و بزرگان (مانند سه شنبه بازار) بوده است و شاه هنگامی که بر روی تخت مرمرین خود می نشسته از اون بالا زنان قصر رو مشاهده می کرده و در همین جا بود که شاه جهان برای اولین بار ممتاز بانو رو در قصر می بیند و عاشق می شود. شاه جهان زمانی که توسط پسرش به دلیل اینکه می خواست تاج محل سیاه رنگ را احداث کند در این کاخ زندانی بوده از این پنجره تاج محل رو می دیده است.

بعد از بازدید لال قلعه لیدر بازدید از سورمه دوزی رو در دستور کار قرار داد تا بعد برای ناهار به رستوران برند اما ما در اواسط مسیر از تور جدا شدیم و ترجیح دادیم خودمون با شهر آگرا آشنا بشیم و سری به بازارهای این شهر بزنیم. دوستانی که به سورمه دوزی رفته بودند قیمت های رو نجومی توصیف کردند و برای ناهار هم نفری 800 روپیه پرداخته بودند.

ما با گرفتن یک توک توک به مبلغ 70روپیه به چند تا بازار از جمله صادر بازار رفتیم و کمی خرید کردیم و در همان اطراف از غذا و میوه های محلی تست کردیم،  دوباره با گرفتن توک توک به مبلغ 150 روپیه کل شهر رو به مدت دو ساعت دور زدیم و در نهایت به بازار کنار لال قلعه برگشتیم.

 راننده توک توک پسری به اسم آذرالدین بود که باهاش همصحبت شدیم و اون هم با احساس دوستی که بین ما ایجاد شد تصمیم گرفت خودش ما رو در بازار راهنمایی کنه . پس به داخل بازار آگرا اومد و چون خودش به هندی قیمت می گرفت و حساب می کرد(در نهایت باهاش حساب کردیم) قیمت ها خوب بود.

ما در این بازار انواع میوه های گرمسیری رو خریدیم و یا تست کردیم و با رفتن به یک راسته بازار که ویژه ادویه فروش ها بود ادویه های بسته بندی زردچوبه و ماسالای گوشت و مرغ خریدیم.

بدلیجات و لباس هندی در این بازار فراوان هست، خلاصه اینکه در این بازار بسیار متنوع شما هرچه از هند دوست دارید می تونید تهیه کنید قیمت ها بسیار مناسب هستند و اصلا از تخفیف دوباره خبری نیست عموما شعارشون اینه که قیمت خوب تخفیف نه!

در نهایت با گشتن اگرا و آشنایی با زوایای مختلف این شهر عصر به هتل برگشتیم و از غذاهای کنسروی که داشتیم خوردیم. بعد از کمی استراحت شب هنگام هم اطراف هتل قدم زدیم و چون فردا دوباره به سمت جیپور می رفتیم چمدان ها رو آماده کردیم.

روز چهارم بسوی جیپور

روز بعد ساعت 9 صبح برای رفتن به جیپور آماده بودیم اما تا همسفرهامون جمع بشن و اینکه هتل ها از هم فاصله داشتن حدود ساعت 11 به سوی جیپور راه افتادیم .برای صرف سومین ناهار رایگان تور به مک دونالد رفتیم و  فیش برگر خوردیم. حجم ناهار های تور بسیار کوچک است و فقط ته بندی محسوب می شود.

پس از صرف ناهار لیدرتور برنامه بازدید از معبد میمون ها رو داشت که هزینه یک هزار روپیه رو براش پیشنهاد کرد و باز هم اکثر همسفر های ما قبول کردند اما ما به همراه 4 نفر دیگه از همسفرامون نپذیرفتیم و گفتیم باید ما و به هتل برسونید. اما لیدر گفت ما رو به بازار می برن و بعد از یکساعت میان دنبالمون که قبول نکردیم و در نهایت با رفتن ما به هتل هامون بقیه همسفرهام به هتل برگشتند تا فردای اون روز بازدید از معبد میمون ها رو داشته باشند.

در نهایت ساعت 5 به هتلمون در جیپور رسیدیم. هتل 4 ستاره vesta international بود که هتلی خوب و مناسب بود . در جیپور هم حمل و نقل بیشتر با توک توک انجام میشه همچنین کلا در دهلی و جیپور سیستم تاکسی اوبر  فعال است که شبیه اسنپ خودمون هست اما توک توک وسیله حمل و نقل ارزان تری بود.

ما اون روز اطراف هتل رو گشتیم و سری به بازارهای اطراف زدیم و در نهایت برای اینکه برنامه فشرده ای در جیپور داشتیم زود به هتل برگشتیم و با صرف غذاهایی که برده بودیم خوابیدیم.

روز پنجم در جیپور

ساعت 8 اولین افرادی که صبحانه رو صرف کردند ما بودیم و بعد با گرفتن توک توک با مبلغ 130 روپیه از جلوی درب هتل به معبد میمونها رفتیم . معبد میمون ها در کوه میمون ها قرار دارد و از خوش شانسی ما و اینکه در ساعات اولیه صبح رسیدیم شاهد جشن بی نظیر شیوا در این معبد بودیم.

هزاران نفر از هندو ها با لباس های محلی نارنجی مردان و لباس های زیبای هندی زنان در حال رقص و آواز و بردن آب متبرک در کوزه هایی کوچک از کوه برای اجرا مراسم در معبد های خودشون بودند. با کوه نوردی نیم ساعته و بالا رفتن از کوه های میمون ما شاهد مراحل مختلف این مراسم بودیم. همچنین در مسیر سایر معابد از جمله معبد خورشید رو دیدیم .

از بالای این کوه ها مناظر بسیاری زیبایی از شهر جیپور رو میشه دید. در داخل این کوه معابد بسیاری وجود دارد که یک سری استخرهایی برای انجام غسل در بین آنها تعبیه شده تا زنان و مردان بتوانند غسل کنند بعد داخل اتاق هایی آب رو با خواندن آواز و همچنین بوسیله آتش متبرک می کنند و در نهایت دسته دسته با پای برهنه و پیاده به سوی معابد خودشون حرکت می کنند.

در این معبد میمون های زیادی زندگی می کنند، هندی ها کلا به حیوانات احترام می گذارند و این تنها شامل میمون یا گاو نمیشه بلکه سگ ها ، گوسفند و شتر و فیل و ... مورد احترام مردم هند قرار دارند. افرادی که برای اجرای مراسم به این معبد اومده بودند برای میمون ها موز آورده بودند که اونها هم با ناز قبول می کردند.

بعد از بازدید از معبد میمون ها که برای من بخش فوق العاده سفرم بود از یک دروازه دیگر معبد با توک توک به مبلغ 150 روپیه به قسمت قدیمی شهر جیپور یعنی شهر صورتی رفتیم. پس از عبور از دروازه های این شهر وارد مجموعه ای از مکان های دیدنی شدیم از مجموعه بازار ها گرفته تا هوا محل ، موزه، سیتی پلاس و ...

مراسم جشن شیوا همچنان ادامه داشت و بسیاری از مغازه های شهر صورتی بسته بودند اول برای دیدن هوا محل یا قصر بادها شروع به پیاده روی کردیم ، هوا محل یک ساختمان 5 طبقه است که طرح آن از تاج کریشنا یکی از خدایان هند الهام گرفته شده است . نمای این ساختمان منحصر به فرد 5 طبقه ، شبیه به کندوی زنبور عسل با 953 پنجره کوچک و شبکه ای پیچیده است. هدف اصلی از ساخت این بنا با این تعداد پنجره آشنایی زنان حرمسرا و خاندان پادشاه با زندگی روزمره مردم کوچه و خیابان بوده است، به شکلی که آنها بدون مزاحمت از پنجره های کوچک قصر بیرون را ببیند. ورودی هوا محل 250 روپیه بود و در ورودی آن از یک کوچه است.

بعد از هوا محل به سمت سیتی پلاس رفتیم. ورودی سیتی پلاس 500 روپیه بود با اطلاعاتی که از یکی از کارکنانش گرفتیم این مکان شامل 4 قسمت از جمله موزه بود اما با توجه به کمی وقت قیدش رو زدیم در گروه ما فقط 2 نفر از این مکان دیدن کرده بودند که می گفتند خیلی خوب بوده است.

در ادامه سری به بازار جیپور زدیم، در اطراف شهر صورتی یک سری بازارهای متصل بهم هست که Bapu هم جزء این بازارهای متنوع بود که قیمت هاش مناسب بود اینجا سوغاتی خریدیم و ناهار خوردیم. ناهار یک غذای هندی در رستوران خوردیم که  800 روپیه برامون آب خورد.

در ادامه راهی جال محل شدیم تا بعد از دیدن آن به قلعه برویم. جال محل قصر جال محل یا کاخ آب (Water Palace) است بنایی ۵ طبقه است که ۴ طبقه آن زیر آب واقع شده به همین خاطر از کنار دریاچه، انگار قصری با یک الی دو سطح پیش رو داریم؛ اما با بالا و پایین رفتن سطح آب طبقه های مختلفی از این قصر به نمایش در می آیند. این بنا کم ارتفاع و به صورت متقارن ساخته شده است. برای رفتن به این کاخ باید از قایق استفاده کرد ما در راه قلعه آمیر  این کاخ را دیدیم.

Amer Fort در ۱۱ کیلومتری جیپور، یکی از تحسین برانگیزترین استحکامات راجستان بوده و سالانه توسط گردشگران بی‌شماری بازدید می‌شود. این شاهکار معماری راجپوت، مشرف به دریاچه زیبای مائوتاست، این قلعه دژ طولانی داره که شبیه به دیوار چین هست. (نماهای زیبایی از این قلعه هم در فیلم جوداو اکبر نمایش داده میشه)

ورودی این قلعه500 روپیه بود که برای ورود به آن میشد از جیپ رایگان استفاده کرد یا اینکه سوار فیل شد که هزینه جداگانه داشت. معماری این قلعه جالب بود و از طرح های زیبایی برای تزیین آن استفاده شده بود این قلعه محل زندگی پدر بزرگ شاه جهان بوده که دارای حرمسرا و راهرو های مخفی است.

بعد از بازدید از این قلعه با اتوبوس با بلیط هر نفر 12 روپیه به مرکز شهر رفتیم و با گشتن در بازار و همچنین دیدن نمای بیرونی موزه آلبرت هال و رقص نور های شبانه شهر صورتی به سفر یک روزه جیپور خاتمه دادیم.

روز ششم

روز بعد حرکت به سوی دهلی در برنامه تور قرار داشت که باعث تلف شدن یک روز در مسیر شد.بطوریکه با توجه به ساعت حرکت و ترافیک دهلی ما عصر به هتل golden tulip رسیدیم و حسابی خسته بودیم.

روز هفتم دهلی نو

در ابتدای برنامه روز آخر بعد از صرف صبحانه ، باید معابد بزرگ و مطرح دهلی رو می دیدیم اولین جایی که قرار گذاشتیم بریم معبد چترپور مندیر Chhatarpur بود ، بنابراین با مترو به ایستگاه Chhatarpur رفتیم و بعد از 5 دقیقه پیاده روی به این مجموعه معابد رسیدیم. این معابد ورودی ندارند و در سال 1974 ساخته شدند و بعد از آکشاردام به عنوان دومین مجتمع بزرگ معبد شناخته می شوند. این مجتمع دارای مساحتی بیش از 60 جریب زمین و شامل 20 معبد مختلف است.

معبد را به الهه ای به نام کتیایانی (Katyayani) اختصاص داده اند که نماد جنگ و پیروزی است. داخل این معابد یک مجسمه بزرگ سرخ رنگ  خدای میمون هم قرار دارد.

بعد از این معبد با مترو به معبد آکشاردام رفتیم ، این معبد هم ورودی نداشت در حالیکه لیدر ما برای بازدید از این معبد با اتوبوس ولو 40دلار قیمت داده بود ، معنی اسم این معبد جایگاه مقدس خداست، در حاشیه ی رود یامونا قرار دارد و به طور رسمی در سال 2005 افتتاح شده ، آکشاردام به عنوان بزرگ ترین معبد هندو در جهان شناخته می شود و با ساختار بزرگ و زیبا توسط 11000 صنعتگر آماده شده است. بردن دوربین در این معبد ممنوع بود و باید همه وسایل رو درب ورودی تحویل می دادیم و یک فرم بهمون می دادن تا بنویسیم چه وسایلی رو تحویل دادیم اما پول و پاسپورت رو امانت نمی گیرند.

داخل این معبد بزرگ تازه تاسیس هزاران مجسمه مرمر هست همینطور در سالن های این معبد فیلم هایی برای آشنایی با فرهنگ هند نمایش میدهند. داخل معبد بوفه هم هست و می تونید آب یا بستنی تهیه کنید.

بعد از دیدن آکشاردام با مترو به ایستگاه مترو چندی چوک رفتیم که قلعه رد فورت و مسجد جامع در آن قرار دارند. مسجد جامع دهلی یکی از بزرگترین مساجد جهان بشمار می آید . این مسجد از ماسه سنگ ساخته شده و دارای دو منار و سه گنبد مرمرین است و این بنا هم توسط شاه جهان ساخته شده است.ورودی این مسجد 350 روپیه بود که با بیان اینکه مسلمانیم ورودی ندادیم.

بعد از دیدن مسجد جامع برای دیدن رد فورت رفتیم که اون روز تعطیل بود بنابراین با توجه به اینکه دیگر وقتی نداشتیم و باید ساعت 8هتل باشیم ، به بازار چندی چوک سری زدیم اینبار هم با یک ریشکا کل بازار را دور زدیم و با دیدن محصولاتی که می خواستیم پیاده شدیم خرید کردیم و دوباره گشت زدیم .

این بازار خیلی بزرگ و متنوع بود قیمت ها از جیپور و آگرا خیلی بهتر بود و فروشنده ها تخفیف خوبی هم می دادند اما جنس ها بیشتر سنتی هند بود و از برند ها در این خیابان خبری نیست بنابراین ما بار دیگه سوار مترو شدیم و به ایستگاه ساکت رفتیم و بعد از خرید با عجله بوسیله مترو توکتوک به هتل برگشتیم و به همراه تور به فرودگاه رفتیم. حدود ساعت 11:30 به فرودگاه رسیدیم.

نکته مهم در فرودگاه که کمی همسفرهای ما رو معطل کرد درخواست پاسپورت و بلیط برگشت بود که برخی از دوستان همراه نداشتند ممکنه این درخواست معمول نباشه چون فردای روزی که ما برگشتیم جشن استقلال هند بود و سختگیری ها بیشتر بود.در نهایت با پرواز ماهان ساعت 2:40 بامداد به ایران وطن مون برگشتیم.

نکته اینکه من هم خیلی شنیده بودم که هند کثیف هست اما در واقع اینطور نبود چراکه با توجه به جمعیت بالای هند تا اندازه ای کثیفی آن طبیعی اما  آزار دهنده نبود. مکان هایی که شما می رید عموما توریستی یا برای خرید هستند که تمیز هستند. 

در زمینه امنیت و اینکه شب ها نباید بیرون بود هم اینطور نیست ،جالب است در منبعی خوندم ایران با دارا بودن ۸۰ میلیون جمعیت، حدود ۱۵ میلیون پرونده قضایی و ۲۰۰۰ عنوان مجرمانه داراست، در حالی که هند با دارا بودن یک میلیارد جمعیت تنها دارای دو میلیون پرونده قضایی و ۷۰۰ تا ۸۰۰ عنوان مجرمانه است!

مردم هند بسیار صمیمی هستند و من احساس کردم حتی فقیر ترین اونها هم احساس خوشبختی دارند و راضی هستند در مردم هند کمتر شاهد طمعکاری هستید، اونها ورای دین و مذهب متنوعی که دارند در کنار هم انسانی زندگی می کنند . با توریست های خارجی که همصحبت می شدیم عموما دوست داشتند مدتی در هند زندگی کنند زیرا در این کشور احساس آرامش می کردند.

 

نویسنده : فاطمه امیری

تمامی مطالب عنوان شده در سفرنامه ها نظر و برداشت شخصی نویسنده است و وب‌ سایت لست سکند مسئولیتی در قبال صحت اطلاعات سفرنامه ها بر عهده نمی‌گیرد.