این خانه متعلق به نیمه دوم حکومت قاجاریه ست که در اوایل پهلوی اتاق هایی در دو طبقه به ضلع شمالی حیاط باغچه اضافه شده. این ساختمان دو طبقه ست و اندرونی و بیرونی داره. ورودی بیرونی از سردر محتشم و گچبریه، وارد هشتی شده و از آن با دالان طویلی ما رو به حیاط باغچه بیرون هدایت میکنه. ستون های رفیع نمای ساختمان با سرستونهای گچبری شده نظر هر بیننده رو به خود جلب میکنه. ورودی به ساختمان اصلی از طبقه همکف بوده و از طریق یک راه پله مرکزی تازه وارد به سرسرا وارد می شه که دسترسی به همه اتاق های طبقه فوقانی رو میسر می کنه. این ساختمان برای استفاده مسکونی ساخته شده ولی درسال ۱۳۶۹ برای شهرداری تبریز خریداری و بعد از مرمت توسط میراث فرهنگی تبدیل به فرهنگسرای تبریز شده. در این اواخر مرکز ایرانشناسی در آن فعالیت خود رو آغاز نموده. ساختمان با بیش از ۱۶۰۰ مترمربع عرصه و دالان ورودی زیبا با قاب بندیهای آجری و سردر شاخص ورودی مزین به گچبری ازخصویات بارز آن میباشد. فرم سردر و گچبری و قاب بندی گچی و آجری رفعت ستونها و نمای سفید یکدست و نمای پرکار آجری ضلع شرقی از مهمترین عوامل تزئینی آن میباشد. این اثر بشماره ۳۲۲۲ در تاریخ ۶/۱۲/۱۳۷۹ در فهرست آثارملی کشور به ثبت رسیده.
در روبروی مقبره الشعرای تبریز تابلوی راهنمای گردشگری مسیر رسیدن به خانه شربت اوغلی رو نشون میده. اگر تابلوی بنیاد ایران شناسی رو هم دیدید همون رو هم تعقیب کنید به همین خونه می رسید. خونه در اختیار بنیاد ایران شناسی هست ولی در ساعات اداری میتونید ازش رایگان بازدید کنید. اینجا خونهی یه تاجر فرش بوده که عکسش رو روی دیوار و در کنار عکسهای قدیمی و کمیاب تبریز میتونید ببینید.
خونه یه عمارت داره که حیاط های اندرونی و بیرونیش در دو سمت شمال و جنوبش هستند.
زیر ساختمان یک حوضخانه ی بزرگ هست که به هر دو حیاط راه داره و حالا هم نمایشگاه عکس شده و هم دفتر انجمن هنرمندان که کلاس های هنری برگزار میشه.
خونه یک اتاق شاه نشین داره که حالا اتاق جلسه شده و یه آقایی درش رو باز می کنند تا داخلش رو ببینیم. کپی یه نقشه ی قدیمی از ایران که با دست رسم شده اونجا روی دیوار نصب شده.
حیاط اصلی و بیرونی یه حوض با صفا داره که البته برف همهجا رو گرفته بود و تابستون ها حتما زیباتر میشه. سمت غربی حیاط دوباره ساختمون و اتاق هست که حالا کاربریش کتابخانه شده و یه مرجع کامل از کتاب های ایرانشناسی هست.
#گلفام_سفر
#تایسیز
از مقابل پارک مقبره الشعرا تابلوی خانه شربت اوغلی را دنبال میکنم. اینجا محله سرخاب تبریز است. یکی از قدیمیترین محلات تبریز. از همان ابتدای کوچه باید مسیرهای سمت راست را ادامه بدهید. خانه شربت اوغلی چند صد متری داخل کوچه است.
اولین چیز از این خانه، یک حیاط کوچک که به نظر میرسد قسمتی از آن در تعریض کوچه از بین رفته است و یک درب کوچک که به زیبایی مرمت شده است.
همان ابتدا فکر میکنم که خانهای بسیار محقر و کوچک است. از در وارد میشوم و از پلهها هم بالا میروم. نه کسی هست و نه نگهبانی. ساختمان که حالا کاربری اداری دارد، هر اتاق میز و صندل و کامپیوتری دارد. فکر می کنم که مثل بازیهای رایانه ای یکی صدا میزند:هِی یو! از خانمی که داخل اتاقی نشسته اجازه می خواهم که از ساختمان بازدید کنم.
بنا در سمت جنوب یک شاه نشین بزرگ با اتاق هایی در طرفین دارد. شاه نشین حالا اتاق جلسات شده است.
بر روی دیوارها تصاویر و اسناد قدیمی نصب شده است. خیلی از آنها را برای اولین بار است که میبینم. از پله ای که در میانه ساختمان است، پایین میروم. همچنان به غیر آن خانم کسی را ندیدهام. در طبقه پایین یک ماکت از کل بنا گذاشتهاند با کلی عکس از اطلاعیه های نمایشها و تاترهای زمانهای دور، مثلا ۱۳۰۹ شمسی!
از ماکت کای بنا، متوجه حیاط های اندرونی و بیرونی میشوم. چه بنای با ابهت و زیبایی.
وقتی وارد حیاط بزرگتر که در قسمت جنوبی بنا است، میشوم، گوشهتی مینشینم و مبهوت زیبایی و سادگی این بنا میشوم!
در قسمت غربی حیاط هم اتاقهایی قرار دارد و لابد زیرزمینی!
بنا به خوبی مرمت شده است و قابل تحسین است. یک روز پاییزی، حیاطی بزرگ و حوضی مستطیل شکل، همه نشانی از خانوادهای بزرگ دارد که در این خانه با خدم و حشم زندگی کردهاند.
خانه شربت اوغلی یا خانه هنرمندان صنایع دستی تبریز که محل بنیاد ایرانشناسی تبریز نیز هست،در خیابان ثقه الاسلام ،درب سرخاب واقع شده است.این خانه قدیمی یکی از خانه های زیبا و دیدنی تبریز هست ، هم اکنون بعنوان بنیاد ایرانشناسی در آن خانه مشغول فعالیت می باشد.
یکی از فعالیتهای بزرگ و مهم آن در زمان ریاست دکتر حسن حبیبی،چاپ کتاب نفیس بازار تبریز و بازارچه های پیرامون آن هست که برای مطالعه و شناسائی بازار جهانی تبریز،مرجع خوبی هست.
#تایسیز