خانه رضازاده Reza Zade House

در جستجوی خانه رضازاده که از خانه‌های قدیمی اردبیل است به محله اوچ دکان می‌رسم. نقشه‌ی گوگل را و موقعیتم را چند بار بررسی می‌کنم. آنچه محل خانه‌ی رضا زاده بر روی نقشه است در محل هر چند خانه‌ای قدیمی است ولی نام موزه شهدا را بر سردرش نصب کرده‌اند. با تردید از در نیمه باز آن عبور می‌کنم. اینجا خانه‌ی رضازاده است ولی حالا موزه‌ش آثار شهدا را در آن برپا کرده‌اند. به نظر من شاید بدترین جانمایی برای این موزه در یک خانه‌ی ثبت ملی شده و قدیمی است. بازدید از این خانه موزه بنا به گفته‌ی مسئول موزه به صورت گروهی ممکن است ولی لطف می‌کنند و اجازه‌ی بازدید انفرادی می‌دهند.
از ورودی وارد حیاط خانه می‌شویم. در آنسوی حیاط ساختمانی باشکوه دیده می‌شود. اما آنچه باعث تعجب بیشتر است خود خانه و داخلش با دیوارهای کاذب فضا سازی شده است و هیچ اثری از خانه دیده نمی‌شود.بعد از ورود از در که کفش‌های خود را هم باید از پا دربیاورید در دو سو و اتاق‌های پایین آثار شهدای جنگ ایران و عراق به نمایش درآمده است مثل تمام ساختمان.
پله‌هایی در دو طرف به طبقه‌ی بالا می‌رسند که تنها نشانی از خانه‌ی پشت دیوارهای کاذب هستند. طبقه‌ی بالا یک شاهنشین دارد که با پنجره‌ی ارسی مشرف به حیاط است و اتاق‌هایی در کناره‌ها. البته این پلان را باید با نمای دست‌نخورده‌ی بیرون ساختمان و وضع داخلی موجود در ذهن خود تصور کنید. این طبقه‌هم با بی سلیقگی تمام به معرفی شهدا، آثار و نمایش یادگارهایی از آنها پرداخته است.
شاید بهتر باشد اینجا را به عنوان موزه‌ی شهدا شناخت تا خانه‌ای قدیمی با نام خانه‌ی رضازاده!