کویر مرنجاب در شمال شهرستان آران و بیدگل در استان پهناور اصفهان واقع شده است که از شمال به دریاچهی نمک آران و بیدگل، از شرق به کویر بند ریگ و پارک ملی کویر، از غرب به کویر مسیله و دریاچههای نمک حوض سلطان و حوض مره و در نهایت به شهرستان آران و بیدگل از سمت جنوب منتهی میشود.
گفته میشود نام این کویر را شاه عباس صفوی انتخاب کرده است. بعضی نیز میگویند که کندن چاه و قنات و رسیدن به آب شیرین در این کویر کاری بسیار طاقتفرسا و سخت بوده، به همین دلیل قبلا به آن «مرد رنج آب» میگفتند که رفته رفته تغییر کرد و به مرنجاب تبدیل شد. در حال حاضر، تورهای کویر مرنجاب، از پرطرفدارترین تورهای ایرانگردی بین جوانان است.
هموطنان عزیز بنده در تاریخ بیستم بهمن ۱۴۰۲ به کویر مرنجاب سفر کردم. توجه داشته باشید که برای رفتن به کویر از آران و بیدگل باید ۵۰ کیلوکتر جاده خاکی طی کنید. ۵۰ کیلومتر خاکی شوخی نیست. بسیار خسته کننده است و حدود 2 ساعت طول می کشد. خصوصا اگر ماشین آفرود نداشته باشید. گرد و غبار در جاده خاکی نیز خود اذیت کننده و آزاد دهنده است. باعث می شود ریه شما تا چند ساعت اذیت بشود. اگر ماسک مناسب دارید همراه داشته باشید. ضمنا ممکنه ماشین شما هم آسیب ببینه و فیلترهای آن کثیف بشود. ما از شاهین شهر حرکت کردیم و حدود ساعت ۲ بعد ظهر خسته و کوفته به پای تپه های ماسه ای رسیدیم و نتوانستیم لذت کافی از سفر ببریم. پیشنهاد بنده این است اگر از شهرهای تهران یا اصفهان به طرف کویر حرکت می کنید یک شب در کاشان و یا آران و بیدگل بخوابید و صبح زود به طرف مرنجاب حرکت کنید تا فرصت کافی برای دیدن منطقه داشته باشید. ضمنا در بدو ورود به منطقه مبلغ ۱۰۰ هزار تومان ورودی می گیرند که معلوم نیست برای چیست. مگر کویر جز اراضی ملی محسوب نمی شود؟ کوچکترین خدماتی هم به کسی ارائه نمی شود. حالا این پول برای چیست و با اجازه چه کسی گرفته می شود خدا می داند.
کویر مرنجاب، یکی از زیباترین کویرهای ایرانه که از تهرانم زیاد دور نیست، این کویر با رمل ها و تپه های ماسه ای و آسمان پرستاره جون میده برای کمپ زدن و دورهمی های شبانه و پیاده روی توی شن ها. این کویر در بخش آران و بیدگل قرار داره، میدونید که فاصله تهران تا آران و بیدگل تقریبا سه ساعت و نیم میشه و فاصله آران وبیدگل تا کویر مرنجاب هم تقریبا 45 کیلومتره و جاده اش خاکیه، البته خاکیش خوبه و با ماشین غیر آفرود هم میشه رفت، پیشنهادم اینه اگه خواستین برین چند ماشینه برین و حتما یه شب رو بمونید. بهترین زمان رفتن به کویر مرنجاب ماه های آبان و آذره با اسفنده چون توی زمستون شب هاش خیلی سرد میشه و توی ماه های دیگ روزهاش خیلی گرم. البته اینو بگم هیچ کویری برای من کلوت های شهداد کرمون نمیشه ولی مرنجاب رو هم پیشنهاد میکنم.
کویر مرنجاب در استان اصفهان در شمال شهرستان آران و بید گل قرار دارد ،برای رفتن به کویر اگر میخواهید با ماشین شخصی خود بروید حتما از مسیر اصلی شهرستان (آران و بیدگل ) اقدام کنید و هیچ وقت تنها با یک ماشین به دل کویر نروید وسایل مورد نیاز مثل آب و غذا کافی به همراه داشته باشید در ابتدای مسیر کویر مرنجاب کاروانسرای است که هم جا برای خواب و هم غذا های سنتی برای سرو دارد. ولی اگر به کویر رفتید پیشنهاد من به شما شب ماندن در کویر است و تما شای ستاره ها در دل کویر بسیار لذت بخش است . بهترین فصل رفتن به کویر پاییز است هوای خیلی خوبی دارد .
کویر مرنجاب در استان اصفهان ودر نزدیکی شهر اران و بیدگل قرار گرفته است برای رسیدن به این کویر نیاز نیست شما حتما ماشین آفرود یا شاسی بلند داشته باشید و میتوانید با ماشین شخصی به راحتی تا نزدیکی رمل ها تردد کنید ؛ابتدای مسیر تا کاروانسرحدود 40 کیلومتر خاکی و به صورت دست انداز باید طی کنید که اگه به ماشین شخصیتون حساس هستید توصیه میکنم از این سفر اجتناب کنید ولی اگر اهن و مال دنیا براتون مهم نیست حتما باید لذت کویرغروب افتاب , شب مانی درچادردیدن اسمان پرستاره شب و دور همی در کنار اتیش رو از دست ندید؛بهترین زمان سفر به کویر اوایل پاییز هست ؛ یادتان باشد که قبل از سفر نکات لازم رو از اینترنت برای سفر به کویر بگیرید تا به مشکل نخورید و بهتر تمامی نیاز خوراک خودتون رو در شهر تهیه کنید و اب تا جای امکان با خود زیاد ببرید، اگر چادر رو ترجیح نمیدید که خیلی حیفه لذتش میتونید ازکاروانسرا برای اقامت استفاده کنید که یه رستوران سنتی با غذای محدود و خاص و سرویس بهداشتی نزدیکش هست
برای دیدن کویر مرنجاب با آن تپه های رمل بلندی که داره از میدان مرنجاب آران و بیدگل به دنبال تابلوهای راهنما رفتیم تا رسیدیم به ورودی کویر، چند تا ماشین آفرود و آقای متصدی که در اتاقک نگهبانی منتظر گردشگران بودند به سراغ مان آمدند، راننده آفرود پیشنهاد داد تا بقیه مسیر را همراه او با قیمت پنجاه هزار تومان به ازای هر نفر بریم که ما قبول نکردیم و آقای متصدی هم به ازای دریافت پنج هزار تومان یک بلیط ورود، یک نقشه و یک کیسه زباله به ما داد و گفت اگر گردشگران خوبی باشید و زباله های خودتون رو برگردونید یک کیسه نمک از ما جایزه میگیرد. از اینجای راه به بعد حدود چهل کیلومتری را در جاده خاکی باید طی مسیر کنید، اولین جایی که می بینید یک اقامتگاه بوم گردی که هنوز کامل نشده و در حال ساخته و یک ایستگاه تفریحی برای اجاره موتور چهار چرخ و شتر سواری؛ مسیر را ادامه دادیم تا جایی که تابلو خطب شکن توجهمان را جلب کرد جای خوبی برای عکس گرفتن بود، باز هم ادامه مسیر و رد شدن از رمل های ارغوانی و در ادامه تابلو کوچکی که مسیر فرعی جاده به دریاچه نمک را به شما نشان می دهد، چند دقیقه ای در کنار دریاچه با گردشگران ژاپنی بودیم و در انتهای مسیر مان بعد از عبور از کاروانسرای مرنجاب پنج کیلومتری جلوتر به رمل های زیبای ماسه ای مرنجاب رسیدم. چون زمان کمی داشتیم و هوا داشت تاریک می شد و ما هم مثل خیلی از مسافرهای دیگه بنای ماندن در اقامتگاه های کاروانسرا را نداشتیم از خیر دیدن جزیره سرگردان گذشتیم. این همه مناظر زیبا و آرامش بخش را در طول این مسیر می توانید ببینید و لذت ببرید. چند پیشنهاد: ۱-زمان ما برای بازدید کم بود در مسیر برگشت به تاریکی خوردیم که با توجه به خاکی و مسطح بودن مسیر خیلی خطرناک و ممکن که در بیابان گم بشید پس پیشنهاد میکنم یا یک شب را در اقامتگاه کاروانسرا بمانید یا طوری برنامه ریزی کنید که صبح به کویر مرنجاب برسید تا بتوانید سر فرصت از تمام زیبایی های آنجا دیدن کنید. ۲-جاده خاکی هست و همین جاده هم کیفیت خوبی ندارد، ما با ماشین سواری رفته بودیم که کمی اذیت شدیم اما قابل تحمل بود. ۳-ارتفاع رمل های مرنجاب خیلی بلند تر از دیگر کویرهایی هست که من دیدم و بالا رفتن از آنها هم توان می خواهد و هم زمان. ۴-حتما از تمام جاذبههای مسیر دیدن کنید.
فوق العاده زیبا و دیدنی،وقتی توی کویر راه میرین حس سبکی و ارامش خاصی میده ،اما فراموش نکنید حتما با تجهیزات و با کمک راهنما برین تا خدایی نکرده اتفاقی نیفته ،اونروز تو کویر باد و نم بارون میزد شاید عجیب باشه اما تو کویر مرنجاب ما شاهدش بودیم
از شهر گردی و ابشار و جنگل و کوه نوردی خسته شدیم و گفتیم چند تا کویر بریم البته اوایل ایران گردیمون کویر شهداد کرمان رو رفته بودیم و الان بعد هفت سال گفتیم یه کویر نزدیک بریم.بعد از رد شدن از کاشان و نوش اباد که جالبه و شهر زیر زمینی داره حتما برید.رسیدیم اول جاده کویر.مسیری پر از چاله.البته چون اسمشو نمیدونم میگم چاله.بعد دو سه ساعت میرسید به یه کاروانسرا جای خواب و غذا خوری و اب و بقالی تو کاروانسرا موجوده و کلی ادم.خیلی زیاد.از اونجا تا رملها حدودا ۲۰دقیقه با ماشین میرید و اونجا هم میتونید چادر بزنید و هم میتونید بعد تفریح برگردید کاروانسرا.ولی کلی ادم و تور با اتوبوس میان و چادر میزنن دور و ورتون.ما سعی کردیم از همه دور باشیم.تا از کویر و شبهاش نهایت لذت رو ببریم.شبهاش انقدر قشنگه که دوست نداری بری توو چادر بخوابی.فقط لطفا به طبیعت احترام بذارید.چه کوه و چه کویر و جنگل و دریا باشه.راجب ورزنه و شهداد بعدا مینویسم.ببخشید تو یکی از عکسا زیادی خاکیم فکر کنم زیادی خوش می گذشت.
کویر مرنجاب این سال ها حسابی محبوب است، هم به دلیل زیبایی منحصر به فردش و هم به دلیل نزدیکی نسبی به تهران. ما در تعطیلات نوروز سفر یک روزه ای به اینجا داشتیم. از کاشان باید وارد خروجی آران و بیدگل شد و بعد حدود یک ساعت در جاده ای بسیار بد و پردست انداز رفت.
این جاده واقعا افتضاح است، جوری که بعد از دو بار طی کردن مسیر برای رفت و برگشت، دلتان برای ماشین و کمک فنرهایش خواهد سوخت. به نظر من با ماشین غیر شاسی اصلا نباید وارد این جاده شد.
اول به کاروانسرای مرنجاب رسیدیم که جزء کاروانسراهای دوران شاه عباسی است و ۴۰۰ سال قدمت دارد. این کاروانسرا در قدیم در مسیر جاده ابریشم هم بوده. متاسفانه زیاد رسیدگی به آن نشده و با اینکه اتاق های آن را برای شب ماندن اجاره می دهند، کوچکترین امکانات رفاهی نداشت.
با اینکه تعطیلات عید بود ولی خیلی سوت و کور بود و فقط چند نفر در یکی دو اتاقش بودند.
قسمت اصلی که تپه های شنی و رمل ها بود حدود ۱۰ دقیقه دیگر با کاروانسرا فاصله داشت. افرادی که در آنجا کار می کردند و موتوربرقی و ... کرایه می دادند ما را ترساندند که اگر از اینجا تکان بخورید در صحرا گم می شوید و بهتر است تورهای ما را بخرید.
ما اول شک کردیم چون فیلم زیاد می بینیم و البته همچین اتفاق تلخی برای چند جوان به تازگی افتاده بود البته آنها واقعا در دل کویر رفته بودند. رمل ها به سادگی با چشم دیده می شد و در مسیر چند ماشین هم در حال رفت و آمد بود و GPS هم مسیر را نشان می داد. این شد که خودمان رفتیم و در عرض چند دقیقه رسیدیم.
رمل ها در یک کلام بی نظیر بود. سکوت محض (البته اگر موتور برقی ها و صدای گوش خراششان اجازه می داد) و شن های روان باعث شد یکی دو ساعتی در بالای تپه بنشینیم و لذت ببریم. چون بالای رمل ها باد می آید هیچ خوراکی نمی شود خورد چون همه چیز در کسری از ثانیه پر از شن می شود! حتی تا هفته ها بعد، داخل ماشین همچنان شن بود.
در کل، مرنجاب را بهتر است با تور رفت چون هم شلوغ تر است و بیشتر خوش می گذرد و هم ماشین نابود نمی شود. البته بیشتر تورها شب هم در کویر می مانند که اگر کسی روحیه اش را داشته باشد حتما فوق العاده زیباست،
ولی ما روحیه ی کمپینگ نداشتیم و حتی در طول روز مدام دنبال مار می گشتیم، چون به هر حال چیزی که در کویر زیاد است مار و مارمولک و عقرب!