به گزارش میراث آریا:
معمولا، زندان‌ها را اماکن و مناطقی می دانیم که سکونتگاه و محل زندگی مجرمان و گناهکارانی است که برای سپری کردن مدت زمان محکومیت خود در آن به سر می‌برند. آمار نیز نشان داده است سالانه هزاران گردشگر تجربه اقامت در زندان‌ها را به دلیل جرایم مختلف در کشوری بیگانه لمس می‌کنند
سایت مسافرتی skyscanner.net در شماره جدید خود، 10 تور زندان گردی جالب توجهی را منتشر کرده که آشنا شدن با آنها خالی از لطف نیست.
زندان جزیره آلکاتراز، سانفرانسیسکو، آمریکا:
بازدیدکنندگان می‌توانند "صخره" یا یکی از معروفترین زندان‌های جهان را در وسط خلیج سانفرانسیسکوی کالیفرنیا مشاهده کنند. گفته میشود آلکاتراز زندانی بود که کسی قادر به فرار کردن از آن نبوده است به نحوی که در جریان فرار دو تن از زندانیان آن هر دو در دریا ناپدید شده و هرگز پیدا نشدند. این زندان که نزدیک به 29 سال متهمان و مجرمان فراوانی را در خود حبس کرده بود امروز میزبان گردشگران و بازدیدکنندگانی شده است که حالا،خاطرات سخت و هراس‌انگیز آن را از زبان زندانیانی می‌شنوند که سال‌ها در این جزیره زیسته و بارها اقدام به فرار کرده‌اند. زندانیانی که خاطرات خود از درگیری‌های صف غذا و تحمل سلول‌های انفرادی را برای بازدیدکنندگان بازگو می‌کنند.
جزیره روبن، آفریقای جنوبی:
امروزه جزیره روبن که آنرا موزه و منطقه‌‌ای فرهنگی می‌شناسند در فاصله قرن‌های هفدهم تا بیستم میلادی مکان و نقطه‌ی دورافتاده و مخصوص زندانی کردن، منزوی کردن و شکنجه متهمان و یا بیگانگان به شمار می‌رفت. یکی از معروفترین حبس کشیده‌های این زندان، نلسون ماندلا است که 27 سال از عمر خود که همزمان با قیام او علیه نژادپرستی بوده را در آن گذراند. امروز این جزیره که فاصله چندانی نیز از آفریقای جنوبی ندارد یادآور کشوری دموکراتیک است که بهای سنگینی را برای آزادی خود پرداخته است. این جزیره که توسط زندانیان اسبق خود از گردشگران پذیرایی می‌کند هنوز هم مانند زندانی است که می‌توان حراستی همه‌جانبه را در تمام زوایای آن مشاهده کرد.
سن‌پدرو، لاپاز، بولیوی:
دو واقعیت جالب و بسیار عجیب، شهرت و معروفیتی خاص به این زندان داده است. اول آنکه، به کودکان و خانواده‌های زندانیان این اجازه داده می‌شد تا با آنها زندگی کنند و دوم آنکه، زندانیان باید برای آنچه که در اختیار آنها قرار داشت همچون غذا، پوشاک و حتی سلول خود پول پرداخت می‌کردند. از زمان انتشار کتاب « پودر نظامی» در سال 2003، علاقه و اشتیاق مردم به دیدن این زندان به صورت خارق‌العاده‌ای افزایش یافت. این زندان، امروز، اگرچه کاملاً غیررسمی و خالی از مجرم شده اما هنوز هم فرصتی استثنایی برای تجربه یک زندگی واقعی درون زندان را برای بازدیدکنندگان فراهم می‌کند.
مدرسه شبانه روزی سلیکا، لیوبلیانا، اسلونی:
این مکان که در زمان یوگوسلاوی سلبق زندان بوده امروز به مدرسهای شبانه‌روزی و نگارخانه‌ای هنری تبدیل شده است. تمام 20 اتاق یا سلول این مدرسه همچنان ظاهر زندان بودن خود را حفظ کرده‌اند اما در عوض نمایشگر آثار هنری منحصر به فردی هستند. اگر چه اکنون به عنوان مدرسهای شبانه‌روزی مورد استفاده قرار گرفته اما اتاق‌های آن پاک و تمیز بوده و مکان مناسبی برای اقامت مسافران شده است. به نحوی که باید برای بازدید از آن از مدت‌ها قبل به فکر رزرو جا بود.
زندان بک پاکرز، کوهستان گامبیو، استرالیا:
این زندان قدیمی استرالیایی که در حال حاضر بازدیدکنندگان به راحتی می‌توانند در آن اقامت کرده و روی تخت‌های سلول‌های آن استراحت کنند از درختان کاجی ساخته شده که فضایی زندان‌گونه به آن داده است. سلول‌های این زندان ظاهری کاملاً روستایی داشته و درهای تسمه‌ای آن نیز اصلی به نظر می‌رسند. سالن تجمع زندانیان آن همچنان مورد استفاده بوده و هنوز هم غذاهای خوشمزه‌ای را می‌توان از آشپزخانه آن تهیه کرد. دریاچه نزدیک آن که به دریاچه آبی نام دارد خوابگاه آتشفشان‌ها، غارها و گودال‌های فراوان نیز است.
کاروستا، لیپاجا، لتونی:
"خشن، سرد و بی‌روح و غیرقابل تحمل" تنها کلماتی هستند که می‌توانند زندان سازمان کا گ ب شوروی را توصیف کنند. در واقع به هیچ وجه نمی‌توان لغتی را یافت که به نوعی به جلب نظر گردشگران بیانجامد. اما به نظر می‌رسد این زندان مخوف هیچ نیازی به کلمات تبلیغاتی فانتزی ندارد زیرا نمی‌توان هیچ جای خالی را برای اضافه کردن زندانیانی جدید به آن پیدا کرد. در عوض بازدیدکنندگان با آداب کامل رایج در یک زندان جذب آن می‌شوند.
در ابتدا سلامت افراد مورد بررسی قرار می‌گیرد و پس از آن نشانی روی بدن آنها ثبت و یک گذرنامه مخصوص زندان برای آنها صادر میشود. پس از آن آنها زندانیانی هستند که در صورت بدرفتاری به انفرادی فرستاده می‌شوند و یا دور تا دور حیاط زندان را تنبیهی می‌دوند. کاروستا را نه به دلیل خدمات، غذا یا اتاق‌های زیبایش که به خاطر تجربه واقعی زندان بودن آن می‌شناسند.
هتل آزادی، بوستون، آمریکا:
این زندان که در خیابان چارلز قرار دارد، سابقاً مالکوم ایکس، رهبر سیاه‌پوست مسلمانان آمریکا را در خود نگاه داشته بود. با این وجود، این زندان به کلی تغییر کرد تا با صرف مقدار زیادی پول به هتلی مجلل تبدیل شود. حال اگر می‌خواهید دوران محکومیت خود را به شیوه‌ای کاملاً مرفه سپری کنید، هتل آزادی بوستون تنها جایی است که قابلیت زندانی کردن شما را دارد. با این وجود هنوز هم راهروها و محوطه مرکزی آن نشان می‌دهد که این هتل همچنان شکل و شمایل زندان بودن خود را حفظ کرده است.
موزه زندان سئودائمون، کره جنوبی:
زندان سئودائمون توسط ژاپنی‌ها در زمان اشغال کره جنوبی ساخته شد. سربازان ژاپنی تمام افرادی که بر استفاده از زبان و فرهنگ خود پافشاری و مقاومت می‌کردند را دراین زندان حبس کرده، مورد شکنجه و آزار قرار داده و اعدام می‌کردند. این زندان که محل کشته شدن معلمان و نویسندگان کره‌ای بی‌شماری بود امروز به عنوان سمبل وطن‌پرستی کره‌ای‌هایی شده که شرف خود را مرهون استقامت گذشتگان در مقابل ژاپنی‌ها می‌دانند.
برج لندن، لندن، انگلستان:
برج مشهور لندن در آغازین سال‌های ساخت به عنوان قلعه‌ای نظامی و کاخی سلطنتی مورد استفاده قرار می‌گرفت. علاوه بر این دو سمت، زندانیان سیاسی و سلطنتی انگلستان نیز در آن دوران محکومیت خود را سپری می‌کردند. «نمایشگاه زندانیان» کنونی این برج از جمله اماکنی است که اطلاعات جامع و کاملی از زندانیان آن در اختیار بازدیدکنندگان قرار می‌دهد. این ساختمان از برج‌‌های متنوعی تشکیل شده که مجرمان در آنها زندانی، شکنجه و در نهایت اعدام می‌شدند.
جزیره شیطان، گینه فرانسوی:
جزیره شیطان را «زندانی در بهشت» می‌نامند. در زمان استعمار فرانسه براین کشور، این جزیره یکی از زندان‌های معروف استعمارگران به شمار می‌رفته و مجرمان کیفری این مستعمره آمریکای جنوبی در آن حبس می‌شدند. هزاران زندانی به سپری کردن دورانی ناامیدکننده در این جزیره مملو از صخره‌های سخت و پوشیده از نخل محکوم شده بودند.
بسته شدن این زندان در سال 1952 فرصتی را برای گردشگران به وجود آورد تا به تماشای این جزیره آمده و بقایای به جای مانده از سلول‌های متعدد، حیاط‌ها و اتاق‌های شکنجه آن را از نزدیک مشاهده کنند.
در این میان آنچه که هنوز مایه امیدواری است، ظاهر بهشت‌مانندی است که همچنان بخش‌هایی از این جزیره را زینت داده است
