سلام به همه ی دوستان
من دانشجوی داندانپزشکی در کشور هند هستم. همیشه قبل از اینکه به ایران سفر کنم برای تعطیلات به چند کشور سفر میکنم. نزدیک به ده کشور سفر کردم و با سن کمی که دارا می باشم هدفم تموم کردن 50 کشور قبل از تولد 26 سالگی هست. خیلی جوان هستم نه :دی
بگذريم, من هميشه تنها و کوله پشتی وار سفر ميكنم چون اعتقاد دارم تنها سفر كردن فرصت به ادم ميده كه دوستان جديد پيدا كنه , هم چنین تمامی سفر های من حدود 200 دلار حتی بعضا 100 دلار هم بیشتر نیست چون تمامی خرج سفر از هزینه های پس اندازم هست پس سعی می کنم به بودجه خودم همیشه دقت کنم . هم چنین با استفاده از هاستل یا خانه های محلی هزینه سفر خودم را کنترل می کنم. درکل سخت نمیگیریم سعی میکنم بیشتر ببینم و تجربه کنم.
قبل از اسفند شرايط خودم را بررسي كردم و به كشوری به اسم سري لانكا رسيدم .سری لانکا شبیه به هند و نزدیک به هند هست اما کاملا متفاوت از نظر بهداشتی ,جمعیت و تمیزی واقعا از هند پیشتاز تر هست و شاید از دید من آینده هند را از خود نشان می دهد. از بنگلور هند به كملبو فاصله زماني ١ ساعت بود.
چند نکته قبل از شروع سفر نامه :
اولا : من تا حال سفرنامه ننوشتم شاید کم وکاستی داشته باشد . بهر حال هیچ کس کامل نیست اگر خوشتون اومد سعی میکنم سفرنامه کشورهای قبلی و جدیدم را براتون مکتوب کنم .
دوما : قبل از سفر به سریلانکا سفرنامه های دوستان ایرانی و خارجی را مطالعه کرده بودم که بسیاری از دوستان ایرانی از شخصی به نام اقای پراسانا در سریلانکا نام برده بودند. بنده با ایشان تماس گرفتم و ایشان مبلغ 200 دلار از من برای منطقه سیگیری درخواست کرد که با تخفیف به 150 دلار هم رساند که خوشبختانه با بودجه من تطبیق نداشت.
ایشان به لطف بعضی از دوستان ایرانی که مشکل زبان دارند و به دنبال راحتی هستند پول های بسیاری زیادی را درخواست میکند در صورتی اگر شما داخل شهر بیاید و تورهای قیمت بگیرید یا با وسایل نقلیه عمومی سفر کنید حتی به 10 دلار هم نخواهد رسید پس خودتون را به چالش بکشید و پول های خود را به درستی خرج کنید.
سوما : ما ایرانی ها همیشه دوست داریم همه چیز از قبل آماده شده باشد به طور مثال حمل و نقل فرودگاه و گشت داخل شهری، حتی ویزا و ... اما خودتون را به چالش بکشید نیازی نیست هتل چند ستاره پیشنهادی آژانس را برید یا از تور شهری به خصوصی استفاده کنید. وقتی خودتون به راحتی و ارزانی میتوانید بوک کنید نیاز به کسی ندارید پس خودتون را به چالش بکشید.
همیشه یاد این جمله معروف باشید : دلم نمی‌خواهد در سفر حس كنم در خانه‌ام
روز اول :
پرواز من عصر ساعت ٦ به وقت هند بود با پرواز اكونومی ايندگو ساعت ٧ به شهر كلمبو رسيدم.
بنده به خاطره تحصیل در کشور هند از ویزا کارت برخودار هستم میخواستم ویزا سریلانکا قبل از ورود آنلاین بگیریم که به خودم گفتم چالش جدیدی تجربه کنم. و اونجا فرم های مخصوص پر کنم (خخ). در صورتی که چالشم شکست خورد. به محض ورود به فرودگاه کلبمو فرمی در کار نبود فقط پاسپورت چک کردند و به قسمت پرداخت ارجاع دادند. اونجا هم فقط 40 دلار گرفتند حتی اجازه پرداخت با ویزا کارت نبود و فقط نقدی بعد از گرفتن ویزا که یک برگه کوچکی بیش نبود. به قسمت گذرنامه رفتم. فرایندش خیلی سریع بود. حتی از کشورهای قبلی که رفته بودم سریع تر بود. همه ی کارها تو نیم ساعت انجام شد که واقعا عالی بود.
عکس فرودگاه و ویزا را در زیر مشاهده می کنید :
بعد از اينكه چمدان را تحويل گرفتم يك ١٠٠ دلاري چنج كردم كه قيمتشم مناسب بود شد ١٥٠٠٠ روپيه بازم تنها فرودگاهي بود كه نرخ تبديل ارز مثل داخل شهر هست که واقعا برای من جالب بود .
دوستانی که ویزا کارت دارند بد نیست مقدار ارز معتبری همراه داشته باشند که دلیلش را تو نکات توضیح دادم .
به بيرون رفتم و يك سيم كارت اتصالات به مبلغ ٥٠٠ روپيه با ٢گيك روزانه دریافت کردم .خلاصه دنبال تاکسی اوبر شدم از اونجاي كه با دوستاي سري لانكای مشورت كرده بود تاكسي پيك مي بهم معرفي كرده بودند كه قيمتش واقعا نسبت به اوبر ارزون تر بود كه يك تاتا نانو با قيمت ١٤٠٠ روپيه من را به داخل شهر برد
(تاکسی پیک می شبیه به اوبر هست و اپلیکیشن اون در اپ استور موجود هست)
در مسیر حرکت از سمت فرودگاه به سمت هاستل به صحنه عجیبی برخوردم و اون هم وجود تابلو های به زبان چینی که راننده تاکسی به حضور چینی ها و حتی ایرانی های برای ساختند جاده و سد برای سریلانکا اشاره کرد. به محض رسیدن به هاستل راننده درخواست گرفتن عکس با من را کرد واقعا ادم های خیلی خونگرمی هستند مثل ما ایرانی ها که خونگرم و دوست داریم با خارجی ها صحبت کنیم.
پس حتما وقت بذارید و لبخند هم فراموش نشود فکر کنم بالغ بر 20 تا 30نفر عکس با بنده گرفتند خخخ
خلاصه به هاستل شيك و مورد علاقه هم رسيدم . خيلي برخوردشون عالي بود . تختم را تحويل گرفتم و به كافه پايين هاستل رفتم. با قیمت ٣٠٠ روپيه كاتوكه غذايي سريلانكا بود نوش جان کردم و برای خواب راحت براي فرداي روشن به اتاقم و تختم روانه شدم.
هزینه روز اول :
40 دلار ويزا
40 دلار هاستل ( شبي ١٠ دلار)
12دلار تاكسي فرودگاه و سیم کارت
جمع روز اول : 92 دلار
روز دوم:
روز دوم به محض بیدار شدن به سمت حمام روانه شدم و يك دوش عالي گرفتم
اخه قانون هاستل اينه هركي زودتر پاشه حمام اول ماله اونه (خخخخ).. البته هاستل من خلوت بود خدا رو شكر
روز دوم با یک ایرانی که در سریلانکا مشغول به کار بود اشنا شدم و خیلی اقای محترم و منظمی بود همین دوستی باعث شد که روز دوم با ایشان به سمت جاهای دیدنی کلمبو روانه بشیم بعد از صرف صبحانه و گفتگوی خوب با دوست ایرانیم با گرفتن یک توک توک با همون اتوریشکای هندی راهی جاهای دیدنی شدیم . خدا رو شکر موقعیت هاستل من عالی بود به همین دلیل هزینه زیادی برای حمل و نقل پرداخت نکردم .
اول به سمت معبدGangaramaya Buddhist Temple شدیم معبد زیبای بود اما من چون تو هند معبد زياد ديدم به كارم نمياد شايد اما واس شما بايد جالب باشه ,روانه از اونجا با پرسيدن از مردم محلی و با پای پیاده به سمت معبد دوم Seema Malakaو دریاچه شدیم که نزدیک هم بود.
نکته: تو هر دو معبد پولي ندادم چون تو سفر نامه دوستم مايكل خونده بودم كه اين پول صدقه هست یا همون دونت به معبد هست پس چونه بزنيد ميتونيد نديد خخخخ البته زبان خوب و چربم لازمه حتی دوست ایرانیم به واسطه کار و مقیم بودن در کلمبو پولی پرداخت نکرد .
دوستان لطف در معبد از شوخی های نامناسب پرهیز کنید و سعی کنید لباس مناسب به تن داشته باشید.
بعد گرفتن عكس راهی Viharamahadevi Park پارك شدیم ميدونستم چيزي خاصي نداره اما نزديك بود. و بعد از چرخ زدند در پارک به سمت دکه های کوچک رفتیم و آنجا اب نارگيل كه شبيه ش تو هند هم وجود دارد به بدن زدیم جاتون خالي تو هواي گرمي شرجي... خيلي چسبيد
نارگیل فراموش نشود
بعد از پارک به سمت موزه روانه شدیم ورودی موزه ١٠٠٠ روپيه از من گرفتند. هر کاری کردم پولی پرداخت نکنم نشد حتی کارت دانشجویی برای تخفیف هم قبول نکردند( خخخ )
سریلانکا فرهنگ کاملا غنی دارا می باشد عکس های زیر از داخل موزه گرفتم و به نظرم 1000 روپیه برای موزه مناسب بود.
بعد از موزه راهي Majestic City شدیم ,مرکز خریدی خوبی بود و فودکورت مناسبی هم داشت که تمام غذاهای سریلانکا موجود بود.
بعد از ناهار راهي میدان استقلال شدیم میدان خاصی نبود از دید من بهرحال قابل احترام هست چون هویت و تاریخ یک ملت پشت این میدان وجود دارد.
بعد از میدان به سمت galle face روانه شدیم و غروب را از نزديك به چشم دیدیم که صحنه زیبا و دلنشینی بود در همان حین من بلیط اتوبوسم برای سیگیری را به صورت انلاین با ویزا کارتم بوک کردم و به هاستل برگشتم. و با دوست ایرانی خودم خداحافظی کردم واقعا دوست خوبی بود و برنامه سفرهای بعدی را باهم برنامه ریزی کردیم.
وسایل زیادی برای سیگیریا و کندی با خودم نبردم فقط یک کوله شخصی و اینکه دامبولا نزديك ترين پخش به سیگيري هست اما چون اتوبوس من برای ساعت 10 شب بود و ساعت 2 نصف شب به دامبولا میرسیدم به صورت انلاین اتاقی را در هاستلی که نزدیکی دامبولا بود را رزرو کردم و بهشون زنگ زدم گفتم ساعت ٢ ميرسم كه خيلي مودبانه درخواست من را قبول كردند و منتظرم بودند.
راس ساعت 10 شب اتوبوس از ترمینال حرکت کرد اتوبوس شبيه اتوبوس وی اي پي ايران بود. خيلي هم اروم و خوب رانندگي ميكرد و من به راننده گفته بودم که من را قبل از رسیدن به دامبولا خبر کن که ساعت 2 نصف شب خیلی مودبانه شخصی آمد و گفت به ایستگاهت رسیدی میتونی پیاده شی( واقعا خیلی مودب و خونگرم هستند)
وقتی که از اتوبوس پیاده شدم واقعا ترسناک بود برای من چون همه مغازه های بسته بودند. در واقعی ترمینالی در کار نبود خیابان بود خلاصه با چک در گوگل مپ متوجه شدم دو کیلومتر از هاستل دور هستم به خودم گفتم میتونم انجامش بدم و به صورت پیاده در تاریکی شب به سمت هاستل روانه شدم واقعا یکم ترسیده بودم تا اینکه به یک توک توک برخوردم و اون بنده را رساند به هاستل در حین مسیر کمی پول از عابر بانک گرفتم برای هاستل ونیاز روز بعدم
پس از اینکه به هاستل رسیدم متصدی هاستل برای من بیدار و منتظر دم در نشسته بود که واقعا این احترام وانتظار اون متصدی را هیچ وقت یادم نمیره.
هزینه روز دوم :
ناهار و شام 7 دلار
ورودی موزه 7 دلار
هزینه توک توک شهری 3 دلار
قيميت اتوبوس دامبولا 6 دلار
هاستل دامبولا 10 دلار
جمعا روز دوم :33 دلار
روز سوم :
ساعت حدود 7 صبح بود که پس از گرفتن یک دوش کامل و صرف صبحانه در هاستل راهی سیگیری شده بودم.
بعد از چك كردن هوا متوجه باروني بودن هوا شدم و از گرفتن توك توك منصرف شدم , در همان حین با دو دختر روسی که برنامه شبیه به من را داشتند در هاستل اشنا شدم اما متاسفانه نمیتوانستم با انها باشم چون انها قصد رفتند با اتوبوس را داشتند و به دلیل کم بودن وقت برای من مناسب نبود خلاصه با متصدی هاستل هم صحبت کردم که راهی بسیاری بهم پیشنهاد کرد و بعد از كلي مشورت يك ماشين به قيميت ٥٠٠٠روپيه به سيگيري و از اونجا به كندي براي من بوك كرد.
چون متاسفانه اوبر در اون منطقه قابل دسترس نیست و هوای بارانی ایجاب میکرد که بهترین تصمیم را بگیرم.
ساعت 8 به سمت سيگيري رفتم قیمت بليطش واقعا انصاف نبود براي يه تيكه سنگ خوشگل ٣٠ دلار بگیریند خخخخ
خلاصه ساعت هشت و نیم حركت كردم به سمت بالا ساعت ٩ بالا ارتفاع بودم
این بگم که بهترین زمان برای بالا رفتن صبح زود هست چون همه جوان ها صبح راهی بالا می شوند هرچه به سمت ظهر برود گرم تر و شلوغی مسیر بیشتر خواهد شد.
يكم سيب سبز و میوه داخل کوله شخصی با خودم به بالا بردم .. نيم ساعت از بالای سیگیری از منظره لذت بردم با ادم هاي جديد هم بحث کردم. بعد از خوردن سیب و لذت بردند از صحنه به میمون های زیادی برخوردم که نمونه انها در هند هر روز مشاهده میکنم خلاصه انقدر نگاه کرد که مجبور شدم سیبم را به اون بدم خخخ
رو به پايين شدم منظره زيبا داشت گرم و شلوغ تر ميشد كه با زنگ زدن به راننده ماشينو پيدا كردم و راهي كندي شدم.ساعت ١١از سيگيري به سمت كندي حرکت کردیم . با صحبت کردم با راننده و دوست جدیدی از هند گذشت تا اینکه لشکر شکست خورده و خسته من با 4ساعت خواب به کندی رسید .
از فرط گشنگی به سمت رستوران های محلی روانه شدم برای ناهار برنج با ماهی سفارش دادم
تنوع غذايي شبيه هند بود بخاطر همين سالاد سريلانكا زدم كه خوشم اومد.
از مبعد دندان صرف نظر كردم چون براي من جذابيت نداره ومعبد باشكوه تر از اين ديده بودم و وقت هم نداشتم خلاصه به معبد بودا با يك توك توك رفتم. در کندی هم بیشتر توک توک ها تاکسی متر ندارند پس حسابی چونه بزنید بامبلغ ٤٠٠ روپيه من را به معبد بود پس از ورد به معبد و گشت گذار در معبد کوچک از اونجا به ایستگاه قطار روانه شدم و خوشبختانه به قطار ساعت 4 رسيدم قيمت بلیط واقعا ارزان بود .. قطار تميز و سرعتش بد نبود
ساعت ٦ و نيم به كلمبو رسیدم و از فرط خستگی به هاستل رفتم.
هزینه روز سوم :
تاکسی سیگیریا و کندی 32 دلار
غذا 5 دلار
ورودی سیگیریا 30 دلار
ورودی معبد بودا 2 دلار
توك توك کندی 4 دلار
بليط قطار 1 دلار
جمع روز سوم : 74 دلار
نکته : این مسیر کندی و سیگیری میتونستم 200 دلار به اقای پرسینا بدم اما با 32 دلار با تاکسی رفتم حتی می توانستم با اتوبوس کمتر از 10 دلار بروم اما بخاطر بارانی بودند بهترین تصمیمو گرفتم.
روز چهارم:
روز چهارم بعد از خواب عالي با هم هاستلی خودم که اهل کشور کره جنوبی بود هم صحبت شدم و روز چهارم من با دوست کره جنوبیم شروع و به پایان رسید. خیلی متاسف شدم چون دید اون نسبت به ایران یک کشور نامن بود که با صحبت کردند سعی کردم ایران واقعی رو بهش نشون بدم و قول سفر به ایران را برای ماه بعدش گرفتم به دعوت من
خلاصه در روز چهارم راهي مسجد قرمز شدیم از اونجا به برج فانونس كه جذابيت چنداني نداشت و سپس به سمت بازارچه ابی شدیم که جالب بود.
برای ناهار راهي رستوران مورد علاقه م شدم. از این رستوران تعریف زیادی شنیده بودم تو سفرنامه مایکل هم ازش برای غذاهای دریایی و قیمت بسیار بالا اون مطالعه کرده بودم وقتی وارد رستوران شدیم واقعا فضای عالی بود و نسب به پولی که پرداخت می کنید خدمات بسیاری خوبی دریافت میکنید و من غذای خرچنگ فلفلی سفارش دادم که خیلی عالی بود.
بعد ازصرف ناهار به سمت ساحل دریا راهی شدیم و از تجریبات سفرهای خود و برنامه ریزی برای سفرهای بعدی غروب را به تماشا شدیم.
سپس چمدان را خود را اماده سفر به ایران کردم و برای فرودگاه دوباره از تاکسی انلاین استفاده کردم که تقریبا مشابهه هزینه رفت شد.
هزینه روز چهارم :
هزینه توک توک شهری : 3 دلار
ناهار دریای در رستوران خرچنگ : 40دلار
تاکسی به فرودگاه : 8 دلار
جمع روز چهارم : 51
جمع کل سفر : 250 دلار
نکات قبل از سفر به سری لانکا :
1- اساطير ببخشيد براي من سخت بود نوشتن سفرنامه امیدوارم خوشتون اومده باشه در حال برنامه ریزی کردن برای کشور کره شمالی هستم از طریق کشور چین, اگر شرایط خوب پیش بره و بتونم به کره سفر کنم. حتما سفرنامه کره شمالی را مکتوب می کنم .چون همیشه دنبال سفر های غیر قابل پیش بینی هستم
(برام دعا کنید بشه چون یکم مشکل مالی و زمانی دارم )
2- اقای پراسانا دوستی خوبی هستند اما قيمتشون واقعا بالاس يكم زبان بلد باشيد می توانید هم خوب خرج کنید و هم خوب لذت ببرید حتی با 10 دلار هم می شود سفر کرد .
(فقط خودتون را به چالش بكشيد ..خيلي از دوستاي اروپايي من با كيسه خواب و چالش زياد راهي سفرها ميشن و لذت اينجور سفرها واقعا بیشتر از سفر در هتل های ان چنانی و راننده شخصی گران هست.)
3 - سعی کنید به مردم محلی احترام بزارید و اینکه هر ایرانی یک سفیر فرهنگی حساب می شود پس حتما در نوع رفتار خود دقت کنید.
4 - از دید من سریلانکا برای مسافران که اهل طبیعت و کوه هستند مکانی مناسبی هست پس اگر به دنبال کارهای متفرقه هستید سریلانکا مقصد خوبی برای شما نیست.
5 - شهر كلمبو سعي كنيد از توک توکی که تاکسی متر دارد استفاده کنید یا اوبر یا پیک می ,چون بعضی از انها واقعا هزینه بالای دریافت می کنند.
6- سيگيريا لباس كاملا راحت بپوشيد و ورزشي باشيد عروسي نميريد كه (خخخخ) با لباس راحت از كوه بالا برويد و از منظره لذت ببرید .
7- خوردن نارگيل دريغ نكنيد چون تو ايران متاسفانه این نوع نارگیل نیست.
8- خوردن غذاهای تند را فراموش نكنيد .اينقدرغر نزنيد بگيد غذا تند بود, فلان بود.
(چرا غذا ايتالياي با سبك ايتاليايه ميخوريد ميگه بايد ايتالياي خورد، غذا سريلانكاي وهندی هم بايد تند و با دستم خورد اينقدر خوبه خخخخ )
9- حتی اگر ویزا کارت دارید حتما کمی دلار یا ارز بین المللی همراهتون باشید بعضی بانکها واقعا مالیات زیادی به ازای استفاده از ویزا کارت, از کارتتون کم می کنند. همچنین بعضی از بانک های بعضی ویزا کارت و مستر را قبول نمیکنند پس اماده همه چی باشید.
10- من اهل خریدن سوغات نیستم چون برند های که در کشورهای دیگه هست در هند هم هست, نیاز به خریدن انها ندارم اما بد نیست در کلمبو کمی سوغات بخرید.(فقط چانه بزنید)
11- سریلانکا مقصدی خوبی برای همه سنین هست فقط اگر اهل سفر باشید و سطح توقعات پایین باشد .
12- از برنامه های به روز موبایل مخصوص سفر حتما استفاده کنید.
13 – چتر همیشه همراه داشته باشید چون باران استویی در راه هست اما جای نگران نیست سرما نمیخورید .
14 – اگر وقت و از نظر هزینه مشکلی ندارید به هند هم تشریف بیارید چون نزدیک به هم هستند و شما که تا اینجا امدید هند را فراموش نکنید .
15- انعام دادن مرسوم نیست اما کمی انعام به ادم های نیازمند بد نیست.
17- میوه های استوایی حتما امتحان کنید.
امیدوارم از سفرنامه لذت برده باشید شاید از نظر شما این جور سفرهای ارزان و در خوابگاه خواییدن مرسوم نباشد اما من خیلی خوشحالم با سنی کمی که دارم و هزینه کمی کشورهای بسیاری را رفتم و اینجور سفرهای واقعا برای من دلنشین تر هست امیدوارم بتونم سفرهای اینده ام به خصوص کره شمالی ادامه بدم و براتون گزارش بدهم.
اگر خوشتون اومده سعی میکنم سفرهای قبلی و بعدیم که ارزان قیمت هست را به همین صورت برایتان مکتوب کنم.
