حتّی ما هم که فرهنگمان روی ایران تنظیم شده، کریسمس را به خوبی میشناسیم. میدانیم درخت و تزیینات مخصوص دارد و برای چه جشن گرفته میشود. با وجود اینکه خورشید ما بر مدار سال شمسی میگردد و نوروز سال جدیدمان محسوب میشود، با شادمانی هر
نزدیک یلدا که میشویم، بوی کریسمس و جشن سال نو میلادی هم به مشام میخورد. مخصوصا اگر گذرتان به خیابان میرزای شیرزای بیوفتد. لباسهای قرمز بابانوئل ما را یاد یلدا میاندازد و برفهای نوبرانه زمستانی، کریسمس را تداعی میکند! چشیدن طعم فرهنگهای مختلف، سوغات چاشنی
شاید ته ذهن از خودمان پرسیده باشیم که این یک دقیقه اضافهتر بودن تاریکی شب، چطور علّتی برای یک جشن چند هزار ساله شده است؟ امّا، بعدش که یادمان میافتد قرار است دیدارمان با کسانی که دوستشان داریم، تازه شود، میگوییم، لابد بهانهای بوده که