عمارت شاپوری نام مجموعهای دو طبقه، با زیربنای 840 متر است. این عمارت در باغی روحنواز به وسعت 4635 متر مربع ساخته شده و در منطقه مرکزی شهر شیراز، در محلهای با قدمت 100ساله، معروف به انوری قرار گرفته است. این باغ طی سالهای 1310 تا 1315 هجری شمسی، با طراحی استاد ابوالقاسم مهندسی و مالکیت اقای عبدالصاحب شاپوری (از تجّار به نام شیراز)، بنا شده است.
تا دهه ۷۰ هجری شمسی، این عمارت تحت مالکیت خانواده شاپوری بود و چند سال به صورت متروکه رها شد. در نهایت در سال ۱۳۷۸ سازمان میراث فرهنگی استان فارس، آن را خریداری و ثبت میراث فرهنگی ایران کرد.عمارت شاپوری با سبک معماری قاجاریه بنا شده است و جزو اولین بناهایی محسوب میشود که در آن سالها با رویکرد آزادانه در معماری طراحی شدهاست.
برای ورود به ساختمان نمی توانید از ورودی اصلی وارد شوید، بلکه باید ۹۰ درجه به سمت نمای شمالی بچرخید. راههای باغ متقارن طراحی شدهاند در حالی که درختان نامتقارن کاشته شدهاند. در داخل عمارت نیز اتاقهای فراوانی وجود دارد و هرکدام کارکرد خاصی دارد. نوآوریهای استفاده شده در باغ عمارت شاپوری، آن را به یک باغ ایرانیاروپایی تبدیل کرده است. در نمای غربی عمارت، ستونهای مدوّری وجود دارد، همچنین بر پیشانی ایوان بالایی آن، کاشیکاریهای طرح هخامنشی نمایان است.