به این غار سفر نکنید؛ یکی از خطرناک ترین غارهای ایران که توصیه نمی شود افراد عادی به آن سفر کنند، غار سُم در ارتفاع 1700 متری از سطح دریا قرار دارد و دارای یک دهانه می باشد. این غار در نزدیکی قله کوه خواجه قنبر (امامزاده بالای کوه) در منطقه نامیج روستای نام نیک بخش گالیکش شهرستان مینودشت به فاصله تقریبی 2 ساعت راهپیمایی قرار گرفته است. این غار طبیعی از جنس آهک می باشد که بر اساس جریان آب از داخل سنگ های آهکی بسط و گسترش یافته است.
دهانه این غار در یک محوطه باستانی قرار دارد و در داخل غار بقایای سفال مربوط به دوران کهن و اسکلت هایی دیده شده است. در دهلیزهای آغازی این غار نیز بقایای اسکلت انسانی موجود است. غار سم؛ دومین غار عمیق کشور می باشد.نام این غار (سُم) در زبان محلی به معنای حفره و غار می باشد.
جاذبه های طبیعی بکر و زیبای این غار ناشناخته، بهشتی برای طبیعت گردان و کوهنوردان و علاقمندان به رشته های غارنوردی فراهم کرده است.تاکنون با تلاشهای گروه های کوهنوردی 21 چاه از این غار زیبا کشف شده که 17 چاه از این غار بوسیله گروه کوهنوردی قابوس گنبد کشف شده است. این پدیده اسرارآمیز ۳۷۵ متر عمق دارد.
در هنگام ورود به این غار با مسیر تنگ و باریکی مواجه می شویم که به مسیر «خرچنگ رو» معروف است ولی برخلاف خرچنگ روی غارهای دیگر کشورمان، تنگناهای این غار تمامی ندارد و اغلب مسیر را باید به یک سمت حرکت کرد و حتی امکان برگرداندن سر وجود ندارد. مشکل دیگری که در مسیر این غار بر سر راه غارنوردان وجود دارد کاهش دماست. به همین خاطر داشتن امکانات غارنوردی در این غار و حرفه ای بودن الزامی است.در این غار هر چه جلوتر می روید سرد و سردتر می شود. در واقع از چاه ۱۹ به بعد، دمای هوای درون غار کاهش می یابد و به ۶ درجه سانتیگراد می رسد و باید برای گرم کردن بدن برنامه ریزی کرد، در غیر این صورت غارنوردان نمی توانند به مسیر خود ادامه بدهند»
به نظر غارنوردان حرفه ای این غار بسیار خطرناک است، چرا که به دلیل مسیرهای دشوار کار امدادرسانی بسیار سخت و حتی غیرممکن است، به همین خاطر تیم های بازدیدکننده باید کاملا آماده و مجهز باشند وگرنه یک حادثه ساده و یک اتفاق کوچک امکان دارد به مرگ آنها منجر شود.
معابر غار سم به قدری تنگ و پرپیچ و خم است که تنها یک فرد می تواند خود و کوله اش را عبور دهد. درباره قدمت این غار پژوهش های انجام شده حکایت از آن دارد که قدمت آن بسیار بالاست. نمونه های کشف شده از جمجمه انسان و حیوانات در این غار نشان دهنده این مساله است. شاهد این ادعا کشف اسکلت خفاشی است که ۱۰ برابر بزرگتر از اسکلت خفاش های معمولی است. خفاش های این غار به دلیل نامشخصی تقریبا از بین رفته اند و اکثرا اسکلتهای آنها در یک نقطه جمع شده اند اما این استخوان ها تنها نشان زندگی در غار نیستند، نوعی پروانه خاص هم در چاه چهار وجود دارد که از نوع کمیاب است.
منبع: سیری در ایران
