موسسه خاورشناسی دانشگاه شیکاگو مجموعه‌ای از ۳۰۰ لوح و کتیبه باستانی ایرانی را به سازمان میراث فرهنگی ایران بازگرداند. این کتیبه‌ها گویا حاوی اسنادی هستند که جزئیات مربوط به اقدامات داخلی امپراتوری ایران باستان را نشان می‌دهند. این ۳۰۰ لوح و کتیبه از خاک رس ساخته شده‌اند و روی آنها با خطوط میخی حکاکی شده است و حاوی اطلاعات و جزئیات قلمرو و پایتخت ایران در حدود سال ۵۰۰ پیش از میلاد است. این لوح‌ها به همراه ده‌ها هزار لوح و کتیبه دیگری بود که در سال ۱۹۳۷ توسط این موسسه خاورشناسی برای انجام مطالعات بیشتر قرض گرفته شده بود.
روی این کتیبه‌ها، اطلاعات و داده‌هایی در رابطه با مقدار جیره غذایی که روزانه به کارگران در مناطق نزدیک اپراطوری داده می‌شد، ثبت شده است. درواقع مقامات در آن مناطق این کتیبه‌ها را به پایتخت می‌فرستاند تا میزان پرداختی‌شان به کارگران را ثبت کنند و همچنین از طریق این کتیبه‌ها می‌شد اطلاعات مربوط به نمایندگانی که به این منطقه رفت‌وآمد داشتند را نیز به دست آورد. چارلز جونز پژوهشگر و کتابدار در موسسه خاورشناسی دانشگاه شیکاگو و همینطور متخصص لوح و کتیبه می‌گوید: «عملکرد این لوح‌ها به‌نوعی شبیه به قبض و رسید کارت‌های اعتباری است و اطلاعات بسیار پرباری از طریق این کتیبه‌ها ردوبدل می‌شد.»
براساس این کتیبه‌ها جیره غذایی یک کارگر مرد بالغ حدود یک و نیم کیلوگرم جو و نیم کیلو نوشیدنی بود که البته بسیاری از کارگران دو یا پنج برابر این مقدار دریافت می‌کردند و کسانی که از موقعیت اجتماعی بالاتری برخوردار بودند بیشتر از اینها نصیبشان می‌شد. همچنین از طریق این کتیبه‌ها می‌شد اطلاعات مربوط به اصالت هر کدام از کارگرها و اینکه از چه بخشی از امپراتوری بودند را هم فهمید. مثلا اینکه کارگری که در پایتخت مشغول به کار است از بابل، سوریه، مصر، تراکیه می‌آیند و یا دیگر بخش‌هایی که اکنون جزوی از افغانستان، پاکستان و یا آسیا مرکزی است. قدمت این کتیبه‌ها به اواسط فرمانروایی داریوش اول، یعنی از سال ۵۰۹ پیش از میلاد تا ۴۹۴ پیش از میلاد برمی‌گردد.
منبع : The University of Chicago
