با عرض سلام و وقت بخیر خدمت دوستان گرامی
ماجرای رفتینگ خاطره انگیز من و همسرم از اینجا شروع شد که نوروز ۱۴۰۴ (۱۳ فروردین- سیزده به در) زمانی که واسه‌ی سرزدن به خانواده‌هامون از خوزستان راهی اصفهان و شهرکرد شدیم تصمیم گرفتیم یه روز عصر به شهر سامان بریم و اگه تونستیم یه تور رفتینگ هم پیدا کنیم. ولی متأسفانه وقتی رسیدم به پل زمانخان که محل برگزاری تورهای رفتینگ هست اینقدر شلوغ بود که تصمیم گرفتیم اصلا از ماشین پیاده نشیم و صرفا توی منطقه با ماشین یه گردش کنیم و اگه پیدا کردیم به یه باغ رستوران واسه صرف قهوه یا چای بریم و در نهایت اون روز با یه گشت مختصر و صرف چای و قهوه تموم شد.
در خصوص پل زمانخان که محل برگزاری تورهای رفتینگ هست این رو بگم که با این که از شهر بیرون هست( در فاصله ۲۷ کیلومتری شمال شهرکرد و ۵٫۲ کیلومتری (هشت دقیقه‌ای) شهرستان سامان قرار گرفته است)، منطقه کاملا امن هست و پارکینگ با نگهبانی داره و در موارد ازدحام جمعیت هم از طرف نیروی انتظامی امنیت اونجا تامین میشه و هیچ نگرانی بابت موضوعات و اتفاقات حاشیه‌ای وجود نداره.
درباره ی تاریخچه پل زمانخان باید گفت بعضی تاریخ شناسان، قدمت آن را به دوره ی ساسانیان نسبت می‌دهند و معتقدند این پل طی سال های بعد تکمیل شده. گرچه باید افزود که در کتاب شناخت سرزمین چهارمحال، بخشی وجود دارد که نشان می‌دهد این پل در دوره ی صفویان ساخته شده است.
بر اساس شواهد و منابع تاریخی، فردی به نام «زمانخان ایل بیگی»، یکی از سران ایل قشقایی، دستور ساخت این پل را در سال ۱۰۲۲ هجری قمری داده تا ایل‌ها و عشایر قشقایی و بختیاری بتوانند به راحتی و بی خطر چهار پایانشان را از روی آن عبور دهند.
قبل از احداث این پل، عشایر مجبور بودند از درون رودخانه ی زاینده رود عبور کنند. یک بار موقع عبور از این رود، کودکی در آب‌های زاینده رود غرق شد. مادر، جسد فرزندش را پیش زمان خان برد. اعتراض او باعث شد زمان خان دستور ساخت پل زمانخان را صادر کند و از همه اهالی درخواست کند تا در ساخت آن مشارکت کنند.
دفعه ی بعدی که قصد داشتیم بریم اواخر خرداد ماه بود که هم زمان شد با جنگ ۱۲ روزه و نتونستیم بریم مسافرت(در واقع به خاطر احتمال کم بود بنزین و مشکلات این چنینی ترجیح دادیم نریم) تا در نهایت اواخر تیر ماه و نزدیکای تاریخ تولدم بود که هم زمان با تعطیلی ادارات و شرکت های خوزستان به خاطر گرما ی هوا و گرفتن یک هفته کامل مرخصی، به تفریح و استراحت تابستانه رفتیم.
شب قبل از رفتن همسرم در سایت های گردشگری قیمت تور داخلی و هتل‌های مختلف رو بررسی می کرد و دید که گروه های مختلفی از شهرهای دیگه این تور رفتینگ رو برگزار می کنن و به من گفت تو که بچه‌ی شهرکردی نباید منو ببری تور رفتینگ شهر خودتون! که کاملا حق با اون بود.
اون روز صبح اصلا قصدی واسه ی رفتن به تور رفتینگ نداشتیم و فقط به نیت خوردن صبحانه در یکی از کافه‌های شهرکرد از منزل با همسر و داداش کوچیکم که به دعوت همسرم واسه صرف صبحانه از شب قبل از محل کارش مرخصی گرفته بود از خونه زدیم بیرون، طبعا پوششی که واسه ی کافه گردی هست کاملا متفاوت با پوشش مناسب رفتینگ هست و اولین نکته‌ای که باید مد نظر داشتیه باشید استایل‌تون هست چون اگر اهل شور و نشاط و هیجان باشید در این تور قطعا از سر تا پا کاملا خیس می‌شید.
نهایتاً پس از صرف صبحانه در کافه کینو Keino تصمیم به رفتن به سامان رو گرفتیم و باز هم برنامه‌ی رفتینگ نبود!!! البته این بار به محض رسیدن به پل زمانخان و پارک ماشین در پارکینگ اونجا، گروه‌های مختلف رو دیدیم که در حال فروختن بلیط‌های رفتینگ بودند و در کنار اون‌ها ماشین‌های آفرودی(عمدتا پاترول) که روی سقف‌شون قایق‌های بادی رو با طناب بسته بودند منتظر گردشگران بودند که ما هم سریعاً تصمیم رفتن به تور رفتینگ رو گرفتیم.
پس از مراجعه به برگزار کنندگان این تور‌ها متوجه شدیم که سه نوع مختلف تور رفتینگ هست، تور آب‌های خروشان، تور آب‌های نیمه خروشان و تور آب‌های آرام. که از همین تریبون اعلام میکنم که حتماً تور آب‌های خروشان رو انتخاب کنید چون به شدت جذاب‌تره و مسیر کاملا یکسان هست و فقط طول مسیر متفاوت میباشد و شما با انتخاب تور آب‌های خروشان عملا تور آب‌های نیمه خروشان و آب‌های آرام رو هم تجربه میکنید و هیچ گونه خطری واسه‌ی افراد حتی مسن و پیر نداره(ولی نوزاد با خودتون نبرید) و واقعا تور آب‌های ارام خیلی کسل کننده و بدون هیجان هست چه حسابی بود رو نمیدونم ولی قسمت خروشان و نیمه خروشان رودخانه هوا خنک‌تر به همراه ورزش ملایم باد بود ولی قسمت آرام رودخانه هوا کاملا راکد، دم و همراه با حشره بود.
تور آب‌های خروشان ۲ ساعت و با قیمت ۵۰۰ هزار تومان، نیم خروشان ۱ ساعت و ۳۰۰هزار تومان و آب‌های آرام نیم ساعت و ۲۰۰ هزار تومان بود(البته یه تور ۴ ساعته هم داشتند ولی به دلیل این که مدت زمان این تور خیلی زیاد میشد واسه ی ما جذاب نبود به این خاطر چندان هم به توضیحاتی که میدادند گوش نکردم). در نهایت ما تور اب‌های خروشان رو واسه ۳ نفر خریداری کردیم و از شانس خوب ما به طور همزمان کلی گروه دیگه هم بودند که شاید بیش از ۱۰ تا قایق بادی بودیم و با توقف‌هایی که در طول مسیر داشتیم مدت تور ما شد ۳ ساعت، که واقعاً لذت بخش، مفرح و واقعا مفت!!! بود،
پس از تهیه‌ی بلیط سوار پاترول شدیم که قایق بالای اون بسته شده بود(بعضی از گروه‌های برگزار کننده با نیسان آبی متقاضیان خودشون رو جابجا می کردند که فکر هم نمیکنم تفاوت قیمتی داشت!) و پس از طی کردن یه مسیر نه چندان طولانی به محل سوار شدن ب قایق رسیدیم، در طول مسیر از چندتا روستا عبور کردیم و واسه‌ی خرید آب معدنی یه توقف هم داشتیم و شما هم حتماً آب معدنی با خودتون ببرید چون کلی فعالیت میکنید و حتماً تشنه می‌شید و اینکه زیر تابش مستقیم آفتاب هستید.
نکاتی که بسیار حائز اهمیت هست اینه که بدونید سرچشمه‌ی زاینده رود در استان چهارمحال و بختیاری هست و آب رودخانه در این قسمت جریان زیادی داره و عمق رودخانه زاینده رود در کل طول مسیر بسیار متفاوت هست و با تصویری که از کف خشک و مسطح رودخانه در شهر اصفهان در ذهن دارید کاملا فرق میکنه، به طوری که تنها به فاصله چند قدم عمق رودخانه از ۱۰ سانتیمتر به حدود ۶ متر میرسه و این واقعاً میتونه خطرناک باشه به همین خاطر با تصاویری که من در ذهن دارم از این وضعیت شدیداً توصیه میکنم حتی اگر در باغ و ویلا‌های اطراف زاینده رود قرار دارید بدون جلیقه‌ی نجات حتی فکر پا گذاشتن توی آب رو از سرتون بیرون کنید!!! البته برگزار کنندگان این تور‌ها به همه‌ی افراد جلیقه‌ی نجات و کلاه ایمنی نسبتاً خوبی میدن که جای نگرانی نیست و حتماً استفاده کنید و بدون آن‌ها سوار قایق نشید.
در نهایت پس از آموزش‌های مختصری که در خصوص کنترل و نگهداشتن خودمون در قایق، پارو زدن و ... دیدیم سوار قایق‌ها شدیم و حرکت کردیم.
در طول مسیر با یکی دوتا از قایق‌های هیئت برگزار کننده خودمون کل کل راه انداختیم و توی مسیر با پارو کلی هم دیگه رو خیس کردیم که با وزش ملایم بادی که بود حسابی خنک شدیم و البته خوش گذروندیم. توی قایق‌ها چون با زاویه‌ی ۴۵ درجه رو به جلو می‌نشستیم پاشیدن آب به عقب خیلی راحت‌تر از پاشیدن آب به جلو بود به این خاطر یه رقابتی هم بین قایق‌ها واسه سریع‌تر پارو زدن و جلو زدن از بقیه هم بود که کلی شور و هیجان و نشاط ایجاد می‌کرد. اول که هم دیگه روخیس می‌کردیم فکرکردیم که این نهایت خیس شدنه ولی یه جاهای نسبتا کم عمقی(حدود ۸۰ سانت) بود که دیدیم خود لیدرهای قایق‌ها با جلیقه نجات و کلاه از قایق پریدن توی رودخونه و گفتند اینجا امنه اگه مایل هستید میتونید با جلیقه نجات بپرید توی آب. هر کدوم از این جلیقه‌ها تحمل روی آب نگهداشتن یه شخص۱۵۰ کیلویی رو داره و طبعا اکثر افراد با پوشیدن اون‌ها روی آب معلق می‌مونن، در این لحظه بیشتر سرنشینان قایق ما پریدن توی آب و خیلی ریلکس و راحت روی آب و به صورت معلق به مسیر ادامه میدادند!!!
پس از کلی ریلکس کردن توی آب بچه‌ها مجدد سوار قایق شدن و از قسمت‌های نیمه خروشان عبور کردیم. در ادامه رسیدیم به یه جایی که همه‌ی قایق‌های دیگه هم اونجا ایستاده بودند قایق‌ها رو گذاشته بودند روی هم و یکی رو به شکل سرسره بصورت مایل گذاشته بودند واسه تفریح اعضا، همچنین اینجا یه صخره کنار آب بود که کسانی که مایل بودند میرفتن بالای اون و شیرجه میزدن توی آب، زیر صخره عمق آب زیاد بود به همین خاطر کسی به کف رود خونه برخورد نمیکرد ولی به محض اومدن بالا میرسید به قسمت کم عمق و میتونست سرپا بایسته که لذت خودش رو داشت، این لذت رو من امتحان نکردم ولی داداشم ک رفته بود راضی بود. اینجا کلی انرژی گذاشتیم و خسته شدیم خصوصا که با لباس توی آب بودیم راه رفتن، دست و پا زدن و حرکت کردن واقعا انرژی می‌برد در نهایت سوار قایق‌ها شدیم و مسیر رو ادامه دادیم تا رسیدیم انتهای مسیر.
یکی دیگه از مواردی که در این تور با اون مواجه خواهید شد، آفتاب سوختگی هست، همون جوری که ما با اون بر خوردیم! زمانی که برگشتیم منزل و لباس‌های خیس تن مون رو عوض کردیم قسمتی از پوست دستان که بیرون از آستین پیراهن بودند به شدت قرمز و دچار آفتاب سوختگی شده بودند. البته پوست صورت‌مون دچار آفتاب سوختگی نشده بود که حالا علتش چی بود رو نمیدونم ولی چیزی که در هر سه‌ی ما مشترک بود آفتاب سوختگی پوست دست بود. این مدل آفتاب سوختگی در زمان قرار گیری زیر نور خورشید در محیط‌های برفی کوهستان هم اتفاق می افته و علت اون بازتاب نور خورشید از سطح صیقلی و براق سطح آب رودخانه، دریا و برف به صورت ذره بینی شکل هست.
دیگه عرضی نیست و امیدوارم که از خواندن این سفرنامه‌ی کوتاه لذت برده باشید مطالبی که در ادامه میزارم به قصد رسیدن سفرنامه به ۲۰۰۰ کلمه جهت ثبت در سایت خوب لست سکند هست و بیشتر اطلاعات جنبی در خصوص این تور رفتینگ رو داره و امیدوارم که واسه شما مفید باشه.
بهترین زمان مناسب واسه‌ی رفتن به تور رفتینگ زاینده رود سه ماه فصل تابستان هست که گروه‌های برگزار کننده به صورت خود جوش در محل پل زمان خان شهرستان سامان حضور دارن و اقدام به برگزاری این تور و فروش بلیط می‌کنند در سه ماه فصل بهار هم تور رفتینگ برگزار میشه ولی هماهنگی قبلی واسه‌ی رزرو نیاز هست و اگر بدون هماهنگی برید احتمالا قایق پیدا نکنید خصوصا این که در ماه فروردین هنوز هوا سرد هست و درختان و باغ‌ها سبز نشدن و چندان جذابیتی واسه‌ی این کار وجود نداره اما از نیمه‌ی دوم خرداد ماه رفته رفته تعداد متقاضیان این تور افزایش پیدا میکنه. در فصل پاییز و زمستان هم تقاضای چندانی برای برگزاری این تور وجود نداره و طبعا از اواخر مهر ماه به بعد رفتن به این تور نیاز به هماهنگی قبلی داره.
در اطراف محل برگزاری تور رفتینگ تعداد زیادی باغ و ویلای کوچک و بزرگ برای کرایه دادن به مسافران وجود داره، که تعدادی از آن‌ها در کنار ساحل رودخانه قرار دارند و تعدادی دیگه با فاصله از رود و روی کوه با منظره‌ی زیبا قرار دارند. همچنین تعداد زیادی رستوران و باغ رستوران هست که از بین‌شون رستوران خوب هم پیدا میشه. علاوه بر این ویلا‌ها و باغ‌های اختصاصی یه قسمت عمومی هم وجود داره که با پرداخت ورودی میتونید وارد اون بشید و اگر به همراه خانواده یا تور هستید میتونید کنار رود خونه گلیم بندازید و واسه صرف نهار یا میان وعده اون جا باشید. تصویر این قسمت توی عکس‌هایی که گذاشتم تقریباً پیداست.
