سفرنامه بالی

بالی بهشت روی زمین یا بالی بهشت شرقی و یا به تعبیر سایت معروف Tripadvisor بالی یکی از 10 جزیره ای است که در طول زندگی باید انرا دید لذا من و دوستم مصمم یه دیدار از این جزیره شدیم. از انجا که پرواز مسقیمی از ایران به بالی نیست برای سفر به این جزیره باید از طریق هواپیمایی امارات یا قطرایرویز و یا ایراسیا اقدام کرد که بدلیل فواصل کمتر بین پروازهای امارت ما این خط هوایی را انتخاب کردیم.

شروع تور بالی ما با پرواز هواپیمایی امارات به سمت دبی در تاریخ 08/02/90 اغاز شد پس از حدود 4 ساعت توقف در فرودگاه دبی پرواز بعدی به سمت جاکارتا شروع شد پس از ورود به فرودگاه جاکارتا باید با پرداخت 25 دلار یا معادل ان با ارزهای دیگری چون دلار استرالیا یورو رینگیت یا روپیه اندونزی ویزای ورودی را دریافت کرد و سپس در مسیر کنترل پاسپورت رفت که با توجه به شلوغی و کم بودن کانترهای کنترل پاسپورت می توان انتظار توقفی تا یک ساعت را داشت.

سرانجام نوبت کنترل پاسپورت و ویزای ما رسید اما بمحض اینکه پاسپورت خودم را به افسر کنترل کننده نشان دادم ضمن بلند شدن از روی صندلی پرسید آیا تنها هستی که من در پاسخ گفتم نه با دوستم هستم و هر دوی ما را به سمت اتاقی هدایت کرد که چند تن دیگر از هم وطنان که از مالزی و تایلند امده بودند نیز حضور داشتند که به ترتیب از همه راجع به هدف سفر و میزان ارزهمراه سوال میکردند بعد از سوال و جواب و در شرایطی که حدود 1.5 ساعت به پرواز بالی وقت باقیمانده بود این موضوع را به افسز بازجو یاداور شدیم و پس از چند دقیقه ما را به اتاق دیگری بردند که چندین افسر دیگر نیز حضور داشتند و در اینجا به من به بهانه نداشتن کارت شناسایی به جز گذرنامه نمی خواستند اجازه ورود بدهند ولی در ادامه یکی از افسران پیشنهاد کرد در صورت پرداخت 300 دلار اجازه ورود داده خواهد شد و این احتمالا یکی از عجب ترین درخواستهای رشوه گروهی بود و ما در ابتدا باور نکردیم و احتمال دادیم که شاید به این بهانه میخواهند بهانه قانونی برای دیپورت داشته باشند اما وقتی افسر با اشاره به ساعت گذشت زمان را به ما یاداور شد به ناچار مبلغ را پرداخته و بلافاصله ضمن مهر کردن ویزا وپاسپورت اجازه ورود به کشور داده شد اما در شرایط پر از استرس از دست دادن پرواز اینبار نوبت به گیت بازرسی بود که پس از چندین بار بازرسی چمدانها و پاره کردن بخش داخلی چمدان من اجازه خروج داده شد و با پرداخت 30 دلار به تاکسی به بخش پروازهای داخلی فرودگاه جاکارتا که در چند صدمتری ترمینال پروازهای خارجی بود رفتیم در فاصله 30دقیقه به پرواز بار خود را تحویل دادیم و سپس برای ورود به گیت بایستی حق شارژ پرداخت کرد که برای پروازهای داخلی مبلغ 40000 روپیه میباشد که از این موضوع نیز اطلاعی نداشتیم پس از ورود به سالن ترانزیت تا حدی ارام شدیم اما بازهم اتفاق نادری افتاد و اینبار گیت خروجی عوض شد که به اتفاق بقیه مسافران به گیت دیگری رفتیم .

پرواز جاکارتا بالی حدود 1.5 ساعت طول کشید که با هواپیمایی Lion air انجام گرفت در این پرواز هیچ گونه پذیرایی از مسافران انجام نمیگیرد اختلاف 1 ساعته بین بالی وجاکارتا وجود دارد ودر ساعت 21 به فرودگاه بالی رسیدم که لیدر محلی در انجا به استقبال امد . محل اقامت ما در منطقه nusa dua و هتل گراند میراژ بود که در فاصله حدود 30 دقیقه از فرودگاه قرار دارد

روز نخست سفر طبق روال بیشتر تورها به گشت شهری اختصاص داشت که از ساعت 8.5 صبح با امدن لیدر وراننده شروع شد در ابتدا از لیدر خواستیم برای تبدیل ارز ما رابه یک صرافی ببرد که در مسیر مقداری از دلار با روپیه معاوضه کردیم در ادامه بیشتر با فضای جزیره اشنا شدیم در واقع بالی جزیره نسبتا پهناوری است که به چندین منطقه تقسیم شده است اما به خاطر نداشتن راههای ارتباطی مناسب شما برای رسیدن به بخشهای مختلف جزیره وقت زیادی از دست خواهید داد بیشتر راههای ارتباطی کم عرض و ترافیک زیادی دارند اما جالب است که در همین مسیرهای باریک برخی ماشینهای خود را پارک میکنند و کسی نیز معترض و عصبانی از این رفتارها نیست در واقع همه این موضوع را طبیعی میدانند و تنها با حوصله و رعایت حق تقدم به مسیر خود ادامه می دهند در مناطق شهری مثل kuta یا despiser نیز ترافیک وجود دارد ودر مجموع میتوان گفت که به جز هتلهای لوکس و برخی مرکز خرید از لحاظ مدرنیته بالی فاقدجذابیت خاصی است.

بهرحال اولین محل توقف ما در تور شهری محل برگزاری یک نمایش محلی که ظاهرا بر اساس افسانه های محلی و با هنرمندان بومی اجرا میشد بود که خوشبختانه در انتهای مراسم رسیدیم و وقت زیادی از دست ندیدیم در ادامه به چندین مرکز خرید شامل صنایع دستی طلا و نقره گالری نقاشی قهوه و شکلات رفتیم که ناگفته مشخص است هریک قیمتهای بالایی برای محصولات خود ارایه میکردند.

بعد از حدود سه ساعت به ارتفاعات Butar رسیدیم که دارای جنگلهای انبوه استوایی و هوای خنک و مطبوع بود این منطقه شبیه به جزیره لنکاوی مالزی است و انسان را مجذوب خود میکند بر فراز ارتفاعات منطقه چشم انداز زیبایی از دریاچه Batur دیده میشود

سپس برای صرف نهار به یک رستوران محلی مشرف بر جنگلهای منطقه رفتیم که تنوع و طعم غذا بر خلاف انتظار ما خوب بود اساسا غذاهای محلی بالی بر خلاف تایلند یا مالزی خوشمزه و موافق با سلیقه ایرانی است و از این بابت جای نگرانی نیست . در مسیر بازگشت به معبد رفتیم که برای ورود به ان باید دارای پوشش مناسب بود یعنی اگر با شلوارک بخواهید وارد شوید قبل از ورود با تکه های پارچه بلندی که در انجا قرار دارد بایست پای خود را پوشید واز یک شال قرمز نیز بعنوان کمربند استفاده کرد.

و سرانجام به مزارع معروف برنج ubud رفتیم که البته توقف زیادی در انجا نداشتیم وبعد جهت صرف شام به رستوران ایرانی پاسارگاد رفتیم اما بجای صرف غذای ایرانی ترجیح دادیم از غذاهای محلی تناول کنیم که طمع و مزه خوبی داشتند.

بعد از گشت شهری و ورود مجدد به هتل و قدری استراحت برای قدم زدن و اشنایی بیشر با منطقه به خیابان مجاور هتل رفتیم که دارای رستورانهای و باجه های فروش تورهای شهری بود که با گذر از جلو هرکدام با خوشامدگویی کارکنانشان مواجه میشدیم در یکی از این باجه ها با فردی بنام استنلی اشنا شدیم که شروع به معرفی تورهای مختلف کرد ما نیز راجع به برنامه فردا که رفتن به مرکز ورزشهای ابی بود از وی سوال کردیم وی نیز با معرفی یک مرکز وارایه قیمتهایی نصف قیمتهایی که ما قبلا در اینترنت یا بروشورهای تبلیغاتی دیده بودیم مارا بر ان داشت که از پکیج پیشنهادی وی استفاده کنیم.

روز دوم: طبق قراری که با استنلی گذاشته بودیم ساعت 9 صبح در لابی منتظز امدن ماشین جهت انتقال به مرکز ورزشهای ابی Batara بودیم که راننده سر ساعت به دنبال ما امد لازم است توضیح دهم که در منطقهTanjung benoa چندین مرکز خدمات ورزشهای ابی وجود دارد که به نظر میرسد بتوان راجع به قیمته با انها چانه زد.

بهرحال طبق قرار قبلی خدماتی که امروز به ما ارایه میشد شامل جت اسکی بالن سواری Fish fly و غواصی بهمراه فیلم برداری بود که مجموعا هزینه ان 1600000 روپیه(حدود 200000 تومان) برای دونفر شد .ما برای اولین بار غواصی را تجربه میکردیم که قبل از شروع مقداری اموزشهای اولیه داده شد وسپس لباس و کفش مناسب را پوشیده با مقداری نان که برای دادن به ماهیها در زیر اب اقیانوس به ما داده شد سوار بر قایق بهمراه چند توریست چینی به سمت محل مناسب رهسپار شدیم.

در ابتدا برای اشنایی بیشتر و نحوه تنفس صحیح در حالی که در کنار قایق بودیم فقط سر خود را زیر اب کردیم اما من نتوانستم تنقس کنم که راهنما توضیح داد که فقط بصورت ارام و طبیعی تنفس کنم و بار دوم توانستم که روش تنفس صحیح با ماسک را انجام دهم حالا لازم بود کمی به پایین رفته تا بافشار اب نیز عادت کنم که در مرحله اول فشار اب باعث شد که درد زیادی در گوشهای خود احساس کنم که با اشاره دست از راهنما خواستم به بالا برو.یم و سپس دوباره به زیر اب رفتیم هرچند که هنوز درد را در گوشهای خود حس میکردم اما به تدریج وضعیت طبیعی شد و توانستم دنیای زیر اب را که تنها از تلویزیون دیده بودم از نزدیک ببینم حدود پانزده تا بیست دقیقه غواصی طول کشید و سپس به قایق برگشتیم در حالیکه همه از این تجربه هیجان زده بودیم.

قبل از غواصی بالن سواری و جت اسکی و Fish fly که نوعی قایق بادی است و توسط قایق موتوری بروی سطح اب کشیده شده و سپس به هوا بلند میشود را انجام داده بودیم بعد از ان به هتل بازگشتیم. شب قبل استنلی به ما پیشنهاد کرد جهت صرف شام به یک رستوران غذاهای دریایی برویم که ما نیز پذیرفتیم رستوران در غرب Nusa dua ودر منطقه Jimbaran در کنار ساحل قرار داشت هر چند که کیفیت غذای ان خوب بود اما قیمت نسبتا بالا ان به ما فهماند چرا استانلی اصرار داشت مارا مجانی به این مکان بیاورد چرا که ظاهرا پورسانت خوبی به وی داده میشد و یکی دوبار دیگر نیز به ما پیشنهاد رفتن به این رستوران را داد که ما نپذیرفتیم.

روز سوم:با هماهنگی که با لیدر تور در روز نخست کرده بودیم برنامه امروز رافتینگ یا همان قایق سواری در یکی از رودخانه های بالی بود هزینه این تور 65 دلار برای هرنفر بود که شامل ناهار و رفت و برگشت به هتل میباشد ساعت 8.5 صبح راننده در لابی منتظر ما بود . تا انجا که من میدانم در بالی دو رودخانه است که تورهای رافتینگ در انها انجام میگیرد یکی از انها بنام Ayung است که محل قایق سواری ما بود .

قبل از سوار شدن فرم بیمه را بایست تکمیل کرد .در هر قایق یک کوله ضداب وجود داشت که بهمراه اوردن برخی وسایل از جمله دوربین را امکان پذیر میکرد رودخانه از میان جنگلهای انبوه استوایی می گذشت که در مسیر ان چندین ابشار نیز وجود داشت در کنار یکی از این ابشارها توقف کرده و به زیر ابشار رفتیم فرو ریختن حجم زیادی از اب برویمان لذت بخش بود پس از حدود دوساعت وطی حدود 10کیلومتر و لذت بردن از طبیعت بی نظیر منطقه به محل صرف ناهار در جنگل رسیدیم این محل پایان قایق سواری بود و امکان استفاده از دوش وحوله رایگان نیز وجود داشت پس از صرف ناهار در حدود ساعت 4 عصر به هتل بازگشتیمتی راهب های بودایی.

در Nusa dua یک مجموعه شامل فروشگاهها و رستورانها بنام Bali collection وجود دارد که در یک منطقه ویژه توریستی قرار دارد به مانند هتلها و سایر مناطق توریستی در بالی قبل از ورود به این منطقه نیز کنترل خودروها به منظور جلو گیری از حملات تروریستی انجام میشود ظاهرا بعد از بمب گذاری سال 2003 در بالی اینگونه اقدامات انجام میگیرد.

رفتن به این مجموعه با استفاده از سرویسهای رایگان از چندین هتل در Nusa dua امکان پذیر است از جمله هتل گراند میراژ. بعد از قدری استراحت تصمیم گرفتیم از این مجموعه دیدن کنیم درساعت 19 به انجا رفتیم و پس ازقدری گردش در فروشگاهها در ساعت 21 به هتل بازگشتیم و برای صرف شام به رستورانی در نزدیکی هتل رفتیم.

روز چهارم:برنامه امروز رفتن به پارک ابی Waterbom در Kuta بود با هماهنگی که قبلا با استانلی کرده بودیم قرار بود یک نفر در ساعت 9 مارا به انجا ببرد و دوباره مار ا برگرداند هزینه رفت و برگشت 70000 روپیه بود که با توجه به بعد مسافت ارزان بود (حدود 9000تومان) ورودی پارک نیز 26دلار بود که قابل پرداخت به روپیه نیز میباشد علاوه بر این برای استفاده از بوفه یا برخی خدمات دیگر مانند استفاده از قفسه های نگهداری اشیا و حوله باید دستبندهای مخصوص استفاده کرد که شارژ انها هم درداخل پارک وهم در ورودی امکان پذیر است بدین ترتیب شما نیاز به استفاده از پول در داخل مجموعه را نخواهید داشت و در پایان نیز مانده حساب شما تسویه خواهد شد .

این مجموع دارای سرسرهای ابی با رنگهای مختلف میباشد که برای استفاده از هریک به تیوپ همرنگ با همان سرسره نیاز است مهیج ترین سرسره هم بنام Climax بدون نیاز به تیوپ است و ابتدا در محفظه ای شیشه ای بصورت ایستاده قرار میگیرید و پس از قفل شدن در و اغاز شمارش معکوس ناگهان زیر پا خالی شده و در مدت هفت ثانیه از مسیر مارپیچی که ارتباطی با بیرون ندارد با شتاب 2.5 برابر جاذبه زمین عبور کرده و هیجان بینظیر را تجربه خواهید کرد .

مجموعه در ابتدا خلوت بود اما با گذشت زمان شلوغ ترمیشد لذا زمان مناسب برای رفتن به این مجموعه همانگونه که استانلی گفته بود ساعت ابتدایی کار یعنی 9 صبح میباشد. حدود ساعت 14 از مجموعه خارج شده و پس از قدری گردش در فروشگاهای اطراف برای صرف ناهار به شعبه پیتزا هات رفته و پس از ان نیز در ساعت 16 در محوطه پارک ابی منتظر امدن دوست استنلی و بازگشت به هتل شدیم.

روز پنجم:از چندین توری که استانلی برای امروز به ما پیشنهاد کرد برنامه بازدید از بخش دیگری از جزیره را انتخاب کردیم به مانند قبل در ساعت 8.5 صبح راننده در لابی منتظر ما بود.

در ابتدا به معبد سلطنتی رفتیم که در باغی زیبا قرار داشت اما معماری خاصی نداشت سپس به یک باغ درختان و گیاهان استوایی رفتیم تا برخی میوه ها و درختانی که هرگز ندیده بودیم را از نزدیک ببینیم در ادامه با گذر از جاده ای که از میان کوهها و چنگل میگذشت به سمت دریاچهBeratan رفتیم طبیعت این منطقه نیز بسیار چشم نواز بود پس از توقفی حدود دو ساعت در این منطقه به سمت غرب جزیره و معبد Tanah lot در کناره اقیانوس هند رفتیم محوطه اطراف این معبد بصورت یک پارک زیبا ساخته شده و با عبور از این محوطه٬ معبد که بروی یک صخره ساحلی ساخته شده در برابر بازدیدکنندگان خودنمایی میکند در محدوده این منطقه زمینهای گلف زیبایی نیز ساخته شده است.

پس از حدود دو ساعت و قبل از غروب افتاب به سمت هتل بازگشتیم در مسیر به پیشنهاد راننده به یک فروشگاه محلی در Seminyak رفتیم که هرچند اجناس و پوشاک ارزان قیمت داشت اما کیفیت پایین اجناس ما را از خرید منصرف کرد.

روز ششم : قبل از صرف صبحانه به ساحل هتل رفتیم و پس از قدری شنا برای رفتن به خرید از فروشگاههای Bali collection اماده شدیم پس از بازگشت برای رفتن به Dreamland در ساعت 14:30 به لابی رفتیم و بهمراه راننده همیشگی یعنی دوست استنلی به این ساحل رفتیم محوطه اطراف به سبک زیبایی ساخته شده و ساحل هر چند زیباست اما بر خلاف نامش رویایی نیست در واقع ساحل معبد Tanah lot نیز شبیه به این منطقه است البته در اینجا امکان موج سواری فراهم است که ما بدلیل همراه نداشتن حوله و لباس مناسب نتوانستیم از انها اسفاده کنیم علاوه بر توریستها جمعیت زیادی از مردم محلی به اینجا میایند و علاقه نوجوانان و کودکان محلی به گرفتن عکس گروهی با توریستها نیز جالب است. مجوعه هزینه تور روز قبل و این گشت 750000 روپیه شد که قبلا به استنلی پرداخت کرده بودیم. پس از حدود سه ساعت توقف در اینجا به هتل بازگشتیم تا اماده بازگشت به میهن شویم .

روز هفتم : لیدر تور ساعت 10:30 برای بردن ما به فرودگاه بالی به هتل امد پرواز ما ساعت 13:05 و با پرواز Lion air بود پس از ورود به فرودگاه و پرداخت شارژ با اعلام تاخیر پرواز نگرانیهای ما شروع شد اگر تاخیر بیش از 2 ساعت طول میکشید ما پرواز دبی را از دست میدادیم اما خوشبختانه این تاخیر بیش از یک ساعت طول نکشید اما درس خوبی به ما داد که در اینده بجای سفر با چندین پرواز از حداقل ممکن پروازها استفاده کنیم حتی اگر فاصله توقف انها زیاد باشد .

پس از ورود به فرودگاه جاکارتا با اتوبوسهای زرد رنگ ویژه که در مسیر ترمینالهای مختلف فرودگاه و طوررایگان به جابجایی مسافر مشغول هستند به ترمینال پروازهای خارجی رفته و با پرداخت شارژ فرودگاه که در همان کانتر صدرو کارت پرواز دریافت میگردد(150000 روپیه) به سالن ترانزیت رفتیم . پرواز حدود ساعت 23:00 بوقت دبی در این شهر به زمین نشست و سپس با پرواز بعدی در ساعت 4:00 صبح به تهران رسیدیم تا این سفر نیز به پایان برسد.

بالی جزیره بزرگ و زیبایی است که محل مناسبی برای سفر و استراحت است بیشتر توریستها از استرالیا و ژاپن به این جزیره می ایند و حضور توریستهای روسی نیز زیاد است اما در کل میتوان گفت که کشورهای شرق اسیا شباهتهای کلی فراوانی بهمدیگر دارند که رفتن به یکی از انها به مانند رفتن به بقیه انهااست لذا اگر محدویت انتخاب سفر برای ایرانیان نباشد میتوان به جای رفتن به کشورهای مختلف شرق اسیا مکانهای دیگر را انتخاب کرد.

نویسنده : روح الله شعبانزاده