وقتی میخواهید به کشوری سفر کنید که بین ایران و اونجا پرواز مستقیمی وجود نداره (مثل تونس که من رفتم ) ، یکی از اصلی ترین نگرانیهاتون میتونه فاصله زمانی بین پرواز ها و معطلی تو فرودگاه کشور ثالثی باشه که پرواز از اون طریق انجام میشه. احتمالا تو آژانسهای مسافرتی دیدید که پرسنل آژانس تلاش زیادی میکنند تا پرواز هایی رو برا مشتری هاشون رزرو کنن که کمترین معطلی رو برای اونها تو فرودگاه واسطه داشته باشه؛ بعضی اوقات موفق میشن و البته خیلی وقتا هم نمیتونن چنین پروازی پیدا کنن و اینجاست که مسافر باید زمان زیادی رو تو فرودگاه کشوری غریب منتظر بمونه و علاوه بر وقتش، پول زیادی رو هم برای استفاده از خدمات گرون فرودگاه مثل رستوران ها و فروشگاه ها صرف کنه. اما آیا این تنها کاری هستش از دست ما بر میاد؟ مسلما نه! میتونیم با دید مثبت به این فاصله زمانی نگاه کنیم. تو این فاصله غیر از انتظار بیهوده تو سالن ترانزیت فرودگاه میتونید کار دیگه ای هم انجام بدید. با انجام چند توصیه میتونید از این زمان به ظاهر مرده یک تجربه لذت بخش و خاطره ای فراموش نشدنی برای خودتون بسازید. مثل کاری که من در هنگام برگشتنم از کشور تونس به ایران انجام دادم. حالا چطوری، عرض میکنم خدمتتون.

اول – چطوری وارد استانبول بشم؟
1-سعی کنید اگر از روی ناچاری مجبور به انجام سفر از طریق کشور ثالث شدید، این کشور ثالث ترکیه و فرودگاه مورد نظر، فرودگاه آتاتورک استانبول باشه. کار زیاد سختی نیست از استانبول به خیلی از مقاصد اروپایی، آمریکایی، آسیای میانه و آفریقایی پرواز مستقیم وجود داره و قیمت بلیط تورکیش ایر لاین هم به نسبت مناسبه. و مهمتر از همه اینکه برای ورود به ترکیه نیازی به ویزا ندارید.

2- موقع تهیه بلیط به ساعت پرواز دقت کنید، شما به حداقل 6 ساعت فاصله بین دو تا پروازتون نیاز دارید. هر چی بیشتر بهتر، اینجا دیگه این فواصل زمانی نکته منفی به حساب نمیان. و البته طبیعیه که این ساعتها نباید تو نصفه های شب باشه.

3- به محض نشستن هواپیما و ورودتون به فرودگاه به قسمت کنترل پاسپورت برید. نگران چمدون هاتون نباشین، اونها رو تو مقصد نهایی تحویل خواهید گرفت. قسمت کنترل پاسپورت اتباع غیر ترکیه ای معمولا خیلی شلوغه پس از قسمت اتباع ترکیه ای استفاده کنید تا کارتون زود تر راه بیفته !!!! برای من که مشکلی پیش نیومد ( نکته مهم : دقت کنید که پاسپورت شما باید حد اقل 7 ماه اعتبار داشته باشه )

4- بعد از کنترل پاسپورت و گذر از گیت، اولین کاری که میکنید اینه که تو همون فرودگاه یه مبلغی تو صرافی چنج کنید. 100 الی 150 دلار برای اطمینان کافیه. نگران نباشید اگر پول کم آوردید به اندازه کافی صرافی تو شهر هست ضمن اینکه اکثر مغازه ها هم دلار قبول میکنن.

5- برای ورود به شهر دو تا گزینه دارید. اولی استفاده از تاکسی هستش. تاکسی ها با گرفتن مبلغی در حدود 35 لیره شما رو در عرض نیم ساعت به میدان سلطان احمد میرسونند که قلب توریستی شهر هستش ولی اگه ترافیک باشه ممکنه یه ساعتی تو راه باشید. توصیه من به شما استفاده از روش دوم یعنی مترو هستش، کاری که خودم هم تو این سفر انجام دادم. تابلوهای راهنما رو دنبال کنید و به ایستگاه متروی فرودگاه برید. ایستگاه دقیقا بیرون در سالن فرودگاه هستش و پیاده یک دقیقه راهه. قیمت بلیطش 1.1 لیره هستش که از طریق دستگاه هایی که اونجا هست باید بخرید ( طرز استفاده ش رو همونجا به انگلیسی نوشته ) . سوار شید و تو ایستگاه آکسارای پیاده بشید و از ایستگاه بیرون بیاید، تابلوهای راهنما رو دنبال کنید تا به ایستگاه تراموا برسید ( 5 دقیقه پیاده روی توی شهر دارید) . یه بلیط دیگه بخرید ( اونم همون 1.1 لیره ست) و سوار تراموا بشید و تو ایستگاه سلطان احمد پیاده بشید. این سفرتون احتمالا 50 دقیقه تا یک ساعت طول کشیده. خوب به استانبول خوش آمدید.

دوم – تو این وقت کم کجا ها رو ببینم؟
خوب اصلا نگران نباشید در حقیقت الان شما جایی هستید که خیلی از بناهای تاریخی استانبول اونجاست کمی که چشم بگردونید میتونید مسجد سلطان احمد با شش مناره و بنای عظیم ایاصوفیه رو با چهار مناره ببینید.

اگر در طول روز و ساعات کاری به استانبول رسیدید خیلی خوش شانس هستید چون موزه ایاصوفیه با ورودیه 20 لیره در انتظار شماست. اگر فقط همین یه جا رو هم ببینید واقعا بُرد کردید. برای دیدن این موزه حداقل یه ساعت زمان لازم دارید. با کمی پرس وجو میتونید کنار ایاصوفیه، اب انبار قدیمی استانبول رو هم پیدا کنید که بازدیدش نیم ساعت هم وقتتون رو نمیگیره و واقعا هم دیدنی و زیباست.

اما اگه این دو تا موزه تعطیله بازم نگران نباشید. مسجد سلطان احمد با معماری خیره کننده ش همیشه بازه و ورودیه هم نداره .تو بلوار کنار مسجد هم میتونید ستونهای باستانی استانبول رو ببینید. مسجد سلطان احمد و ستونها سر جمع نیم ساعت هم وقتتون رو نمیگیره. خود من چون تو سفر قبلیم ایاصوفیه و آب انبار رو دیده بودم، ترجیح دادم تا مسجد سلطان احمد رو ببینم. این مسجد واقعا یکی از شاهکار های معماری دوره عثمانی به حساب میاد و دیدنش رو به همه توصیه میکنم.

اگر توقفتون بیش از هشت نه ساعته و هنوز هم ساعت کاری تموم نشده برید به موزه توپقاپی. برای رسیدن به اونجا مسیر ریلهای تراموا رو بگیرید و خلاف جهت فرودگاه پیاده روی کنید. 10 دقیقه دیگه جلو پارک گلخانه هستید، البته میتونید از تراموا هم استفاده کنید تو ایستگاه گلخانه پیاده بشید. ا ز اونجا هم 5 دقیقه هم تا ورودی موزه راه دارید. توجه داشته باشید که حداقل دو ساعت وقت برای دیدن موزه لازم دارید. اگرم خوش شانس باشید ممکنه بتونید مراسم سنتی سلام رو که بعضی وقتا توسط دسته موزیک تو توپقاپی اجرا میشه رو هم ببینید.

اگر وقت رفتن به موزه رو ندارید یا مثل من قبلا موزه رو دیدید، به پیاده روی تون رو ادامه بدید، همون مسیر تراموا رو بگیرید تا دریا رو ببینید. وقتی به دریا رسیدید رو به دریا که ایستادید، سمت چپتون یک پل میبیند که معمولا روی اون پر از ماهیگیرهای محلیه، روبروش هم یه مسجد بزرگه. این هم از مساجد بزرگ استانبوله و اسمش "مسجد جدید" یا "یئنی جامع" هستش و ارزش دیدن رو داره. بازار ادویه یا "میصیر چارشی سی" هم همون نزدیکیا ست که اون هم بسیار دیدنه.

اگر باز هم وقت دارید کافیه به اطرافتون نگاه کنید، استانبول پر از بناها و یادمانهای تاریخی هستش که میتونید ازشون بازدید کنید.

سوم – چی بخورم؟
تو مسیر پیاده روی ای که بهتون توصیه کردم انواع و اقسام رستورانها رو میبینید که اکثرا هم قیمت به نسبت خوبی دارن. بسیار مناسبتر از اون چیزی که توی فرودگاه باید میپرداختید. اما پیشنهاد من با توجه به فشردگی برنامه امتحان کردن "کباب ترکی" یا بقول خود ترکها "دؤنر کباب" در اغذیه فروشیها هستش. هم قیمت مناسبی داره وهم وقتتون رو نمیگیره و هم خوشمزه ست، حتما امتحان کنید و مزه واقعی کباب ترکی رو بچشید. بعدش هم میتونید از دستفروشها یک بشقاب هندونه قاچ شده خنک به قیمت 4 لیره بخرید و بخورید به عنوان دسر شایدم دوست داشته باشید بلال بخورید یا "بالیک اکمک" (نون و ماهی) که کنار خیابونا میفروشن. در باره سلامتشون هم نگران نباشید، من که خوردم طوریم هم نشد.

چهارم – چی بخرم؟
توصیه من برای خرید از استانبول در این فرصت کم سه چیزه. اول شیرینی، دوم شیرینی و سوم هم شیرینی! باقلواهای استانبولی رو از دست ندید و تا جا دارید بخرید و بخورید و ببرید. "لُکوم" یا به قول ما "باسلوق" هم شیرینی مناسبی برای خریده. البته حتما به قناد ها بگید که شیرینی ها رو میخواید با خودتون تو هواپیما ببرید تا هم خوب بسته بندی کنند و هم شیرینی های فاسد شدنی مثل باقلوای سرشیر دار بهتون ندن.

پنجم – چجوری و کی برگردم فرودگاه ؟
مهمترین نکته ای که باید بهش توجه کنید زمان هستش. همیشه به ساعتتون نگاه کنید و دوساعت قبل از اینکه پروازتون بپره ، بازدیدتون در هر مرحله ای که هست یه تاکسی بگیرین و به فرودگاه برگردین. اول باقیمانده پولتون رو چنج کنید و دلار یا یورو بگیرید. دقت کنید که شما نیازی به گرفتن کارت پرواز ندارید چون کارتتون رو همون اول از مبدا گرفتید، پس یه راست برید سراغ قسمت کنترل پاسپورت. اینجا دقت کنید که بر خلاف موقع وارد شدن، حتما از گیت مخصوص کنترل گذرنامه اتباع غیر ترکیه ای استفاده کنید وگرنه بعد کلی صف وایسادن بدجوری نقره داغ میشید. خوب سفرتون به پایان رسیده. امیدوارم که بهتون خوش گذشته باشه، به من که خیلی خوش گذشت و تجربه جالبی برام بود.

در پایان لازم میدونم که یک نکته رو بهتون یاد آوری کنم. قیمتهایی که نوشتم مربوط به تابستان سال 90 هستش. برای اینکه قیمتهای روز رو بدونید میتونید از سایتهای راهنمای سفر مثل ویکی تراول استفاده کنید.

نویسنده : حامد انصاری