با سلام به همه خوانندگان گرامی، هدف من از نوشتن این متن اطلاع رسانی به همه ی علاقمندانی است که قصد سفر به شهر زیبا و تاریخی و گردشگری استانبول را دارند.من قبل از سفر سفرنامه های زیادی را در اینترنت خواندم .اطلاعاتی که از این سفرنامه ها گرفتم واقعا کمک بسیار خوبی به من در زمان مسافرت کرد به همین دلیل تصمیم گرفتم که خودم نیز این کار بسیار مفید را در سایت لحظه آخر که این امکان را فراهم کرده انجام بدهم.

من به همراه همسر و دو نفر از آشنایان نزدیک 13 ام شهریور ماه1392 به استانبول رفتیم.پرواز ما با هواپیمای بویینگ ایران ایر ساعت 7:45 صبح به مقصد فرودگاه آتاتورک استانبول بود.ما حدود سه ساعت قبل از پرواز به فرودگاه رفتیم.با این وجود مدت زیادی در صف بازرسی پاسبورت معطل شدیم که از علل اصلی آن یکی عدم مدیریت صحیح از طرف مسئولین فرودگاه و مشخص نکردن محدوده ی صف ها با گذاشتن نرده و دیگری سو استفاده برخی از هموطنان عزیز از این اوضاع و احترام نگذاشتن به نوبت دیگران بود .به طوری که در نهایت مجبور به اعتراض و گوشزد شدیم.بنابراین اولین توصیه من به کسانی که قصد خروج از کشور به ویژه در ایام پر سفر سال مثل شهریور ماه را دارند این است که حداقل 5 تا 6 ساعت قبل از پرواز در فرودگاه حاضر بشند تا مثل ما دچار اضطراب و استرس نشوند.از این مسئله نه چندان خوشایند که بگذریم باید بگویم هواپیما و پرستل عزیز ایران ایر بسیار خوب بودند طوری که ما استرسِ داخل فرودگاه را به کلی فراموش کردیم .لازم به ذکر است که ما با همین خط هوایی نیز با ایران بازگشتیم که عینا همان کیفیت هنگام رفت را داشت.من از همین جا از خلبان و پرسنل محترم پرواز بویینگ ایران ایر به استانبول سپاسگزارم.

فاصله ی تهران تا استانبول حدود دو ساعت و نیم است و شما در این مسیر اگر به ال سی دی سالن مسافران دقت کنید از بالای دریاچه ی ارومیه گذر می کنید که می توانید این دریاچه ارزشمند رو با احتضار را از بالا ببینید. همچنین از بالای دریاچه ی وان ترکیه نیز گذر خواهید کرد.

هواپیمای ما که ساعت 8:30 دقیقه از فرودگاه امام به هوا برخاسته بود در ساعت 11 صبح در آتاتورک استانبول به زمین نشست.نماینده شرکت مسافرتی که ترنسفر ما را بر عهده داشت در فرودگاه منتظر ما بود.و ما را به همراه تعداد دیگر از مسافران سوار یک اتوبوس کرد و یکی یکی به هتل های محل اقامت رساند که زمان زیادی را از ما گرفت.در حین راه از گشت های های متنوع خود برای مسافران نیز صحبت کردند.البته خودتان هم به راحتی با اسفاده از حمل نقل عمومی و با کیفیت شهر استانبول می توانید همه جا را بگردید.

اما هتل انتخابی ما گراند هالیک یا در زبان خودِ ترک ها گرند هلیچ (به معنای خلیج بزرگ است اما چون ترک ها در الفبای خود حرف خ را ندارند آنرا ح تلفظ می کنند)بود.مکان این هتل در منطقه ی شیشانه واقع شده، دسترسی مناسب به خیابان استقلال ،ازمشهورترین خیابان های استانبول و همچنین پل کاراکوی با نمای بسیار زیبایش به golden horn (یا همان شاخ طلایی معروف) دارد .در کل موقعیت مکانی آن خوب است دقیقا رو به روی هتل ایستگاه اتوبوس هست که از آنجا می توانید به محله ی آکسارای ا(ز مراکز مهم توریستی و تجاری) بروید.برای استفاده از مترو یا تراموا هم باید اندکی پیاده روی را متحمل شوید و خود را به کاراکوی برسانید.از نقاط مثبت دیگر هتل صبحانه ی خوب ان و نیز نظافت روزانه ی آن است .اما روی استخر آن چندان حساب نکنید اگر اهل شنا هستید چون کوچک است.راستی از مینی بار داخل بخچال هتل اصلا و ابدا چیزی نخورید که روز آخر و هنگام تحویل اتاق هزینه آن با شما تسوله حساب شده و پشیمانی زیادی را برای شما به همراه خواهد داشت.

بعد از جا گیری در هتل نوبت به گردشی در اطراف و اکناف هتل و آشنایی با موقعیتمان رسید.به علت نزدیکی به خیابان استقلال مسلما آنجا اولین جایی بود که ما رفتیم.خیابان بسیار جالبی است با پر از مغازه ،کافه و رستوران .این خیابان سرشار از شور و زندگی ست توریست ها و مردم دائما در حال بالا و پاین رفتن از این خیابان هستند.اولین کاری که ما انجام دادیم خرید یک خط تلفن همراه شارژی ِکشور ترکیه به قیمت 10 لیر بود چیزی شبیه ایرانسل خودمون که باید شارژش کنید اما ارتباط شما را با ایران راحت و بدون دردسر می کند.دومین اقدام خرید استانبول کارت یا آکبیر بود .با خرید این کارت که 6 لیر (واحد پول ترکیه است و در زمان مسافرت ما هر یک لیر معادل 1600 تومانِ ما بود) قیمت دارد و شارژ کردن آن می توانید از تمامی امکانات حمل و نقل استانبول اعم از اتوبوس ،مترو،تراموا و کشتی (که از همه جالبتر است ) استفاده کنید. آکبیر را باید از سوپر مارکت ها بخرید.اقدام بعدی تهیه یک نقشه از مسیر عبور مترو و تراموا بود که آن را هم به راحتی می توانید از پرسنل مترو یا تراموا درخواست کنید و آنها با مهربانی به شما خواهند داد.

در روز دوم اقامتمان ، هنگام غروب آفتاب تصمیم گرفتیم با کشتی گشتی برروی تنگه ی زیبای بسفر بزنیم . برای این کار به اسکله ی اِ مینی یو که یکی از اسکله های بزرگ است و کشتی های زیادی در آنجا در حال رفت و آمد هستند رفتیم .ورودی کشتی های گردشی در تنگه بسفر 10 لیر است و حدود دو ساعت بر روی تنگه حرکت می کند و شما شاهد مناظر رویای از پل بُغاز(متصل کننده ی اروپا و آسیا)،کاخ دُلماباغچه و کلی ساختمان های زیبای اطراف بسفر خواهید بود. مخصوصا شب ها زیبایی این منظر به علت نورپردازی های زیبایشان دو چندان می شود.بعد از دو ساعت گردش بر رو ی اب حتما باید طعم ماهی های کبابی بُسفر را نیز امتحان کرد.ما هم همین کار را کردیم .

روز بعد، روز گشت گذار تاریخی بود که آنرا با بازدید از کاخ توپکاپی شروع کردیم.محدوده ای که این کاخ در آن واقع شده امروز ه فقط محل تردد ترامواست و اجازه ی عبور و مرور خودرو در آن داده نمی شود.دو طرف خیابان این منطقه پر است از مغازه های صنایع دستی مردم ترکیه که من را به یاد مغازه های میدان نقش جهان اصفهان می انداخت.کاخ توپکاپی بسیار بزرگ است .و برای بازدید از ان پیشنهاد می کنم صبحانه ی مفصلی بخورید که انرژی لازم را داشته باشید.با بازدید از این کاخ اگر که بیننده ی مشتاقی باشید به اطلاعاتتان راجع به امپراطوری عثمانی و تاریخ آن افزوده خواهد شد .از وسایلی که در این کاخ خواهید دید باید به هدایایی که نادرشاه و همچنین شاهان قاجار به دربار عثمانی تقدیم کرده اند اشاره کنم .هدایای گرانبهایی از قبیل تخت جواهرنشان مطلا که نادر شاه از هند با خود آورده بود و چندین قطعه ی پر ارزش دیگر .موزه ساعت این کاخ نیز بسیار جالب است که دیدن آنرا به شما توصیه می کنم.

اما مقصد بعدی مسجد سلطان احمد و ایاصوفیه بود که رو به روی هم قرار دارند.بنای بیرونی مسجد سلطان احمد بسیار زیباست اما خانم ها برای دیدن داخل آن باید پوشش داشته باشند که ترک ها خود فکر این را هم کرده اند و در هنگام ورود به بانوان روپوش می دهند.مسجد ایا صوفیه که جز عجایب هفتگانه ی جهان است قدمت طولانی دارد و دوره های مختلفی را نظاره گر بوده از دوره ی تسلط رومی ها بر استانبول تا دوره ی امپراطوری عثمانی .دیدن این بنای تاریخی را به هیچ وجه از دست ندهید.محوطه ی اطراف این دو مسجد هم برای اندکی استراحت از یک گشت یک روزه ی تاریخی بسیار مناسب و با صفاست پبشنهاد من این است که در حال استراحت یکی از بلال های پخته(آبپز شده) ی بلال فروش ها را نیز امتحان کنید که خوشتان خواهد آمد.

یک روز از سفر را هم به جزایر اطراف استانبول اختصاص دادیم.برای رسیدن با این جزایر که بزرگترین آن بیک آدا نا دارد باید حدود یک ساعت نیم تا دو ساعتی را اب کشتی طی کنید بنابراین سعی کنید تا روی عرشه و فضای باز بنشینی تا حسابی از مسافرت با کشتی لذت ببری.در بیوک آدا کافه ها ،رستوران ها وبستنی فروشی های بسیاری است که می توانید از آنها لذت ببرید اما برای شنا یا آفتاب گرفتن من پلاژ بیوک آدا را پیشنهاد نمی کنم به ویژه این که ورودی ان 20 لیر ناقابل است.

صبح روز بعد را با بازدید از کاخ دلما باغچه شروع کردیم که در کنار اسکله ی کاپاتاژ قراردارد. بنای این مجموعه به قرن نوزدهم میلادی و دوره ی سلطان عبد المجید باز می گردد و به سبک معماری اروپایی ساخته شده.داخل آن مقدار بسیار زیادی طلا به کار رفته است و بسیار زیباست دید آن را هم از دست ندهید.

بعد از بازدید از این بنا ما تصمیم به گشت و گذاری در محله آسیایی زدیم برای این کار از همان اسکله ی کاپاتاژ و با استفاده ا ز آکبیر سوار کشتی شده و در زمان کوتاهی به محله ی آسیایی رسیدیم که کاملا متفاوت از قسمت اروپایی و خلوتتر است. و پاکیزه تر.از ایستگاه محل پیاده شدن سوار اتوبوس به مقصد کدیکوی شدیم و با راهنمایی یک زوج مهربان که آقا ،ترک و خانم یک ایرانی بود محله ی مورد نظر را پیدا کردیم.کدیکوی پر از مغازه و برندهای مختلف است و در اینجا خرید خوبی می توانید انجام دهید ضمن این که کافه هایی فراوانی نیز دارد که برای استراحت مناسب است در کل فضای شاد و زنده ای ست مثل تمامی مراکز خریدها.متاسفانه ما باقیمانده ی روز را در همین محل گذراندیم و در باقی روزها نیز دیگر فرصت آمدن به محله ی آسیایی را نیافتیم اما من به شما توصیه می کنم که زمان بیشتری برای بازدید از این قسمت استانبول بگزارید .

حال که صحبت از خرید شد باید بگویم که چهارشنبه بازار استانبول که در محله ی فیندیک زاده برگزار می شود مکان مناسبی برای خرید است و شما قیمت های مناسبتری در آن خواهید دید.اگر هم چهارشنبه نتوانستید بروید روزهای جمعه نیز دوباره در همین محل ،بازار برقرار است . از مراکز خرید هم می توانم به پاساژ اُلویوم اشاره کنم که در محله ی زیتون برنو قرار گرفته و ایرانی ها به خوبی آنجا را می شناسند . روزهای سه شنبه نیز در این مکان حراجی هایی نیز می توانید پیدا کنید.

در کل شهر استانبول برای خرید کردن مکان مناسبی است البته بستگی به بودجه شما نیز دارد .اما حساب این را نیز داشته باشید که مقدار زیادی از پول خود را باید صرف خوراک ، تفریح ، پرداخت ورودی های بالای مراکز تاریخی و رفت آمد کنید.البته وسایل حمل و نقل عمومی کمک زیادی به ذخیره ی بودجه شما برای خرید خواهند کرد.بنابراین دقت کنید و تا جایی که ممکن است از تاکسی و وَن که به دُلموش معروف است استفاده نکنید.

راستی برای تعویض پول و تبدیل به لیر نیز فقط از مراکز رسمی آن که به داویز daviz معروفند استفاده کنید و به هیچ وجه در مغازه ها،رستوران ها پول خود را تبدیل نکنید.نکته ی دیگر در رابطه با تبدیل پول اینکه متاسفانه نرخ تبدیل دلار به لیر نیز در تمام داویز ها با هم مساوی نیست بنابراین در مرکزی این کار را انجام دهید که در مقابل هر دلار مقدار بیشتری لیر به شما بر می گرداند .معمولا هر چه به مراکز تاریخی از قبیل محله آکسارای و سلطان احمد نزیک می شوید این نرخ تبدیل پایین تر می آید که به ضرر شما خواهد بود.

یکی دیگر از پیشنهادات من سر زدن به کافه های پل کاراکوی است .این کافه ها نمای بسیار زیبایی به شاخ طلایی دارند.همچنین خوردن ساندویچ های ماهی از دکه های ماهی پزی سیار را از دست ندهید که واقعا خوشمزه و منحصر به فرد است.این آشپزان ماهر ماهی را بر روی یک سطح چدنی داغ که از زیر پر از ذغال است کباب کرده و با مهارت پوست و تیغ وسط آنرا با چاقویی خاص جدا کرده،با کلی مخلفات از قبیل کلم ،پیاز ،گوجه ،جعفری و نیز چند قطره لیمو ترش یا رب انار رقیق داخل نان باگت داغ گذاشته و در مقابل 5 یا 6 لیر به دست شما می دهند.

اما یکی از مباحث مهم در هر سفری امتحان کردن غذاهای شهر مقصد است.از غذاهای معروف استانبول که در اکثر رستورانها میتوانید سراغ آنها را بگیرید می تونم به اسکندر کباب ،دنر کباب (همان کباب ترکی خودمون)،کوفته،دلمه و لا معجون که یک غذای ارزان قیمت است اشاره کنم.راستی در استانبول انتظار خوردن پلویی با طعم پلوهای کدبانوهای ایرانی نداشته باشید چرا که در آنجا برنج های کوتاه و تپل هستند و به شیوه ی متفاوتی هم پخت می شوند.

امیدوارم اطلاعات مفیدی به شما داده باشم و اگر به استانبول رفتید از این تجربیات استفاده کنید.متشکرم که این سفرنامه ی را مطالعه کردید.

نویسنده : سمن کاشانه