بلگراد مقصدی سبز، آرام و امن

روز چهارم(جمعه21 اردیبهشت)

جزیره آدا سیگانلیا:بعد از صرف صبحانه با استفاده از نرم افزار moovit اتوبوسی که به سمت جزیره کوچک آدا سیگانلیا (ada ciganlija) می رفت را  پیداکردم  وبه این جزیره تفریحی رفتم.جزیره به چند بخش تقسیم شده که در قسمت شمالی آن ویلاهایی روی آب ساخته شده  که بایک پل به خشکی وصل می شوندو ساکنین می توانند با خودروهای خود به این منطقه بیایند. در قسمت مرکزی یک آبگیر است که اطراف آن را  درختان انبوه جنگلی احاطه کرده و میتوان در آن ماهیگیری کرد و تعدادی رستوران باطراحی کاملا بومی و همساز با محیط درآن وجود دارد که ماهی کبابی سرو میکنند. و در کنار این منطقه زمینهای بازی رشته های مختلف ورزشی قرارگرفته است.از قسمت جنوبی که شلوغترین قسمت جزیره است برای شنا و حمام آفتاب استفاده می شود که یک جاده ساحلی از ورودی شما را به این قسمت راهنمایی میکند.در مجاورت جاده ساحلی انواع رستوران و کافی شاپ و تجهیزات لازم وجود دارد.ورزشهای آبی نیز در این منطقه انجام می شود.بعد از گشت در این جزیره و استفاده از یک رستوران برای صرف ماهی کبابی که در مجاورت آبگیر قرارداشت برای صرف قهوه به یکی از کافه های مجاور رودخانه به سمت جنوب جزیره برگشتم. در مجموع مردم بلگراد علاقه وافری  به گذران وقت در کافه ها دارند و شما میتوانید بدون دغدغه زمان زیادی را درکافه ها بگذرانید و از فضا لذت ببرید.

تصویر شماره 48:نمایی از مسیر ورودی اصلی جزیره

تصویر شماره 49:پل ورودی خانه های روی آب

تصویر شماره 50:برکه ای در قسمت داخلی جزیره

بعد ازبرگشت از جزیره به سمت پارک کالمگدان رفتم و با دیدن طاووسی که در نزدیکی نرده های باغ وحش خودنمایی میکرد ترغیب شدم تا از باغ وحش دیدن کنم. با پرداخت پانصد دینار بلیط ورود به باغ وحش را خریدم و داخل شدم.که تجربه جالبی بود. انواع مارها و میمونها و گرگ ها و طاووسی که آزادانه در باغ میگشت و من برای اولین بار پرواز یک طاووس رو دیدم تا آن روز نمیدانستم که طاووسها پرواز میکنند.بازدید از باغ وحش برای کسانی که کودک همراهشان است کاملا مناسب و جذاب است. بعد از بازدید برای استراحت به هتل رفتم و اوایل شب برای گذران وقت شبانه و صرف شام به کافه ای در خیابان کنز رفتم.

تصویر شماره 51:بلیط باغ وحش بلگراد

تصویر شماره 52:طاووس باغ وحش بلگراد

چند نکته که بعد از چندروز اقامت در بلگراد مورد توجه ام قرار گرفت این بود که احترام به قوانین و حقوق شهروندی کاملا نمایان بود مخصوصا احترام به چراغ راهنمایی و رانندگی،اگر زبان انگلیسی تان خوب باشد ارتباط گرفتن با مردم شهر، بخصوص جوانها راحت است.میانگین قدی مردم  صربستان بلندتر از ایرانیها  بود و شما  کمتر مردان و زنان با قد کوتاه یا حتی متوسط میدید.مردم علاقه زیادی به نگهداری سگ دارند و شما میتوانید انواع سگهای زیبا از نژادهای مختلف را در مدت اقامتتان در خیابان ها و پارکها ببینید.

نکته مثبت شهر بلگراد و مخصوصا مرکز شهر سرزندگی شهر و مردم بود که تا دیروقت در کافه ها در کنار هم به گفتگو  و صرف غذا و نوشیدنی مشغول بودند و شما کمتر کسی را تنها پیدا می کردید.درفصل بهار که من سفر کردم شبهای زنده همراه با موسیقی خیابانی در مرکز شهر برقرار بود وشما حوصله تان سر نمیرفت.همینطور فضا برای یک خانم که تنها سفر میکند کاملا امن و بدون دغدغه بود. نکته منفی هم تعداد زیاد افراد سیگاری به خصوص خانمها در کافه ها و سطح شهر بود.

تعداد زیادی فروشگاههای زنجیره ای مواد غذایی در سطح شهر و مجتمع های تجاری وجود دارند که شما به راحتی میتوانید نیازهای خودرا تامین کنید قیمت بعضی خوراکیها به نسبت کشور خودمان تا حدودی زیاد است ولی بیشتر مواد غذایی قیمت معقولی دارند.اگر در فصل بارانی به صربستان سفر میکنید حتما چتر و یک لباس سبک گرم همراه داشته باشید.که من دوبار این نیاز را کاملا احساس کردم.

تصویر شماره 53:کوچه کتاب فروش های بلگراد  در کنز

تصویر شماره 54:یکی از کافه های خیابان کنز

تصویر شماره 55:منوهای تصویری کافه ها

تصویر شماره 56:رستوران با فضای نشستن در کنار خیایان

روز پنجم(شنبه 22 اردیبهشت)

شهر زمون: در روز پنجم سفر تصمیم گرفتم به قسمت تاریخی شهر بلگراد به اسم "زمون" که در قسمت غربی شهر قرار دارد و  برای رسیدن به آن باید از پلی که  دو قسمت شهر را در دوطرف رود ساوا به هم متصل میکند عبور کرد بروم.

معرفی زمون:شهر زمون (Zemun) از سال 1918 در خاک صربستان به رسمیت شناخته شد اما در سال های قبل به امپراطوری اتریش- مجارستان تعلق داشت و هنوز خانه هایی به سبک مجارستانی در آن وجود دارد و همینطور اسکله زیبایی به اسم زمون که تعدادی کافه و رستوران شناور  در کنار آن قراردارد.

برای رسیدن به این قسمت از شهر با استفاده از برنامه moovit و مسیریابی با یک اتوبوس می توانید در  ایستگاه نزدیک به یک راه پله که شما را مستقیم به برج گاردوس میرساند پیاده شوید. و در صورتیکه میخواهید به اسکله بروید از خیابانهای منتهی به خیابان اصلی نیز میتوانید به اسکله زمون برسید. من از پله ها بالارفتم و بعد از پنج دقیقه به محوطه خانه های مجارستانی و برج گاردوس و کلیسای نزدیک آن رسیدم. برای بالارفتن از برج باید بلیط به مبلغ دویست دینار بخرید و از پله های باریک برج بالا بروید تا  منظره زیبای  شهر تاریخی را از بالای برج بتوانید تماشا کنید.

تصویر شماره 57:پله هایی مسیر  رسیدن برج گاردوس

تصویر شماره 58:منظره شهر زمون و رود دانوب از بالای برج گاردوس

تصویر شماره 59:منظره کلیسا و شهر زمون از بالای برج گاردوس

معرفی برج گاردوس:

برج گاردوس (Gardoš Tower) یکی از نمادهای اصلی شهر  زمون به شمار میرود که به دست مجارستانی ها بنا نهاده شد و دقیقا در وسط خرابه های قرون وسطی واقع شده است. اگر به بالای این برج تاریخی بروید از آنجا میتوانید کل شهر را مشاهده کنید. در شهر زمون آثار تاریخی زیادی وجود دارد که پیاده روی در شهر را به یک تفریح دل انگیز تبدیل کرده است. در این ناحیه از شهر رستوران های شناور زیادی و همچنین کلوپ های جذابی وجود دارند که اگر خواستید یک خاطره خوب بسازید به یکی از رستوران های شناور رود دانوب بروید.

تصویر شماره 60:نمای برج گاردوس

تصویر شماره 61:نمای برج گاردوس از داخل کلیسا

تصویر شماره 62:کلیسای ارتدوکس نیکولاوسکا مجاور برج گاردوس

کلیسای نیکولاوسکا: داخل کلیسا در حال تعمیربود و خیلی خاص نبود ولی در محوطه کلیسای نیکولاوسکا قبرستانی وجود داشت که سنگهای مزار و تندیس های فرشته زیبایی برای مزارها نصب کرده بودند و اگر برای کسی بازدید از این مکانها جذاب باشد پیشنهاد میشود که حتما به حیاط کلیسا بروند.در زمانی که من آنجا بودم مراسم یادبودی هم در حال برگزاری بود که دیدن روش اجرای مراسم باعث شد به این فکر برسم که ریشه تمام آیین ها با اندکی تغییر مشترک است.

تصویر شماره 63:قسمتی از شهر مجارستانی و قدیمی زمون

تصویر شماره 64:قسمتی از شهر مجارستانی و قدیمی زمون

اسکله زمون: اسکله زمون نوار ساحلی دانوب را به بلگراد جدید وصل میکند و اگر کسی علاقه به پیاده روی و دوچرخه سواری دارد مکان بسیار مناسبی برای این فعالیتهاست و میتواند از مسیر  اختصاصی که داشت برای دوچرخه سواری و پیاده روی خانوادگی استفاده کند. در اسکله زمون شاهد حضور گروه مردمی بودم که برای گذراندن روز تعطیل خود آمده بودند بعضی ها به صورت گروهی غذا آماده میکردند و بعضی ها از فضا برای نشستن و کتاب خواندن استفاده می کردند.

در رود دانوب دسته بزرگی از قوها حضور داشتند که وقتی برایشان غذا داخل آب میریختند به سمت ساحل رودخانه می آمدن و صحنه های زیبایی را ایجاد میکردند.

تصویر شماره 65:قو های اسکله زمون

تصویر شماره 66:ساحل زمون

تصویر شماره 67:رستورانهای مجاور اسکله زمون

تصویر شماره 68:نمایی از یکی از رستورانهای اسکله زمون

برای صرف غذا و نوشیدنی یکی از رستوران های اطراف اسکله را که نمای زیبای خانه های مجاری را داشت انتخاب کردم و یک همبرگر صربستانی سفارش دادم. و بعد از صرف نوشیدنی در راه برگشت به مرکز خرید اوزچه رفتم تا کمی خرید کنم.

تئاتر ملی صربستان:در راه برگشت به هتل به سمت تئاتر ملی شهر در میدان آزادی رفتم تا از زمان  برنامه های باله مطلع شوم. متاسفانه تا سه شنبه هفته آینده برنامه باله ای برنامه ای نداشت، ولی متوجه شدم که کنسرت ملی آذربایجان در ساعت هفت عصر همان روز به صورت رایگان در سالن برنامه خواهد داشت.بنابراین برای استراحت به هتل رفتم و برای شرکت در اجرای کنسرت ملی آذربایجان نیم ساعت زودتر به  سالن تئاتر برگشتم. اجرای کامل و فوق العاده ای داشتند که دوساعت طول کشید و واقعا از اجرایشان لذت بردم. بعد از کنسرت طبق معمول هر شب به یکی از کافه رستورانهای خیابان کنز رفتم و از سرزندگی خیابان وشادی فضا استفاده کردم.کمی از ال سی وایکیکی  و مغازه های سوغاتی فروشی خرید کردم. وبه دلیل اینکه روز شنبه وتعطیل بود، خیابان کنز  از روزهای قبل شلوغتر بود و برنامه های موسیقی زنده در پیاده راه وکنسرت خیابانی در کنار میدان جمهوری همراه با پایکوبی مردم برقرار بود.

تصویر شماره 69:تصویری از سقف تئاتر ملی بلگراد

روزششم (یکشنبه 23 اردیبهشت)

شهر نووی ساد:برنامه امرزو رفتن به شهر تاریخی"novisad"در نود کیلومتری بلگراد بود که میتوان با استفاده از قطار و یا اتوبوس های بین شهری به آنجا رفت. ایستگاه اتوبوس و قطار در کنارایستگاه مرکزی تراموا شهر قرار دارند و شما میتوانید با اتوبوس و تراموا به راحتی به ایستگاه قطار برسید.

تصویر شماره 70:ساختمان ایستگاه قطار مرکزی بلگراد

تصویر شماره 71:بلیط های رفت و برگشت به نوی ساد

معرفی شهر نووی ساد:(NOVI SAD)

نووی ساد یکی از زیباترین شهرهای صربستان بوده و نام آن در زبان صربی به معنی «کوچ‌نشین نو» است. این شهرپس از بلگراد، پایتخت صربستان، دومین شهر بزرگ صربستان به حساب آمده و بر کناره رود دانوب و نزدیک به کوه‌های"Fruška Gora" واقع شده است. این شهر جوان که با استانداردهای اروپایی و در سال ۱۹۶۴ میلادی توسط تاجرهای صربستانی ساخته شده است، با توجه به موقعیت مناسب خود، تبدیل به مرکز تجاری آن زمان شده بود و هم‌اکنون نیز نقش مهمی در اقتصاد صربستان ایفا می‌کند. نووی ساد فضایی بسیار دوست‌داشتنی و آرام داشته و پارک‌های متعددی نیز دارد که اهالی در آن‌ها به استراحت می‌پردازند. شاید بتوان گفت که معروفیت بیشتر نووی ساد به خاطر برگزاری فستیوال موسیقی اگزیت (Exit) در آن است که یکی از مشهورترین فستیوال‌های کشور صربستان به شمار می‌رود.

بازدید از نووی ساد به دوبخش تقسیم میشد بخش اول قسمت تاریخی شهر که شامل میدان جمهوری ، کلیساها، ساختمانها و معابری که به این میدان منتهی می شدند و قسمت دوم بازدید از قلعه تاریخی "پترو واردین" که در طرف دیگر دانوب به فاصله نیم ساعت از میدان جمهوری قرار داشت.

تصویر شماره 72:تصویری از میدان جمهوری شهر نوی ساد

تصویر شماره 73:تصویری از میدان جمهوری شهر نوی ساد

تصویر شماره 74:تصویری از میدان جمهوری شهر نوی ساد

من با توجه به راحتی و امنیت، قطار را برای رسیدن به شهر نووی ساد انتخاب کردم و بعد از چک کردن ساعت حرکت قطارها  از سایت ایستگاه قطار(www.srbvoz.rs) ، قطار ساعت هفت صبح را برای رفتن به نوی ساد در نظر گرفتم وصبح زود با استفاده از تراموا به ایستگاه قطار مرکزی بلگراد رفتم و با پرداخت 488 دینار بلیط نوی ساد را خریداری کردم. که یک قطار اتوبوسی با کیفیت و تمیز بود. قطار سرساعت حرکت کرد و بعد از عبور از چند ایستگاه و  مناظر طبیعی زیبا، حدود دوساعت بعد به ایستگاه شهر نوی ساد رسیدیم.از ایستگاه میتوان با اتوبوس یا پیاده به قسمت تاریخی شهر رفت که من ترجیح دادم برای استفاده از مناظر و صرف یک صبحانه مختصر پیاده بروم. به دلیل اینکه روز تعطیل بود خیابانهای فرعی و دور از مرکز خیلی شلوغ نبود و به غیر از مغازه هایی که کافه و نانوایی بود بقیه تعطیل بودند. در مسیر رسیدن به میدان جمهوری تعداد زیادی کلیسا و بناهای تاریخی با معماری زیبا مشاهده میشد که قابل بازدید نبود بعد از نیم ساعت پیاده روی به قسمت تاریخی شهر که مجموعه ای از کلیساها و ساختمانهایی با سبک معماری دوره های مختلف رسیدم. خانه هایی که در این خیابان می بینید همگی در اواسط سده نوزدهم و بعد از تخریب شهر در جریان انقلاب 1848 بر ضد امپراتوری اتریش، ساخته شده اند. میدان جمهوری نووی ساد یک پلازای (میدان) شهری سرزنده است که انواع کاربری ها و سرگرمی ها در آن در نظر گرفته شده تا برای همه سلایق جذاب باشد.

تصویر شماره 75:خیابانهای اطراف میدان نووی ساد و تبلیغ فستیوال موسیقیexit

تصویر شماره 76:خیابانهای اطراف میدان نووی ساد

ساختمان های این خیابان با رنگ های متنوع و شاد بازسازی شده و رستوران ها، کتاب فروشی ها،  سوغاتی فروشی ها و کافه های زیادی را در خود جای داده اند. کافه ها و اغذیه فروشی های خیابانی هم در تمام طول خیابان به فروش مشغول هستن و فضای سرزنده و شادی را ایجاد کرده اند.

تصویر شماره 77:ساختمان مسکونی و تجاری تاریخی در میدان جمهوری نووی ساد

ساختمان شاخص میدان آزادی

کلیسای مریم مقدس، بلندترین کلیسای کاتولیک منطقه در میدان آزادی نووی ساد قرار گرفته و 72 متر ارتفاع دارد. این ساختمان باشکوه، جایگزینی است برای کلیسای قدیمی تری که در جریان انقلاب 1848 تخریب شد.ساخت این کلیسای کاتولیک تنها در عرض چند سال و در سال 1894 به پایان رسید. طراحی این کلیسا به سبک گوتیک جدید و با الهام از معماری امپراتوری اتریش-مجارستان انجام شده است. نمای بیرونی کلیسا، توجه شما را به مناره مخروطی شکل آن جلب می کند که با کاشی های لعابی ساخت بهترین کارگاه های مجارستان تزیین شده است. پنجره های رنگی بلند کلیسا از بوداپست آمده اند و محراب اصلی آن در ایالت تیرول اتریش ساخته شده است.

تصویر شماره 78:کلیسای جامع کاتولیک مریم مقدس نووی ساد(میدان جمهوری)

عمارت ولادیچانسکی (VladičanskiDvor)

بازدید از نمای عمارت اسقف نشین، یکی از واجبات گشت و گذار در نووی ساد است. مثل بسیاری از بناهای شهر، این ساختمان متعلق به نیمه ی دوم سده 19 بوده و بعد از تخریب عمارت قبلی اسقف در سال 1848 ساخته شده است. این بنای جدید، به سبک صربی-بیزانسی و تحت تأثیر معماری صومعه های کوهستان فروسکا ساخته شده است.نکته ی جالب در مورد این عمارت آن است که هنوز اسقف شهر در آن زندگی می کند. اینجا خانه ی ایرینی بولوویچ (IrinejBulović)، اسقف کلیسای ارتدکس باچکا (Bačka) است و به همین دلیل، کسی نمی تواند از داخل این ساختمان بازدید کند.

تصویر شماره 79:عمارت ولادیچانسکی در میدان جمهوری شهر نوی ساد

کلیسای جامع جورج مقدس

این اصلی ترین کلیسای ارتدکس شهر است که عظمت آن از بیرون چندان به چشم نمی خورد. معماری این بنا به سبک باروک است و مثل اکثر بناهای شهر، ساختمان اصلی این بنا در جریان انقلاب 1848 تخریب شد. برخلاف نمای ساده و بی رنگ و لعاب این بنا، نمای داخلی آن به مجلل ترین شکل ممکن طراحی شده است.در نگاه اول، 33 نقاشی از حواریون که در طرفین تصویر عیسی مسیح قرار گرفته، توجه شما را به خود جلب می کنند. نقاشی های دیواری کلیسا  و ویترای هم در نوع خود بی نظیرند.

تصویر شماره 80:کلیسای جامع ارتدوکس نوی ساد

تصویر شماره 81:محراب کلیسای جامع ارتدوکس جورج مقدس

بعد از بازدید از کلیسا و بناهای تاریخی و پیاده روی در بافت تاریخی مرکزی شهر برای صرف ناهار یکی از کافه رستوران های اطراف میدان مرکزی را  به اسم "پتروس" انتخاب کردم که واقعا کیفیت غذا، نوشیدنی و دسر عالی  بود.

تصویر شماره 82:کافه رستوران پتروس میدان جمهوری نوی ساد

بعد از کمی استراحت در کافه، پیاده  به سمت قلعه پتروواردین راه افتادم برای رسیدن به قلعه باید از یک پل به نام "varadinsk"که از روی دانوب میگذرد عبور کرد و وارد محوطه تاریخی قلعه شد. پل کاملا نوساز بود و مسیر رسیدن به قلعه دور نمای زیبایی از قلغه داشت. روی نرده های پل قفلهایی بسته شده بود که مانند بقیه پلها در اروپا، گردشکران برای پایدار ماندن عشقشان اینکار را انجام میدهند. محوطه پایین قلعه شامل تعدادی خانه به سبک معماری قرن نوزدهم و کلیسایی گوتیک است. اگر پیاده به قلعه بروید بعد از یک مسیر پله ای و گذر از تعدادی تونل سرسبز و زیبا به بالای قلعه می رسید که من این مسیر را انتخاب کردم و واقعا از مسیر لذت بردم.در قسمتهایی از قلعه خیابانها آسفالت بود که خودروها میتوانستند برای گشت وگذار در بخشی از قلعه ازآن عبور کنند.ورود به محوطه قلعه رایگان بود. برای ورود به قلعه مسیرهای زیادی وجود داشت  که شما برحسب شرایط و علاقه میتوانید انتخاب کنید.

معرفی قلعه ی پترووارادین:

قلعه ی پترووارادین در منطقه ای استراتژیک و بر بلندای تپه ای مشرف به دانوب واقع شده است. این قلعه به مدت 150 سال در قلمرو امپراتوری عثمانی بوده و سپس در جنگ اتحاد مقدس، توسط امپراتوری هابسبورگ از تصرف عثمانی ها خارج شد.

تصویر شماره 83:نمای قلعه از روی پل varadinsky

در سال 1692، اتریشی ها تصمیم گرفتند در شرق قلمروشان حائلی در مقابل عثمانی ها بنا کنند: قلعه ای به سبک سازه های نظامی فرانسوی، در ابعادی که پیش از این توسط هیچ کسی ساخته نشده بود.نکته جالبی که به آن برخورد کردم، این بود که وقتی میخاستم از نقشه شهر نووی ساد استفاده کنم متوجه شدم فرم کلی شهر نووی ساد در نقشه بسیار شبیه فرم شهر بلگراد هست.حتی انحنایی که مسیر رود در کنار قلعه ها دارد و تقسیماتی که در هر دوشهر ایجاد کرده است.گویا در گذشته مکانیابی شهرها در کنار دانوب اصول خاص خود را داشته است.

تصویر شماره 84:نمایی از خانه های خیابان پایین محوطه قلعه

بیشتر قسمت های این قلعه هنوز باقی است، از پلکان های حلزونی آن گرفته تا سیستم های مقبره های زیرزمینی، می توانید برای گردش در تونل های این قلعه راهنما بگیرید یا به قدم زدن در محوطه قلعه بپردازید و از موزه تاریخ و رستوران های مشرف به دانوب دیدن کنید.

تصویر شماره 85:مسیر پله ای رسیدن به قلعه پترووارادین و برج ساعت

در میدانی مشرف به منظره ای باشکوه از دانوب و شهر نووی ساد، برج ساعتی قرار دارد که متعلق به عصر باروک است و در بالای یکی از دروازه های مجموعه "پترووارادین" قرار گرفته است.در صفحه ی ساعت، اشتباهی به چشم می خورد، جای عقربه ی کوچک و بزرگ این ساعت با هم عوض شده است و عقربه ی بزرگ، نشان دهنده ساعت است. که براساس شنیده ها این کار برای این انجام شده که ماهیگیران پایین دستِ دانوب بتوانند از فاصله ی دور هم ساعت را بخوانند. این ساعت به ساعت مست هم مشهور است.

تصویر شماره 86:برج ساعت قلعه پترووارادین

کافه های بالکنی متعددی با منظره ای بی نظیر از شهر نووی ساد  و رود دانوب و پلهای شهر در اطراف این برج قرار دارند. به دلیل غربی بودن موقعیت این برج، دیدن غروب آفتاب از اینجا تماشایی است.

تصویر شماره 87:تصاویری از مسیرها و دروازه های قلعه پترووارادین

تصویر شماره 88:تصاویری از مسیرها و دروازه های قلعه پترووارادین

تصویر شماره 89:دید از قلعه به رود دانوب و شهر نوی ساد

تصویر شماره 90:دید از قلعه به شهر نوی ساد

تصویر شماره 91:دید از قلعه به رود دانوب

تصویر شماره 92:دید از قلعه به رود دانوب و قفلهای روی پل

تصویر شماره 93:دید یکی از دروازه های قلعه به رود دانوب

بازدید از قلعه رایگان بود. بعد از بازدید ازقلعه برای رفتن به بلگراد به ایستگاه قطار رفتم و برای ساعت چهار بعدازظهر بلیط برگشت  به قیمت سیصد وسی هشت دینار خریدم و بعد از حدود دوساعت به ایستگاه قطار مرکزی بلگراد رسیدم.قیمت بلیطها براساس نوع وکیفیت قطار تعیین می شود.برای همین قیمت بلیط در رفت و برگشت متفاوت بود.

نکته ای که در قطارهای به سمت نووی ساد قابل ذکر است، این بود که قطار بعد یکساعت حرکت به یک ایستگاه خارج از مسیراصلی می رود و بعد از آن ایستگاه، جهت حرکت قطار به سمت نوی ساد تغییر میکند و من اگر از نقشه استفاده نمیکردم فکر میکردم قطار در حال برگشت به بلگراد است. بنابراین دچار اشتباه نشده و پیاده نشوید. مسیر رسیدن به نووی ساد در قسمتهایی به صورت دشت و در اواسط راه به صورت کوهپایه ای بود و در آخر مسیر از کنار رود دانوب میگذرد که تصاویر زیبایی از طبیعت را در منظر دید شما قرار میدهد.

 

روز هفتم(دوشنبه 24 اردیبهشت)

روز آخر بعد از صرف صبحانه بااستفاده از برنامه "moovit" مسیر رفتن به برج مخابراتی آوالا که در حومه شهر بلگراد و در منطقه ای کوهستانی قرار دارد را چک کردم.که تقریبا چهل و پنج دقیقه برای رسیدن به آنجا زمان لازم بود.بعد ازاستفاده از اتوبوس و تغییر اتوبوس در مرز خارجی شهر و رسیدن به ابتدای جاده ای که به سمت برج می رفت متوجه شدم که اگر بدون خودرو شخصی بروید مجبورید از مسیرپیاده و دوچرخه که به این منظور مشخص شده پیاده تا برج بروید که اگر اهل پیاده روی نباشید ممکن است برایتان سخت باشد و مجبور باشید با خودرو بروید.من مسیر پیاده ای که از پارک جنگلی میگذشت و مناظر زیبایی داشت را انتخاب کردم بعد از حدود نیمساعت به بالای تپه آوالا رسیدم.

تصویر شماره 94:مسیر پیاده جنگلی کوه آوالا

در  ابتدای ورودی محوطه برج، یک کلیسای کوچک چوبی وجود دارد که خیلی زیباست.برای رسیدن به بالای برج با یک بلیط سیصد دیناری که از باجه داخل  مغازه سوغاتی فروشی در همکف خریدم و بااستفاده ازآسانسور به بالای برج رفتم. مساحت طبقه ای که میشد از برج بازدید کردخیلی وسیع نبود ولی میشد از بالای برج مناظر طبیعی زیبای اطراف برج را به صورت کامل نظاره کرد که از نظر من واقعا تصاویر بسیار دل انگیزی بود.دوربین تلسکوپی هم برای استفاده دراین قسمت وجود داشت. در بالای برج شما در مرتفع ترین منطقه بالکان هستید.میتوانید در زمان برگشت به پایین برج، از کافه ای که یک سطح پایینتر در برج قرار گرفته برای استراحت  استفاده کنید و از مناظر بیشتری لذت ببرید.که شخصی که در آسانسور باشما همراه است راهنمایتان میکند.

تصویر شماره 95:کلیسا و دورنمای برج آوالا

تصویر شماره 96:بلیط بازدید از برج آوالا

معرفی برج آوالا 

این برج در واقع یک برج مخابراتی است که در کوه آوالا به ارتفاع 204.5 متر در سال ۱۹۶۵ ساخته شد. این برج در جریان بمباران ناتو آسیب دید. اما مجددا بازسازی شد و در سال ۲۰۱۰ رسما بازگشایی شد. این برج بلندترین برج در منطقه بالکان محسوب می شود.

تصویر شماره 97:برج آوالا

تصویر شماره 98:مناظر اطراف از بالای برج آوالا

زمان بازدید از برج در فاصله کمی از آن، یک بنا با سایتی طراحی شده وجود داشت که  بعد از پایین آمدن به سمت این محوطه رفتم.برای رسیدن به این بنا باید یک مسیر پله ای را طی کنید که هرچه به بنا نزدیکتر میشوید بیشتر مطمئن میشوید که این  بنای یادبود با الگوی مقبره کوروش در پاسارگاد ساخته شده که هم خود بنا وهم مناظر اطراف آن و سکوت محیط بسیار آرامبخش می باشد. از بالای این بنا مناظر زیبایی را میتوانید نظاره کنید.

تصویر شماره 99:دور نمایی از بنای یادبود تپه آوالا

تصویر شماره 100: بنای یادبود آوالا

تصویر شماره 101:بنای یادبود آوالا الگوگرفته از مقبره کوروش

تصویر شماره 102:ورودی بنای یادبود آوالا

در مسیربرگشت از آوالا، قبل از ورود به مرکز شهر و در مجاورت منطقه ویلانشین، توجهم به یک ساختمان بزرگ با طراحی متفاوت که در یک محوطه باغی قرار داشت جلب شد که بعد از نگاه کردن به نقشه متوجه شدم که موزه یوگسلاوی می باشد ولی متاسفانه موفق به بازدید نشدم ولی اطلاعات موزه را در اختیارتان قرار میدهم تا در صورت علاقه به آن مراجعه کنید.این موزه دور  از مرکز شهر در کنار Hagd park قرار گرفته است. مجموعه ارزشمندی از بیش از 200،000 آثار تاریخی و هنری است که نشان دهنده تاریخ شگفت انگیز و پر سر و صدای یوگسلاوی است. همه چیز از جمله عکس ها، آثار هنری، اسناد تاریخی، فیلم ها، سلاح ها وگنجینه های ارزشمنددراین موزه به نمایش گذاشته شده است.شما با اتوبوسهای شماره 40 و 41 میتوانید به این موزه برسید.ساعات فعالیت از ساعت ده صبح تا هشت شب به غیر از روز دوشنبه است.

تصویر شماره 103:موزه یوگسلاوی، عکس از اینترنت

در برگشت،به محض رسیدن به بلگراد و خیابان کنز برای صرف آخرین وعده غذا به یکی از رستورانها رفتم و سفارش پاستا دادم و مانند روزهای قبل از کیفیت و طعم غذا بسیار لذت بردم. میتوانم با اطمینان بگویم که اکثر آشپزهای بلگراد حرفه ای هستند و غذاها را در لذیذترین و کاملترین حالت ممکن طبخ میکنند.در زمان صرف غذا یکی از شدیدترین باران های بهاری که تاحالا دیده بودم آغاز شد که نیمساعت طول کشید و من مجبور شدم تا قطع شدن آن در رستوران بمانم و البته دمای هوا کمی پایین آمد و سرد بود.

تصویر شماره 104:ناهار آخرین روز در خیابان کنز و باران بهاری

از فرصتی که در عصر روز آخر باقیمانده بود برای خرید و آخرین گشت و گذار در خیابان کنز و محوطه تاریخی کالمگدان استفاده کردم و برای برگشت آماده شدم.

 

روز هشتم(سه شنبه 25 اردیبهشت)

روز آخر برای رفتن به فرودگاه با اتوبوس خودم را به ایستگاه مرکزی شهر در مجاورت ایستگاه قطار رساندم و از آنجا با مینی بوس خط A1 به سمت فرودگاه رفتم. که مجموعا کمتر از یکساعت طول کشید. ساعت ده صبح به وقت بلگراد پرواز برگشت ایران ایر بود.فقط این نکته قابل ذکر است که در فرودگاه بلگراد به دلیل کوچک و خلوت  بودن لازم نیست سه ساعت زودتر در فرودگاه باشید چون وقت زیادی برای عبور از گیتها لازم نیست.کارت پرواز یکساعت قبل از ساعت پرواز صادر شد و بعد از ده دقیقه مهر خروج در پاسپورت ثبت شدو زمان زیادی در سالن برای انجام پرواز انتظار کشیدم. در این فرودگاه برای هر پرواز سالن جدا در نظر گرفته اند. پرواز به موقع انجام شد و بعد از سه ساعت و نیم در ساعت چهار بعداز ظهر به وقت ایران در فرودگاه امام به زمین نشست. پذیرایی پرواز هم شامل یک پرس خوراک جوجه با مخلفات همراه نوشیدنی بود.

تصویر شماره 105:دید از سالن انتظار فرودگاه بلگراد

سخن آخر اینکه کشور صربستان فقط شهر بلگراد و نوی ساد نیست. این کشور برای طبیعت گردان میتواند بهترین مقصد سفر باشد. صربستان شامل تعداد زیادی کوه و مناطق جنگلی زیبا و کلبه های چوبی و اماکن اقامتی در این مناطق است که به نظرم به دلیل ارزان بودن سفر میتوان این نقاط را به عنوان مقصد سفرهای بعدی در نظر گرفت و از زیبایی های  طبیعی این کشور نهایت لذت را برد. امیدوارم توانسته باشم تجربیاتم رو از سفر به خوبی منتقل کرده باشم.در انتهای سفرنامه جدول گشتها و هزینه های روزهای اقامتم در صربستان را به تفکیک برایتان مینویسم.

جدول لیست بازدیدها و هزینه های روزانه

 

نویسنده : mary.saba

تمامی مطالب عنوان شده در سفرنامه ها نظر و برداشت شخصی نویسنده است و وب‌ سایت لست سکند مسئولیتی در قبال صحت اطلاعات سفرنامه ها بر عهده نمی‌گیرد.