سفر اقتصادی ایتالیا و فرانسه

به نام خدا

سفر به اروپا همیشه مثل یه رویا گاهی نزدیک و گاهی خیلی دور و دست نیافتنی بود. گرفتن ویزای شینگن برای ما ایرانیان میتواند خیلی عذاب آور باشد اما این موضوع حقیقت تلخی هست که فعلا چاره ای جز کنار آمدن با آن نداریم. در اینجا سعی دارم به صورت مختصر و مفید کل پروسه ویزا و سفر را شرح دهم و از توصیفات اضافی و شرح بی مورد هم بپرهیزم و تنها نکات ضروری سفر را ذکر کنم که امیدوارم کمکی کوچک برای دوستان دیگر که عاشق سفر هستند باشد. از وقتی تصمیمان را برای سفر گرفتیم تا وقتی ویزا گرفتیم تقریبا 8 ماه طول کشید که البته تعلل و گاهاً دودلی در انتخاب سفارت هم باعث طولانی شدن این پروسه شد. انتخاب های ما سفارت فرانسه ، ایتالیا، آلمان و چک بودند. که طبق سفرنامه هایی که قبلا مطالعه کرده بودیم ایتالیا سهل الوصول تر به نظر می رسید. بنابراین از طریق سیستم وقت دهی آنلاین سفارت از طریق سایت اقدام کردیم و در ابتدا در سایت ثبت نام و بعد از دریافت ایمیل از سفارت، پروفایل ما فعال شد و می توانستیم به قسمت دریافت وقت برویم. از اسفند 95 که تصمیم به گرفتن وقت کردیم هربار سیستم آنلاین وقت دهی را چک میکردیم که ماهی یکبار باز میشد (البته در حال حاضر سیستم وقت دهی تغییر کرده است) تمامی وقت ها به محض باز شدن پر بود که من به شخصه کسی را ندیدم که توانسته باشد در این زمان یعنی برای سفر در تابستان و بهار که بهترین زمان سفر به اروپاست، وقت سفارت به طور شخصی بگیرد چون اغلب یا سایت در لحظه اعلام شده برای باز شدن زمان ها از دسترس خارج میشد و بعد از دو ساعت در کمال تعجب تمامی وقتها رزرو شده بود و یا باerror  های مختلف در هنگام ورود به سایت روبرو بودیم در هر صورت این پروسه تا مهرماه ادامه داشت و بلاخره در اوایل مهرماه به علت کاهش تقاضای تورهای مسافرتی برای وقت موفق شدیم برای یک ماه بعد وقت بگیرم! در این زمان یک ماهه که داشتیم برای گرفتن ویزا بایستی به سرعت مدارک اعلام شده در سایت سفارت ایتالیا را تهیه و همچنین هتل و پرواز و برنامه سفر را تهیه میکردیم.

مدارک مورد نیاز که همانطور که در سایت سفارت در قسمت روادید آورده شده شامل: شناسنامه و گذرنامه که حداقل سه ماه از تاریخ ویزای درخواستی اعتبار داشته باشد، دو قطعه عکس و فرم پرشده  شینگن که در سایت موجود است مدارک شغلی که شامل گواهی اشتغال به کار روی سربرگ رسمی شرکت خطاب به سفارت که اغلب شرکت ها با فرمت زبان انگلیسی دارند اگر هم نداشتند در نت موجود است خودتان تهیه و مهر امضا شرکت را بگیرید تا هزینه اضافی جهت ترجمه ندهید. فیش حقوقی سه ماه آخر و گواهی بیمه برای شش ماه آخر و مدارک مالی شامل پرینت حساب بانکی انگلیسی روی سربرگ بانک و مهرشده برای سه تا شش ماه آخر و گواهی تمکن مالی از بانک است  تمام مدارک بایستی در دارالترجمه رسمی ترجمه شوند. بلیط هواپیما یا رزرواسیون قطعی رفت و برگشت به مقصد ایتالیا و رزرو هتل در یک یا چند شهر ایتالیا و سایر کشورها برای کل مدت اقامت و نهایتاً بیمه مسافرتی .

خوب برای ما که هر دو شاغل در یک شرکت و همکار بودیم تهیه مدارک شغلی به سرعت انجام شد برای بیمه نیز با معرفی نامه شرکت به حوزه بیمه مربوطه رفتیم و تاییدیه پرداخت بیمه و سوابق بیمه را دریافت کردیم. گردش مالی هم با توجه به اینکه مدتها بود قصد سفر داشتیم گردش مالی به طور متوالی با حسابی که قصد ارائه آن را داشتیم از شش ماه قبل انجام دادیم و جهت تمکن مالی نیز حدود 75 میلیون تومان با هم ارائه دادیم. بیمه مسافرتی را نیز از همان بانک با تخفیف مشتری بانک بودن با پوشش 50000 یورو برای طول مدت سفرمان به مبلغ 86000 تومان برای هر نفر خریدیم.  کلیه مدارک را ترجمه و کپی کردیم و چون برنامه سفرمان ایتالیا و فرانسه بود بلیط هواپیما نیز به صورت سوری و رایگان از آژانس هواپیمایی به مقصد رفت به میلان و برگشت از پاریس را در تاریخ مورد نظر رزرو کردیم.

یکی از مدارک بسیار مهم، برنامه سفر است؛ که می­تواند تاثیر زیادی در تایید ویزای توریستی داشته باشد. این برنامه می تواند برنامه واقعی شما که در ذهن دارید و یا حتی یک برنامه سوری جهت ارائه به سفارت باشد اما بایستی برای تهیه آن زمان بگذارید و با توجه به زمان پروازهایتان و هتل و سایر برنامه هایتان آنرا تنظیم کنید. که من نمونه برنامه ای که به سفارت  ارائه دادیم در ادامه گذاشته ام، فقط این نکته را در نظر بگیرید که در این برنامه بیشترین تعداد روز از روز های سفرتان باید در کشوری که می­خواهید از آن ویزا بگیرید(برای ما کشور ایتالیا بود)  باشد ولی بعداً به دلخواه می توانید تغییر دهید:

تصویر1: جدول برنامه سفر

 

تهیه این برنامه دید خوبی برای مکان هایی که در سفر قصد بازدید آنها را دارید به شما میدهد.

برای رزرو هتل نیز من برای هر شهر جدولی تهیه کردم و هتل های مورد نظرم را با توجه به امکاناتشان و امتیازاتی که در سایت بوکینگ داشتند اولویت بندی کردم و شروع به رزرو هتل کردم برای رزو هتل در سایت بوکینگ بهتر است یک اکانت تهیه کنید تا بتوانید کلیه رزروهایتان را به راحتی مدیریت کنید. برای رزرو  اغلب هتل ها در سایت بوکینگ بایستی کارت اعتباری بین المللی داشته باشید که البته تنها جهت اطمینان از داشتن حساب  است و فقط در هنگام رزرو، اطلاعات کارت مورد نیاز است و اغلب نیازی به پرداخت نمی باشد. در خصوص نحوه رزرو و استفاده از سایت بوکینگ پیشنهاد میکنم سفرنامه دوست عزیز آقای مهدویان به  کشور اتریش و چک را که به تفصیل این مورد را توضیح داده اند و من هم بسیار استفاده کردم مورد مطالعه قرار دهید. ولی از انجا که بنده تنها قصد رزرو سوری داشتم به وسیله یکی از کارتهای اعتباری مجازی رایگان که در بسیاری از سایت های ایرانی ارائه شده، رزروم را بدون نیاز به پیش پرداخت و با کنسلی رایگان تا تاریخ کمی قبل از سفر رزرو کردم ولی بعد از رزرو در چندین هتل در هر شهر به هتل های رزرو شده ایمیلی زدم مبنی بر این که من جهت اخذ ویزا نیازمند ووچر تائیدشده و مهر و امضا شده از جانب شما هستم که کار از محکم کاری عیب نمی کند و معمولا از میان بیش از ده هتل رزروی در هر شهر یک تعداد بعد از بررسی موجودی کارت کنسل می کنند و برخی نیز جواب ایمیل شما را نمی دهند بنابراین باید در این کار ممارست داشته باشید تا بلاخره یک هتل جواب شمارا بدهد. من ووچر امضا شده هر هتل را علاوه بر ووچر تایید شده که سایت بوکینگ ایمیل میکند جهت ارائه به سفارت تهیه کردم . متن ایمیل و نمونه کانفرم هتل در زیر ارائه شده است:

“dear sir/ madam
thank you for your confirmation of my reservation. I have applied for Visa from Italian embassy in Iran. I need to have your confirmed reservation with your signature and stamp to get visa. It will be very kind of you if you send me the confirmed & signed voucher.
Thanks a lot in advance for your cooperation.”

تصویر2: نمونه کانفرم هتل

بعد ازتهیه کلیه مدارک در روز مقرر زودتر از ساعت اعلام شده در وقت سفارت که 9:30 صبح بود یعنی 6 صبح درب سفارت ایتالیا بودیم و قبل از ما هم چندین نفر بودند. هنوز صف تشکیل نشده بود و هر کسی که میرسید اسم خود را در برگه  ای می نوشت صف به دو گروه دانشجویی و غیر دانشجویی تقسیم و تشکیل شد تا ساعت 8 که  درب را باز کردند و اول صف دانشجویی داخل شدند و بعد بقیه به ترتیب و با دادن شماره وارد سالن شدیم البته لازم به ذکر هست که اجازه ورود هیچ گونه موبایل و کیف و وسیله ای را به سالن نمی دهند. ما نفر دوم بودیم و خیلی سریع به باجه مربوطه رفتیم و مدارک را که برای هرکداممان تفکیک کرده بودیم تحویل دادیم مسئول باجه تنها سوالاتی که پرسیدند تاریخ سفر و تعداد روزهای سفر و اینکه من هم شاغل هستم و شغلم چی هست و یه تعداد از مدارک را که اضافه بود از جمله کپی اضافی یا ترجمه کارت ملی و دفترچه بیمه که ما اضافه بر سازمان انجام داده بودیم برگرداندندو بعد از دریافت هزینه و اثر انگشت کار ما تمام شد و قرار شد تا دو هفته بعد جهت دریافت پاسپورت برگردیم که برای دریافت پاسپورت نیاز به حضور هر دونفر نیست ولی ما هردو جهت دریافت در روز مورد نظر که تعطیل رسمی هم بود رفتیم و باز صف ایستادیم و با هیجان وارد سالن شدیم و خوشبختانه جز نفرات دریافت کننده ویزا بودیم.

ویزای ما به تعداد روز برنامه سفرمان و در یک بازه زمانی 1ماهه بود که از زمان دریافت ویزا دو هفته زمان داشتیم ولی ما برای اینکه فرصت بیشتری داشته باشیم سفرمان را یک هفته از تاریخ اعلامی به سفارت تغییر دادیم و سفرمان را برای 29 نوامبر تا 9 دسامبر با توجه به بهترین زمان و قیمت پرواز رفت و برگشت تعیین کردیم و تغییراتی نیز در برنامه سفرمان دادیم. برای انتخاب پرواز از چندین ماه قبل سایت های پرواز ارزان مثل momondo ،cheapoairو skyscanner را مدام چک میکردم و در محدوده زمانی مورد نظر قیمت ها و زمان سفر را بررسی میکردم  بهترین گزینه ها شرکت آژین ایر و پگاسوس بودند که ارزانترین پرواز ها را داشتند ولی با توجه به زمان سفر ما با در نظر گرفتن یک توقف و اختلاف قیمت خیلی کم و قیمت بسیار مناسب پرواز رفت مستقیم به میلان و برگشت مستقیم از پاریس را به قیمت 2677400 تومان را از شرکت ماهان گرفتیم. برای هتل با توجه به اینکه ترجیح میدادیم ارز کمتری همراه ببریم ترجیح دادیم از سایت های ایرانی هتل ها را رزرو و هزینه را پیش از رفتن پرداخت کنیم بعد از این هتل هایی را که از قبل در سایت بوکینگ رزرو کرده بودم کنسل و شروع به مقایسه قیمت هتل های انتخابی خودم در سایت بوکینگ و در سایت های مختلف خرید هتل در ایران مثل علی بابا و الی گشت ، فلایتو و زورق کردم در این میان بهترین و سریع ترین و آسان ترین نوع خرید هتل را الی گشت داشت که البته در مقایسه قیمت با بقیه سایت ها کمی گرانتر بود ولی خدمات بهتری داشت تنها مشکل این بود که تمامی هتل های موجود در بوکینگ را پوشش نمیداد که در این مورد سایت زورق قوی تر بود و امکان انتخاب هتل های بیشتری را داشت و قیمت نیز پایین تر بود ولی ووچر قطعی هتل را با تاخیر می داد. من هتل برای یک شب میلان، یک شب ونیز و چهار شب پاریس را از سایت الی گشت به صورت آنلاین خریدم و قرارداد خرید و ووچرانگلیسی سریعا برایم ارسال شد و برای چهار شب رم را از سایت زورق خریداری کردم. برای اطمینان از رزرو قطعی به هتل ها ایمیل زدم و ووچر را برایشان ارسال کردم و از آنها خواستم تا رزرو را تایید کنند که هر سه هتل میلان و ونیز و پاریس سریعا تایید کردند ولی هتل رم گفت چنین رزروی انجام نشده است. بارها با زورق تماس گرفتم که هتل رزرو شما را تایید نکرده و از من اصرار که کد کانفرم هتل را بدهید و از زورق انکار که کد کانفرم نمی خواهد و نگران نباشید هتل شما رزرو شده و وچر آن یک هفته یا چند روز قبل از سفر تایید می شود به هر حال تا روز قبل سفر این پیگیری ها همچنان ادامه داشت و نهایتا به من اعلام کردند که هتل قطعی شده و ما هم با توجه به اینکه زورق شرکت معتبریست قبول کردیم. که در ادامه توضیح بیشتری در این باره خواهم داد.

بعد از پرواز رفت و برگشت و هتل ها نوبت خرید پرواز رم به پاریس بود که باز از همان سایت هایی که در بالا گفتم سرچ کردم و ارزانترین پرواز و بهترین زمان برای ما پرواز شرکت هواپیماییairlines  Vueling بود که به قیمت 581000 تومان از سایت cheapoair بود که برای خرید آن با توجه به این که من کارت اعتباری نداشتم از سایت Tehran payment با 7 درصد کارمزد که با توجه به خرید سریع و خدمات خوب آنها بسیار عادلانه و مناسب بود خرید کردم.

حالا نوبت این بود که مکانهایی که قرار بود بازدید کنیم و ساعت بازدید و محل آنها را برنامه ریزی کنیم برای این کار میتوان در گوگلmust be seen in  را برای هر شهر سرچ کرد ولی برای من سایت بوکینگ که قبلا  در آن هتل رزرو کرده بودم برایم اطلاعات سفر شهرهایی که هتل رزو کرده بودم و مکان های دیدنی آنها با امتیاز جهانی آنها و ساعت بازدید و سایت اینترنتی  آنها برای اطلاع از مسیرهای دسترسی به آنها از طریق مترو و اتوبوس را ارسال کرده بود که واقعا برایم مفید واقع شد. با این کار ما با توجه به شرایط اب و هوایی  هر روز برنامه ریزی کردیم و مکان های دیدنی را روی نقشه google map در اپلیکیشن موبایل علامت زدیم و مسیر رفتن به هر کدام را از قبل مشخص کردیم که در طول سفر بسیار کمک کننده بود.

حالا نوبت بستن چمدان ها بود با توجه به شرایط آب و هوایی و میانگین دمایی 7 تا 12 درجه ای در چند شهر مقصد (که البته در سفر ما به صفر درجه هم رسید) ما لباس گرم و کفش مناسب فصل، لوازم شخصی، چتر، حوله (گرچه نیازی نیومد) ، دمپایی ( که در دو هتل نیاز داشتیم)، شارژر و دوربین، دارو سرماخوردگی و مسکن و نهایت کیف مدارک شامل بلیطهای رفت و برگشت و داخلی که گرفتیم، بیمه مسافرتی، پاسپورت و وچر هتل ها وسایل سفر ما را تشکیل میداد.

بلاخره روز سفر رسید، پرواز رفت ما ساعت هفت صبح به مقصد میلان بود. بنابراین ما سه ساعت قبل از پرواز در فرودگاه بودیم. به علت شلوغی و تعداد پروازهای زیاد در این ساعت اغلب مراحل خروجی با صف نسبتا طولانی همراه بود. موقع گرفتن کارت پرواز خانم مسئول کانتر علاوه بر ویزا و پاسپورت سایر مدارک مربوط به سفر شامل بیمه مسافرتی و وچر هتل ها را مجددا چک کرد که به نظرم کمی عجیب آمد ولی گویا وظیفه آنهاست برای ویزاهای توریستی این مدارک را هم چک کنند!

 

روز اول: میلان

پرواز ماهان با تاخیر تقریبا یک ربع انجام شد ولی در کل پرواز خیلی خوب و آرامی بود ، هواپیما پر بود از مسافران چینی که از فرودگاه امام به عنوان ترانزیت استفاده کرده بودند. بعد از 5:30 ساعت پرواز ساعت 10:30 دقیقه به وقت میلان هواپیما در فرودگاه مالپنزا نشست. بعد از خروج از هواپیما به سمت سالن بررسی پاسپورت ها رفتیم و خوشبختانه بدون هیچ سوالی مهر ورود زده شد  بعد از گرفتن چمدان ها  سریعا به اینترنت فرودگاه وصل شدیم و مسیر هتل از سنترال استیشن میلان را مجدد در گوگل مپ چک و بعد به سمت خروجی رفتیم. سرمای هوا کاملا محسوس بود. برای رفتن به مرکز شهر دو مسیر وجود دارد یکی با اتوبوس که مستقیم به ایستگاه راه آهن مرکزی میلان یعنی centrale میرفت و یکی خط مترو که خوب سریعتر بود. برای رفتن به مترو بایستی به طبقه پایین سالن خروجی می رفتیم و برای رفتن با اتوبوس از خروجی D که تابلو bus را به وضوح بر سردر آن می توان دید باید خارج میشدیم که ما چون می خواستیم با شهر آشنا شویم اتوبوس را انتخاب کردیم و با پرداخت نفری 8 یورو به سمت ایستگاه مرکزی رفتیم هتل ما بسیار نزدیک به سنتراله (چنتراله در تلفظ ایتالیایی) بود و 7 دقیقه پیاده تا هتل راه داشتیم . پیاده از طریق گوگل مسیر صحیح را در میدان بزرگ Duca به سمت خیابان Napo که هتل مابود رفتیم ، حدود ساعت 12 بود که به هتل رسیدیم و خوشبختانه سریع اتاقمان را تحویل دادند.

تصویر3: نقشه مترو میلان

 

بعد از کمی استراحت برای نهار و بازدید از کلیسای بزرگ دومو از هتل خارج شدیم. ایستگاه مترو central FS سر خیابان هتل قرارداشت و با 3دقیقه پیاده روی رسیدیم و با خرید بلیط از طریق دستگاه و به راحتی از طریق خط زرد به ایستگاه duomo رفتیم که خروجی آن دقیقا کنار کلیسا جامع میلان و در میدان دومو بود. بعد از خروج ازمترو با کلیسا عظیم دومو با نمای مرمر سفید و مجسمه ویکتور امانوئل دوم نخستین پادشاه ایتالیا یکپارچه روبرو شدیم. زیبایی و ابهت خیره کننده کلیسا دومو چنان جذبمان کرد که چند دقیقه ای تنها از دور به تماشای آن نشستیم. در میدان دلدومو و محوطه مقابل آن پر از کبوترهای زیبا و مردم در حال عکاسی و فروشندگان از کشورهای افریقایی بود. برای بازدید از داخل کلیسا بایستی بلیط را از مغازه ای در خیابان دومو در سمت چپ کلیسا تهیه و بعد وارد کلیسا می شدیم بلیط برای بازدید از 4 تا 14یورو بود که 4 یورو تنها مربوط به بازدید از محوطه داخلی و 14 یورو مربوط به بازدید کامل از کل مجموعه  است که ما بلیط 7 یورویی را گرفتیم که علاوه بر داخل کلیسا شامل زیرزمین کلیسا یا منطقه باستانی که برایمان جذابیتی هم نداشت، و همچنین موزه اصلی دومو که متاسفانه چهارشنبه ها تعطیل است میشد. داخل کلیسا نیز همانند بیرون آن فوق العاده زیبا و با ابهت و پر مجسمه ها و ستون ها و نقاشی های عظیم و پنجره های رنگی بود. و تابوت برخی از پاپ های کلیسای جامع میلان نیز در داخل کلیسا وجود داشت. بعد از بازدید از داخل کلیسا و منطقه باستان شناسی در زیر زمین از کلیسا خارج شدیم، در سمت راستمان گالری ویتوریوامانوئل بود که یک پاساژ با قدمت بیش از 160 سال با سقف شیشه که به خودی خود یک بنای دیدنی است و داخل آن پر از مغازه های مارک با اجناس گران قیمت است.  و با تزیینات سال نو و درخت کریسمس زیبایی آن دو چندان شده بود. بعد از کمی گشت گذار در این بازار در راه بازگشت به هتل  برای ناهار به یکی از رستوران های که در سایتtrip advisor  رتبه خوبی داشت رفتیم. که پیتزای ایتالیایی را امتحان کردیم که همسرم بسیار راضی و من برعکس اصلا از طعم آن خوشم نیامد و با سیب زمینی تنوری سیر شدم.

تصویر4: کلیسا دومو

تصویر5: کلیسا دومو

تصویر6: داخل کلیسا دومو

تصویر7: داخل کلیسا دومو

 

  بعد از صرف نهار به ایستگاه مرکزی راه آهن سنتراله رفتیم تا بلیط قطار به ونیز را خریداری کنیم، برای خرید بلیط در طبقه زیر همکف که از طریق ایستگاه مترو Centrale FS هم می توان به آن دسترسی داشت دستگاه های فروش بلیط به تعداد زیاد که برخی تنها با کارت اعتباری و برخی پول نقد هم قبول می کردند، وجود داشت. اگر از یک روز قبل یا از طریق اینترنت برای خرید بلیط اقدام کنید،  یک گزینه promo وجود دارد که شامل واگن با کلاس پایین تر است ودر روز خرید ما بلیط پرومو به قیمت 35 یورو برای هر نفر موجود بود ولی ما چون اطلاعی از امکانات واگن ها نداشتیم ترجیح دادیم واگن استاندارد درجه 2 را برای فردا ظهر بخریم که نفری 45 یورو بود.

به هتل برگشتیم و بعد از کمی استراحت برای گشت در اطراف هتل و دیدن مغازه ها و صرف شام بیرون  رفتیم و چون هوا سرد بود بعد از شام سریع به هتل برگشتیم .

تصویر8: گالری ویتوریوامانوئل

تصویر9: گالری ویتوریوامانوئل

 

 

روز دوم :میلان-ونیز:

صبح زود با مترو از ایستگاه سنتراله با یک تغییر خط به خط بنفش به سمت ورزشگاه sansiro  در انتهای خط مترو رفتیم.  زود رسیده بودیم و فروش بلیط راس ساعت 9:30 آغاز میشد هزینه بلیط 17 یورو برای هر نفر و شامل موزه و ورزشگاه بود. چون صبح زود بود بسیار خلوت و بدون هیچ معطلی وارد شدیم و ورودی از موزه ورزشگاه  شروع شد که در ورود خانم مسئول توضیحاتی در خصوص نحوه بازدید بهمون دادند و بازدید از قسمت مربوط به  نقشه طراحی و تاریخچه و مجلات و روزنامه های قدیمی از افتتاح ورزشگاه در سال 1929 آغاز شد و از دو طبقه  شامل ماکت ورزشگاه، توپ، لباس و کفش بازیکنان قدیمی دو تیم میلان و اینتر و لباس و کفش های اهدایی بازیکنان قدیمی سایر تیم ها تا بازیکنان کنونی فوتبال از جمله رونالدو و مسی و خبری از جام های قهرمانی دو تیم میلان و اینتر نبود که بعد از سوال از متصدی موزه گفتند جام ها در موزه دیگری به نام Mondo Milan  است که خوب خبر جالبی برای ما که وقت بازدید از آنجا را نداشتیم ، نبود. در کل موزه در حد انتظار ما نبود از آنجا به سمت ورودی ورزشگاه رفتیم .

ابتدا به سمت رختکن ها راهنمایی شدیم ، سه رختکن وجود داشت یکی برای تیم میلان، یکی برای اینتر و دیگری  برای تیم میهمان که این آخری امکان بازدید عمومی را نداشت.  دو خانم راهنما در آنجا بودند که یکی به زبان انگلیسی و دیگری به زبان چینی! توضیحاتی در خصوص رختکن ها دادند مثلا اینکه در رختکن میلان مدیریت به خاطر توجهی که به بازیکنان دارد برای هر بازیکن صندلی مخصوصی قرار داده ولی مدیریت اینتر به این مسئله اعتقادی ندارد و یک ردیف نیمکت برای تمام بازیکنان در نظر گرفته است. بعد از این قسمت وارد راهرویی که به سمت زمین چمن بود شدیم و بعد از خروج از راهرو محوطه زمین چمن زیبا  جلوی چشمانمان بود. در نظر من که تا بحال استادیوم فوتبال نرفته بودم بسیار جذاب بود و از نزدیکی بیش از حد زمین بازی، جایگاه بازیکنان و تیم ها و قسمت تماشاچیان واقعا تعجب کرده بودم و تصور دیدن فوتبال در این ورزشگاه برایم  بسیار هیجان انگیز بود. توصیه میکنم اگر قصد بازدید از این ورزشگاه را دارید تاریخچه ای از آن را که من از توضیح در اینجا صرف نظر میکنم، پیش از بازدید مطالعه کنید. بعد از بازدید کامل از تمام طبقات تماشاچیان پیش از خروج طبق معمول تمامی مکان های توریستی به سمت فروشگاه ورزشگاه که انواع لباس های ورزشی و کیف و کفش و توپ و غیره بود هدایت شدیم و از انجا خارج شدیم و همان مسیر رفت را برای بازگشت به سمت هتل طی کردیم.

تصویر10: ورزشگاه sansiro

تصویر11: ورزشگاه sansiro

تصویر13: موزه ورزشگاه sansiro

تصویر14: موزه ورزشگاه sansiro

تصویر15: ورزشگاه sansiro

چمدان هایمان را جمع کردیم و بعد از check out به سمت ترمینال مرکزی قطار رفتیم و حدود یک ساعت قبل از ساعت حرکتمان انجا بودیم . که بعد متوجه شدیم که نیازی به این همه تعجیل نبود چون به قدری همه چیز مشخص و آن تایم بود که حتی یک ربع قبل از زمان حرکت نیز می توان خود را بدون استرس به قطار رساند.  سکوی سوار شدن به قطار در طبقه بالای ساختمان سنتراله قراردارد که در آن قطار ها در ردیف هایی منظم کنار هم قرارگرفته اند. برای ورود به سکو گیت های مختلفی که با توجه به اسم شرکت مسافربری و با حروف A, B, C, D.. مشخص شده اند که زمان ورود به قطار و گیت ورودی به سکو بر روی تابلو های بزرگ در سالن مشخص شده اند و معمولا 30 دقیقه قبل از ساعت حرکت اعلام میشود. در کافه رستوران  در همانجا ناهار خوردیم و بعد برای سوار شدن به سمت سکو رفتیم و بعد از چک بلیط در گیت مربوطه به سمت قطار و واگن درج شده در بلیط رفتیم و سوار قطار شدیم. در قسمت جلو و عقب واگن ها و همچنین زیر بعضی صندلی ها بخشی برای قرار دادن چمدان ها وجود داشت .

قطار راس ساعت به سمت ایستگاه Venice- Santa Lucia حرکت کرد. قطار نسبتا راحت بود و بعد از حدود 3 ساعت و عبور از مسیر باریکی از روی دریا و با حدود 15 دقیقه تاخیر به شهر زیبای ونیز رسیدیم. ایستگاه قطار خیلی کوچکتر از ایستگاه سنتراله میلان بود و بعد از خروج و اتصال به گوگل مپ به سمت هتل که در 4 دقیقه ای ما قرارداشت رفتیم. هتل را از قبل  به خاطر راحتی در جابجایی ها و هزینه کمتر در کنار ایستگاه گرفته بودیم که واقعا ایده خوبی بود. بعد از خروج از ایستگاه هوا تاریک شده بود و باران نم نم میبارید به سرعت به سمت هتل رفتیم هتل در انتهای یک کوچه باریک در خیابان اصلی بود و بعد از رسیدن به آن با یک ساختمان در ظاهر قدیمی و به سبک کلاسیک برخوردیم که که البته از عکسهایی که دیده بودم جذاب تر بود. سریعاً وسایلمان را داخل اتاق گذاشتیم و برای از دست ندادن زمان به سمت گرند کانال و مرکز شهر با کمک گوگل مپ حرکت کردیم. شهر به جز خیابان های اصلی و توریستی بسیار خلوت و سوت و کور بود. نور شهر در شب بسیار کم بود که مشخص نیست به عمد بود یا به چه دلیلی نور شهر انقدر کم بود. پیاده روی در شهر در آن نور کم هم بسیار رمانتیک و هم کمی وهم انگیز بود. شهر پر از بناهای قدیمی، کلیساها، پل های زیبا و مغازه های فروش سوغاتی از نقاب های بالماسکه، عروسک های چوبی پینوکیو، نماد های شیشه و بلوری گرفته تا پارچه ها و حوله های گلدوزی و بدلیجات بلوری و زیبا و پر از رنگ در همه جای شهر دیده میشدند.

 با توجه به تاریکی شب و نور کم شهر و عدم استفاده از چراغ های پر نور در شب ونیز زیبا در نظرم انقدری که انتظار داشتم جذاب نبود. ولی حس حضور در زمان های بسیار دور و فضاهای قدیمی که در فیلم های کلاسیک دیده بودم را داشتم.  بعد از حدود نیم ساعت پیاده روی و عبور از کنار کانال بزرگ و مغازه های زیبا به بزرگترین پل بر روی گرند کانال یا پل ریالتو رسیدیم که اطراف آن پر از مغازه های زیبا و رنگی بود از آانجا با فاصله چند دقیقه  به کلیسای جامع San Marco و میدان عظیم سن مارکو که دور تا دور آن کلیسا و موزه های مختلف وجود دارد رسیدیم . این میدان عظیم از سمت جنوبی به ساحل دریا میرسد که یکی از ایستگاه اتوبوس دریایی یعنی ایستگاه سن مارکو در آنجا بود که ما سوار بر کشتی از انجا با عبور از مسیر دریایی و کنار برخی بناها و کلیساها به ایستگاه ferrovia که کنار ایستگاه قطار و نزدیک هتل بود، رسیدیم و همانجا باز در یکی از رستوران های پیشنهادی trip advisor شام خوردیم و بعد به هتل برگشتیم.

تصویر16: پل ریالتو

تصویر18: میدان San Marco

 

روز سوم: ونیز- رم

صبح بعد از صبحانه وسایلمان را جمع و اتاق را تحویل دادیم و چمدان ها را به امانت گذاشتیم. صحنه زیبایی که در رستوران هتل دیدیم بچه های دبستانی بودند که با سرپرستی دو معلم برای سفر تفریحی از فرانسه به ونیز آمده بودند، بسیار منظم و ساکت در صف شیر و چای بودند حتی بدون حضور معلمشان بسیار منظم بودند. دیدن این صحنه برای ما بسیار جذاب و عجیب بود. چون زمان کم داشتیم از بچه ها دل کندیم و سریع به ایستگاه قطار رفتیم و بلیط ظهر به سمت رم را خریداری کردیم. متاسفانه بلیط پرومو تمام شده بود و مجبور به خرید بلیط استاندارد با قیمت 86 یورو برای هر نفر شدیم در حالی که قیمت بلیط پرومو 70 یورو برای هر نفر بود که بایستی شب قبل می خریدیم .

تصویر20: خرید بلیط قطار

تصویر21: خرید بلیط قطار

صبح ونیز بسیار زیباتر از شب آن بود و تمام تصوراتم از ونیز زیبا را دوباره برایم زنده کرد، تازه در روشنایی صبح شهر و مردم و زیبایی سحرانگیز آن نمایان شد. دوباره پیاده از مسیری دیگر به سمت مرکز شهر و میدان سن مارکو حرکت کردیم. زیبایی بناهای تاریخی، کلیساها و مغازه ها دو چندان بود رنگ آب دریا درکانال بزرگ به رنگ سبز و شفاف و درخشان بود. در راه و از روی نقشه گوگل به سمت خانه مارکوپلو که اهل ونیز بود رفتیم که تبدیل به خانه تئاتر شده بود و نمی توانستیم از آن بازدید کنیم و به نمای بیرونی آن بسنده کردیم و از آنجا به سمت ریالتو و سن مارکو رفتیم تا دوباره در روشنایی روز از زیبایی آنها لذت ببریم . وقتی به میدان سن مارکو رسیدیم آب دریا بالا آمده بود و برای عبور و مرور مردم مسیرهای چوبی که چهارپایه هایی بودند که در حالت عادی در گوشه خیابان می گذاشتند و در مواقعی که آب بالا میامد کنارهم ردیف می کردند، درست کرده بودند. وارد مسیر چوبی شدیم و از آنجا به داخل کلیسا سن مارکو که بازدید از طبقه پایین آن رایگان است، شدیم. داخل کلیسا نیز مانند نمای بیرون آن بسیار عظیم و مانند کلیسا دومو میلان از مجسمه های عظیم و پنجره های رنگی زیبایی استفاده کرده بودند. برای رفتن به بالکن بالایی کلیسا باید بلیط تهیه میکردیم که واقعا ارزش آنرا دارد چون نمای بسیار زیبایی از میدان سن مارکو را خواهید دید.

تصویر17: گرند کانال

تصویر19:گاندولا

بعد از کلیسا به سمت ساحل که محل اجاره گاندولا به صورت رسمی بود رفتیم و البته در داخل شهر نیز افراد محلی با قیمت های متفاوت و زمان های مختلف گاندولا اجاره می دهند. درکنار ساحل سه قیمت 80 یورو برای نیم ساعت و مسیری مشخص، 120 یورو برای مسیر طولانی تر و زمان بیشتر و 160 یورو برای دورکامل شهر در یک ساعت وجود داشت. برای سوار شدن باید توجه کنید  که به همان ترتیب و در همان جایی که در ابتدا مینشینید تا آخر باید در همان جا بنشینید چون اصلن امکان جابه جایی به علت خطر افتادن در آب وجود ندارد، همچنین گاندولا برای 4 نفر جا دارد . ما همان 80 یورو  و 30 دقیقه را انتخاب کردیم . وارد کانال و باریکه های آبی شدیم و از کنار بناهای تاریخی و از زیر پل های بسیار کوتاهی که گاندولا به سختی از آن عبور میکرد گذشتیم و تجربه ای جدید و خاطره زیبایی برایمان ساخته شد. گاندولا همان مسیر رفت را برگشت و نیم ساعت به سرعت برق و باد گذشت. و در همان اسکله پیاده شدیم. یک ساعت و نیم به حرکت قطار مانده بود . مسیر برگشت را پیش گرفتیم در راه کمی در مغازه خرید بلور  به خاطر تنوع خیلی زیاد آنها معطل شدیم و چون گرسنه بودیم به سرعت در مک دونالد که در راه دیدیم، ناهار خوردیم و حالا حدود نیم ساعت زمان داشتیم کم کم استرس گرفتیم و در نتیجه بسیار سریع خودمان را به هتل رساندیم و بعد از گرفتن چمدان ها به سرعت به ایستگاه قطار رفتیم و باز اینجا نزدیکی هتل و ایستگاه به کمکمان آمد به طوری که ده دقیقه به حرکت قطار ما سرجاهایمان نشسته بودیم. و این طور از ونیز دوست داشتنی خداحافظی کردیم با اینکه دلم می خواست یک روز بیشتر بمانیم ولی طبق برنامه سفرمان امکانش نبود.

تصویر22: صنایع دستی ونیز

تصویر23: صنایع دستی ونیز

تصویر24: صنایع دستی ونیز

 مسیر ونیز به رم طولانی تر از مسیر میلان به ونیز بود در ایستگاه اول تقریبا 4 نفر در واگن ما بودند و می توانستیم در صندلی دلخواه بنشینیم ولی کم کم بعد از چند ایستگاه اکثر صندلی ها پر شدند. ساعت حدود 6:30 عصر به termini ایستگاه مرکزی شهر رم رسیدیم و باز هتلمان در فاصله بسیار نزدیک به ایستگاه رزرو کرده بودیم. هتل را از روی مپ و ادرس پیدا کردیم و و در کمال ناباوری رسیپشن گفت آژانس امروز هتل را کنسل کرده است و من که از ابتدا با شک و تردید ووچر هتل را قبول کرده بودم، تمام شک هایم درست از آب در آمد. سریع از رسپشن رمز وایفای درخواست کردم و ایشان هم با خوش رویی تمام همکاری کردند بعد از وصل شدن به اینترنت، و آپدیت شدن پیامی از زورق مبنی بر این که به علت مشکلی که پیش آمده هتلمان کنسل شده و اگر مایل هستید ما هتل دیگری که در همان نزدیکی است برایتان رزرو کنیم که این پیام برای 4 ساعت پیش بود که من نت نداشتم و جوابی نداده بودم؛ بعد از اعتراض از پیش آمد جواب مثبت دادم برای رزرو که خوشبختانه سریعا آن لاین شدند و اعلام کردند که هتل رزرو شده و ادرس هتل را برایمان ارسال کردند و ما از طریق گوگل مسیر را مشخص کردیم که بسیار نزدیک به همین هتل بود . و بعد از تشکر از مسئول هتل قبلی خودمان را به هتل جدید رساندیم که امتیاز بالاتری از هتل رزروی خودمان در سایت بوکینگ داشت و سایت زورق برای جبران مشکل پیش آمده هتل بهتری را برایمان رزرو کرده بود. و این حرکت باعث شد از آنها به خاطر پاسخگویی سریع و رزرو هتل بهتر تشکر هم کنیم.

 

روز چهارم: رم

طبق برنامه مان امروز روز واتیکان بود. چون شنیده بودیم صف طولانی در انتظار خواهیم داشت، سریعتر حرکت کردیم ایستگاه متروtermini  بسیار نزدیک بود. با مترو و با 6 یورو به ایستگاه واتیکان رفتیم. بعد از خروج از مترو مسیر به سمت موزه و کلیسای واتیکان مشخص است اما می توان از GPS نیز کمک گرفت. به محض خروج از مترو فروشندگان تورهای واتیکان از هر زبان و ملیتی سعی در متقاعد کردن شما برای خرید تور واتیکان دارند ازجمله چند ایرانی که تلاش بسیاری در فروش تور به ما داشتند و با دادن وعده بدون معطل شدن در صف های طویل موزه و با راهنمای مخصوص (فقط به زبان انگلیسی) و به صورت فشرده مکان های اصلی موزه و کلیسا را با قیمت های 50یورو تا 35 یورو که بهترین قیمت پیشنهادی بود، نشان میدهند و خوشبختانه ما بدون توجه به هیچ کدام خودمان به سمت موزه واتیکان رفتیم و چون صبح زود بود در کمال تعجب با توجه به گفته های فروشندگان تور بدون هیچ صفی وارد موزه شدیم و بعد از بازرسی و تحویل دسته سلفی به بخش امانات و خرید بلیط نفری 16 یورو و دریافت یک عدد دستگاه راهنمای صوتی به قیمت 7 یورو جمعا با قیمت 39 یورو برای دونفرمان بازدیدمان را آغاز کردیم. با نقشه ای که در باجه خرید بلیط به همه میدادند، از بخش مربوط به آثار باستانی مصر و یونان باستان شروع کردیم.

 موزه واتیکان بسیار بزرگ و غنی است و قسمت های مختلفی شامل تندیس‌های باستانی و سنگ نوشته‌هایی از دوران مسیحیت باستانی مجموعه های مختلفی از پرده‌های منقوش و قالیچه‌نماهایی از قرن پانزدهم و هفدهم و همچنین مجموعه‌ای از نقشه‌ها و نقاشی‌های مختلف ایتالیا است. در موزه واتیکان آثاری از تمدن پارسی وجود دارد. در این موزه همچنین سه کره جهان مربوط به سال‌های ۱۵۶۰ تا ۱۸۰۰ وجود دارد که اگرچه در آنها همچون سایر نقشه‌های قرون ۱۶ و ۱۷ ، قاره آمریکا و اقیانوسیه وجود ندارند اما در هر سه کره نقشه ایران با نام پارس و معادل لاتین خلیج فارس( سینوس پرسی) وجود دارد. یک نقشه نیز روی چرم به سبک نقشه‌های باستانی بطلمیوسی وجود دارد که در آن نیز معادل خلیج فارس (سینوس پرسی) وجود دارد.

تصویر25: بخش اشیائ مربوط به مصر باستان

تصویر26: حیاط موزه واتیکان       

تصویر27: بخش مجسمه های موزه واتیکان

تصویر28: ماکت شهر واتیکان

تصویر29: نقاشی دیواری از شام آخر

بعد از حدود 3 تا 4 ساعت بازدید از موزه واتیکان که بسیار جذاب بود بعد از پس دادن راهنمای صوتی از ساختمان موزه خارج  شدیم و به سمت کلیسا سن پیترو یا کلیسا واتیکان بزرگترین کلیسای جهان رفتیم که در فاصله کمتر از 10 دقیقه از موزه است . حیاط بسیار بزرگ کلیسا یا همان میدان سن پیترو که با چندین آبنما و نماد صلیب در وسط میدان و ستون های عظیم در اطراف که بالای آنها مجسمه های عظیمی از قدیسان مسیحی قراردارد، معماری بسیار زیبا، پر ابهت و چشم نوازی را ایجاد کرده است. برای ورود به داخل کلیسا صف طویلی تشکیل شده بود که حدود نیم ساعت تا رسیدن به گیت امنیتی و ورود به محوطه کلیسا در صف بودیم و بعد از ورود از پله های عریضی وارد بالکن بزرگ جلوی در ورودی  شدیم.  بنای کلیسا که از بالا به شکل یک کلید که نمادی از کلید بهشت است،  می باشد یک ورودی اصلی داشت و از بال کناری امکان رفتن به بالکن بالایی از طریق آسانسور  با خرید بلیط 8 یورویی بود که ما به علت خستگی و تکراری شدن فضا ها از رفتن به بالا صرف نظر کردیم و وارد کلیسا شدیم ابهت مجسمه هاو ستون ها و فضای روحانی و معماری داخلی و پنجره های عظیم آن بسیار تاثیرگذار بودند. در کنار مجسمه ها و محل های دعا شمع هایی بودند که با پرداخت 1یورو می توانستیم آنها را روشن کنیم. در قسمتی از سالن پله هایی به زیر زمین که مدفن پاپ های درگذشته قرار داشت، بود.

بعد از بازدید از کلیسا از درب سمت راست سالن خارج شدیم و در کنار پله های خروج گارد ویژه سویسی که وظیفه حراست از پاپ و واتیکان را دارند، مجسمه وار ایستاده بودند.

تصویر30: محوطه کلیسا واتیکان

تصویر31: محوطه کلیسا واتیکان

تصویر32: محوطه کلیسا واتیکان

تصویر33: داخل کلیسا سن پیترو یا واتیکان

تصویر34: داخل کلیسا سن پیترو یا واتیکان

تصویر35: نمایی ازواتیکان در غروب آفتاب

تصویر36: گارد ویژه سویسی

 

بعد از خروج از واتیکان و خوردن ناهار در همان حوالی به سمت رودخانه تیبر رفتیم بعد از 10 دقیقه پیاده روی به قلعه سنت آنجلو(casel sant’angelo) یا قلعه فرشته مقدس رسیدیم. بلیط ورودی قلعه که حالا به شکل موزه در آمده برای هر نفر 14 یورو است. این قلعه  که در ابتدا به عنوان آرامگاه امپراتور روم ساخته شده بود بعد ها با گسترش آن در قرون وسطی  در پی درگیری بین پاپ ها و نجیب زادگان تبدیل به یک دژ و قلعه مستحکم نظامی شد.  بنای استوانه ای قلعه از چندین دیوار داخلی و خارجی و برج های کوچک در کناره ها ساخته شده است. داخل قلعه 4 طبقه بود که طبقه دوم آن اتاق پاپ ها بود برخی طبقات هم به عنوان زندان استفاده میشدند که فضای مخوفی داشت. در قسمت موزه نیز  ابزارالات جنگی، تیرکمان، شمشیر، لباس، کلاه خود های قدیمی و منجنیق بودند. بالاترین طبقه برج یا بام آن به نظرم جذاب ترین قسمت بود که دید بسیار زیبایی به شهر و رودخانه تیبر و درختان زیبای پاییزی را داشت وهمچنین تندیس بسیار بزرگی از فرشته میکائیل بر بالای قلعه قرار داشت.

تصویر37: یک ناهار خوشمزه

تصویر38: قلعه سنت آنجلو

تصویر39: رودخانه تیبر

تصویر40: منجنیق

تصویر41: نمای زیبای دیگر از رودخانه تیبر از بالای قلعه سنت آنجلو

تصویر42: تندیس فرشته میکائیل بر فراز قلعه سنت آنجلو

بعد از اتمام بازدید و بعد از کمی استراحت در پارک کنار قلعه به سمت واتیکان و از همان ایستگاه مترو به هتل برگشتیم . بعد از کمی استراحت به قصد شام و دیدن آبنمای تروی از هتل خارج شدیم و با کمک گوگل مپ که مسیر 16 دقیقه ای به سمت فواره تروی را نشان میداد حرکت کردیم. در طول مسیر در شهر درگوشه کنارهای شهر آبنماهای کوچک دیده میشود خیابان ها سنگ فرش و تمیز و خودروها اغلب فیات های کوچک هستند. در مسیر مغازه های صنایع دستی و خرید سوغاتی زیادی وجود دارند بالاخره به آبنما رسیدیم چون هواتاریک شده  بود چراغ های آبنما روشن کرده بودند بسیار زیبا و گیرا بود و این آبنما در محل تقاطع سه راه (به ایتالیایی (tre vieقرار دارد. این فواره در گذشته محل قناتی بوده که وظیفه تامین آب شهر رم را داشته است. جمعیت زیادی از ملیت های مختلف روی پله های مشرف به آبنما نشسته بودند. بر اساس یک داستان سنتی، اگر یک بازدید کننده سکه ای داخل آب فواره پرتاب کند، روزی به رم بازخواهد گشت بنابراین ما هم همین کار را به روش مخصوص آن به امید بازگشت به شهر زیبای رم انجام دادیم. بعد از کمی نشستن در فضای گرم و زیبای آبنما و خوردن بستنی­های خوش طعم ایتالیایی، به سمت پله های اسپانیایی (Piazza di Spagna) که در نزدیکی آبنمای تروی بود رفتیم و در مسیر شام خوردیم و بعد به پله ها رسیدیم. بعد از کمی بالا پایین رفتن و نشستن روی پله ها چون روز طولانی داشتیم  به هتل برگشتیم.

تصویر43: فواره تروی

تصویر44: پله های اسپانیایی

تصویر45: پله های اسپانیایی

 

روز پنجم: رم

صبح زود با مترو خط آبی به سمت ایستگاه colosseo یا کولوسئوم یا بزرگترین آمفی تئاتر کهن دنیا رفتیم. ایستگاه مترو دقیقا کنار کولوسئوم است و موقع خروج از پله های مترو با بنای عظیم و زیبایی روبرو شدیم. طبق انتظار صف طویلی تشکیل شده بود و فروشندگان تورها هم با خروج از مترو شروع به تبلیغ می کردند ، یک باجه بلیط فروشی با فاصله از صف روبروی کولوسئوم وجود داشت که بلیط مجموعه کولوسئوم و رومن فروم و پلاتینیوم هیل را می فروخت که یک صف هم جلوی آن تشکیل شده بود . من در صف ایستادم و همسرم برای تهیه بلیط رفت ولی چون اولین یکشنبه ماه بود بلیط تمامی موزه ها و مکان های توریستی رایگان بود. در صفی که من ایستاده بودم بدون نیاز به تهیه بلیط امکان ورود بود . ولی در کنار آن هم یک ورودی برای کسانی که بلیط (البته رایگان) را از باجه تهیه کرده بودند وجود داشت که بدون نیاز به ماندن در صف طویل وارد میشدند که با آمدن همسرم از آن ورودی بعد از بررسی امنیتی وارد مجموعه کولوسئوم شدیم. همانطور که می دانید کولوسئوم محلی بوده برای تماشای یکی از برترین سرگرمی های روم باستان یعنی تماشای گلادیاتورها. گلادیاتورها افرادی قوی و پر دل و جرات بوده اند که با حیوانات وحشی و درنده می جنگیدند تا قدرتشان را نشان دهند، حیواناتی مانند  پلنگ، شیر، ببر، خرس

 تصویر46: کولوسئوم

تصویر47: کولوسئوم

تصویر48: طاق کنستانتین

تصویر49: داخل کولوسئوم

 

بنای کولوسئوم به شکل بیضی در سه طبقه و در کل مجموعه از اتاق ها و دالان ها و یک صحن مرکزی که در وسط بنا قرار دارد است . ما بعد از گرفتن راهنمای صوتی از کنار در ورودی چون جمعیت در طبقه اول زیاد بود بازدید را از طبقه بالاتر شروع کردیم که نمای کلی بنا را بهتر میشد دید.  بسیار زیبا و پر ابهت بود اما به نظرم خون های ریخته شده در آنجا باعث شده این بنا ماندگار باشه و مثل آیینه ای خشونت و قدرت طلبی انسان رو بهش یادآوری بکنه و عبرتی برای نسل ها باشه. در طبقه پایین از یکی از بالکن های مشرف به رومن فروم، دید بسیار خوبی به طاق کنستانتین که در بیرون و بین کولوسئوم و رومن فروم است، دارد که محل بسیار خوبی برای عکاسی است. طاق کنستانتین دروازه ایست که به مناسبت فرمانروایی کنستانتین بنا شده است. بعد از بازدید از کولوسئوم به سمت رومن فروم یا میدان اصلی روم قدیم رفتیم که الان خرابه هایی از اوج شکوه روم باستان باقی مانده است. بعد از بازرسی وارد شدیم و در همان ابتدا با یک طاق نما مشابه کنستانتین روبرو شدیم.  این محوطه بسیار بزرگ است و دیدن آن خالی از لطف نیست چیزی شبیه به پرسپولیس خودمان. با بالا رفتن از کاخ ها و بناهای در ارتفاع به یک محوطه باز در بالای تپه میرسیم که دید بسیار خوبی از محوطه زیبای رومن فروم داشت.  بعد از بازدید از این محوطه با بالا رفتن از پله ها می توانیم وارد محوطه پالاسیوم یا Palatine Hill یا تپه پلاتین شویم که در ارتفاع 40 متر بالاتر از رومن فروم است و محلی برای ساخت قصر پادشاهان بود و در حال حاضر خرابه ای از این بناها باقی مانده است . این محوطه نیز مانند رومن فروم محوطه بزرگی است.

 تصویر50: رومن فروم

تصویر51: رومن فروم از بالای تپه

بازدید از کل محوطه تاریخی حداقل 3ساعت زمان لازم دارد. ما هم چون خسته شده بودیم با توجه به این که قصد رفتن به پانتئون را داشتیم دو مسیر داشتیم یا با مترو میرفتیم که بایستی به سمت درب ورود اولیه برمیگشتیم و از آنجا به مترو میرفتیم و یا پیاده که چون ما نزدیک خروجی دیگری که نزدیک میدان ونیز از میدان های معروف شهر رم بودیم پیاده روی را انتخاب کردیم که نزدیک تر از مسیر مترو بود. از محوطه رومن فروم خارج شدیم و به سمت پانتئون از روی نقشه گوگل حرکت کردیم که در مسیر استراحتی در محوطه بنای محراب وطن  Altare della patria در میدان ونیز داشتیم. بنای بسیار عظیمی که کل میدان را تحت تاثیر قرارداده که گویا این بنا برای گرامیداشت ویکتور امانوئل اولین پادشاه بعد از اتحاد ایتالیا ساخته شد. در مرکز این بنا مجسمه ی ویکتور امانوئل سوار بر اسب قرار دارد. در زیر این بنا موزه ی مهاجرت قرار دارد که بازدید از آن مجانی بود. بعد از خوردن تغذیه که همراه داشتیم و کمی رفع خستگی در پله های این بنا به سمت پانتئون رفتیم. حدود ده دقیقه پیاده روی بود که در مسیر بلوط داغ شیرین هم گرفتیم که در هوای نسبتا سرد رم بسیار لذت بخش بود. به پانتئون رسیدیم میدانی شلوغ و پر از توریست که در وسط آن یک آبنمای زیبا و روبروی آن معبد پانتئون که نزدیک به ٢٠٠٠ سال قدمت دارد و دست‌نخورده‌ترین ساختمانی است که از رم باستان بر جای مانده، قرار داشت. بعد از دوره‌ رنسانس، از این معبد به عنوان آرامگاه بعضی از هنرمندان و نخبگان شهر از جمله رافائل نقاش و پادشاهان ایتالیا استفاده می‌شد. زیبایی این معبد به گنبد سیمانی عظیم آن است که بعد از سالیان همچنان محکم و استوار باقی مانده است . وارد معبد پانتئون شدیم فضای آرام و روحانی و معماری داخلی آن ساده تر از سایر کلیساهایی بود که دیده بودیم در مرکز گنبد یک سوراخ گرد به بیرون راه داشت و هر چند دقیقه به چندین زبان مختلف از ایتالیایی و فرانسه گرفته تا عربی و چینی به جز فارسی مردم را به سکوت دعوت می کردند.

تصویر52: میدان ونیز و بنای محراب وطن  

تصویر53: معبد پانتئون

از آنجا خارج شدیم اطراف آنجا پر از رستوران بود همانجا ناهار خوردیدم و از موسیقی زنده بسیار زیبای گروه امریکایی که در میدان هنرنمایی میکردند لذت بردیم. به سمت میدان ناوونا (Navona) که پنج دقیقه فاصله داشت رفتیم. خیابان های سنگ فرش و مغازه های فروش سوغاتی ، مغازه های لوکس، بناهای تاریخی و کلیساها و آبنماهای گوشه به گوشه این شهر به قدری این شهر را باستانی و زیبا و جذاب کرده که پیاده روی در آن نه تنها خسته کننده نیست بلکه خود تفریحی تمام عیار است. به میدان ناوونا رسیدیم میدان بسیار بزرگ بیضی شکل که سه آبنما در وسط آن  با فاصله قرار داشتند و دور میدان پر ازمغازه و کافه و رستوران بود بسیار زیبا در یک گوشه از میدان گروهی با سطل و ابزار مشغول درست کردن حباب و سرگرم کردن بچه های کوچک بودند که بسیار زیبا بود یک گوشه از میدان عروس و دامادی مشغول عکاسی بودند . بعد از گشت زدن در میدان و دیدن مغازه های جذابه اطراف کم کم مسیر بازگشت را در پیش گرفتیم ولی چون میخواستیم تروی را در روشنایی روز ببینیم به سمت فواره های تروی رفتیم که حدود 15 دقیقه پیاده روی داشت .آبنما همچنان شلوغ و پر از توریست بود بعد از خوردن بستنی از نزدیکترین مترو که در کنار پله های اسپانیایی بود به ایستگاه ترمینی و هتل برگشتیم. کنار خروجی مترو ایستگاه ترمینی دو مغازه فروش تور و راهنمای توریست وجود داشتند که ما چون شنیده بودیم اطراف شهر رم فروشگاه هایOutlet  وجود دارد سوال کردیم و اتفاقا شاتل رفت برگشت به آنجا را داشتند و با قیمت نفری 15 یورو برای هر نفر دو بلیط برای فردا صبح تهیه کردیم و آدرس محل سوار شدن و ساعت های حرکت را هم دقیقا سوال کردیم تا شاتل را ازدست ندهیم و این گونه بعد از یک روز طولانی و پر از گشت گذار در شهر رم روز پنجم سفر را به پایان رساندیم.

تصویر54: میدان ناوونا

 

روز ششم : رم

صبح زود بعد از صبحانه به سرعت خودمان را به پشت ایستگاه ترمینی که محل سوار شدن شاتل برایCastel Romano Designer Outlet رساندیم و به غیر از ما کلی توریست ژاپنی و چینی و روس و جاهای دیگر هم بودند. اتوبوس سر ساعت حرکت کرد و حدود 40 دقیقه بعد به خارج شهر به محل فروشگاه های outlet رسیدیم. دو شاتل برای برگشت بود یکی ساعت 1 بعد از ظهر و یکی ساعت 5بعد از ظهر که ما تصمیم گرفتیم سریع خریدمان را انجام دهیم تا به ساعت برگشت 1 برسیم اما آنجا تا ساعت 8 شب باز می باشد. تمامی برند ها با حدود 50% تا بعضاً 70% تخفیف وجود داشتند.  این مجموعه از رستوران ها و کافه ها و دو مجموعه فروشگاه که یک مجموعه برند های برتر و لوکس با قیمت های بسیار بالا و یک مجموعه فروشگاه های با سطح متوسط مثل H&M وZara و برند های ایتالیایی با قیمت های مناسب تر تشکیل شده است. به سرعت خرید کردیم و با اینکه دلم نمی آمد آنجارا ترک کردیم. خوشبختانه اتوبوس در کنار هتلمان نگه داشت و ما پیاده شدیم.  بعد از کمی استراحت برای نهار و استفاده از آخرین ساعت ها در شهر زیبای رم به بیرون آمدیم و با پیاده روی به سمت پله های اسپانیایی رفتیم در نزدیکی آنجا غذا خوردیم و تا تاریک شدن هوا در پله های اسپانیایی گذر مردم و توریست ها را به تماشا نشستیم و چون سیر بودیم و پیشبینی میکردیم که برای شام فرصتی نداریم کمی خوراکی خریدیم و بعد با مترو ایستگاه Spanga برای آخرین دیدار به کلوسیوم رفتیم تا نمای شب آنجا را هم دیده باشیم که مسحور کننده بود بعد با مترو به ترمیننی برگشتیم و همانجا بلیط شاتل برای فرودگاه Fiumicino را برای فردا صبح  به قیمت 6 یوروخریداری کردیم وخوشبختانه محل شاتل هم بسیار نزدیک هتل بود. به هتل برگشتیم و چمدان ها و وسایلمان را جمع کردیدم و با پذیرش برای check out صبح زود فردا هماهنگ کردیم.

تصویر55: برنامه شاتل به فرودگاه