مقدمه :
تا جای ممکن سعی میکنم از اطلاعات تکراری پرهیز کنم ، باتوجه به اینکه دوستان زیادی قبل از ما زحمت اینکار رو کشیدن و بارها و بارها راجع به یک موضوع توضیح دادن پس برای صرفه جویی در زمان سعی میکنم نکاتی رو بگم که کمتر توجه شده است ، این متنی که نوشته میشود به علت ضیق وقت ویرایش نشده میباشد ، قطعا ایراداتی خواهد داشت که همینجا عذرخواهی میکنم اما اصلا جای نگرانی نیست ، هر سوالی براتون پیش اومد در نظرات بپرسید راهنماییتون میکنم .
این سفر اولین سفر خارجی ما بود
آژانس مسافرتی ما الفبای سفر بود که جا دارد ازشون تشکر کنیم به دلیل اینکه همانگونه که وعده داده شده بود بسیار منظم ، بدون افزایش قیمت و یا هر تغییری سفر را ارائه کردند. آژانس مستقر در کوالا ( تور لیدر ) هم آژانس ترنج بود ، علیرغم اینکه ما در هیچ یک از برنامه هایشان بجز "تور نیمروزی رایگان" شرکت نکردیم اما به وظایفشان به طور کامل عمل کردند. سفر ما در ابتدای شهریور ماه بوده و ما از 2 ماه قبل تورمان را خریداری کرده بودیم
از این جهت که دقیقا 2 هفته قبل از سفرمان ارز مسافرتی 500 یورو به قیمت هر یورو 5000 تومان حذف شد ناچار شدیم دلار را با قیمت 10700 از بازار آزاد خریداری کنیم جالب تر اینکه بعد از اینکه از سفر برگشتیم به برکت حضور رییس جدید بانک مرکزی دلار 14000 تومان شده بود !
نکاتی در رابطه با هتل پسفیک اکسپرس :
1- هتل ما Pacific Express hotel بود که انصافا هتل خوبی بود و برخورد پرسنل هتل هم بسیار عالی بود ( بجز فردی مسن که فکر کنم مسوول کافه هتل هست و یکم عبوسه )
2-برخی دوستان در سفرنامه های قبلی مطالبی را ذکر کردند که باید عرض کنم بسیار از آن موارد کم لطفی ای در حق هتل بیش نبوده و دوستان توقع داشتن پول هتل 3 ستاره بدهند اما با کیفیت هتل 5 ستاره اقامت کنند و این هتل واقعا در حد ستاره اش که ظاهرا بعد بازسازی 4 ستاره شده بود امکانات قابل قبولی داشت.
3- بعضی از دوستان اعلام میکردند فضای اطراف هتل امنیت ندارد و مناسب نیست که باید عرض کنم به این شدت نیست اما ما فقط یکبار در روز آخر دیدیم پلیس چندین نفر را در اطراف هتل ( کنار مترو پاسار سنی) بازجویی و تفتیش میکند و مورد دوم اینکه یک بار یه گدایی به سمتم آمد و تقاضای کمک کرد که گفتم ندارم و رفت !
4- در رابطه با نظافت هم همه چی عالی بود اما ما فقط یک بار یه سوسک بزرگ رو به موت که نشان از این بود که داروی مرگ نوش جان کرده رویت کردیم .
نکته قابل توجه و جالبی که هست اینه که بسیاری از اروپایی هایی رو در این هتل میبینید که اقامت دارند و علیرغم غنی بودن اما مانند ما اینقدر سخت گیر نیستند !
5- اینترنت هتل کیفیت بسیار بالایی داشت و فکر میکنم سرعت دانلودش 5 مگ بود .
6- حتما مهر نماز همراه خودتون ببرید ، چون اکثرا سنی هستند اما میتونید جانماز رو از پذیرش هتل درخواست بدید.
7- سوپر مارکته کنار هتل هم 24 ساعته کار میکنه و برخورد خوبی دارند
( فقط یادتون نره کلا سوپر مارکت های کوالا قیمتشون خیلی بالاتر از هایپرمارکت ها است درست مانند ایران ، اگر میخواین همون اجناس رو ارزون تر بخرید به هایپر مارکت ها مراجعه کنید یکی از هایپر هایی که واقعا ارزون بود هایپر مارکت موراکو واقع در زیر زمین پاساژ لوکس و گران قیمت پاویلیون بوده)
توضیحا ت صبحانه هتل :
صبحانه هتل ساعت 7 تا 10 صبح سرو میشه
- ببینید صبحانه هتل کلا با ضائقه ما ایرانیا جور در نمیاد! ما 2-3 روز اول سخت گذشت بهمون اما بعدش کم کم عادت کردیم ، ولی پیشنهاد میکنم برای اینکه مشکلی براتون پیش نیاد از کره و مارمالادی که هست استفاده کنید ضمنا یه سری پرتقال های تیکه شده هم هست که حرف نداره و هرچقدر دوست داشتید میل کنید .
- اقلام ثابت صبحانه هتل :
چای – قهوه – نوشیدنی انبه خنک – آب خنک – شیر خنک – شکلات های مثل اسپشال کی جهت ترکیب در شیر – بیسکویت – تکه های پرتقال - برنج با نخود سبز و هویج – نودل نازک و تیره به شکل رشته سوپی ! – خورشت نمیدونم چی بود ولی خیلی تند بود با تکه های سیب زمینی و فلفل و پوست مرغ در کل بسیار تند بود – کره – مارمالاد – نان تست
..................
توضیحات غذای کوالا :
به دلیل اینه ضائقه ما ایرانیان با غذا های کولا نمیخونه و واقعا هم همینطور بود تعدادی کنسرو با خودمون بردیم که هیچ کاربردی نداشت چون امکان جوشوندن و یا گرم کردنش با کتری برقی نبود (ورودی درب کتری برقی جوری هست که امکان نداره بتونید کنسرو واردش کنید )
تصویر 11 – بیگ برگر مک دونالد
این چند روز ما کلا مک دونالد خوردیم تقریبا نفری 10 رینگت هر وعده و دوبار هم غذای ایرانی نفری 16 رینگت هر وعد.
- استار باکس برجایا اسکوئرز هم یه بار رفتیم یه فراپاچینو و کاپوچینو گرم گرفتیم که حالمون بد شد جمعا شد 35 رینگت ( برای اولین بار بود استارباکس میرفتیم و تجربه ای شد که دیگر پایمان را داخل این کافی شاپ نزاریم علیرغم اینکه طرفدار زیادی سرتاسر دنیا داره، اما حالا میفهمم آیس پک خودمون چه نعمتیه !)
- پیشنهاد میکنم هرچیزی رو اول یکی بگیرید تست کنید بعد برای تمام اعضای خانواده ! مخصوصا اگر خواستید غذای مالایی بگیرید !!!!!
- یکی به ما گفت یکی از بهترین غذا های اینجا ناسی کورنگ ایام هست که وقتی خوردیم خیلی باهاش حال نکردیم ! این غذا رو ما در پاساژ بزرگ NU SENTRAL که کنار ایستگاه مترو بزرگ KLSENTRAL قسمت فودکورتش خریدیم !
- یه سری کافی شاپ و نوشیدنی شیک shake هست. به نام برند های Tealive و Chatime که عکسشو میزارم هرکدوم 7 رینگت و خیلی باحال ، ارزون و فوق العاده خوشمزست.
تصویر 13 – نوشیدنی شیر سویا برند چتایم واقع در مترو کی ال سنترال
تصویر14 – نوشیدنی شیر سویا برند تی لایو واقع در پاساژ پاویلیون
شروع سفرنامه :
روز اول – گشت و گذار خیابانی :
ساعت 22 از تهران پرواز کردیم ساعت 6 و نیم صبح به وقت تهران رسیدیم کوالالامپور، 3 ساعت و نیم ساعتمونو بردیم جلو و روی 10 تنظیم کردیم. مسیر خروجی رو با پرس و جو از هم گروهی ها براحتی یافتیم سپس تور لیدر رو با لوگو و اسم ترنج براحتی پیدا کردیم و سپس با گروه به سمت هتل حرکت کردیم دقیقا کنار هتل pacific express یه صرافی بود که تور لیدر بهمون معرفی کرد جهت چنج مانی
- نرخ تبدیل رینگیت به دلار 4.06 بوده یعنی هر 100 دلاری 406 رینگیت میداد.
تور لیدر یه سیمکارت بهمون داد 10 رینگت شارژ کردیم واینترنت یک گیگ یک هفته ای رو فعال کردیم اندکی شارژ هم باقی موند برای مکالمه ، با این وجود احتیاجمون نشد و کلا اگر قصد تماسی داشتیم از طریق واتساپ و با اینترنت رایگان و پرسرعت هتل اقدام میکردیم. اتاق رو تحویل گرفتیم ، به پذیرش همون اول گفتم اتاق پنجره دار بدید گفت 3 روز دیگه بیا ( البته 3 روز دیگه طبق گفتشون مراجعه کردیم اما طبقه اول هتل اتاق دادن که نور خوبی نداشت ، سعی کنید حتما اتاق پنجره دار بگیرید اونم در طبقات بالا ، چون دلباز تره و اگر لباستون رو این چند روز بشورید درفضای اتاق بدون پنجره خشک نمیشه )
نکته: روز اول که رسیدیم واقعا خستگی پرواز تو تنمون بود و نمیشد هیچ برنامه ای داشت بنابراین 2-3 ساعتی خوابیدیم
بعدش ساعت 5 از هتل و با کمک سرچ مسیر در گوگل مپ قدم زنان پیاده رفتیم تا برجایا اسکوئرز که نیم ساعتی طول کشید و طول مسیر هم 2 کیلومتری بود . سپس رفتیم خیابان معروف بوکیت بینتانگ و مک دونالد واقع در چهارراه بوکیت بینتانگ ناهار خوردیم ! دوتا همبرگر با نوشابه و سیب زمینی برای دونفر شد 20 رینگت. کلا مک دونالد ارزون ترین ، خوشمزه ترین و غذای مورد اطمینان اونجا از نظر ما بود ! سپس رفتیم خیابان معروف جلال آلور دوری زدیم و یک سری میوه خریدیم
نکته: اکثر میوه های اونجا تو ایران نیستن و هرکدوم طعم خاصی دارند اما به نظر من منگوستین و دوریان بی نظیره و تا میتونید از این میوه ها بخرید و بخورید
تصویر 39 – میوه پرایا طعمشو اصلا دوست نداشتم اما سرشار از خاصیته مخصوصا برای پوست
این مدت میوه های پشن فروت ، منگوستین ، دوریان ، میوه ستاره ای ، میوه اژدها ( البته نوع قرمز این میوه نه سفیدش در میدون تجریش تهران ریخته و اتفاقا تهران خیلی ارزون ترهست ! ) ، میوه گوآوا ، میوه پرایا ( شبیه کدو هست بسیار مفید برای پوست نه خیلی خوشمزه ) ، میوه رامبوتان ، میوه رامبوتان مانند تیره رنگ که اسمشو نمیدونم میوه دوریان هم که معروف به شاه میوه ها هست خیلی خوشمزه بود ! خیلی از افراد میگفتن بوی بدی میده اما از نظر ما اینجوری نبود ! البته من فکر میکنم شاید یه مدت باز که کردید بمونه بوی بدی بگیره.
ضمنا میوه دوریان قیمت های متفاوتی داره نمیدونم چرا شاید تنوع زیادی به جهت کیفیت داره ! از کیلویی 30 رینگت هست تا بسته ای 10 رینگت ! اون روز ما تو خیابون جلال آلور یه آقایی بهمون یه تیکه از 4 تیکه که داخل میوه هست رو داد 5 رینگت همون لحظه هم برامون باز کرد !
بعدش یه گرب ( برنامه ای مشابه اسنپ ) گرفتیم به مقصد برج های دوقلو klcc tower به قیمت 5 رینگیت و تا 9-10 شب اطرافش دور زدیم ، پشت برج دوقلو ساعت 7 ونیم شب موزیک میزارن و رقص آب و بازی با نور قشنگی دارند یک ساعتی برنامه بود لذت بردیم. بعدش دوباره با یه گرب به قیمت 6 رینگیت برگشتیم هتل خوابیدیم تا فردا صبح !
روز دوم – گنتینگ هایلند :
خب شروع برنامه سیاحتمون در روز دوم طبق مطالعاتی که قبلا داشتم برای رفتن به گنتینگ ، به kl sentral رفتیم و با پرس و جو ایستگاه فروش بلیط اتوبوس گنتینگ که در انتهای کی ال سنترال و سپس سمت راست پایین پله ها واقع شده است را یافتیم ، ساعت 9 اونجا رسیدیم و چون روز تعطیل نبود برای ساعت 9:30 همون موقع بلیط موجود داشت خریداری کردیم و برای برگشت ساعت 3 هم بلیط گرفتیم که البته برای ما 2 نفر این زمان هم کافی بود ولی شما سعی کنید یک ساعت دیرتر بگیرید ( یعنی شما از زمان خرید بلیط برای 6 ساعت بعد بلیط برگشت بگیرید ) !
توجه: به فروشنده بلیط ذکر کردیم بلیط رفت و برگشت اتوبوس و تله کابین را بدهد که جمعا برای 2 نفر شد حدود 50 رینگت
با اتوبوس حرکت کردیم ، یک ساعت بعد به ایستگاه اتوبوس گنتینگ رسیدیم ، ایستگاه تله کابین در مجتمعی و چند طبقه بالاتر ایستگاه اتوبوس واقع شده است . باتوجه به اینکه بلیط از قبل تهیه شده بود سوار بر تله کابین شدیم و رفتیم از ایستگاه معبد تین سویی رد شدیم و به ایستگاه دوم ( آخر) رسیدیم که وارد مجتمعی میشوید که شامل رستوران و مراکز خرید زیادی میباشد و در انتها یک کافه بزرگ هم داره که افراد حسابی مشغول هستند ( بیشتر وقتمون برای برنامه امروز در این مجتمع سپری شد ). سپس ساعت 1 برگشتیم و سوار بر تله کابین شدیم و در ایستگاه معبد پیاده شدیم بعد از اینکه کلی پله برقی سوار شدیم ، رسیدیم
نکته: اواخر مسیر پله برقی یه خروجی داره شما از اونجا خارج نشید و تا پایان پله برقی بروید
بعد از گشت و گذار ساعت 2 به ایستگاه اتوبوس برگشتیم و ساعت 3 حرکت کردیم
نکته: شما میتونید از تله کابین های دارای کف شیشه ای هم استفاده کنید که فکر میکنم نفری 25 رینگت یا شاید کابینی 25 رینگت باشه و من اگر به عقب برگردم حتما بلیط کابین شیشه ای میگیرم .
روز سوم – تور نیمروزی رایگان و سپس باتوکیو :
امروز قرار بود تور لیدر مارو به تور نیمروزی رایگان ببره که ساعت 11 اومدن دنبالمون که ای کاش اول صبح مثلا ساعت 9 میومد که میتونستیم زمان بیشتری رو ذخیره کنیم. اول رفتیم به میدان استقلال که دقیقا چسبیده و دو قدمی هتل بود و اصلا جذابیتی برای ما نداشت. سپس رفتیم سمت یه معبد چینی بدک نبود بعدش رفتیم به سمت فروشگاه شکلات (قبلا شنیده بودیم قیمت های این فروشگاه بالاست و واقعا اینطور هم بود البته به طور کلی قصد خرید شکلات هم نداشتیم. )
تصویر 33 – میوه کاکائو که در فروشگاه شکلات جهت بازدید موجود بود
سپس رفتیم به یک رستوران ایرانی با نام SHISHA LOUNGE برای نهار به صرف جوجه کباب که انصافا غذاشون عالی بود ، دوستان قبلا میگفتن غذای تور نیمروزی معمولا خوب نیست که اصلا اینجوری نبود.
تصویر 12 – نهار تور نیمروزی رایگان در رستوران ایرانی شیشا
نکته- البته من قبلا در سفرنامه ها ندیدم رستوران شیشا ببرن شاید این دوره آژانس خرج کرده بود یه رستوران خوب در نظر گرفته بود قبلا اکثرا میگفتن رستوران کلبه شرقی رفتن و راضی نبودن
نکته1: جالب این بود یکی از ایرانی های ساکن اونجا میگفت رستوران های ایرانی قبلا اینجا زیاد باز شده بود اما بعد مدتی اکثرا تعطیل کردند.
نکته2: یکی از دوستان ما رستوران ایرانی ناب رفته بود و میگفت خیلی گرونه تقریبا نفری 200 هزار تومان پیاده شدن و فکر کنم آدرسش بوکیت بینتانگ باشه
ساعت 3 بود و پس از اتمام تور نیمروزی و بازگشت به هتل ، سپس برنامه ما شد حرکت به سمت باتو کیو) تلفظ درست batu kiv میباشد) طبق اطلاعات قبلی باتوجه به اینکه 2 ایستگاه مترو در کنار هتل pacific expres هست با نام های پاسار سنی و مسجد جامع که هردو هم فاصلشون یکسانه تقریبا. به سمت مترو پاسار سنی رفتیم و بلیط مترو kl sentral خریدیم پس از رسیدین به این ایستگاه بلیط مترو باتو کیو رو خریداری کردیم
نکته مهم: در درست سوار شدن قطار دقت کنید ، به حرف مردم خیلی اعتماد نکنید چون اطلاعات غلط میدن ، مختص اینجا هم نیست خود من بارها در متروی تهران از کسی سوال کردم فلان ایستگاه کدوم طرفه 2 ساعت هنگ بود بعدش هم رو هوا یه چیزی میگفت اونم اشتباه! بهترین راه پرسش از مسوول ایستگاه هست بعدش حتما وقتی قطار سوار شدین به نمایشگر مسیر دقت کنید ببینید که مسیر درست رو داره میره یا نه ( حالت چشمک زن هست کل مسیر رو نشون میده )
خب رسیدیم به باتوکیو
نکته : اونجوری که دوستان میگفتن میمونها از سر و کول شما بالا میرن، اینجوری نیست. اما خب وقتی رسیدیم میمون های زیادی رو دیدیم، بعضی میمون ها قصد داشتن نایلونی رو از دست فردی بگیرن چون فکر میکردن داخلش خوراکیه. یا مثلا از یه جایی داشتیم رد میشدیم یهو یه نارگیل بزرگ افتاد جلوی پاهام، بالای سرم رو نگاه کردم دیدم یه میمونه دار میخنده ظاهرا از دستش افتاده بود شانس آوردم به سرم نخورد وگرنه کارم ساخته بود
سپس از پله های طولانی معروف بالا رفتیم، خستگی داشت ولی خب می ارزید، این همه راه از ایران اومدیم و این پله ها رو بالا نمیرفتیم عجیب بود ! و منظره زیبایی رو دیدیم و غروب آفتاب در داخل غار دیدنی بود. غار تاریک و ترسناک که قبلا دوستان گفتن ، بسته بود
نکته: اگر یک ساعت زودتر حرکت میکردیم بهتر بود چون روشنی بیشتری داشتیم هرچند تا زمانی که ما به مترو جهت برگشت، بازگشتیم هوا کامل روشن بود اما بعضی از دکه های خوراکی و نوشیدنی تعطیل کرده بودند. اگر بعد از ظهر میخواید برید، سعی کنید ساعت 3 بعد از ظهر حرکت کنید خوبه
- مکانی که بیشترین اروپایی رو دیدیم همین باتوکیو بود.(کلا اروپایی ها هر جایی که رفتیم نبودن ، مثلا شهر پوتراجایا اصلا اروپایی نبود )
هنگام برگشت مراسم عروسی هندی ای در حال برگذاری بود که جالب، پر سر وصدا و دیدنی بود !
روز چهارم - پوتراجایا :
ابتدا ساعت 9 صبح با گرب و به قیمت 6 رینگت رفتیم به متروی کی ال سنترال و بلیط پوتراجایا گرفتیم به قیمت 2 نفر 28 رینگت ، با متروی سریع السیر نیم ساعت بعد به ایستگاه پوتراجایا رسیدیم ، از مترو خارج شدیم و پله ها رو پایین اومدیم اونجا یه دکه بود با نام پوتراجایا سنترال پرسیدیم چطور میشه رفت مرکز شهر و مسجد صورتی یه کارت های بلیطی به ما داد به قیمت 20 رینگت برای جفتمون که توضیح داد با اتوبوس های شماره مشخصی میشه رفت اونجا سوار اتوبوس شدیم رسیدیم مسجد صورتی و بعد از گشت و گذار و همچنین دیدن کاخ نخست وزیری از بیرون ، پیاده به سمت پل های مختلف رفتیم
نکته : اگه بچه همراهتون نیست و اهل پیاده روی هستید از مسجد صورتی به سمت پل های مختلف ( منظورم همون پل های کپی شدست) حرکت کنید که فکر کنم یک ساعت ونیم پیاده روی داره کلا تا برسید به مسجد سیلور !
نکته: پیشنهاد میکنم در ایستگاه مترو تاکسی با قیمت 80 رینگت برای 2 ساعت کرایه نکنید. ضمنا اون دوستانی که دنبال توضیحات راننده تاکسی هستند فکر نکنید راننده تاکسی تاریخچه اونجا رو میاد براتون باز میکنه ! براحتی میتونید با یه سرچ اینترنت همه چی رو جویا بشید !
نکته : نرسیده به مسجد سیلور یه پارکی هست که میتونید با پرداخت نفری 70 رینگیت سوار بالنی بشید که البته تا ارتفاع مشخصی بالا میره و به واسطه اون میتونید کل پوتراجایا رو رویت کنید ، البته ما سوار نشیدم .
تصویر 25 – طرحی زیبا در پارک واقع در شهر پوتراجایا
بعد از بازدید نهایی و رسیدن به مسجد سیلور یه گرب گرفتیم به قیمت 12 رینگت برگشتیم به مترو PUTRAJAYA ... با توجه به اینکه اون کار بلیطی که از پوتراجایا گرفتیم برای رفت و برگشت بود جهت عودت مابقی به باجه مراجعه کردیم که اعلام کرد قابل برگشت نیست اما میتونید با بخشی از باقی مانده اعتبار که حدود 12 رینگت بود با اتوبوس هایی که همونجا بود به کی ال سنترال برگردید !!
جالب شد پس با قیمت نفری 4 رینگت به کی ال برگشتیم ، درصورتی که میخواستیم با مترو سریع السیر بیایم باید نفری 14 رینگت بلیط میخریدیم. وقتی رسیدیم به مترو و ایستگاه اتوبوس کی ال سنترال یه مجتمع مجاورش به اسم ان یو سنترال که از خود وسطای مجتمع مترو راه داره ، طبقه سوم مجتمع یه فود کورت بزرگ هست که رفتیم و اونجا غذای معروف مالایی به اسم ناسی کورنگ ایام رو خوردیم که مرغ سوخاری بود با برنج و یکم خورشت که گوشتش خوب نپخته بود ، بازم میگم بهترین غذا ها رو ما مک دونالد خوردیم !
روز پنجم :
صبح رفتیم برجایا اسکوئرز برای خرید بلیط تروپیکال کولمار که شانس ما برای 2 روز آینده بلیط تموم کرده بود !
جالب بود روز ششم و هفتم و هشتم سفر ما مصادف با تعطیلات بود و اوج شلوغی
روز ششم = روز استقلال مالزی
روز هفتم = روز تعطیلی شنبه
روز هشتم = روز تعطیل یکشنبه
و این یعنی رفتن به دهکده فرانسوی منتفی ....
خب از همون برجایا اسکوئز اومدیم بیرون و رفتیم استار باکس دو نوشیدنی گرفتیم که بازم میگم پشیمونم چرا حدود 100 هزار تومان پول این نوشیدنی نه چندان مطلوب رو دادم. بعدش یه گرب رایگان گرفتیم به مقصد معبد تین هویی یا سویی
نکته : هر سیمکارت چه ایرانی چه مالایی بعد نصب گرب در گوشی میتونه 1-2 سفر رایگان ( مثل اسنپ ایران ) به کمک کد تخفیف بگیره شما میتونید با سرچ Grab promo cod از طریق گوگل کد های مربوطه و جدید مربوط به اون زمان رو پیدا کنید
معبد تین سویی قشنگ ترین معبدی بود که تو کل سفر دیدم اصلا فکر میکنم همین یه معبد رو برید ببینید کافیه ! چون معابد دیگه اگر زیادی اهل فلسفه و ادیان نباشید حوصلتون رو سر میبره در واقع جذابیتی بیشتر از تین سویی نداره ! از معبد گرب گرفتیم به مقصد پاساژ پاویلیون ، اگرچه اجناس این پاساژ بسیار گرونه اما حتما برید یه دوری بزنید و از رستوران و مخصوصا هایپر مارکت زیر زمین دیدن کنید. قیمت های هایپر بدک نبود یک سری میوه های خاص مثل پشن فروت و گواوا که بیرون ندیده بودیم رو اینجا خریدیم
رسیدیم به روز ششم :
چون از رفتن به دهکده فرانسوی به علت نداشتن بلیط جا مانده بودیم ،تصمیم گرفتم هر طور شده اونجا بریم! همینجوری با گرب اومدم یه قیمت بگیرم چقدر میبره دیدم زد 100 رینگت. یادم اومد یکی از راننده های گرب تبلیغات برنامه مشابه به نام مای کار رو به ما کرده بود !
برنامه رو نصب کردیم به اسم mycar که تاکسی رقیب گرب و متعلق به کشور مالزی هست تو این برنامه دیدم زده تا tropicale colmar 65 رینگت خب قیمتش خیلی خوب بود چون اون مغازه تو برجایا اسکوئرز نفری 60 رینگت میگرفت اونم با شاتل! تاکسی رو سفارش دادم یه ماشین perodua bezza صفر کیلومتر که قابل قیاس با شاتل ( ون های مالایی ) نبود و کاملا راحت بودیم سوار شدیم
نکته: کلا ماشین هایی که با گرب سوار شدیم تمامشون صفر کیلومتر و سرحال بودند. از پراید خبری نبود !! البته تاکسی های خطی و عادی کوالا خیلی درجه یک نبودن.
من میدونستم ممکنه شهرک فرانسوی تو دل جنگل باشه و اصلا اونجا برای برگشت نه گرب باشه نه مای کار اصلا ممکنه اینترنت نباشه پس شروع کردم با راننده تاکسی صحبت با انگلیسی دست و پا شکسته که همون اول فهمیدم طرف هیچی از انگلیسی سرش نمیشه مادرزاد چینی بود هرچی میگفتم فقط میگفت yes
یه طور با اشاره و تبدیل زبان فارسی به چینی با کمک گوگل ترنسلیت بهش فهموندم آیا میتونه 5-6 ساعت توقف کنه بعد مارو برگردونه که گفت نه و نمیشه. تقریبا نصف بیشتر راه اتوبانه. بعدش تو یه جاده پر پیچ و خم وارد میشید. اونجوری که دوستان میگفتن جاده مرگ نیست اما من ماشین گیر دارم. ( یعنی با ماشین تو همچین جاده ای حالم بد میشه) اما چون ماشینش شاتل نبود و ماشین نسبتا با کیفیتی بود اذیت نشدم ! وقتی نزدیک شدیم راننده خودش یه تیکه انداخت شما کارتون چقدر طول میکشه 5 ساعت و اینا انگاری میخواست یکم تایمو کمتر کنیم و با خودش برگردیم
منم سریع از نت یه تست گرفتم و چک کردم ببینم گرب و مای کار هست یا نه. ببینید نت در خود شهرک فرانسوی خوبه و مشکلی نداره ، اما ممکنه گرب نباشه و تا فردا هم خبری نشه ، مای کار هم که اصلا در نزدیکی شهرک تاکسی نداشت. با گرب چک کردم دیدم زده برای برگشت 90 رینگت که انصافا خوب بود اتفاقا یه ماشین هم نزدیکی داشت اما خب ما تصمیم گرفتیم با همین راننده برگردیم. وقتی رسیدیم از ما 15 رینگت نفری ورودی گرفتن خب اگر شما با شاتل برجایا میرفتی این پولو نمیدادی. خب وقتی رسیدیم ، ما با راننده اول توافق کردیم 3-4 ساعت بمونیم بعد با خودش برگردیم
تصویر 23 – ورودی سمت راستیه باغ ژاپنی ها
تصویر 24 – محوطه باغ ژاپنی ها
تصویر 30 – تصویری از گیاهی در باغ ژاپنی ها
تصویر 31 – تصویری از طبیعت زیبا در باغ ژاپنی ها
اول رفتیم باغ ژاپنی ها یه 1 ساعتی دور زدیم ، وقتی از پله های پارکینگ بالا میاین و به سمت باغ ژاپنی میرسید به یه دوراهی که رسیدید سمت راست پله میره پایین و گونه های مختلف گیاهی رو میتونید ببینید سمت چپ هم میره بالا به سمت خانه های ژاپنی و آبشاری کوچک .... خب بعد از سیاحت حدود 45 دقیقه ، رفتیم و با راننده حرکت کردیم به سمت دهکده فرانسوی ها و باهاش قول و قرار کردیم 1-2 ساعت دیگه بیاد دنبالمون .
نکته: عملا سیاحت و بازدید ما جمعا 2-3 ساعت بیشتر طول نکشید ، البته برای ما این میزان تایم کافی بود در صورتی که 1-2 ساعت هم میتونستیم دیر تر بیام اما پیشنهاد میکنم شما روی 4- 5 ساعت تنظیم کنید که بیشتر بمونید چون پول زیادی بابت رفت و آمد چه با شاتل چه با مای کار پرداخت میکنید و اون فضا میتونه بیشتر شما رو درگیر خودش کنه.
توافق ما با راننده 120 رینگت بود با 30 رینگت بلیط ورودی شد 150 رینگت اما واقعا ارزش داشت چون با ماشین شخصی رفتیم و جلو درخود هتل ما رو برد و داخل خود مجموعه هم با خودش بودیم و ما رو به هتل برگردوند. پیشنهاد میکنم حتما 4 نفر بشید اینجوری کلا مفت در میاد براتون ما دو نفر بودیم.
خب ساعت 4 بود فکر میکنم که برگشتیم به هتل و یه استراحت کوچولو کردیم سپس رفتیم به سمت یه پاساژ بزرگ به نام THE MINES SHOPPING ، ما با مترو رفتیم و ایستگاه Serdang پیاده شدیم و از اونجا با یه گرب به مبلغ 5 رینگیت جلوی درب پاساژ پیاده شدیم ( البته بعدا متوجه شدیم میشد با اندکی پیاده روی از داخل خود مترو Serdang و سپس پل عابر پیاده هم اون مسیر رو رفت )
این پاساژ محل خوبی برای خرید هست و همچنین یه پیست اسکی روی یخ داره وقتی که ما رفتیم تعطیل بود و ضمنا نکته جالب دیگه اینه که رودخانه از وسط این پاساژ رد میشه جالبه و حتی شما میتونید سوار قایق بشید و مسیر رودخانه را در خارج و داخل پاساژ گشت بزنید.
تصویر 15 – صدف خام و بسته بندی شده در هایپر مارکت پاساژ بزرگ ماینز
ساعت 6 از پاساژ خارج شدیم و با مترو برگشتیم به ایستگاه بوکیت بینتانگ BUKIT BINTANG و سپس پیاده به سمت خیابان جلال آلور تا شام بخوریم. و صدف رو انتخاب کردیم مزش عالی بود و به قیمت 25 رینگت در سایز کوچک میباشد. اتفاقا رستوران صدف، خرچنگ و لابستر و سایر غذا ها رو هم داشت اما ما امتحان نکردیم.
تصویر 16 – تصویر غذای صدف در رستورانی در خیابان جلال آلور
تصویر 17 – رستورانی که در آنجا غذای صدف خوردیم
روز هفتم :
امروز قرار شد ساعت 5 و نیم تور لیدر بیاد دنبالمون. ساعت 10 صبح بعد از صرف صبحانه به معابدی در 2 قدمی هتل مثل معبد ماریامان و همچنین به محله چینی ها سر زدیم که حقیقتش جذابیتی برای ما نداشت
اسامی معابدی که بازدید کردیم ، در نزدیک هتل هستند و با گوگل مپ میتونید مسیر دقیق رو پیدا کنید
1- sri maha mariamman temple 6am-9pm
2- kuan Yin temple 7am – 5pm
3- Chan See Shu Yaen temple 8am – 6pm
پروازمون ساعت 11و ربع بود ولی ای کاش تور لیدر ترنج به این موضوع دقت میکرد و به جای ساعت 5 و نیم .....یکی دو ساعت دیر تر میومد دنبالمون. یک ساعت تا فرودگاه راه بود وقتی رسیدیم یه دوساعتی اونجا معطل شدیم تا گیت تحویل بار باز بشه ! دلیلش هم این بود ما زود اومده بودیم ! ساعت 11 سوار هواپیما شدیم. خلبان برگشت افتخار معنوی بود پرواز خوبی بود پذیرایی هم خوب بود
همه چی عالی !
ضمنا ما از پارک آبی و باغ وحش و باغ پرندگان اشباع بودیم و خوشمون نمیومد. هرچند برای کسانی که علاقه دارند پارک آبی کوالا توسط خیلی از دوستامون پیشنهاد میشه و خیلی بزرگه و هیجان انگیز ...
- باغ وحش آفاموسا هم جذابه و توسط هم گروهی هامون توصیه میشه خارج شهره کوالا هست و فیل سواری هم داره ! اما ما علاقه ای نداشتیم
نکات کلیدی ، طلایی و نهایی و شاید پراکنده :
0 - با وضع دلار امروز ( فرض میگیریم با وجود نوسانات دلار بین 10 هزار تومان ! تا 15 هزار تومان باشه )
اگر برگردم عقب قطعا میرم تایلند و مخصوصا پوکت ، چون الان به این نتیجه رسیدم هم جذاب تره هم ارزون تره
الان واحد پول رینگیت مالزی 3400 هست ! و بات تایلند 400 تومان ، هرچی تو مالزی میخواستیم بخریم 3 برابر ایران بود اما رفیقم که رفته بود پوکت مقایسه کردیم همه چی یا برابر ایران بود یا شاید هم ارزون تر و خیلی به صرفه تر ، ضمنا پوکت ساحل زیبا داره و مالزی ساحل خیلی درست حسابی نداره پورت دیکسون هم رفیقامون رفته بودن و تصاویر واقعی رو دیدیم باید بگم خیلی خیلی جذاب نیست .
1 –اگر برنامه باغ وحش و پارک آبی ندارید برای کوالا 4 روز کاملا کفایت میکنه ، واقع بینانه بخوام ببینیم ما در مجموع 2 روز بیکار بودیم ! البته اگر قصد پارک آبی و باغ وحش دارید همون 7 روز حساب کنید .
من اگر برگردم به عقب تور ترکیبی رو برای کوالامپور انتخاب میکنم
مثلا کوالا 4 + سنگاپور 3
کوالا 5 + پنانگ 2
کوالا 5 + لنکاوی 2
و یا خودم حتما برای رفتن به ملاکا و یا پورت دیکسون بدون تور های داخلی و به صورت مستقل با اتوبوس اقدام میکنم با خانواده باشید شاید کمی سخت باشه .
اگر قصد برنامه 4 روزه کوالا دارید به این صورت پیش برید.
- ( روز اول گنتینگ – برج های دو قلو – بوکیت بینتانگ
- روز دوم پوتراجایا – معبد تین سویی
- روز سوم دهکده فرانسوی – معابد اطراف هتل مثل ماریامان
- روز چهارم باتوکیو – خرید و پاویلیون و دور دور )
2 – اگر قصد دارید با شاتل به شهرک فرانسوی برید حتما روز اول دوم رسیدن به کوالا برای گرفتن بلیط از برجایا اقدام کنید ، اما پیشنهاد میشه با ماشین شخصی برید.
3 - وقتی با اتوبوس رفتیم گنتینگ در مجتمعی که ایستگاه اتوبوس و تله کابین بود فکر کنم طبقه سوم بود یه مغازه ای بود رفتم جلو ببینم چیه پسره تعارف کرد تست کنم منم تست کردم یه چیزی شکلش شبیه پیراشکی و شیرینی کوچولو بود مزش هم تو مایه های تن ماهی و سرلاک میداد وقتی اینو تست کردم حالم خیلی بد شد از اون به بعد هیچی رو در کوالا بدون اطلاع امتحان نکردم ، توصیه میکنم هرچیزی خواستید بخرید یا تست کنید حتما در حد خیلی کم باشه !
4 – ببینید کلا مالزی طبیعت و معبده ، بیشتر از همه
باتو کیو و خیابان بوکیت بینتانگ و دهکده فرانسوی برای ما لذت بخش بود ،
نمیدونم شاید کسی با معابد و ادیان مختلف و نحوه عبادت و امثالهم لذت ببره
شاید کسی دیوانه و عاشق دیدن طبیعت استوا باشه
شاید کسی کشته و مرده آشنایی با فرهنگ مالایی باشه
کما اینکه خیلی از اروپایی ها اونجا بودن شاید درصدی برای آشنایی با همین قضایا اومدن، ولی برای من نمیتونه خیلی جذاب باشه، قطعا اگر برگردم عقب بجای صرف مالزی قطعا تور ترکیبی میگیرم. هرچند دور کره زمین رو زدن و این همه فاصله از ایران و با این مسافت و دیدن فضای استوایی شاید جذاب باشه
اما راه دوری نمیرم جنگل های استوایی بجز میمون هایی که در باتو کیو پخش بودن تفاوت چندانی با جنگل های شمال خودمون نداشت !!!! ( بجز گونه های استوایی که در باغ ژاپنی دیدیم ) اتفاقا جنگل های شمال خودمون بسیار زیباتر هست اما حیف که نتونستیم بهره کافی رو ازشون ببریم.
5- حتما نقشه و گوگل مپ گوشیتون فعال باشه کمک بسازیی میکنه
6- فرهنگ این مردم خیلی بالاست و قطعا از این موضوع لذت میبرید
7- بازم تاکید میکنم باتوجه به اینکه دوستان خیلی جزئیات رو ذکر کردند ما برای اینکه بحث تکراری نشه از این اطلاعات پرهیز کردیم و بیشتر به جزئیات پرداختیم ، عکس از مکان های دیدنی هم تا جای ممکن نزاشتیم تا جذابیتش از بین نره و خودتون ببینید.
8- ما زیباترین عکس هامون رو در باغ ژاپنی ها و دهکده فرانسوی گرفتیم ! واقعا این دو مکان برای عکس برداری فوق العاده است
9- اینجوری که دوستان راجع به خیابان بوکیت بینتانگ گفتند که تا صبح سرزندست همچین چیزی نیست و صحت نداره ، فکر نکنید این خیابون مثل برخی از خیابان های استانبول تا صبح فعاله ، نهایت تا ساعت 1 بامداد بعدش خلوت و از 2 به بعد کامل سوت و کور میشه ، ضمنا شب شنبه که ما اونجا بودیم و روز تعطیلشونم بود ساعت 10 شب به بعد کنار مک دونالد یه گروه موسیقی خیابونی اومده بودند و اجرا داشتند
10- برنامه اوبر توسط مدیرعامل وقت دارا خسروشاهی امتیازشو در کل آسیای شرقی به گرب فروخته و از طرفی 25 % سهام گرب رو گرفته و در مالزی هم طبیعتا غیرفعال شده پس اوبر رو کلا نصب نکنید چون کاربردی نداره (اطلاعات عمومی ! )
نکته پایانی - در رابطه با قیمت های تور گردشگری آژانس مالزی و اختلاف هزینه هایش برای مایی که مستقل خودمون رفتیم چقدره و به چه صورته ، من اینجا نظری نمیدم تا بازار کسی کساد نشه اما کسی اگه خواست راجع به این موضوع اطلاعات خوبی بدست بیاره میتونه برای من ایمیل بزنه جوابش رو میدم . ( ایمیل هم اگر خواستید درخواست بدید در نظرات اعلام میشه ) راجع به کافهZouk هم دوستانمون رفتند و اطلاعاتی دارند اگر خواستید در ایمیل پاسخ خواهم داد.
تصویر 10 – بستنی خوشمزه که از تکه های طبیعی میوه تشکیل شده است
تصویر 18 – غذای کورنگ ایام کینگ برگر ، که باز هم تاکید میکنم خیلی دلچسب نیست اما یک بار ارزش امتحان داره
تصویر 19 – میوه خوشمزه اما با محتوای کم با نام پشن فروت
تصویر 20 – خیابان بوکیت بینتانگ را وقتی به سمت پایین و خلاف مسیر پاساژ پاویلیون ادامه دادیم با این هنرمند واقعا نابغه مواجه شدیم تابلو هایی به قیمت 25 رینگیت در محل طراحی میکند و به فروش میرساند.
تصویر 21 – میوه گواوا که مزه ای شبیه میوه به میدهد خیلی باب میل من نبود.
تصویر 22- غذای ناسی کورنگ ایام که در پاساژ ان یو سنترال گرفتیم
- نوشیدنی خنک نارگیل ، حتما به فروشنده تاکید کنید خنک و تگری باشه وگرنه بهتون مزه نمیده بعضی ها پوستشون خنکه اما داخلش هنوز خنک نشده ، ضمنا میتونید داخلشم بخورید (کنار هتل پسفیک اکسپرس و به سمت متروی پاسار سنی یه پسری هست دکه کوچیکی داره و شیک shake نارگیل هم داره سعی کنید نوشیدنی نارگیل رو از اون بگیرید کارش درسته!)
تصویر 32 – نوشیدنی 100 پلاس که همه طعماش خوب بود بجز نوشیدنی بی رنگش
تصویر 34 – گیاهی زیبا در کنار ماهی های ریز در معبدی در اطراف هتل پسفیک اکسپرس
تصویر 37 - میوه ای pulasan با طعمی شبیه میوه رامبوتان و میوه longan ،کلا این 3 تا میوه طعمشون شبیه همه
