سفرنامه سریلانکا "گشتی درجزیره اسرارآمیز با ماشین اجاره‌ای "

سفرنامه سریلانکا "گشتی درجزیره اسرارآمیز با ماشین اجاره‌ای "

با سلام و درود به تمام دوستان لست‌سکندی وعاشقان سفر

هدف از سفر فقط دیدن آثار تاریخی و ساختمانهای باشکوه و یا چشیدن طعمهای نا‌آشنای احتمالا نامطلوب نیست . سفربه چالش کشیدن انسان و بیرون‌آمدن از دایره امن خانه و قدم گذاشتن در سرزمین‌های ناشناخته‌ها ‌است . درسفرباید مرزهای ترس را درنوردید وبا دیدی موشکافانه , شناخت عجایب وشگفتی‌های طبیعت و ملل را تجربه کرد.بنابراین آنچه مرا وادار به سفر رفتن می‌کند ارضای حس کنجکاوی واندوختن تجربه وآشنایی بیشتربا انسان‌های متفاوت می‌باشد.

سفر كردن انسان‌ها را فروتن می‌كند، زیرا در سفر است كه شما پهناور بودن جهان و عظیم بودن همه آنچه در آن زندگی می‌كنند را كشف می‌كنید.                                                          از :  گوستا و فلوبر

این دومین سفرنامه من بعد از سفرنامه مالتا "موزه‌ای به وسعت یک کشور "می‌باشد و سعی خواهم‌کرد ازنظرات وپیشنهادهای سازنده ابرازی خوانندگان گرامی درآن سفرنامه کمال استفاده را ببرم .

بدیسان بانزدیک شدن به عید98 به بررسی  مقاصد احتمالی سفر با کمک همسرم پرداختم وبا توجه به تجربه فراموش نشدنی دوسال پیش به گوای هند وتوصیفاتی که از زیبایی‌های طبیعت بکر سریلانکا شنیده بودم شروع به کنکاش در ویکی‌پدیا وسفرنامه‌های وزین لست‌سکند وسایت‌ های دیگر کردم .ازنظرات مسافران قبلی ایرانی وخارجی دریافتم که با یکی از زیباترین مقاصد گردشگری طرف هستم و هرچه بیشتر گشتم به رفتن این سفر مصّرترگشتم.

تصاویری از کشور سریلانکا (منبع اینترنت)

1) آشنایی با کشورسریلانکا         

   * کشور سریلانکا با نام رسمی جمهوری دموکراتیک سوسیالیستی سریلانکا جزیره‌ای است. درجنوب آسیا و هند و به شکل یه قطره آب, با مساحتی حدود65000 کیلومترمربع که کمی بزرگتر از استان خوزستان ما می‌باشد.

    * نام قدیمی : تا سال 1972 به نام سیلان مشهور بوده است.

   *  نژادومذهب: 75 درصد از قوم سینهالی عمدتا بودایی و11 درصد از قوم تامیل عمدتا هندو مذهب و حدود ده درصد هم مسلمان سنی. بدین ترتیب درشهرها با فواصل کم معابد بودایی و هندو و مساجد و کلیساها به چشم می خورند.

   *تاریخچه اجمالی: سکونت انسان‌ها در این جزیره به علت مجاورت باشبه قاره هند به هزاران سال قبل می رسد. ولی از اوایل قرن شانزدهم پرتغالی‌ها حدود 150 سال بر این جزیره مسلط بوده‌اند و بعد هلندی‌ها هم حدود همین مدت و در نهایت نوبت به انگلیس استعماری می رسد که حدود 150 سال براین جزیره استیلای کامل داشته است و بعد از اتمام جنگ جهانی دوم و سپری شدن دوره استعمار درسال 1948 کشور سیلان به استقلال رسیده است. البته متاسفانه ازسال 1983 به مدت 25 سال جنگ داخلی فرقه ای مابین تامیل‌های ساکن شمال و شرق کشور با اکثریت سینهالی درگرفت که با سرکوب شورشیان تامیل توسط ارتش درسال 2009 به اتمام رسید  و بعد ازجنگ, دولت درجهت ثبات و رونق اقتصادی و جذب گردشگران گام‌های اساسی برداشته است. این کشور درآمدسرانه سالیانه 4000 دلاری را (دوبرابرهند) داراست.

  * بهترین فصل سفربه سریلانکا: برای غرب وساحل غربی و منطقه مرکزی که اعم مراکز توریستی ودیدنی را دارا هستند از دسامبر تا مارچ یعنی از آذرماه الی فروردین می باشد. بنابراین برای عید نوروز مقصد خوبی برای ایرانیان می تواند باشد.

 

1)بررسی مقصد

بابررسی تورهای ایرانی سریلانکا دریافتم که مقاصد اصلی تورها برای سریلانکا شهرهای کلمبو (پایتخت) و کندی (درمرکزجزیره ) وبنتونا (شهرتوریستی ساحلی ) می باشند و تورها عموما به مدت یک هفته (باهزینه ای معادل تور اروپا) و در هر شهری دو یا سه شب برگزار می شود و با وجود فواصل نزدیک شهرها به علت جاده‌های شلوغ و کم عرضی آنها، ساعت‌های بسیاری از وقت ارزشمند سفر تلف می شود. بعضی از دوستان نیز با گرفتن راهنمایان محلی بدون تور با هزینه های نسبتا گزاف به دیدار این جزیره اسرارآمیز رفته بودند. بالطبع هیچکدام ازاین راه حل ها مطلوب نبود و بنایراین تصمیم به بررسی کرایه اتوموبیل شخصی درآنجا گرفتم .

• چالش اول برای رانندگی درکشور سریلانکا رانندگی به سبک انگلیسی وازسمت چپ جاده بود که این چالش را خوشبختانه قبلا درجزیره مالتا از سرگذارنده بودم .  
• مشکل دوم جاده ها و نوع رانندگی و وسایل نقلیه‌ای که دراین جاده‌ها تردد می کنند. عموما جاده ها بسیار باریک, بدون پیاده رو, با جمعیتی چشم گیر در حال تردد در کنارخیابان, تعداد متناهی سه چرخه‌های کوچک بنام توک‌توک و موتورسیکلت و دوچرخه با رانندگی‌های افتضاح, حیوانات اهلی ویا غیراهلی که در خیابان‌ها وجاده‌ها دیده می شوند ازجمله میمون ,بز,فیل ,گاو و....  همچنین اتوبوس‌هایی که ایستگاهایشان وسط خیابان خط کشی شده وبا سرعت سرسام آورسبقت گرفته و چند مترجلوتر ترمز زده و مسافر سوار و پیاده می کنند.
• وبعد مشکل سوم نمودار شد که شرکت یوروپکارایران که من چندین بار ازخدماتشون در اروپا استفاده کرده بودم درسریلانکا دراین بازه زمانی احتمالا به علت جابجایی دفتر و پارکینگ‌شان ماشین بدون راننده کرایه نمی دادند.بنابراین به سراغ نمایندگی شرکت sixt  درتهران رفتم .شرکت sixt  دراصل آلمانی بوده ولااقل در پارکینگ فرودگاه‌های آلمانی مساحت بیشتری را نسبت به شرکتهای کرایه ماشین دیگر اشغال کرده است. شرایط کرایه شبیه یوروپکار بود با 50% مبلغ کرایه به عنوان ودیعه و یک عدد چک ضمانت بدون تاریخ و در وجه شرکت به مبلغ ده میلیون تومان بابت ضمانت.

 

2)برنامه ریزی سفر

با حصول اطمینان از امکان کرایه اتومبیل شروع به بررسی پروازهای مقصد کلمبو کردم. بالطبع درغیاب پروازهای ایرانی به خصوص ماهان که درسالهای نه چندان دور به کلمبو پرواز داشته, پروازهای کشورهای عربی حاشیه خلیج همیشه فارس یعنی امارات ایر؛ کویت ایر و عمان ایر تنها گزینه های پیش رو بودند. درانتخاب پروازهای بین المللی ساعات‌های پروازی و زمان انتظار‌ در فرودگاه ترانزیت و همچنین ساعت ورود به شهر مورد نظر مهم می باشند. با درنظرگرفتن این موارد و البته هزینه پرواز بهترین گزینه پرواز امارات ایربود. ساعت پرواز از تهران به دبی عصر ساعت 19:40 و با چند ساعت ترانزیت در فرودگاه دبی ساعت 08:25 صبح به کلمبو وارد می شد و در برگشت با دوساعت ترانزیت درفرودگاه دبی ساعت  03:15 نیمه شب از کلمبو عازم شده وساعت 10:25 صبح به تهران می رسیدیم. با این ساعات پروازی از روز چهارشنبه 7 فروردین الی روز پنجشنبه 15 فروردین به مدت نه روز کامل در کشور زیبا و دوست داشتنی سری‌لانکا خواهیم بود و با داشتن ماشین امکان ماجراجویی وگشت وگذارخواهیم‌ داشت.

 

گام دوم تعیین شهرها و مسیرها و رزرو هتل‌های موردنظر بود. یه ضرب المثل ترکی می گه :

 "هزاربار متر کن یه باربِبُر"

 و این برای برنامه‌ریزی کاملا ضروری است. طبق معمول سفرنامه‌ها وفیلم‌های یوتیوب آغاز خوبی برای شروع شناخت مقصد می باشند. بعد در اپلیکیشن Google trip  برای یافتن مقاصد توریستی و دیدنی و سواحل و موزه ها و معابد و... وهر آن چه که دریک کشور و یا شهر ارزش دیدن دارد علامت گذاری می شود به خصوص اینکه این اپلیکیشن با Google Map  لینک بوده وانتخاب‌های شما درمپ نمایش داده می شود و اگر از مپ برای مسیریابی استفاده می کنید تسریع در انتخاب مقاصد توریستی خواهد بود.

نقشه سریلانکا

و در نهایت مسیر سفر از تنها فرودگاه بین المللی سریلانکا درشهرNegombo  بنام Bandaranaike International Airport که در35 کیلومتری کلمبو واقع شده است آغازشده وبا سه شب اقامت درشهر کندی درمرکز کشور و دیدار از صخره باشکوه “سیگریا Sigiria  “به سمت دهکده توریستی” اِلاElla  “خواهیم رفت که پل معروف "Nine arch bridges " درآنجا واقع شده است و یک شب در اقامتگاه محلی روستایی مانده و درادامه به کلمبو خواهیم رفت و چهار شب درآنجا مستقرخواهیم شد. برای دیدار از نوار ساحلی زیبای جنوب‌غربی و شهرهای بنتونا وگاله سفری یکروزه از صبح زود تا شب ازهتل کلمبو خواهیم داشت. بنابراین نیازی به رزرو هتل دربنتونا ویا گاله نخواهیم داشت.

 

3)رزرو بلیط هواپیما وهتل ها

 اولین قدم بعد از برنامه‌ریزی, رزرو پرواز موردنظرمی باشد که معمولا با پرشدن تدریجی پرواز , مبلغ پرواز پلکانی افزایش می یابد. با مقایسه سایت‌های رزرو ایرانی بهترین قیمت درسایت فلایتیو موجود بود که پرواز رفت وبرگشت هواپیمایی امارات به مبلغ 5 میلیون را رزرو کردم.  از محسنات سایت فلایتیو تقویم زمانی آن است که امکان مقایسه قیمت پرواز دربازه زمانی یک هفته بصورت جدولی را برایتان فراهم می کندکه بعضی مواقع با کمی جابجایی زمانی می توان پروازهای با قیمت بسیار مناسب تهیه کرد.(این امکان درسایتهای خارجی مانند Skyscanner  نیزدردسترس می باشد.)

پروسه انتخاب هتل اگر چه زمانبر می باشد ولی از اهمیت فراوانی برخوردار است و هرچه دقیقتر انجام پذیرد لذت مسافرت را چندین برابر خواهد کرد. برای هر شهر جدولی از هتل‌ها با اولویت بندی موردنظرتهیه می‌کنم .تعیین اولویتها برای هرشهری فرق می کند مثلا اگر درشهری ماشین داشته باشم ترجیح با هتل‌های بیرون شهر با قیمت‌های بسیار مناسبتر می باشد که معمولا امکانات وکیفیت بهتری را دارا هستند. اولویت‌بندی هتل‌ها:

* مکان وموقعیت

* درجه بندی ستاره ای هتل

* امتیازکاربران (باخواندن چند نظر مثبت ومنفی مسافران , نقاط ضعف وقوت هتل آشکارمی گردد.) درسایت‌هایی همچو booking,tripadvisor,Google map,…

* امکانات جانبی هتل ازجمله پارکینگ , استخر , سالن ورزش ,...

* امکانات داخل اتاق هتل از جمله : گاوصندوق(safe box) ,کتری برقی ,سشوار,تراس یا بالکن  ...

* و از همه مهمتر نسبت امکانات به قیمت هتل یا فاکتور ارزشمندی

 

و با در نظرگرفتن تمامی این موارد هتل‌های ذیل برای سه شهرانتخاب گردید.

*هتل چهارستاره "Cinnamon citadel kandy  " درشهر کندی برای سه شب با تراس روبه باغ و چشم‌انداز رودخانه کندی واستخر همراه با صبحانه به مبلغ سه میلیون وپانصدازسایت " فلایتودی flytoday.ir "

تصویرنمای خارجی هتل سینامون سیتادل کندی (منبع اینترنت)

*هتل روستایی“The Dream Resort “  دردهکده Ella  برای یک شب  به مبلغ 30 دلار از سایت booking  (این هتل‌های کوچک روستایی بدون نیازبه کارت اعتباری رزرو میشوند.)

*هتل پنج ستاره Marino beach Colombo”  “در کلمبو با استخر رویایی درپشت بام هتل و اتاق‌های رو به دریا برای چهارشب با صبحانه به مبلغ پنج میلیون وپانصد هزار ریال (این هتل هم امکان رزرو بدون کارت اعتباری درسایت خودش را داشت ولی برای راحتی پرداخت ریالی و اطمینان خاطر با همون معادل ریالی ازسایت فلایتیو تهیه گردید.)

تصویرنمای هوایی از هتل مارینوبیچ کلمبو (منبع اینترنت)

 

4) و در نهایت شروع سفر

با برنامه ریزی صورت گرفته شروع سفرسه شنبه 6 فروردین ساعت 7:40 عصربود. بدین ترتیب روزهای آغازین سال را می توانستیم ازهوای پاک وخلوتی تهران لذت ببریم. روز سه شنبه ساعت چهار با تاکسی عازم فرودگاه امام شدیم. امسال با افزایش نرخ برابری دلار و همچنین هزینه خروجی نسبت به سال پیش فرودگاه خلوتر بود.با گرفتن نفری دو کارت پرواز ازکانتر امارات ایر به مقصد کلمبو از طریق دبی و پرداخت خروجی به مبلغ 220 هزارتومان وارد سالن مسافری شدیم. با گذر از گیت خروجی با هواپیمای بوئینگ 777 مدرن با امکانات صوتی وتصویری کامل ( بر روی پنل  هر صندلی) رهسپار شدیم. جالبه که درپنل جلوی صندلی هواپیماهای جدید علاوه بر منوی کاملی از انواع فیلم‌ها حتی فیلم‌های ایرانی , ورودی  USB هم تعبیه شده وشما می‌توانید از فلش خودتان برای دیدن فیلم ویا شنیدن موزیک استفاده کنید . با پروازی دوساعته ,حدود نه ونیم شب وارد دبی شدیم. تقریبا 5 ساعت تا پرواز بعدی فرصت بودکه سعی کردیم استراحت کرده و درصورت امکان بخوابیم چراکه فردا روز شلوغی را درپیش داشتیم. پرواز بعدی ساعت 2:35 صبح بود و با پروازی چهارونیم ساعته ساعت  8:30صبح به ساعت رسمی سریلانکا (7:30 به وقت ایران )وارد فرودگاه کلمبو شدیم.

توجه داشته باشید همیشه ساعات قیدشده دربلیط ها برای هر شهر به ساعت رسمی همون کشور هست. بنابراین با تفریق ساعت نشست وبرخاست پروازها نمی توان مدت زمان پرواز را حساب کرد و حتما باید اختلاف زمانی دو کشور را نیز لحاظ  کرد.

تصویربلیط ونحوه محاسبه مدت زمان واقعی پرواز

روزاول

فرودگاه اصلی سریلانکا بنام باندارنیکی “Bandaranaike international airport “  در32 کیلومتری شمال کلمبو درشهرساحلی”نگمبوNegembo   “واقع شده است. فرودگاهی ساده و قدیمی همچنانکه انتظار می‌رفت. ویزای سریلانکا برای ایرانیان و بسیاری دیگراز ملتها در فرودگاه به مبلغ چهل دلار امریکایی صادر می شود. البته اگر کارت اعتباری دلاری داشته باشید قبلا درسایت تقاضای ویزا را با مبلغ 35 دلارثبت می کنید و در فرودگاه با ارائه برگه اینترنتی مهر ویزا در پاسپورت نقش می بست. باتحویل گرفتن چمدان ها از نوار نقاله قدیمی و مستهلک به سمت سالن خروج راه افتادیم. به علت کوچکی فرودگاه و پارکینگ مربوطه آژانس‌های کرایه ماشین دربیرون فرودگاه مستقربودند. بنابراین طبق قرار قبلی شخصی از شرکت SIXT برای مشایعت ما با تابلوی به دست در فرودگاه منتظر بود. در صرافی‌های داخل سالن تبدیل دلار به  روپیه  سریلانکایی را انجام دادم که با مقایسه  با سایت XE.COM که سایت معتبر نرخ تبدیل جهانی است بانرخ خوبی درفرودگاه تبدیل شد. بعدا فهمیدم که در این کشور , فرودگاه معمولا از صرافی‌های خیابان و هتل‌ها و بانک‌ها نرخ تبدیل بهتری دارد. جالبه که صرافی‌ها و بانک‌ها روپیه هند را به هیج عنوان تبدیل نمی کردند با وجود اینکه گردشگران هندی فراوانی در هتل‌ها به چشم می خوردند (در زمان جنگ داخلی هند از شورشیان تامیل حمایت کرده بود).

نرخ‌های تبدیل روپیه سریلانکا

• 1$=178 روپیه  LKR
• 1€=196 روپیه LKR

بنابراین یک روپیه سریلانکا معادل 70 تومان یا 700 ریال می باشد(فروردین 98).

اسکناس‌های رنگارنگ و اکثرا با مناظر طبیعت سریلانکا

بعد از تبدیل پول اولین هزینه‌مان که خرید سیم کارت بود, از باجه‌های داخل سالن فرودگاه انجام شد. اپراتورهای موبایل سریلانکا شامل موبیتل؛ دیالوگ؛ اتصالات؛ ایرتل ؛...که تعرفه مسافرتی تقریبا یکسانی را ارائه می دادند که من یک سیم کارتی توریستی موبیتل به مبلغ 1300روپیه وبا 4 گیگ اینترنت خریدم. سپس با ماشین sixt  به همراه کارمند شرکت راهی پارکینگ شرکت شدیم. پارکینگ SIXT در دو کیلومتری فرودگاه دریک فضای باز و با یک کانکس اداری واقع بود. تعدادی هیوندای i10  با یک BMW   و یک مین ون کل موجودی شرکت برای اجاره در این کشوربود .ظاهرا به غیر از این شرکت و یوروپکارهیچ شرکت دیگه ای درزمینه کرایه اتوموبیل درسریلانکا فعالیت نمی‌کنند (حالا اینو با فرودگاه دوسلدروف مقایسه فرمایید که با داشتن یک پارکینگ 7 طبقه بزرگ که هر طبقه مختص یک شرکت کرایه اتوموبیل می باشد).

تصویرهیوندای i10

ووچر کرایه ماشین ما به زبان انگلیسی بود که نحوه پرداخت کرایه ماشین درآن ذکر نشده بود و قرارداد تنظیمی مابین من ونمایندگی SIXT  درتهران نیز فارسی بود که متاسفانه نرم افزار Google translate امکان ترجمه متن فارسی به انگلیسی را نداشت و دو ساعتی معطل شدیم تا با واتس آپ با نمایندگی ایران تماس گرفته و با لطف عزیزان تاییدیه پرداخت از آلمان برای دفترکلمبو ارسال شود(دراین اپلیکیشن می توانید ازهر نوشته ای عکس بگیرید و نرم افزار متن را تشخیص داده وبه زبان مورد نظر ترجمه می نماید. حتی امکان ترجمه صدا و دست نوشته را داراست. یعنی یک ابزار همه کاره ترجمه و کاربردی که بخصوص درمسافرت امکان محاوره با هرکسی ویا خواندن هرمتنی را امکان پذیر می کند.متاسفانه بسیاری از امکانات نرم افزارهای گوگل برای ایران و ایرانیان درحال حاضردردسترس نیست).

جالبه که کشور سریلانکا علاوه برگواهینامه بین المللی, لیسانس مخصوص به خودش از سازمان گردشگری این کشور به مبلغ 7200 روپیه صادر می کرد که من از طریق نمایندگی  SIXT در تهران اقدام کرده‌ بودم.

نقشه حرکت از نگومبا به کندی

اتومبیل تحویلی هیوندای i10  مدل 2017 با کارکرد 40 هزارکیلومتر و با ظاهر تر و تمیزبود که  فقط چند تا خط وخش روی بدنه داشت. مسیر شهر نگومبا تا شهر کندی حدود 114 کیلومتر بود که با توجه به جاده شلوغ وباریک حدود 3 ساعت زمان می برد که البته ماهم عجله ای نداشتیم  و در شهرها و ده‌های سرراه برای نوشیدن آبمیوه های استوایی وآب نارگیل و خرید میوه  نگه داشتیم. درراه دکه های فروش سمبوسه مانندی بود به مبلغ 100 الی 200 روپیه. خوشمزه بودند و خوردن سه ,چهار تا جایگزین اولین نهار شدند. در کل ,خیابان‌ها وشهرها تمیز تر از هند بودند ولی مشکل اساسی باریک بودن جاده ها بود که انگار همچون هند پیش بینی مسیری برای عابرین پیاده را نداشتند.

اولین شهر اقامت‌مان شهرکندی KANDY در مرکز کشور قرار داشت که پایتخت فرهنگی و گردشگری سریلانکا محسوب می شود. حوالی ساعت چهار به شهر کندی رسیدیم و با تعیین مسیر آن لاین از طریق گوگل مپ و گذر از کوچه‌های باریک ولی سرسبز به  هتل  Cinnamon citadel kandy درکنار رودخانه کندی رسیدیم. پارکینگ درفضای جلوی هتل قرار داشت .با ورود به لابی زیبا و بزرگ هتل و انجام امور تحویل اتاق , خدمه هتل با آبمیوه محلی و حوله مرطوب به ما خوش آمد گفتند. لابی هتل با چند پله به حیاط واستخر و رستوران‌های کنار استخر متصل بود. رستوران اصلی که صبحانه نیز آنجا سرو می گردید در طبقه بالای لابی و رو به فضای سبز هتل و رودخانه کندی و همچنین تپه های سرسبز آنسوی رودخانه مشرف بود. تعدادی از اتاق‌ها در طبقات بالا کناررستوران بود و مابقی در طبقات پایین بودند. اتاق ما و مابقی اتاق‌های طبقه اول, دارای تراسی بودند که به فضای سبز هتل و رودخانه راه داشتند و پرنده‌های گوناگون درحال جست وخیز و آوازخوانی بودند. یکی از زیباترین مناظری که درعمرم دیده بودم را دراین شبه بهشت شاهد بودم. شاد وخوشحال از انتخاب این هتل زیبا و رویایی.

 

منظره تراس هتل سینامون سیتادل

ساعاتی را استراحت کرده و در تراس که شامل میز و صندلی نیز بود از هوای پاک ومطبوع عصری نهایت استفاده را بردیم. قبل ازتاریک شدن هوا ازطریق گوگل مپ سوپرمارکت نزدیک به هتل  جهت خرید مایحتاج  بخصوص آب راپیدا کردیم و با ماشین به آنجا رفتیم وپس ازخرید با ماشین راهی گشت شهرکندی وشناسایی شهر شدیم.به غیر چند خیابان اصلی شهر بقیه معابر کوچه های باریکی بودند که امکان عبور دو ماشین ازکنار هم نداشتند ولی خوشبختانه  بیشتر رفت وآمد افراد محلی با توک توک انجام می‌شد که بسیارکوچکتر از ماشینهای عادی هستند. از آنجا که ظهر نهار درست و حسابی نخورده بودیم درخیابان اصلی چشممان به چند رستوران هندی خورد و یکی راا نتخاب کرده و دوتا بریانی مرغ سفارش دادیم. بریانی از غذاهای مشهور هندی است که با ادویجات مختلف و تکه‌های گوشت ویا مرغ ومعمولا به صورت تند سرو می شود. البته خانمم از مزه و تازگی غذا خوشش نیامد و یکی ازغذاها را پس دادیم و مبلغ 450 روپیه برای یک غذا و دو آبمیوه را حساب کردیم. جالبه که اکثر رستوران‌ها بجای نوشابه دارای منوی آبمیوه تازه بودند که قیمت مناسبی هم داشتند. خانمم هنوزشام نخورده بود وترجیح داد امشب دیگر غذای محلی تست نکند و به پیتزا هات رفته و یک پیتزا میل نماید که نسبت به رستوران‌های محلی گرونتر بود و پیتزا ایشان 1200 روپیه آب خورد.

استخر هتل سینامون سیتادل در شب

بعد ازشام چون میدانستم که استخر هتل تا ده شب فعال است و هوا در این ساعات شب برای شنا بسیار عالی است به هتل برگشتیم که هم از استخراستفاده کنیم وهم برنامه ریزی فردا را داشته باشیم.

 

روزدوم

با توجه به اقامت سه شبه درشهر کندی، ما دوروز کامل برای گشت داشتیم و چون یک روز کامل برای صخره سیگریا Sigiria  که در نود کیلومتری شمال کندی واقع است، زمان لازم است که برای روز جمعه برنامه ریزی کردیم, پس امروز را برای گشتن در داخل شهرکندی و نقاط دیدنی و طبیعت بکر و زیبای آن مناسب دیدیم.  

 

نقاط دیدنی کندی:

*معبد دندان مقدس (Temple of the tooth )    

این معبد قرن شانزدهمی درمرکز شهر کندی واقع شده است. به روایتی دندان بودا درآنجا نگهداری می شود و در ماه‌های تیر یا مرداد جشنواره  باشکوهی با شرکت ده‌ها فیل و همراهی نوازندگان بسیار که صندوقچه حاوی دندان را حمل می کنند در شهر به راه می افتد. این معبد در کنار مجموعه قصر سلطنتی واقع شده است. مرکز شهر نزدیک به معبد شلوغ و پرترافیک می‌باشد ولی شانساً درنزدیکی معبد برای ماشین جای پارک پیدا شد. برای ورود به حیاط معبد از یک گیت نگهبانی رد شدیم که یکی از این لیدرهای محلی با انگلیسی دست وپاشکسته سعی در کمک و راهنمایی داشت که در مرحله اول از ایشون عذرخواستم و بادر نظرگرفتن اینکه ورودی خود مجموعه نفری سی دلار بود و با یه سرچ گوگلی بخصوص درسایت تریپ ادویزر دیدم که تمامی توریست‌ها از ورودی هنگفت معبد در قبال آنچه که در داخل معبد مشاهده کرده بودند گله کرده بودند, بنابراین از خیر دیدن داخل مجموعه صرفنظر کردیم که تصمیم درستی بود. درروزهای بعد معابد باشکوهتری را با ورودی‌های بسیارکمتردیدن کردیم ,که در ادامه توضیحات تکمیلی داده خواهدشد.

تصویر معبددندان مقدس بودا درشهر کندی (منبع اینترنت)

*دریاچه کندی : ازنقاط دیدنی دیگر دریاچه مصنوعی کندی است که کنار معبد دندان بودا قرارگرفته است. دریاچه پر بود ازماهیهای بزرگ رنگی و نیلوفرهای آبی زیبا و مناسب برای عکاسی .وجه تمایز دریاچه کنگره های سفید خاص دور آن می باشد.

هتلها و ویلاهای بسیاری در اطراف دریاچه ساخته شده‌اند که برزیبایی دریاچه می افزایند.

تصویر دریاچه

*بازارچه مرکزی شهر(kandy municipal centralmarkrt ): در اطراف دریاچه و معبد که مرکز شهر محسوب می شوند پر بود از فروشگاههای لباس وسوغاتی و کمی آنطرفتر بازارچه مرکزی قرارداشت که ترجیح دادیم به آنجارفته و هم برای نهار از دکه های فروش سمبوسه ‌های متنوع خریدکنیم . البته داخل بازارچه کوچکتر و کم رونق تر از تصور من بود و  قیمت‌ها بالاتر بود. بنابراین سوار بر ماشین شدیم تا به هتل برگشته و استراحتی کرده و گشت شهری را بعدازظهر ادامه دهیم.

 

* مجسمه بودای  باهیرواوکاندا (Bahiravokanda Vihara Buddha Statue)

برای بعد از ظهر دیدار از مجسمه بودا که بالای تپه ای مشرف به شهر کندی قرار داشت برنامه‌ریزی کرده بودیم. این تپه نسبتا نزدیک به هتل بود بنابراین با ماشین تا تپه رفتیم  ولی چون شیب باریکه راه منتهی به معبد تند بود و بسیار باریک تصمیم گرفتیم (تجربه سوارشدن به این سه چرخه های تندرو را هم داشته باشیم) ادامه راه را با توک توک برویم . بعد از رسیدن به معبد و تحویل دادن کفش‌ها و پرداخت ورودی 500 روپیه ای برای دونفر از پله های معبد وارد شده و از بخش‌های معبد ومنظره بینظیرشهر کندی از بالای تپه لذت بردیم. درادامه گشتی در شهر زده، از آبمیوه فروشی چند آبمیوه با طعم میوه های استوایی گرفتیم وبعد گشتی با ماشین در اطراف دریاچه زده و سپس به هتل برگشتیم تا از فضای فوق العاده آرامش بخش هتل واستخر بهره ببریم.

 

تصویر شهر کندی از بالای تپه معبد

  روزسوم :تپه سنگی سیگریا   (SIGIRIYA )  

در صد کیلومتری شمال کندی تپه سنگی عظیمی به ارتفاع 200متر است که درقدیم به عنوان دژ استفاده می شده است. بعدها به عنوان معبد بودایی مورد استفاده قرارگرفته است. امروزه این سایت ثبت یونسکو شده و از پرطرفدارترین جاذبه های توریستی سریلانکا محسوب می شود.

تصویرسیگریا

نقشه مسیر حرکت از کندی به سیگریا

برای رفتن به سیگریا صبح ساعت 9 صبح بعد ازصبحانه از هتل راه افتادیم. در مسیر شهر دامبولا و معبد طلایی قرار داشت که ترجیح دادیم اول به سیگریا رفته و در بازگشت در شهرهای مابین بخصوص دامبولا توقف کنیم. درساعت 11:30 به محوطه و پارکینگ سیگریا رسیدیم . طبق معمول چند راهنمای محلی به سمت ما آمدند که در همان لحظه اول ازشون عذر خواستم که نیازی به لیدر نداریم. چراکه 1200 پله درهوای گرم ظهرگاهی انتظارمان می کشید و دوست داشتیم با خیال آسوده و طمانینه تا بالای تپه رفته و توضیحات تاریخی را در فرصتی مناسب مطالعه کنم. بلی 1200 پله معادل بالا رفتن از آسمان خراشی 60 طبقه در هوایی گرم و شرجی البته با مناظر بینظیری در دیدرس.

در ساختمان اداری بلیط‌های ورودی مجموعه به مبلغ نفری سی دلار فروخته می شدکه گران بود. بخصوص که هیچ امکاناتی نیزبه توریست‌ها داده نمی‌شد.(البته برخلاف معبد دندان بودا در کندی که همه توریستها از گرانی ورودیه شاکی بودند در اینجا صحبتی از گرانی نکرده بودند و همه دیدن آنرا پیشنهاد داده بودند). پای تپه محوطه ای باستانی با باغات و حوضچه‌ پوشیده شده بود. در این مسیر توریست‌ها و افراد محلی و تعداد بسیار زیادی بچه مدرسه‌ای با یونیفورم‌های سفید یکدست به چشم می خوردند. ابتدای مسیر پله های سنگی بود و کمی که بالاتر رفتیم پله‌های آهنی که به حالت داربست به دیوارها و صخره‌ها مهار شده بودند و بعد به بخشی رسیدیم که با پله‌های مدور به سمت نقاشی‌های قدیمی برروی دیواره کشیده شده بود رفتیم. با پله‌های مدور و محصور دیگری به مسیر اصلی برگشتیم. با یک ساعت صعود به محوطه صافی رسیدیم که منبع آبی برای نوشیدن آب گذاشته بودند و یک شبکه تلویزیونی درحال ضبط برنامه مستند درمورد سیگریا بود. پنجه های سنگی شیر که دو طرف ادامه مسیر با عظمت وزیبایی, نگهبان کاخ و دژ بالای صخره بودند. بعد از توقفی کوتاه و مختصری استراحت و درنگی برای عکاسی، به بالا رفتن از پله ها برای رسیدن به بلندای تپه ادامه دادیم  و بالاخره به انتها رسیدیم.

بالای تپه محوطه ای باستانی است که زمانی دور دژجنگی و بعدها  معبد و صومعه ای مذهبی  بوده است و با چشم انداز کامل از جنگل‌ها و باغات اطراف.

پنجه‌های سنگی شیر

از لحاظ درجه سختی این صعود و یا بهتره بگم پله نوردی متوسط می‌باشد و با بدن سالم و با کمی تلاش می توان این چالش را به انجام رساند. در بازگشت آب تمام کردیم وجایی برای آب خوردن به غیر از محوطه جلوی پنجه های شیرنبود. بنابراین به سرعت برگشتیم و درکنار پارکینگ در رستورانی کوچک آب و آبمیوه تهیه کردیم. با یه جستجو در رستورانهای اطراف محل در گوگل مپ مکان مناسبی نیافتیم. بنابریان به سمت شهر دامبولا براه افتادیم و فست فودی کوچکی درشهر را که امتیاز5/4 را درگوگول مپ بدست آورده را انتخاب کردیم. رستورانی کوچک ولی تمیز وارزان که با 900 روپیه دوتا همبرگربا سیب زمینی ونوشابه سفارش دادیم. جالبه که رستوران کنار بلواری بود و میمون‌ها از جنگل پشتی آمده و از سقف رستوران رد شده و به سرعت تمام از بلوار رد می شدند و در طی نیم ساعتی که ما در آنجا حضور داشتیم حدود 50 تا میمون از بالای سرما گذشتند.

بعد از نهار درهمین شهر به  معبد طلایی بودا رفتیم. این معبد از معابد مهم و مشهور سریلانکاست. ورودیه این معبد 1500 روپیه بود. سپس درمسیر در شهر Matale  ازمعبد هندو بازدید کردیم که تصاویر این معابد گویا می باشد.

تصاویر معبد طلایی دامبولا  معبد طلایی دامبولا (منبع اینترنت)

تصویرمعبد هندوی ماتلا

مسیرصدکیلومتری از سیگریا تا کندی با توجه به ترافیک شنبه و توقف برای نهار و بازدید از معابد پنج ساعتی طول کشید. حوالی عصربه هتل برگشتیم  و چه چیزی  بهتر از آبتنی در استخر فضای باز هتل در شبانگاه می باشد واین آخرین شب اقامت در هتل مافوق باور در شهر کندی بود.

 

*روزچهارم :از کندی به اِلا ELLA

روز چهارم می بایستی از کندی به اِلا می رفتیم . بنابراین صبح زود بلند شدیم تا هم از فضای سبز جلوی هتل برای حرکات آرامش بخش تایچی وچی کونگ و مدیتیشن بهره ببریم و هم سر وقت به صبحانه هتل برسیم.(لازم به ذکراست من درطی چند سالی است که با این ورزش آشنا شده ام بهبودی ملموسی در شرایط فیزیکی, بدنی و روحی دست یافته ام وتوانسته ام چالش سال‌های بدون دارو وپزشک رابرای خودم رقم بزنم). صبحانه در رستوران طبقه دوم بالای لابی قرارداشت و تراس بزرگ آن مشرف به استخر و فضای سبز و رودخانه و تپه جنگلی آنسوی رودخانه بود. یک صبحانه رویایی

نقشه مسیر از کندی به اِلا

مسیرکندی به الا حدود 140 کیلومتر بود، ولی حدود چهارساعت زمان می برد تا به اِلا برسیم. بنابراین حوالی 9 صبح اتاق هتل را تحویل دادیم و به سمت اِلا براه افتادیم . دو مسیر به سمت اِلا داشتیم اولی کوتاهتربود و از شهرزیبای Nuwara  eliya  می‌گذشت ولی نیم ساعتی زمان بیشتری می برد. من مسیر دوم راکه سریعتر می رسیدیم انتخاب کردم . البته بدشانسی چون روز یکشنبه بود و مسابقه کریکت (ورزش محبوب درکشورهای هند وسریلانکا و...) در ورزشگاه نزدیک کندی در مسیر ما قرارداشت و صبح درمسیردهی گوگل مپ این موضوع لحاظ نشده بود، حدود یکساعتی درترافیک ماندیم (هنوز گوگل مپ به اندازه ای باهوش نشده که مثلاً برگزاری مسابقه ورزشی دریکساعت بعد را درزمان‌بندی و پیشنهاد مسیر حساب کند). این مسیر از مناطق حفاظت شده می گذشت وکم تردد بود. پس از طی مسیر زیادی به پمپ بنزین رسیدیم و برای اولین بار بنزین زدیم. دونوع بنزین داشتند اکتان 92 و95 که دومی معادل بنزین سوپر ماست (عدد اکتان بنزین معمولی درایران 87 می باشد ).

بنا به توصیه شرکت کرایه خودرو بنزین اکتان95؛ لیتری 145 روپیه یعنی حدود ده هزارتومن زده و به مسیرادامه دادیم. حوالی ظهر به شهرکوچک ولی توریستی اِلا رسیدیم . هتلی که اینجا انتخاب کرده بودیم مهمانکده خانگی بود با امتیازبالای 7/9 دربوکینگ. این هتل را بدون نیاز به ویزا کارت ویا هرگونه پرداختی از سایت بوکینگ رزرو کرده بودم . مسیر نشان داده شده در گوگل مپ درست نبود و ما با گذشتن از مسیرهای خاکی مابین خانه‌های محلی گم شدیم و با پرسش از محلی‌ها بالاخره به خانه مورد نظر رسیدیم که پارکینگ کوچکی هم داشت . درحقیقت صاحبخانه در باغچه منزل خود دو تا اتاق مدرن وزیبا و تمیزساخته بود(اسم آنرا  Hotel  Dream resort گذاشته بود).  وظیفه مهمانداری به عهده همسرایشان بود . ایشان دوتادخترکوچک و یک سگ نژاد مالتیزی داشت. اتاق عالی بود و تراس میز و صندلی اختصاصی داشت و ما با کمی استراحت و تجدید قوا به سمت یکی  از دیدنی‌های سریلانکا که این شهر با آن مشهورشده است راه افتادیم . بله پل  Nine arch bridge  که قطار کندی به اِلا ازآن می گذرد و به علت زیبایی و قدمت پل و مزارع چای اطراف آن و واگن های نوستالژیک با درب‎های باز درطول مسیر مشهورشده است.

با ماشین تا ابتدای مسیر پل رفتیم و ماشین را پارک کرده و با بیست دقیقه پیاده روی در وسط جنگل و مزارع چای به پل رسیدیم . مکان زیبایی برای عکاسی ومدلینگ بود واکثر توریست‌هایی که آنجا بودند درحال عکاسی بودند تا اینکه قطار آمد و همگی شروع به عکاسی از خود و قطار کردند. چند ساعتی آنجا بودیم وشاید به علت جمعیت زیاد ویا شاید چشم اندازهای بدیع همه مایل بودند وقت بیشتری آنجا بگذرانند.

تصویر پلNine arch bridge

درهرصورت با تاریک شدن هوا به مرکز شهرکوچک اِلا رفتیم که بهشت توریست‌های بود که فقط بایک کوله پشتی (Backpakers) با هزینه بسیارکم سفر می کنند. بسیاری از آنها چه دختران و چه پسران را در این شهر دیدیم. چون ظهر نهار درست و حسابی نخورده بودیم با ملاحظه امتیازهای کسب شده درگوگل مپ رستوران  CHILL راانتخاب کردیم و جلوی آن ماشین را پارک کردیم . رستوران شلوغی بود و انسان‌هایی با هر ملیتی را آنجا میشد پیدا کرد .همبرگرها و پیتزاهای بسیارخوشمزه‌ای داشت و با مبلغ 2800 روپیه برای یک پیتزا و یک همبرگر و نوشیدنی گرانترین رستورانی بود که درسریلانکا رفتیم.

بعد به هتل برگشتیم تا از فضای آرام ودلنشین تراس و باغچه نهایت استفاده راببریم .گفتم که این هتل دو تا اتاق داشت و اتاق بغلی را یک زوج آلمانی نسبتا مسن گرفته بودند که شب فرصتی دست داد تا صحبتی دوستانه با این همسایه داشته باشیم. درمورد وضعیت ایران بخصوص تحریم ها اظهار نگرانی می کردند  و از حضور ما درآنجا تعجب می کردند. مورد دیگرشان برای تعجب کرایه ماشین ما بود و در عجب بودند که من با چه جراتی درجاده ها و شلوغی آنجا رانندگی می کنم.

 

*روزپنجم:از اِلا به کلمبو

برای صبحانه همسر صاحبخانه شب ازمون پرسید که کِی و چه چیزی برای صبحانه می خواهیم. صبح ساعت 8 انواع میوه ها و پنیرو کره و مربا و نوعی نیمرو که در ظروف گرد بر روی نانی از آرد نارگیلی پخته می شود، آماده کرده بود. بعد از صرف صبحانه و پرداخت سی دلار برای یک شب و خداحافظی از خانواده مهربان و مهمان‌نواز صاحبخانه براه افتادیم.

تصویرصبحانه

این بخش از سریلانکا به علت کوهستانی بودن دارای رودخانه های فراوانی است که آبشارهای بلند وزیبایی را بوجود آورده اند. ازقبل آبشار" راواناRAVANA" را روی نقشه علامت گذاشته بودم و قبل از عزیمت به کلمبو سری به این آبشار در ده کیلومتری شهر زدیم .

تصویر آبشار راوانا (منبع اینترنت)

نقشه مسیر از اِلا به کلمبو

ازشهر اِلا تا کلمبو مسافت 200 کیلومتر بود که حدود پنچ الی شش ساعت رانندگی بود. ابتدای مسیر کوهستانی بود و با گذر ازجاده‌هایی شبیه جاده چالوس و شهرها و دهات مختلف و نزدیک شدن به سواحل تراکم جمعیت بیشتر شده وجاده کفی شد. در کشور سریلانکا کلا یدونه اتوبان هست که ازجنوب حوالی شهر گاله تا نگومبا (فرودگاه بین المللی )امتداد می یابد. برای مسافتی در حد بیست کیلومتر ما وارد آن شدیم ولی در خروجی به سمت هتل 150 روپیه عوارضی پرداخت کردیم. بالاخره بعد از ظهر به محل هتل رسیدیم . جالبه که دو طبقه همکف و اول هتل پاساژ لوکسی بود با فروشگاه‌ها و رستوران‌های مدرن و پارکینگ بزرگ سه طبقه‌ای که بخشی به رایگان مختص هتل بود. با آسانسور به لابی هتل راه داشت. لابی هتل بسیار بزرگ وشیک بود. کارکنان بسیار مودب که به سرعت امر پذیرش و تحویل اتاق را انجام دادند. اتاق هتل 33 متر بود با بالکنی کوچک با صندلی  و ویویی از اقیانوس و تمام امکانات رفاهی. امروز را ترجیح دادیم که استراحت کرده و عصر در اطراف هتل بچرخیم . استخر این هتل درپشت بام بوده و فوق العاده باصفا و زیبا بوده و چشم انداز محشری بخصوص شب ها رو به اقیانوس (دریای عرب) دارد. تا ده شب از استخر و جکوزی فضای باز آن می‌توان استفاده کرد.

تصویر استخر هتل مارینوبیچ

 

روزششم:گشت درشهرکلمبو

رستوران هتل در طبقه بالای لابی و با تراسی بزرگ رو به دریا قرارداشت. مابین هتل تا دریا یک خیابان و یک ریل قطار قرارداشت. صبحگاه برای صبحانه با تنوعی فوق العاده در این تراس با هوایی عالی مشغول صرف صبحانه شدیم. از هر یک ربع یک قطار با کلی مسافر ردمی شد که اکثرا کارگرانی بودند که ازشهرهای اطراف جنوبی کلمبو برای کاربه این شهر می آمدند. با نزدیک شدن به مقصدشان از قطار در حال حرکت پایین می پریدند.

تصویرصبحانه با جاده و ریل وقطار  و اقیانوس در یک قاب

برای امروز بعد از چند روز طبیعت گردی و تنفس در هوای سالم و پاک کوهستان و جنگل، همسرم برنامه پاساژگردی راچیده بود. بنابراین بنده به عنوان راننده در خدمت ایشان به مراکز خرید  و بازارچه‌ها و فروشگاه‌های لوازم خانگی و صنایع دست کلمبو سرک کشیدیم (این هم از مشکلات داشتن ماشین . در این میان پاساژ Odel در مرکز شهر از همه مدرن‌تر و جدیدتر و صد البته  لوکس و گرانتر بود.

تصویرماسک‌های رنگی

روزهفتم :سیزده بدر در سریلانکا

امروز مصادف با سیزده بدر بود. بنابراین برای بدرکردن امروز بایستی از شهرخارج شویم (چه رسم خوبی برای گردش وآشتی با طبیعت، میراثی از اجداد طبیعت دوستمان ) و چه بهتر که نوارساحلی را با گذر از شهر بنتونا تا شهر تاریخی گاله طی کنیم. بنابراین صبح زود بیدار شده و بعد از صبحانه به سمت شهرهای جنوبی در مسیرساحل براه افتادیم . این مسیرحدود 130 کیلومتر می باشد. اولین توقف ما در شهر کوچکی بنام کالوتارا (kalutara) بود با معبدی بزرگ با گنبد سفید رنگ.

نقشه مسیراز کلمبو به سمت بنتونا وگاله

تصویرمعبد کالوتارا

توقفگاه بعدی شهر ساحلی و توریستی بنتونا (Bentona) بود. با سواحل شنی و هتل‌های ساحلی و رودخانه‌ای با همین نام که می‌توان با قایق تا عمق حیات وحش آنجا را از  نزدیک دید.

تصویرساحل بنتونا

بعد از بنتونا در طول ساحل ادامه مسیر دادیم وحداقل دوبار در سواحل خلوت با درختان نخل و فوق العاده زیبا توقف کردیم. حوالی ظهر به شهر تاریخی گاله رسیدیم که با قلعه هلندی  و شهر قدیمی و فانوس دریاییش مشهوراست. با جستجو در گوگل مپ رستوران بلک هاوس با امتیاز4/4 را برای نهار انتخاب کردیم . غذاهای محلی سریلانکایی که شباهتی به غذاهای هندی تند را دارند واکثرا بر پایه برنج هستند.

تصویر منو رستوران

بعد از‌نهارگشتی درساحل ودیواره‌های قلعه زده وبالطبع عکاسی هم کردیم . کوچه‌های منتهی به قلعه که بخش قدیمی شهر نیز می‌باشد بسیار با صفا و زیبا بوده و چندین فروشگاه صنایع دستی معروف را درخود جای داده‌اند.

تصویر گاله

و در نهایت ده کیلومتر بعد از گاله به ساحلی رسیدیم که محل ماهیگیران (Stilt fisherman) بود. ماهیگیران که با نیزه بر روی یک پایه چوبی فرورفته در نزدیکی ساحل، نشسته و ماهی می‌گیرند.

تصویر ماهیگیران

البته امروزه دیگر ماهی نمی‌گیرند بلکه با پول گرفتن از گردشگران  برای عکس گرفتن چندین برابر ماهیگیری پول درمی‌آورند.

بافرا رسیدن شب وتاریک شدن هوا از طریق تنها بزرگراه سریلانکا که از جنوب تا کلمبو و فرودگاه آن امتداد یافته است به سمت کلمبو و هتل حرکت کردیم . درتمام ورودی‌ها وخروجی‌های بزرگراه باجه‌های عوارضی بود که براساس مسافت طی شده مبلغ عوارضی می گرفتند که برای ما برای مسافت 120 کیلومتری 350 روپیه عوارضی شد.این بزرگراه از مابین جنگل‌ها و رودخانه‌های فراوان عبورمی‌کند و چشم‌انداز‌های بدیعی دارد.

 

روزهشتم :بازار کلمبو

بازار مرکزی کلمبو(Pettah market) در مرکز شهر واقع شده که مثل هر بازار دیگری بسیار شلوغ است. با گذر از خیابان‌های مرکزی شهر به بازار پتا رسیدیم و خوشبختانه مرکز خرید طلا و جواهری را یافتیم که دارای یک پارکینگ نیمه اختصاصی بود. نگهبان آنجا که دید ما توریست هستیم اجازه داد آنجا پارک کنیم. درهرصورت ساعاتی در بازار و فروشگاه‌های آنجا گشتیم وازمسجد قرمز نیزدیدن کردیم .برای نهار هم در جزیره وسط دریاچه کنار بازار پتا بنام  (Flaoting market) نهار محلی بریانی خوردیم. تابعد از ظهرکه در حوالی بازار و معابد هندی و بودایی گشت زدیم و بعد به هتل برگشتیم تا از مجموعه استخر هتل استفاده کنیم .

تصویر مسجد قرمز (منبع اینترنت)

(منبع اینترنت)تصاویر پتا مارکت

روزنهم استخر و حمام آفتا

بالاخره روز آخر فرا رسید. البته چون پرواز برای 3 صبح فردا بود ما یک روز کامل تا نیمه شب فرصت داشتیم. البته استخر هتل چنان مسحورکننده بود که تصمیم گرفتیم تا ظهر و هنگام چک اوت که با موافقت پذیرش هتل تا ساعت دو بود فقط از استخر استفاده کنیم. با فرا رسیدن ساعت دو اتاق را تحویل داده و چمدان‌ها را به ماشین منتقل کردیم و پیاده به مکدونالد نزدیک هتل رفتیم تا آخرین نهار سریلانکا را دریک فست فود تجربه کنیم . مکدونالد هیچ وقت برای من یک انتخاب نیست فقط در هر کشوری که اجبارا بخواهم از یک فست فود  نسبتا ارزان و با طعم آشنا استفاده کنم وارد مکدونالد می شوم. جالبه که درسریلانکا و هند این رستوران‌های زنجیره‌ای برحسب ذائقه مردم محلی از غذاهای تند و ادویه‌جات محلی نیز استفاده می‌کنند.

برای بعد از ظهر و حسن ختام بازدید از معبد مهم Gangaramaya را که در مرکز شهر قرار دارد را انتخاب کردیم که موزه‌ای است از مناسک ومجسمه‌ها و آیین‌های بودایی. آنسوی خیابان در وسط دریاچه معبد دیگری بنام Seema malakaya قرار داشت که عصرگاه مردم درحال دعا و نیایش در این محل بودند. ورودی برای این دو معبد مشترک بود و نفری 300 روپیه.

تصاویر معبد طلایی دامبولا

 معبد طلایی دامبولا (منبع اینترنت)

درکنارمعبد مرکزخریدی بنام کلمبو سیتی سنتر بود که نسبتا بزرگ بود و درطبقه همکف آن رقص‌های محلی انجام میشد. طبقه آخر آن فود کورت بزرگی بود با انواع رستوران‌ها وفست فود‌ها/ بالاخره با فرارسیدن شب به سمت فرودگاه که در سی کیلومتری کلمبو قرار داشت براه افتادیم. حوالی یازده شب به پارکینگ بیست و چهارساعته Sixt رسیدیم . برخلاف اروپا که با نظری سطحی سلامت خودرو و تحویل آن را تایید می‌کنند در اینجا با دقت تمام بدنه خودرو را چک کردند و سپس با انتقال وسایل ما به یک ماشین دیگه، ما را با راننده به فرودگاه رساندند.

فرودگاه در این ساعت نصف شب بسیار شلوغ بود وحتی جایی برای نشستن به سختی پیدا می‌شد. در هر صورت پرواز برگشت سروقت انجام پذیرفت و صبح ساعت یازده به تهران رسیدیم.

 

لیست هزینه‌ها برای دونفر:

• کرایه خودرو:                          420یورو
• گواهینامه سریلانکایی:           7200 روپیه
• پرواز دو نفر:                             10میلیون
• هتل کندی وکلمبو:                  9میلیون
• هتل اِلا:                                 30 دلار
• سیم کارت واینترنت:                1300 روپیه
• بنزین:                                     11800 روپیه
• ورودیه مراکزدیدنی:               60 دلاربه اضافه  2000 روپیه
• غذا، رستوران، میوه و آبمیوه:    14500 روپیه
• در مجموع نفری پانزده میلیون برای هشت شب اقامت در رویایی‌ترین هتل‌ها   

 

 *** ندیده‌ها ونرفته‌ها:

دراین بخش می ‌خواهم درمورد آنچه باید ویا بهتر بود در این سفر انجام بدهیم و انجام ندادیم سخن بگویم. به عبارتی از تاسف خوردن‌های بعدی که به هر علتی مانند کمبود زمان, هزینه, عدم بررسی قبلی, ترس,... صحبت کنم تا شاید دوستانی که دراین سفر قدم گذاشتند با دید بازتری دست به انتخاب بزنند.

1) درمسیر کلمبو به کندی مرکز Elepant Orphanage –Pinnawala  قراردارد که مرکز نگهداری از بچه فیل‌های یتیم می‌باشد. در این مرکز شما از نزدیک می‌توانید با زندگی فیل‌ها آشنا شوید( البته شما درجاده‌های هند وسریلانکا فیل‌های بسیاری مشاهده می‌کنید و در صورت کمبود زمان می‌توانید از خیر اینجا بگذرید، مگر اینکه  کودک به همراه داشته باشید).

2) گشتی با قایق در رودخانه‌های سریلانکا و دیدار ازطبیعت ازجمله دیدنی‌هایی بود که ازدست دادیم. دیدار نزدیک از طبیعت بکر و مسحون کننده جنگل‌های استوایی وانواع خزندگان وپرندگان و... تجربه‌ای است که نباید به این سادگی نادیده گرفته شود(هم درشهر کندی و هم در شهربنتونا).

3) صعود به قله Little adam’s peak به ارتفاع 1140 متر نزدیک شهر اِلا که اکثرا پله‌ گذاری شده و براحتی می‌توان به قله رفت و از مناظر زیبا بخصوص هنگام طلوع وغروب آفتاب لذت برد.

4)صعود به قله  adam’s peak  در مسیر نورالیا به کلمبو به ارتفاع  2243 متر که معبد بودایی مشهوری درقله در انتظار بازدیدکنندگان از تمامی کشورهاست.

5)در سریلانکا چندین پارک ملی حفاظت شده هست که امکان بازدید با خودروهای جیپ و آفرود را به توریست‌ها می‌دهد.ازجمله Yala national park با ورودی‌ 3000 روپیه

6) شاید اگر فرصت بیشتری داشتیم درشهر اِلا حداقل یک شب و در شهرهای بنتونا و گاله نیز شب هایی را می‌ماندیم.

7)قطار کندی به اِلا که ازمسیری بسیار زیبا حرکت کرده و با درهای باز طی مسیر می کند وب سیاری برای دیدن مناظر مسیر از این قطار استفاده می‌کنند.

 

***تجربیات سفر:

درانتهای سفرنامه می خواهم درمورد تجربیاتم دراین سفربگویم. آنچه که هرسفری را منحصربفرد می‌کند ایجاد چالش درزندگی روزمره و در آمدن از محیط امن وآشنای خانه و شهر محل سکونت می‌باشد. بخصوص زمانی که شما از روال عادی سفر و تور‌ مسافرتی فاصله گرفته و خود را در بوته آزمایش در شرایط ناآشنا قرار می‌دهید. با داشتن خودرو شخصی وسعت عمل افزایش پیدا کرده وتجربیات نابی را برایتان به ارمغان می‌آورد.

دلم نمی‌خواهد در سفر حس كنم در خانه‌ام (جورج برنارد شاو)

 

درمورد سفرنامه نویسی باید بگویم که این دومین سفرنامه من می‌باشد که درسایت لست‌سکند انتشار می یابد و در این دو مورد دریافته‌ام که با نوشتن سفرنامه نگرشم به این سفر نسبت به سفر‌های قبلی, وسعت دید یافته و انگار سفر را برای بار دوم درحال تجربه ام.

 تابستان 98

 

نویسنده: رئوف حجازیان

تمامی مطالب عنوان شده در سفرنامه ها نظر و برداشت شخصی نویسنده است و وب‌ سایت لست سکند مسئولیتی در قبال صحت اطلاعات سفرنامه ها بر عهده نمی‌گیرد.