یادگیری همه زبان‌های جهان کاری غیرممکن است. همچنین در زمان سفر بهتر است راه‌هایی را برای فهمیدن یکدیگر باوجود سد زبان پیدا کنیم. با این اوصاف اگر می‌خواهید از سفر بیشترین بهره را ببرید، توصیه می‌کنیم حداقل، احوالپرسی از مردم محلی را یاد بگیرید. در لست‌سکند 11 آیین احوالپرسی از آیین‌های سراسر جهان را به شما معرفی می‌کنیم، پس همراهمان باشید.
فیلیپین: «مانو»(Mano)
گردشگرانی که به فیلیپین سفر می‌کنند، می‌توانند یکی از خاص‌ترین آداب‌ورسوم خوش‌آمد گویی جهان را از نزدیک ببینند. فیلیپینی‌ها برای احترام به بزرگترها ژست زیبایی به نام مانو (در زبان اسپانیایی «دست» معنی می‌دهد) را انجام می‌دهند. آن‌ها دست بزرگترها را به‌آرامی می‌گیرند و سپس به نرمی پیشانی خود را بر آن می‌فشارند.
ژاپن: بُووینگ (Bowing خم شدنی همراه با تعظیم، شبیه رکوع)
ژاپنی‌ها به‌وسیله نوعی تعظیم خاص با یکدیگر احوالپرسی می‌کنند. نکته جالب‌توجه این نوع احوالپرسی در زاویه خم شدن شخص و مدت‌زمان نگه‌داشتن تعظیم است. این زاویه و مدت، بسته به شخصی که با وی احوالپرسی می‌کنند، متفاوت است. هر چه تعظیم طولانی‌تر و با زاویه بیش‌تری باشد، نشانه احترام بیش‌تر است. اگر تعظیم بر روی تاتامی (پوششی خاص که در باشگاه‌های هنر‌های رزمی ژاپنی معمولا استفاده میشود) انجام پذیرد، معمولا سر را تا جلوی زانو پایین می‌آورند. البته بیش‌تر ژاپنی‌ها از خارجی‌ها انتظار تعظیمی شبیه آنچه خود انجام می‌دهند را ندارند، بنابراین تعظیمی کوچک نیز قابل‌قبول است.
تبت: زبان خود را به بیرون دهان می‌چسبانند
راهبان تبتی برای خوش‌آمد گویی به مردم، زبان خود را به بیرون از دهانشان می‌چسبانند. همچنین آن‌ها دست‌هایشان را جلوی سینه خود به هم فشار می‌دهند که این حرکت نشانه آرامش یافتن آن‌هاست. راهبان با این کار قصد دارند نشان دهند نشانه‌ای از پادشاه ظالم، معروف به لانگ دارما (Lang Darma) که زبانی سیاه داشت، ندارند. در واقع مردم تبت از تجدید حیات این پادشاه می‌ترسیدند بنابراین با این حرکت قصد داشتند ثابت کنند که آن‌ها شّر نیستند.
هند: «ناماسته»(Namaste)
در هند مردم به‌وسیله سلام «آنجالی مودرآ (Añjali Mudrā)» با یکدیگر احوالپرسی می‌کنند. بدین‌صورت که کف دو دست خود را تا روبروی سینه بالا آورده، بر یکدیگر فشار می‌دهند و می‌گویند «ناماسته».
تایلند: «وای»(Wai)
احوالپرسی تایلندی‌ها «وای» نام دارد، در این سنت لازم است بعد از فشار دادن کف دست‌ها بر هم، تعظیم کنند و بگویند: «ساواده». گردشگرانی که به تایلند می‌روند متوجه تغییر زاویه دست‌ها می‌شوند. هر چه دست‌ها به‌صورت فرد تعظیم کننده نزدیک‌تر باشد، نشانه احترام بیش‌تر برای فرد است. این رسم در ابتدا برای نشان دادن مسلح نبودن استفاده می‌شد و سپس به نوعی احترام تبدیل شد.
عربستان سعودی: بوسه بینی‌ها
در عربستان سعودی مردم با کلمه «السلام علیکم» با یکدیگر احوالپرسی می‌کنند. این کار معمولا با بوسه بینی‌ها (برخورد بینی دو فرد به یکدیگر) و گذاشتن یک دست بر روی شانه طرف مقابل انجام میشود.
کنیا: «آدامو»(Adamu)
اگر خوش‌شانس باشید، می‌توانید استقبال جالب ماسایی را ببینید. جنگجویان قبیله ماسایی هنگام ورود تازه‌واردها مراسم رقصی را همراه با مسابقه پرش برگزار می‌کنند. رقص با یک داستان شروع میشود. سپس رقصندگان با تشکیل یک دایره دورهم جمع می‌شوند و با مسابقه پرش سعی می‌کنند توان بدنی و قدرت خود را نشان دهند. اگر به آنجا می‌روید، آمادگی پذیرایی با ترکیبی از شیر و خون گاو را برای استقبال داشته باشید.
نیوزلند: «هونگی»(Hongi)
مائوری‌ها در نیوزلند با ژستی سنتی به نام هونگی احوالپرسی می‌کنند. در هونگی دو نفر بینی و صورت خود را به هم می‌فشارند و به چشم هم نگاه می‌کنند. این کار عملی نمادین است که به آن «ها» یا «نفس زندگی» می‌گویند. مشهور است که هونگی را خدایان آموزش داده‌اند.
مالزی
مالزیایی‌ها معمولا با بردن دست خود به سمت طرف مقابل نوک انگشت وی را لمس می‌کنند و سپس دستان خود را به سمت قلبشان می‌برند. این عمل نشان می‌دهد از قلب خود به شما سلام می‌کنند.
بوتسوانا: دست دادن
احوالپرسی در بوتسوانا بسیار ساده است. این کار سه مرحله دارد. همراه با باز کردن دست راست و جلو آوردن دست و فشردن دست طرف مقابل، دست چپ خود را روی آرنج دست راست خود قرار می‌دهند. سپس جمله «لائه کائه» را که در بوتسوانا به معنی «حال شما چطور است؟» بر زبان می‌آورند.
گرینلند: «کونیک»
مردم گرینلند احوالپرسی منحصربه‌فردی به نام «کونیک» دارند. هنگام کونیک، بینی و لب بالایی را همراه با نفس کشیدن، بر روی گونه یا پیشانی طرف مقابل قرار می‌دهند.
منبع: travelordietrying.com
