شریف آباد روستایی در اردکان است که در شصت کیلومتری شمال یزد قرار گرفته است. شریف آباد از زمان‌های دور نشانه‌ای از همزیستی مسالمت‌آمیز بین زرتشتیان و مسلمانان تا به امروز میباشد. زرتشتیان برای اموات خود از دخمه، دادگاه یا برج سکوت جهت اجرای مراسم استفاده می‌کردند. آن‌ها از سالیان متمادی تا سال ۱۳۴۲ مردگان خود را منطبق بر اصول و آداب مذهبی خود و در مراسم ویژه‌ای در جایی قرار می دادند تا طعمه‌ی کرکس‌های کوه‌های اطراف شوند. محلی که در این بخش از ایرانگردی قرار است به سراغش برویم، یکی از همین دخمه‌های عجیب است پس همراهمان باشید تا از چند و چون این مراسم آگاه شوید!
وسط فضای میان تهی دخمه، چاهی وجود دارد که به "استودان" معروف است و استخوان‌های باقیمانده از اجساد را داخل آن می‌ریختند. مدتی بعد از مراسم فوق، در مراسمی خاص، محوطه داخل دخمه جارو و ضد عفونی می‌شد تا بار دیگر نیز بتوانند از این دخمه استفاده کنند. در حقیقت دخمه تنها مکانی بود که برای متوفیان زرتشتیان استفاده می‌شد. دلیل استفاده از دخمه‌ها برای آلودگی کمتر آب و خاک و هوا و آتش بوده است اما وقتی که شهرها بزرگتر شدند، این دخمه‌ها در محدوده شهر قرار گرفتند و باعث آلودگی هوا شدند. پس از آن، زرتشتیان برای اینکه آلودگی کمتری ایجاد شود، مرده‌های خود را با تشریفاتی مخصوص به خاک هدایت می‌کنند.
در شریف آباد شهرستان اردکان از این دخمه‌ها یافت میشود. وقتی که فردی زرتشتی فوت می کرد، تعدادی از زرتشتیان که مضربی از عدد چهار بودند، فرد متوفی را تا آنجا حمل می‌کردند. ساخت یکی از دخمه‌های شریف آباد به زمان مانکجی باز می‌گردد. این دخمه‌ها در جایی ساخته شده‌اند که نزدیک‌ترین فاصله را به سه روستای شریف آباد، حسن آباد و مزرعه کلانتر داشته باشد. البته پیش از آن، دخمه زرتشتیان شریف آباد در دیلَم (نزدیک روستای ترک آباد) قرار داشته است. نمی‌دانیم که چقدر با ماجرای دخمه‌ها آشنایی داشتید ولی حالا که از آن باخبر شده‌اید، می‌توانید با سفر به این منطقه، یکی از آن‌ها را از نزدیک ببینید.
