خیابان بیشاپز در شمال لندن که با لقب «ردیف میلیاردِرها» نیز از آن یاد میشود، یکی از مرفه‌نشین‌ترین خیابان‌های جهان است. میانگین قیمت املاک این خیابان حدود 5 میلیون پوند (6 میلیون و چهارصد هزار دلار) است، اما برخی از عمارت های خیلی بزرگ آن چندین برابر این میانگین قیمت دارند. برای مثال رئیس‌جمهور ازبکستان عمارت کاخ گونه توپارک را که ابتدا یک سرمایه‌دار ترکیه‌ای به نام هالیس توپارک صاحب آن بود، در سال 2008 به قیمت 50 میلیون پوند (65 میلیون دلار) خرید؛ قیمتی که آن را به یکی از گران‌ترین خانه‌های جهان تبدیل می‌کند.
تمام محله بیشاپز تحت مالکیت اشخاص فراثروتمند، مانند شاهزاده‌های سعودی، دلالان اسلحه اروپایی، اشراف بازرگان هندی و غیره میباشد. ولی هیچ‌کس بیش از چند هفته در سال در این محله زندگی نمی‌کند. بیشتر عمارت‌ها به خدمتکارها سپرده شده‌اند که هنگام نبودن مالکین از املاک مراقبت می‌کنند. در برخی عمارت‌ها هرگز کسی زندگی نکرده است. چند عمارت عظیم پس از خالی بودن به مدت 25 سال یا بیشتر فرسوده شده‌اند. این خانه‌ها که زمانی از گران‌قیمت‌ترین‌ها بودند، اکنون در وضعیت بغرنجی هستند و رنگشان ورآمده، فرش‌هایشان کپک زده، آب از دیوار اتاق‌خواب‌هایشان چکیده، سقف‌هایشان فروریخته و از میان ترک کاشی‌های کفشان سرخس روییده است.
یکی از مالکان این خانه‌ها به نام آنیل وارما، این منطقه را «یکی از گران‌ترین زمین‌های متروکه بایر جهان» خواند.
ردیفی از 10 عمارت پشت سر هم به قیمت 73 میلیون یورو (93 میلیون دلار) میان این املاک خالی از سکنه دیده میشود که خاندان پادشاهی سعودی آن را خریده بودند تا در صورت وقوع جنگ خلیج‌فارس و برکناری از حکومت به آن بگریزند. اتفاقی که هرگز روی نداد و در نتیجه این خانه‌ها عمدتاً بلااستفاده ماندند. یکی دیگر از عمارت های این منطقه متعلق به یک تاجر قزاقستانی بود که به 6 میلیارد دلار کلاه‌برداری بانکی متهم شده بود. این مِلک پس از برگزاری دادگاه عالی توقیف گشت. وزیر خصوصی‌سازی سابق پاکستان آقای وقار احمدخان نیز ملکی در این محله داشت، اما بانک ملک او را بازپس گرفت و اکنون می‌توان از پنجره‌های باز اما میله کشیده‌ی آن، درونش را نگاه کرد.
بسیاری از این املاک نیز به نام شرکت‌هایی هستند که در پناهگاه‌های مالیاتی مانند جزایر ویرجین بریتانیا، کوراسائو، باهاما، پاناما و جزایر مانش قرار دارند که فرصت را برای مالکین بین‌المللی فراهم می‌کند تا از پرداخت تمبر مالیاتی اجتناب ورزند و گمنام بمانند.
یکی از ساکنان این محله که دکتری زاده مصر به نام مگدی ادیب ایشاک هانا است، به روزنامه گاردین گفته است که هرگز همسایگانش را ندیده است و فکر می‌کند افراد تنها در سه مورد از این املاک تمام‌وقت زندگی می‌کنند.
یکی از ساکنان ایرانی منطقه نیز می‌گوید: «95% کسانی که اینجا زندگی می‌کنند درواقع اینجا زندگی نمی‌کنند و نیستند. واقعاً هم جای خوبی برای زندگی کردن نیست. کسل‌کننده است و جاده‌اش هم بسیار شلوغ است. فکر نمی‌کنم که اصلاً کسی بخواهد در چنین خانه‌های بزرگی زندگی کند.»
در ادامه توجه شما را به تصاویر دیگری از خانه‌های این محله جلب می‌کنیم. آیا شما حاضر بودید ملکی در این خیابان داشته باشید و در آن زندگی کنید؟
منبع: amusingplanet.com
