این مطلب درباره زنی به نام استر پول لاوجوی است که سال‌ها پیش، شهری با جمعیت بیش از ۲۰۰.۰۰۰ نفر را از بیماری مهلکی به نام طاعون نجات داده است. استر پول در ایالت واشنگتن در سال ۱۸۶۹ متولد شد و خانواده‌اش کمی بعد به اورگن نقل‌مکان کردند. زندگی آن‌ها از نظر مالی ناپایدار بود و او زود تصمیم گرفت که شبیه دیگران نباشد. وقتی خواهر کوچکش به دنیا آمد، استر تحت‌تاثیر قابله‌ای قرار گرفت که خواهرش را به دنیا آورد و تصمیم گرفت وارد رشته پزشکی شود. همراه ما در لست سکند باشید تا ببینیم این زن شجاع و مسئولیت پذیر چگونه شهر پورتلند اورگن را نجات داده است، شاید فرشته نجات دیگری شبیه به اون این روزها جایی همین حوالی پنهان شده باشد!
او در سال ۱۸۹۴ وارد دانشکده پزشکی دانشگاه اورگن شد و پس از چهار سال که مشغول به تحصیل بود، در صدر دانشجویان کلاس قرار گرفت. استر پس از فارغ‌التحصیلی، با یکی از هم کلاسی‌های خود به نام امیل پول ازدواج کرد و آن‌ها در پورتلند مطبی خصوصی تاسیس کردند. طی این مدت، او به مدرسه عالی وست ساید در شیکاگو رفت و چند سال بعد استر و شوهرش به آلاسکا جایی که برادرانش زندگی می‌کردند نقل مکان کردند.
دو سال بعد، فردریک برادر استر درگذشت و او به پورتلند بازگشت و سپس به آلاسکا رفت و تا انتهای تابستان‌ها در آنجا اقامت گزید. شوهر استر در سال 1911 فوت شد و سپس استر برای ادامه تحصیلات به وین، برلین و پاریس رفت و در سال 1912 با جورج لاوجوی که تاجری اهل پورتلند بود ازدواج کرد. استر در طول زندگی خود به تاسیس بیمارستان‌های زنان آمریکا کمک کرد، چندین کتاب پزشکی نوشت و همچنین هیات بهداشت پورتلند را هدایت کرد.
بیماری طاعون در سده 1300 میلادی خسارات بسیاری را به بار آورد و پس از آن همه فکر می‌کردند که توانایی غلبه بر این بیماری را ندارند و به نوعی شکست خورده‌اند. اما کم کم علت بیماری و نحوه گسترش آن مشخص شد و در نهایت نیز واکسنی برای آن کشف شد.
طاعون در سال ۱۹۰۰ توسط کشتی‌های حمل کالای آلوده به موش‌های عامل بیماری از آسیا به آمریکا گسترش پیدا کرد. تمرکز اولیه این بیماری در سان‌فرانسیسکو بود و در سال ۱۹۰۴ به پایان رسید. در سال ۱۹۰۷، طاعون بار دیگر در ساحل غربی نمود پیدا کرد و استر تقریبا به تنهایی پورتلند در اورگان را نجات داد.
او می‌دانست که طاعون از طریق کشتی‌های باری و موش‌های آن‌ها گسترش پیدا خواهد کرد، بنابراین شروع پاکسازی اورگن را کلید زد. استر ابتدا سعی کرد که به مردم محلی بفهماند که آسیایی‌ها عامل انتقال طاعون نیستند، و بحث‌های نژاد پرستانه را کاهش دهد تا بتواند بصورتی علمی‌تر این بیماری را مهار کند.
استر در سنین پیری، سال مرگ: 1967
بنابراین به پاکسازی فاضلاب، زباله‌های خیابان‌ها، وسایل زنگ زده، و ناپاکی‌هایی که در سطوح عمومی وجود داشت اقدام کردند. او این دستورالعمل‌ها را به هیات بهداشت ارائه داد و آن‌ها از او حمایت کردند و موضوع را به شورای شهر ارجاع دادند. او به رهبران شهر توصیه کرد که برای کشتن موش‌ها افرادی را استخدام کنند، زباله‌های شهر پوشش داده شوند، و غذاها به سختی محافظت شوند. مقامات شهر به استر اجازه دادند تا هر چقدر پول نیاز دارد، درخواست کند.
در آن زمان با توجه به اینکه شایع بود که این بیماری را آسیایی‌ها انتقال می‌دهند، در ابتدا سعی می‌کردند که هندی‌ها و چینی‌ها را مجبور کنند مانند سایر افراد جامعه نظافت را رعایت کنند و حتی برای آن‌ها محرومیت‌هایی نیز در نظر می‌گرفتند، ولی این موضوع پاسخ مناسبی در پی نداشت، حتی در سال 1900 نیز در پی شیوع طاعون در سان‌فرانسیسکو، چینی‌ها ها قرنطینه کردند.
نظر نهایی استر شروع پاکسازی از اسکله‌ها بود، و برای اینکار ابتدا از یک فرد با تجربه در زمینه از بین بردن موش‌ها کمک گرفت که سابقه پاکسازی موش‌های نیویورک و سیاتل را داشت. آن‌ها به ازای هر موش 5 سنت جایزه تعیین کردند و در نهایت با کمک مردم، این شهر از طاعون سال 1907 با هدایت زنی هوشمند و فداکار به نام استر جان سالم به در برد.
منبع: thevintagenews.com
