بیماری‌های همه گیر این قدرت را دارند که نه تنها زندگی را پایان دهند بلکه تاریخ را نیز می‌توانند رقم بزنند. مثال‌های وحشتناکی وجود دارد که نشان می‌دهد مردم در طول سال‌های گوناگون چگونه به چنین تهدیدهایی پاسخ می‌دهند. با وجود اینکه خواندن این تاریخ می‌تواند ترسناک باشد ولی اطلاع از آن بسیار مهم است. در دوره‌های حساس همیشه پزشکان و کادر درمانی نقشی مهم و فداکارانه داشته‌اند و بیشتر مواقع با یافتن راه‌حلی به همه گیری بیماری پایان داده‌اند و زندگی بشر را نجات داده‌اند. همراه ما در لست سکند باشید تا ببینیم روند مقابله با بیماری‌های همه گیر در طول تاریخ چگونه بوده است.
عفونت‌های اولیه
ماسک طاعون
تمدن‌های باستانی همواره توسط عفونت‌هایی ناشناخته غافلگیر می‌شده‌اند. مثلا طاعون بزرگ آتن در حدود 2500 سال قبل علاوه بر کشتن مردم، همه گیری وسیعی را نیز شامل شد.
طاعون بزرگ آتن در سال ۴۳۰ ق م نه تنها مردم را کشت، بلکه در طی یک جنگ اتفاق افتاد. اولین پاندمی ثبت‌شده در زمان جنگ حماسی پلوپونز (۴۳۱ سال قبل از میلاد) اتفاق افتاد و علائمی مانند؛ تب، تشنگی، گلو و زبان خونین، پوست قرمز و جراحات از جمله علامت‌های این همه گیری بود. این کابوس ۴ سال طول کشید و سپس از بین برفت.
قرنطینه شدن، ابداعی از ابن سینا!
کلماتی مثل قرنطینه در حال حاضر در حال استفاده هستند. اما این فکر از کجا آمده است؟ طاعون جوستینین (سال541 تا حدود 542)، مرگ سیاه (1347 - 1353) و طاعون بزرگ لندن (666 - 1665) ممکن است وقایع جداگانه به نظر برسند، ولی همه آن‌ها جزئی از دوران‌های مختلف طاعون بوده‌اند.
قربانیان طاعون قرون وسطایی لندن
مسلما شناخته‌شده‌ترین نوع طاعون مرگ سیاه بوده است که علائم آن شامل درد شکم، تب و ضایعات پوستی است. به محض ورود به اروپا، این بیماری در عرض چند سال به ۲۰۰ میلیون نفر سرایت کرد. اما قرنطینه چگونه به اروپا راه یافت؟جالب است بدانید که قرنطینه از طریق بازرگانان اهل ونیز از ایران به اروپا راه یافت. آن‌ها قرنطینه را که روشی مربوط به پزشک شهیر ایرانی «ابن سینا» بود از ایرانیان آموختند و تصمیم گرفتند ملوانان را به مدت 30 روز در کشتی خود نگه دارند و سپس در صورت نداشتن مشکل به شهر راه داده شوند، از آن به بعد کلمه قرنطینه بیشتر شنیده شد. انگلیسی‌ها نیز از طریق قرنطینه به بیماری مهلک گسترش یافته در لندن پایان دادند.
ورود واکسن
پس از چندین قرن عذاب آور، مردم بیشتر از چگونگی مقابله با یک بیماری همه‌گیر و بیماری به طور کلی آگاه شدند. نخستین واکسن در سال ۱۷۹۶ اختراع شد و بابی گسترده و مفید در علم پزشکی ایجاد کرد. اولین بار دکتر ادوارد جنر از انگلستان برای بیماری آبله واکسن ساخت. تب، سر درد و تاول تنها بخشی از زندگی روزمره در کره زمین قبل از واکسینه شدن بوده است.
دفن قربانیان بیماری‌های همه گیر
دکتر جنر همه چیز را مدیون گاو بود. او مشاهده کرد که دختران شیردوش در برابر آبله مقاومت می‌کنند. نکته این کشف در آبله گاوی بود، در واقع چون دختران جوان قبلا به آبله گاوی مبتلا شده بودند در برابر آبله مصونیت داشتند. پس جنر فهمید برای کنترل و ساخت آبله باید آبله گاوی را به آن‌ها تزریق کرد.
بهبود بهداشت
ماسک طاعون و ابزارهای ضدعفونی کننده
در نهایت پس از قرنطینه و ساخت واکسن یکی از بهترین اجزای این پازل مسئله رعایت بهداشت عمومی بود که نقشی اساسی در حفظ دستاورهای بشری برای نجات جان انسان‌ها داشته است.
منبع: thevintagenews.com
