با سلام و آرزوی سلامتی برای تمامی سفر دوستان و بخصوص مسافران ایرانی. برای به روز کردن اطلاعات برای دوستان جدیدی که قصد سفر به شیخ نشین دبی و حومه را دارند، خواستم سفرنامکی (سفرنامه کوچک) تقدیم کنم تا هم از امکانات آنجا بیشتر بهره مند شوید و هم از مشکلات آن آگاه. گرچه من از سفرنامه های لست سکند بسیار بهره برده ام اما باز هم مواردی را اینجا اضافه کردم که در سفرنامه های قبلی نبود. حال بریم به دل ماجرا.
برای گرفتن تور دبی (که برای سفر اول به یک کشور شاید بتوان بر آن اصرار کرد) بین آژانس های مختلف می توان انتخاب کرد و با توجه به رقابت حدودی آنها قیمت های قابل قبول را پیدا کرد اما الزام مسافر به استفاده از تفریحات معرفی شده توسط تورلیدر، اولین خطری است که متاسفانه آژانس های نامعتبر(بر خلاف لست سکند) در ووچر شما می آورند.
تصویر 1 ووچر تور
این الزام که در ظاهر به خلافی عرفی تبدیل شده، برای ما آغاز فرایندی بود که باعث کلاهبرداری 270 دلاری از جیبمان شد. بدین شکل که تور لیدر هزینه تفریحات دبی را بدون دادن هیچ مدرکی به صورت نقد دریافت کرد ولی موقع درخواست بازگشت مبلغ علی رغم دادن قول مساعد برای بازپس گیری بلیط های استفاده نشده (که بدون نام و تاریخ انقضای 3 ماهه بود)، انجام آن را به پایان تعطیلات عید و سپس به فروکش کردن سیل ( که در دبی بی سابقه بود) حواله داد و پس از پیگیری های فراوان از ایران هم با چند بار پاسکاری، مدعی شد که بلیط ها استفاده شده!
پس قبل از خرید، حتما از اعتبار ارائه کننده تور و شرایط آن به طور کامل مطمئن شوید و از گرفتن اطلاعات کامل و جامع در مورد نحوه، مبلغ و محل هایی که قصد سفر، تفریح یا خرید دارید، به هیچ وجه پرهیز نکنید. این را هم به خاطر داشته باشید که قیمت تورها بدون ویزاست. پس قیمت ویزا را هم در هزینه ها لحاظ کنید. در آن موقع (هر کس نداند فکر خواهد کرد مربوط به چند سال پیش است ولی خوب تغییر قیمت دلار برای ما روزانه است) حدود 5 میلیون تومان برای بالای 14 سال و 1و نیم برای زیر این سن بود.
به خاطر مدرسه یکی از بچه ها مجبور به انتخاب زمان شلوغ (و البته گرانی) شدیم (1 تا 5 فروردین) با اصرار به پرواز رفت صبح و برگشت آخر شب تا از ساعات حضور در آنجا بیشتر استفاده کنیم. بدین ترتیب بود که برای هر نفر 38 تومان پیاده شدیم!
برای گرفتن ارز مسافرتی که تنها از 1 هفته مانده به سفر می توان اقدام کرد اگر از طریق بانک اقدام کنید (مثل سامان)، یورو خواهید گرفت ولی از طریق پیام رسان"بله" دلار نصیبتان خواهد شد. حال هر عددی که مصوب آن تاریخ باشد. مثلا اگرتخصیص 500 باشد، حداکثر 500 یورو از بانک یا 500 دلار از " بله". چانه زدن هم نداریم. گرفتن اسکناس یا از خود پردازهای بانک ملی که اواسط سالن ترانزیت (برای مشتریان بله) مستقر شده و با دادن شماره ای که از "بله" گرفته اید و یا از باجه انتهای سالن طبقه پایین (برای مشتریان بانکی که حواله کاغذی آن را در دست دارند)
حال برسیم به پرواز. در آن مقطع زمانی روزانه 11 پرواز رفت و برگشت از فرودگاه امام به دبی تردد میکرد. از فلای دبی، تا ماهان، ایرتور و امارات. که به نظر من برای 1ساعت و 40 دقیقه خیلی توفیر ندارد. ما با ایرتور رفتیم و در هردو مسیرهم غذای گرم داشت (البته مقدار آن در حدی که رفع گرسنگی شود ولی با توجه به اینکه از کترینگ ایران ایر استفاده می کند کیفیت خوبی داشت).
تمامی پروازهای ایران ترمینال شماره 1 فرودگاه دبی هدایت می شوند. (چه رفت و چه برگشت) ابتدا توسط ترن داخل فرودگاه به قسمت روادید می روید. ما که سفر اولمان به این شهر بود، در صف آی پرینت ایستادیم تا به صورت دستی پاس و ویزا را کنترل کنند. مسافرینی که قبلا هم به دبی آمده بودند، به صورت کاملا مکانیزه کنترل شده و از گیت عبور می کردند. در همان سالن صرافی هایی هستند که یورو یا دلار را به درهم تبدیل می کنند. با نسبت تقریبا هر دلار، 6/3 درهم که البته 5 درصد هم مالیات می گیرند. با توجه به اینکه هنگام برگشت می توانید تمام آن مبلغ را دوباره به دلار یا یورو تبدیل کنید ( و این بار بدون مالیات! ) و ترجیح من همین بود.
با تحویل بار در راهروی خروجی، راننده شرکت برگذار کننده تور انتظارمان را می کشید. پس از جمع شدن همه مسافرین و رفتن به هتل، به زیارت نماینده تور لیدر نائل شدیم با لیستی پر و پیمان از تفریحات برای انتخاب شما. اگر مثل ما سفر اولتان است شاید انتخاب زیادی نداشته باشید و مجبور به اعتماد به ایشان شوید (اعتمادی که متاسفانه بازگشت نامناسب آن از هموطنان مهاجر یا مسافر در کشور بیگانه انتظار نمی رفت)
خرید گشت ها و تفریحات داخلی دبی را از سایت های داخل ایران نیز با قدرت انتخاب مناسب از چند سایت می توانید تهیه کنید. با توجه به قیمت ریالی و قابل پیگیری بودن (با توجه به ثبت و داشتن نام و نشان این شرکت ها در داخل کشور) در صورت بروز هر گونه مشکل، امکان مراجعه بعدی را خواهید داشت ولی با توجه به پرداخت نقدی ارز و عدم دسترسی بعدی به این تور لیدرهای محترم، متاسفانه پاسخگو کردن ایشان بسیار سخت (و یا ناممکن) است.
هتل جوورا (یا عربی آن گوورا) که عنوان بلندترین هتل جهان را یدک می کشد، جنب بزرگترین اتوبان دبی (اتوبان شیخ زاید که با 8 باند اصلی و 2 باند دسترسی محلی در هر سمت، دبی را به ابوظبی متصل می کند) 71 طبقه قابل سکونت دارد. یک استخر و جکوزی در فضای باز جنب سالن بدن سازی در تراز طبقه 12 (روی پارکینگ طبقاتی که با یک پل شیشه ای به ساختمان اصلی هتل متصل شده) رستوران صبحانه در طبقه سوم و یک رستوران فضای باز در طبقه 73 ! استفاده از استخر فضای باز و کافه جنب آن برای ساکنین آزاد (البته با احتساب هزینه خوراکیهایی که سفارش می دهید) و از 9 صبح تا 8 شب باز است.
هنگام پذیرش می توانید درخواست سکونت در طبقات بالاتر را بدهید تا از چشم انداز ساختمان های بلند و اتوبان عریض شیخ زاید و حتی جزایر دنیا در ساحل خلیج فارس از داخل اتاق خود بهره ببرید.
روز اول با توجه به بیدارخوابی شب قبل و استرس های سفر تا جاگیری داخل اتاق، معمولا وقتی برای گشت و گذار نیست. ولی بعداز ظهر با اصرار جهت خرید کامپیوتر برای پسرم، سری به شرف دیجی زدیم که 6 ایستگاه مترو با هتل فاصله داشت. سرراست ترین وسیله سفر به نظر من در دبی (اگر اصرار به پیاده شدن جلوی در مقصد نداشته باشید) متروست.
روز اول با گشت شهری آغاز شد. دبی شهریست بسیار لوکس که آه از نهاد ما ایرانیان درمیاره! سفر در قسمت جدید دبی که بردبی مینامند (قسمت بیابانی دبی که ساخت برج ها و اتوبان در خشکی و جزایر و پیشروی های در خلیج فارس از حدود 30 سال پیش آغاز و امروزه عمده ترین بخش توریست پذیر و تجاری دبی شده است) شامل لذت دیداری از نمایشگاه نمایندگی های پورشه، فراری و دیگر خودروسازان جهانی که با آخرین مدل ها و رنگ های متنوع خودروهای خود در 2 طرف اتوبان شیخ زاید، دلبری می کردند. گشتی در منطقه مارینا (که با حفر کانال و هدایت آب به داخل منطقه مسکونی جنب ساحل JBR فضایی اروپایی ساخته اند) و نخل جمیرا که چشم انداز هتل 7 ستاره آتلانتیس از انتهای آن به خوبی قابل مشاهده است.
شهر جمیرا (یا ونیز دبی ) بسیار دیدنی است با بازاری سرپوشیده (و البته گران) و رستورانهایی کنار نهرهای منشعب از دریا که مناظر زیبا و چشم انداز با شکوهی از برج العرب (البته از نمای جنوبی که امیر محترم دبی از دیده نشدن صلیب آن مطمئن باشد!) را می توانید از آنجا ببینید.
گشت روز اول با یک سفر دریایی 2 ساعته و دیدار از بازار ابن بطوطه (که وسوسه خرید از فروشنده ای که برای یک شیشه عطر، حاضر بود 3 شیشه اشانتیون دهد بسیارسخت بود) و بخش ایرانی آن با الگوی مسجد شیخ لطف الله اصفهان ساخته شده بود و در انتها دیدن بازی آب و نور در دبی مال جنب برج خلیفه ادامه پیدا کرد.
شب برای شام به رستوران ایرانی دانیال رفتیم که از بهترین رستوران های ایرانی دبی هست که با منوی باز از ما پذیرایی کرد (و الحق هم کامل بود).
برنامه روز دوم، بازدید از باغ پنهان (میراکل گاردن) و دهکده جهانی بود. این باغ که هر سال عمری به مدت 6 ماه از اواسط پاییز تا اواسط بهار دارد، واقعا زیبا و دیدنی است. گل کاری و گل آرایی های زیبای آن (که به شکل جالبی از تنوع رنگ گلهای اطلسی بسیار استفاده کرده است) از خاطره انگیزترین خاطرات سفر ما شد.
دهکده جهانی با بازارهایی که سمبل کشورهای مختلف (سردر قسمت ایران، تمثال نادرشاه و شاه اسماعیل نصب شده بود) بازاری بود برای فروش و گردش (البته با درد پای شب پس از آن).
با عود کردن بیماری بچه ها که مجبورمان کرد ساعات آخر حضور در دهکده جهانی را صرف مراجعه به درمانگاه (که جنب سن اصلی دهکده بود و نوازندگان هم درحین اجرای موسیقی!) و داروخانه (کنار بخش ترکیه) کنیم، برنامه روز بعد را بالاجبار کنسل کردیم. لیدر محترم ابتدا وعده بازگشت وجه (چون بلیط پارک آبی وایلد وادی بدون نام و اعتبار 3 ماهه دارد) و پس از مراجعت و چندین پیگیری حتی از آژانس مربوطه، وعده سرخرمن به دیدار در قیامت تبدیل شد! این نکته هم قابل ذکر است که درمانگاه رایگان بود ولی هزینه دارو، ماشاالله! (حدودا 4 برابر قیمت وطنی).
در 2 روز آخرسعی کردیم موزه آینده را ببینیم که تنها 2 طبقه اول بازدید آزاد ولی متاسفانه بلیط طبقات بالای آن را تا 2 ماه پیش فروش کرده بودند. سری هم به قاب دبی زدیم که با دیدن صف طولانی ورود به داخل آن، از قاب منصرف شدیم و به خود دبی پرداختیم! می گویند چون از جانب غرب بدان نظر بیفکنید، منطقه سنتی (دیره) و چون از جانب شرق، منطقه جدید و مدرن (بردبی) را خواهید دید. گردن گویندگان!
خوشبختانه گرفتن سوغاتی با سرزدن به فروشگاه 1 تا 10 درهمی (که روبروی پارک قاب دبی قرار داشت) با هزینه قابل قبولی رفع و رجوع شد. روز بعد با بهبودی نسبی بچه ها، گردشی نیم روزه در سیتی سنتر دیره داشتیم که با توجه به نا برابری وحشتناک ریال و درهم، نتوانستیم خرید زیادی انجام دهیم ولی نهار را جای شما خالی به رستوران حاتم در بخش فوت کورت بازار رفتیم و با یک دیس چلوکباب عالی از سلیقه خود تشکر کردیم!
کلا به جز رفتن به رستورانهای ایرانی و صرف صبحانه های مفصل هتل، وقت زیادی برای خوردن باقی نخواهد ماند جز آنکه برای تغییر ذائقه گاهی از خوردن شاورماهای خوشمزه ای که در دکه های بازار و کافه رستورانهای دبی با قیمت حدود 35 درهم می فروشند، لذت ببرید و یا از ذخیره کردن زمان در سرزدن به رستورانهای مک دونالد یا KFC احساس خوشحالی.
بازگشت در هوای نیمه بارانی دبی از محل هتل تا فرودگاه خیلی سریع گذشت و بیدلایی کردن برای رسیدن به خانه و استراحتی کامل، چه طولانی بود. در فرودگاه، باقیمانده درهم های خود را به یورو تبدیل کردیم و با توجه به انجام اسکن چشمی در هنگام ورود، انجام مراحل گمرکی خیلی سریع انجام شد.
خوشبختانه حد مجاز 30 کیلوگرم برای هر نفر در پروازهای هواپیمایی ایران ایرتور در به همراه آوردن کیس و مانیتور (که نسبت به رفت به بارمان اضافه شده بود) مشکلی برایمان درست نکرد و البته دیگر تحفه ماندگاری شد که از این سفر برایمان باقی ماند. و در آخر، ساعت 1 صبح روز 6 فروردین ماه بود که در پارکینگ شماره 3 فرودگاه، سوار ماشین شده بودیم و به سمت خانه روان.
