مسافران کامبوج

4
از 38 رای
آگهی الفبای سفر - جایگاه K - دسکتاپ
این منطقه‌ی دیدنی در جنوب شرق آسیا، می‌درخشد! +تصاویر

سیم ریپ

سیم ریپ شهر تفریحی-توریستی پر جنب و جوش و دروازه ای به منطقه انگکور؛ محبوب ترین جاذبه توریستی در کامبوج؛ است که در شمال غربی کامبوج قرار دارد. تعداد زیاد هتلها با بهترین امکانات رفاهی، استراحتگاه ها، بازارها و مراکز خرید، رستوران ها و کافه ها همه و همه حکایت از این دارد که سیم ریپ مقصدی محبوب برای گردشگران است و رو به پیشرفتی استثنایی است و همه روزه انبوهی از گردشگران از سراسر دنیا برای بازدید از انگکور، به سیم ریپ می آیند. پارک باستان شناسی انگکور، مجموعه معابدی است که یکی از بزرگترین آثار تاریخی مذهبی جهان یعنی معبد انگکور وات را در دل خود جای داده است. سیم ریپ شهری دیدنی است که در کنار امکانات و خدمات رفاهی و مدرن، شما را به بازدید از عمق تاریخ و معابد بی نظیر و زیبایی نفس گیرش مهمان میکند. حتی هنوز در گوشه‌های این شهر می‌توانید نمای واقعی از زیبایی زندگی روستایی را ببینید؛ مناطقی با طبیعت بکر؛ جایی که تماشای غروب آفتاب لذتی وصف ناشدنی دارد و یا شالیزارهای سرسبز و زیبایی که برای رسیدن به آنها جز دوچرخه سواری راه دیگری ندارید. این شهر جزو مقاصد برتر گردشگری در دنیا و آسیا به انتخاب سایت تریپ ادوایزر است که در سال 2018 رتبه سیزدهم در دنیا و چهارم در آسیا را کسب کرده و همچنین رتبه اول مناطق تاریخی و دیدنی (Landmark) را از آن خود کرده است. سیم ریپ مراکز خرید متنوع و رستوران های مختلفی نیز دارد که همه نوع غذا با قیمت های مختلف عرضه میکنند.

272.jpg

272-ورود به سیم ریپ

273.jpg

273-ترمینال اتوبوسها

از ترمینال با کمک نرم افزار مربوطه، یک توک توک گرفتیم و به سمت هتل رفتیم. فاصله چندانی نداشت و 1/5 دلار هزینه اش شد. هتل انتخابی ما Lotus Blanc Resort نام داشت که هتلی با امتیاز 9.2 از 10 در سایت بوکینگ و پنج ستاره بود. با رسیدن به هتل کارمندان هتل با پوشش کامبوجی و با لبخندی بر لب به استقبال ما آمدند و برای انجام پذیرش ما را به ساختمان اصلی هتل هدایت کردند. تا کارهای مربوطه را انجام میدادند پذیرایی با نوشیدنی خوش آمد گویی (شربت لمون گرس) و حوله مرطوب انجام شد. در بدو ورود دکوراسیون بسیار زیبا و هنرمندانه هتل؛ با مبلمانی متفاوت، انواع تزیینات، مجسمه های زیبا و وسایل آنتیک جلب توجه میکند.

274.jpg

274-قسمت پذیرش هتل

275.jpg

275-نمایی از پنجره

276.jpg

276-نوشیدنی خوش آمد گویی

با هدایت یکی از خدمه اتاق را که در ساختمان کناری بود تحویل گرفتیم. هتل دارای دو ساختمان یا اصطلاحاً دو بال میباشد. ساختمان اصلی هتل، اتاق های متفاوت و کوچک تر به نسبت ساختمان دیگر دارد. در سایت بوکینگ هم با نام Lotus Blanc Hotel مشاهده میکنید. ساختمان یا بال دیگر اتاق های بزرگتر و لوکس تر را در خود جای داده که با نام Lotus Blanc Resort در سایت بوکینگ قابل دسترسی است. ما ریزورت را انتخاب کرده بودیم که قیمت هر شب اتاق دبل برای دونفر با صبحانه در ماه سپتامبر(2018) شبی 42 دلار بود. تفاوت قیمت اتاق های این دو ساختمان شبی 3 دلار بود.

277.jpg

277- اتاق هتل

278.jpg

278-اتاق هتل

279.jpg

279-امکانات رایگان اتاق

280.jpg

280-روشویی

281.jpg

281-نمایی از پنجره اتاق

282.jpg

282-تراس

283.jpg

283-جلوی ساختمان هتل، از تراس اتاق

هتل دارای امکانات زیادی من جمله استخری بسیار بزرگ (به گفته وب سایت هتل، سومین استخر برتر در آسیا پاسیفیک)، باشگاه ورزشی مجهز، باغ و فضای سبز، آلاچیق های زیبا، رستوران وسیع، مرکز ماساژ، قسمت فروش تورها و همینطور تعدادی فروشگاه بود که در انتهای قسمت سیم ریپ به طور کامل شرایط هتل را تشریح کرده ام. اتاق بزرگ و نورگیر و دارای بالکنی به سمت جلوی ساختمان هتل بود. مرکز شهر، رستوران و کافه های مناسب، خیابان معروف پاب استریت، بازار شبانه و دیگر بازارهای اطراف همگی در فاصله 2/5 کیلومتری از هتل قرار دارد. همچون پنوم پن، به راحتی با نرم افزارهای تاکسی، میتوانید تاکسی بگیرید.

284.jpg

284-لابی ساختمان ریزورت

285.jpg

285- به سمت باشگاه ورزشی

286.jpg

286-فضای سبز هتل

287.jpg

287-نمایی از پشت ساختمان

288.jpg

288-فضای سبز

289.jpg

289-فضای سبز

290.jpg

290-قسمت استخر

291.jpg

291-ورودی ساختمان ریزورت

292.jpg

292-دکوراسیون لابی

293.jpg

293-معبدی کوچک در حیاط

294.jpg

294-لابی ساختمان اصلی

295.jpg

295-قسمت ورودی

296.jpg

296-نیلوفر

297.jpg

297-ساختمان اصلی هتل

بعد از استراحتی کوتاه و گردشی در هتل، به سوی کشف شهر رفتیم و با ریکشا عازم مرکز شهر شدیم.

 

توک توک، توک توک، توک توک ....

 اولین و احتمالا آخرین چیزی که از سیم ریپ میبینید توک توک ها هستند. توک توک های آماده به خدمت در جای جای سیم ریپ حضور دارند در هر کوچه و پس کوچه ای حتی جاهایی که آدمیزادی گذر نمیکند شما صدای یک نفر را میشنوید که میگوید:  توک توک، توک توک، توک توک ...... به حدی که در نهایت کلافه میشوید و سرسام میگیرید! جالب است که تی شرت هایی با نوشته No more Tuk Tuk  در تمام شهر به فروش میرسند. یعنی شما سوراخ سنبه ای پیدا نمیکنید که یه نفر آنجا نباشد که بادیدن شما ادای راندن موتور در بیاورد و تند تند بگوید توک توک توک توک ! این کلمه که مدام تکرار میکنند، توک توک توک توک، زمانی است که شما بدون توجه در حال عبور هستید وای به روزی که بخواهید توک توک بگیرید. یک دفعه چند نفری هجوم می آورند که خیلی خنده دار است. این توک توکی های سمج در باران های موسمی و در آفتاب گرم همواره آماده و منتظر مسافر هستند.

298.jpg

298-غروب آفتاب

نشان به آن نشان که رفته بودم در تراس هتل از منظره آنجا عکس بگیرم یک توک توکی در خیابان جلو هتل ایستاد و از فاصله دور، دستهایش را مدل موتور سواری کرد و تقریبا فریاد زد : توک توک توک توک !!!! کلی خندیدیم.خنده دار تر اینکه یک بار ما سوار توک توک بودیم و داشتیم به سمت مقصد مورد نظر میرفتیم. یک توک توک دیگر نزدیکمان آمد و با وجودیکه میدید ما خودمان سوار توک توک هستیم باز هم میگفت توک توک توک توک !!!! و اون دستهایی که مدل موتور سواری است !!! به خاطر داشته باشید که نرخ این توک توک های خیابانی گرانتر از نرم افزارهای مربوطه است.

299.jpg

299-به سمت شهر

اولین توقف رستورانی محلی و دلنشین با غذای خوشمزه کامبوجی. قبل تر در مورد غذاهای کامبوجی که باید در سفرتان امتحان کنید نوشته بودم این دو غذا هم جزو معروفترین و محبوب ترین غذاهای کامبوج بود که ما انتخاب کردیم. قیمت ها مناسب و کیفیت غذا عالی بود. بابت هر پرس غذا مبلغ 3/5 دلار پرداخت کردیم.

300.jpg

300- رستوران

301.jpg

301-نمایی از خیابان از داخل رستوران

302.jpg

302-فضای داخل رستوران

به شخصه غذاهای کامبوجی را بسیار خوشمزه یافتیم و برای ذائقه ما مناسب بود. ضمن اینکه برای تجربه یک مکان جدید، تجربه غذاهای محلی آنجا نیز واجب است. در غذاهای کامبوجی و یا همان خمری؛ ادویه ای که خیلی استفاده میشود لمون گرس (علف لیمو) نام دارد که شاید در سفرهایتان به جنوب شرق آسیا به آن برخورده باشید. شکلی شبیه به پیازچه دارد که به صورت خشک شده استفاده میشود. در غذاها به صورت ادویه و حتی دم کرده آن را به عنوان چای مینوشند. مزه ای نزدیک به لیمو و رایحه دلنشینی دارد. این عطر عجیب و مزه ترش را در اکثر غذاهایشان حس میکنید البته نه به میزان زیاد که طعم اصلی را از بین ببرد. میتوانید از بازار کمی لمون گرس بخرید و به خانه بیاورید تا با استفاده از آن موقع آشپزی؛ عطر کامبوج مهمان غذاهایتان شود.

303.jpg

303-لوک لَک

304.jpg

304-فیش آموک

به پاب استریت خوش آمدید

بعد از غذا پیاده به سمت مرکز شهر و خیابان مشهور پاب استریت رفتیم. پاب استریت یکی از محبوب ترین مناطق شهر است. توریست ها و مردم محلی پس از یک روز پر بازدید در انگکور پارک و یا پر کار به این خیابان می آیند تا گشتی بزنند و غذایی بخورند و از موزیک لذت ببرند.

305.jpg

305-رستوران ابتدای پاب استریت

306.jpg

306-به سمت پاب استریت

307.jpg

307-مغازه های اطراف

308.jpg

308-مغازه های اطراف

 با رسیدن به این خیابان حال و هوای اطراف کلا عوض شد. به نظرم زنده ترین خیابان کامبوج همان پاب استریت است. به قدری پرجنب و جوش و رنگارنگ بود که ما هم غرق در هیجان شدیم و کنجکاوانه شروع به گشت زدن در این خیابان کردیم. از رستوران های باربیکیو و غذاهای تازه دریایی گرفته تا حشرات سرخ شده روی گاری دستفروشان، همه و همه حال و هوای عجیبی به این خیابان داده بود. آب میوه های تازه و خنک یک دلاری در هر گوشه ای به چشم می خورد همینطور بستنی های رولی با انواع مزه ها. رستوران ها و کافه ها نیز بسیار شلوغ و مملو از توریست بودند و قدم به قدم صدای موزیک شنیده میشد. بازار ماساژ پا به وسیله ماهی ها هم حسابی داغ بود و هر گوشه و کناری یکی دیده میشد. این همان جایی است که بیشتر مردم شهر؛ چه توریست های کنجکاو و چه مردم محلی؛ شبهای خود را در آنجا میگذرانند.

309.jpg

309- آب میوه های تازه

310.jpg

310-ماساژ پا با ماهی

311.jpg

311- پاب استریت

312.jpg

312-گروه نوازندگان کامبوجی

313.jpg

313-مغازه فروش ادویه و چای

میتوان گفت پاب استریت قلب تپنده شهر است که هر شب حتی تا پاسی از شب گذشته، شلوغ و پرجنب و جوش است. قدم زنان سری به آن سوی پاب استریت یعنی رودخانه شهر سیم ریپ و بازار هنری و صنایع دستی زدیم و از فضای رنگارنگ مغازه های آنجا لذت بردیم.

314.jpg

314-رودخانه سیم ریپ

315.jpg

315-رودخانه شهر

316.jpg

316-بازار صنایع دستی

317.jpg

317-مغازه های رنگارنگ

318.jpg

318-مرکز شهر

319.jpg

319-باز هم پاب استریت

نفهمیدیم زمان چگونه گذشت و شب به انتها رسید.

320.jpg

320-ورودی هتل

321.jpg

321-لابی

سیم ریپ دوست داشتنی

اولین جمله ای که بعد از ورود به پاب استریت در شب گذشته همسرم گفت این بود: کاش بیشتر اینجا می ماندیم (مدت اقامت ما در سیم ریپ هم سه شب بود) و هر چقدر بیشتر میگذشت ما بیشتر به این شهر علاقمند شدیم. جو خاصی داشت که چه در پاب استریت، چه بازارهای شلوغ و حتی در معابد شما را عاشق خودش میکرد. ای کاش بتوان با عکس ها و کلمات زیبایی این شهر را توصیف کرد تا شما هم در آنها سهیم شوید.

322.jpg

322-حال و هوای مرکز شهر

323.jpg

323-پاب استریت

با فرا رسیدن زمان صبحانه به سمت رستوران هتل رفتیم و به دلیل بزرگ بودن سالن رستوران، اصلا شلوغ نمیشد. صبحانه بسیار عالی، مفصل و متنوع به صورت انواع غذاهای کامبوجی و بین الملل، تخم مرغ انتخابی(نیمرو یا املت و ...)، سوپ و نودل، چندین مدل سالاد سبزیجات و سالاد میوه، مربا و مارمالاد، عسل، شکلات، انواع میوه ها، ماست های میوه ای و نیز آب میوه تازه، نان، کیک و شیرینی همراه با چای و قهوه بود.

324.jpg

324-صبحانه هتل

325.jpg

325-صبحانه هتل

326.jpg

326-صبحانه هتل

327.jpg

327-صبحانه هتل

328.jpg

328-رستوران

329.jpg

329-صبحانه

330.jpg

330-میوه های تازه

 صبح را در هتل و فضای سبز دوست داشتنی بسیار خلوت آن سپری کردیم که حتی یک نفر هم در استخر و باشگاه ورزشی نبود.

331.jpg

331-قسمت ورودی لابی

332.jpg

332-ورودی لابی

333.jpg

333-قسمت رستوران

334.jpg

334-استخر

335.jpg

335-فضای سبز

336.jpg

336- فضای سبز

337.jpg

337-نمایی دیگر از استخر

برای نهار به یک رستوران محلی دیگر که از قبل انتخاب کرده بودیم رفتیم. (لیست رستوران ها را در انتهای سفر سیم ریپ میتوانید مشاهده کنید)

338.jpg

338-به سمت رستوران

339.jpg

339-رستوران

340.jpg

340-فضای داخل رستوران

341.jpg

341-رول سبزیجات

342.jpg

342-مرغ بریان با سس مخصوص

343.jpg

343-مرکز شهر در روز

344.jpg

344-کافه ای در مرکز شهر

345.jpg

345-کافه

346.jpg

346-پول های کامبوج (ریل)

347.jpg

347-مرکز شهر در روز

348.jpg

348- درختان سرسبز

349.jpg

349-زیبایی های اطراف

و اما... پارک باستان شناسی انگکور Angkor Archaeological Park

پارک باستان شناسی آنگکور با طول بیش از 400 کیلومتر مربع، از جمله منطقه جنگل، حاوی بقایای باشکوه شهر انگکور است که پایتخت امپراتوری خمر، از قرن 9 تا 15 بوده و نام آن در سال 1992 به عنوان یک سایت میراث جهانی یونسکو، ثبت شده و بزرگترین مجموعه معبد جهان به حساب می آید. انگکور با آثار قابل ملاحظه ای متشکل از شهر باستانی، تعداد زیادی معابد، حوضچه ها، مخازن آب، کانال ها، مسیرهای ارتباطی و بناهای منحصر به فرد که از ویژگی ها و نشانه های یک تمدن استثنایی است؛ به عنوان یکی از مهمترین جاذبه های گردشگری و تاریخی جنوب شرق آسیا و البته کامبوج، لقب گرفته و جزو عجایب دنیای باستان است. روزانه صدها نفر برای محافظت از این گنجینه ملی و سایت میراث جهانی فعالیت می کنند.

350.jpg

350-نمایی انگکور وات زیبا

انگکور دلیلی که شما برای آن به کامبوج سفر کرده اید و البته دلیل اصلی شش هزار بازدید کننده(شاید هم بیشتر) همه روزه از آن !!!!!! اگر میخواهید بدون هیچ خرج اضافه ای برای تورهایی که میگویند خلاف خیل عظیم جمعیت شما را در انگکور پارک میگردانند، و یا اینکه میخواهید در خلوتی و به دور از ازدحام سرسام آور جمعیت آن هم در گرمای شدید هوای انگکور، به بازدید از معابد و کشف آنها بپردازید و یا حتی از اینکه برای یک عکس زمان طولانی منتظر خلوت شدن نقطه مورد نظرتان باشید و در نهایت چند توریست دیگر در عکس شما جا خوش کرده باشند، کلافه میشوید؛ با من همراه باشید تا فوت و فن های بازدید از معابد انگکور پارک را برایتان توضیح دهم.

351.jpg

351-خروجی معبد انگکور وات در زمان غروب

اگر از تعداد زیاد رستوران ها و هتل های شهر تعجب کرده اید نگران نباشید تمامی مسافران آن ها قرار است صبح زود به انگکور وات سرازیر شوند به حدی که جای سوزن انداختن هم نباشد و بعد همگی به ترتیب شروع به بازدید از جاهایی میکنند که شما هم میخواهید بروید و گاهی باید در زل آفتاب مدت طولانی در صف ورود به پله های معابد بایستید. عکس گرفتن شخصی که دیگر بماند! این کابوس بدی است. برای فرار از این جمعیت قبل از سفر خیلی تحقیق کردم و بالاخره برنامه بازدید را بدون برخورد با جمعیت مشتاق؛ چیدم و البته کاملا موفقیت آمیز بود.

352.jpg

352-محوطه معبد انگکور وات

موقعیت و تعداد معابد: ابتدای امر بهتر است توضیح دهم مجموعه معابد(هندو و بودایی) که در فاصله 6 کیلومتری از شهر قرار دارد، پارک باستان شناسی انگکور نام دارد که دارای بیش از 400 کیلومتر مربع از جمله حوزه های جنگلی است. این انگکور پارک تعداد زیادی معابد و شهر قدیمی انگکور و دروازه های شهر و .... را در خود جای داده. یکی از این معابد که بزرگترین و زیباترین آنهاست؛ انگکور وات نام دارد که بر پرچم ملی کامبوج نیز نقش بسته است. (این مسئله برای من نیز شخصاً مصداق داشت چرا که قبل از تحقیقات سفر، اشتباهاً کل مجموعه را انگکور وات میگفتم)

353.jpg

353-نمایی از انگکور وات از فاصله دور

برای بازدید دو حالت وجود دارد. یکی تور کوچک (17 کیلومتری) و دیگری تور بزرگ(26 کیلومتری) که در نقشه زیر مشاهده میفرمایید. تور کوچک مسیر نارنجی رنگ و تور بزرگ مسیر نارنجی بعلاوه صورتی رنگ میباشد. برای کسانی که اولین بار است از انگکور پارک بازدید میکنند و کسانی که زمان محدودی دارند، بهترین حالت استفاده از نقشه تور کوچک است. در این بازدید معروفترین و بهترین معابد را در یک روز بازدید میکنید و شما میتوانید کل جاهایی که مد نظر دارید را بگردید. ضمن اینکه از غروب آفتاب روز قبل هم که در ادامه توضیح میدهم بهره ببرید. (در انتهای قسمت سیم ریپ تور کوچک و بزرگ را به تفکیک نام برده ام.)

354.jpg

354-نقشه مسیر بازدیدها

بلیط یک روزه فقط برای همان روزی که روی بلیط درج میشود اعتبار دارد ولی یک امتیاز وجود دارد که شما میتوانید از غروب آفتاب در انگکور وات، یک روز قبل از بازدید هم استفاده کنید. به این صورت که شما ساعت 5 بعد از ظهر به ساختمان فروش بلیط میروید ( ساختمان فروش بلیط به نام Angkor Enterprise در گوگل مپ است و با ورودی انگکور پارک فاصله زیادی دارد. آدرس کامل آن: Angkor Enterprise, Street 60, Siem Reap, Cambodia. که از ساعت 5 صبح تا 5:30 بعد از ظهر فروش بلیط انجام میگردد) در این ساختمان با گرفتن عکس از شما بلیط روز بعدتان صادر میشود. و اعتبار آن از فرداست. ولی همان لحظه شما میتوانید به سوی انگکور وات بروید و از این امتیاز رایگان بهره ببرید که به تماشای غروب آفتاب در آنجا بنشینید. به خاطر داشته باشید که فردا که روز بازدیدتان است از صبح درگیر هستید و اینقدر خسته میشوید که شاید بیخیال غروب آفتاب شوید پس بهتر است از این امتیاز رایگان استفاده کنید ضمن اینکه اکثر بازدید کنندگان خیلی زودتر انگکور وات را ترک کرده اند و آنجا بسیار خلوت و برای عکاسی عالی است. به این مسئله دقت کنید که بلیط شما کنترل میشود و اینطور نیست که کسی بدون بلیط به آنجا برود ولی این امتیاز رایگان برای خریداران بلیط از ساعت 5 بعد از ظهر است که البته همه گردشگران از آن اطلاع ندارند در غیر اینصورت غروب آفتاب هم جای سوزن انداختن نبود!

355.jpg

355-ساختمان فروش بلیط ورودی به مجموعه انگکور

رفت و آمد: از آنجاییکه قرار است پول تور ندهید و خودتان بازدید مهم انگکور پارک را مدیریت کنید باید رفت و آمد را هم در نظر بگیرید. انگکور پارک و شروع مجموعه معابد که با انگکور وات آغاز میشود 6 کیلومتر از شهر سیم ریپ فاصله دارد و اگر تور کوچک را انتخاب کنید طول مسیرتان 17 کیلومتر میشود. این یعنی اینکه فاصله بین هر نقطه بازدید با نقطه بعدی زیاد است و امکان پیاده رفتن میسر نیست. اینکه هر مسیر هم تکه تکه ریکشا بگیرید، آنطور که حساب کردم مبلغ بیشتری میشود. پس بهترین و به صرفه ترین راه این است که توک توک روزانه برای بازدید از انگکور پارک کرایه کنید. کلیه معابد و نقاط دیدنی انگکور پارک را تمامی رانندگان توک توک بلد هستند و همه آنها نقشه مسیر(تور کوچک و تور بزرگ) را دارند و کاملا به آن مسلط هستند. بنابراین هیچ نگرانی از این بابت نداشته باشید.

356.jpg

356-توک توک در داخل محوطه پارک باستان شناسی انگکور

 اگر به جز مسیر بازدید معمول، مکان خاصی را مد نظر دارید؛ آن را به راننده توک توک بگویید که به برنامه شما اضافه کند. مثلا به دلیل زیبایی بی نظیر معبد Neak Pean که مثل جزیره ای وسط آب است، ما بازدید از این معبد را هم به برنامه بازدید تور کوچک خودمان اضافه کردیم. هزینه کرایه یک روزه توک توک برای بازدید تور کوچک مبلغ 15 دلار و تور بزرگ 18 الی 20 دلار است. این توک توک روزانه قابل کرایه با نرم افزار نیست ولی اصلا نگران نباشید از جلوی هتل بدون هیچ معطلی و در کسری از ثانیه توک توک میگیرید و در نهایت بعد از بازدید به هتل برمیگردید. مبلغ را به خاطر داشته باشید که اگر(حتما) راننده توک توک مبلغ بالاتری را گفت نرخ معمول را به او یادآوری کنید. با رسیدن به محوطه انگکور میبینید که بیشتر گردشگران از توک توک استفاده کرده اند.

357.jpg

357-سوار بر توک توک در انگکور

وسایل مورد نیاز: به همراه خودتان آب بردارید. در طول مسیر البته غرفه های فروش آب و آب میوه و غذا وجود دارد. کفش راحت و مناسبی بپوشید که در هنگام بالا رفتن، پیاده روی طولانی و عبور از سطوح ناهموار، اذیت نشوید. هوا گرم و شرجی است لباس خنک سبک و راحت بپوشید و عینک آفتابی و کلاه(در صورت دلخواه) همراه خود ببرید. ضمن اینکه توجه داشته باشید لباس شما(هم خانم ها و هم آقایان) در قسمت های داخلی معابد باید پوشیده باشد. شلوارها روی زانو را بپوشاند و سر شانه ها نیز کامل پوشیده باشد. دوربین با شارژ کافی و حافظه مناسب را فراموش نکنید.

358.jpg

358-غرفه فروش آب میوه تازه

بلیط: برای بازدید از پارک باستان شناسی انگکور، یعنی کل معابد، بلیط واحدی لازم است. این بلیط گرانقیمت در سه نوع یک و سه و هفت روزه به فروش میرسد که به ترتیب 37 و 62 و 72 دلار برای هر نفر قیمت دارند. بچه های زیر 12 سال با نشان دادن پاسپورت از خرید بلیط معاف هستند. بنابراین با وجود قیمت بالای بلیط ورودی، باید به بهترین شکل از این بلیط استفاده کرد(مخصوصا با توجه به ماجرای دلار و باقی قضایا). شاید این به ذهنتان خطور کند که مبلغ بلیط بسیار بالاست. درست است که این روزها دلار سرناسازگاری با ما عاشقان سفر را دارد ولی شک نکنید که هر دلاری که بابت هزینه این بلیط پرداخت میکنید، ارزشش را دارد. انگکور چیزی است که تا همیشه فراموشتان نمیشود.

359.jpg

359- ساختمان داخلی معبد انگکور وات

ما ریکشا گرفتیم و به سمت ساختمان فروش بلیط رفتیم هزینه ریکشا 1/5 دلار شد. همانطور که گفتم ساختمان فاصله زیادی با ورودی انگکور پارک دارد. نزدیک 5 بعد از ظهر به آنجا رسیدیم و بدون صف بلیطمان را خریدیم. همانجا از ما عکس گرفتند و بر روی بلیط به همراه تاریخ اعتبار آن، چاپ کردند و ما به سمت انگکور وات(ورودی غربی، فلش آبی رنگ در نقشه ای که بالاتر مشاهده نمودید) رهسپار شدیم.

360.jpg

360-در مسیر به سمت انگکور وات

361.jpg

361-مسیر به سمت ورودی انگکور وات

362.jpg

362- آب های اطراف انگکور

اگر به نقشه انگکور وات دقت کنید مربعی است که دور تا دور آن را خندقی پر آب فرا گرفته است. وقتی به نزدیکی انگکور وات یعنی پلی که بر روی آبهای اطراف آن قرار داشت، رسیدیم؛ مات و مبهوت از عظمت و زیبایی آنجا شدیم. شاید کلمات توان توصیف نداشته باشند ولی زیبایی آنجا به حدی حیرت انگیز بود که تا چند لحظه توان صحبت کردن را از ما گرفت. ابرهایی که در آسمان میرقصیدند و جریان آب که انعکاس تمام آن زیبایی ها را در خود داشت.

363.jpg

363- خندق پر آب اطراف انگکور وات

364.jpg

364-آب های اطراف

365.jpg

365-انعکاس تصویر زیبای مجموعه انگکور وات در آب

366.jpg

366-پل بر روی خندق

367.jpg

367-به سمت معبد اصلی

 از دور ساختمان معبد اصلی با برج های نوک تیزش نمایان بود و تا آنجا راه درازی پیش رو بود که زیبایی های نفس گیر اطراف توان راه رفتن را از ما گرفته بود. بالاخره به سمت ساختمان معبد اصلی راه افتادیم که در مرکز آن مربع قرار دارد.

368.jpg

368- برج های نوک تیز از دور

369.jpg

369-به سمت ورود به محوطه اصلی

370.jpg

370-به سمت ورود به محوطه

371.jpg

371-آب های اطراف از نمایی دیگر

قبل از آن دور تا دور دیوارهایی قرار دارد که باید از آنها عبور کرد تا به مرکز محوطه رسید. و وقتی از قسمت تاریک عبور کردیم؛ با رسیدن به روشنایی و دیدن ساختمان اصلی معبد انگکور وات، که درست در مقابل دیدگان ما قرار داشت، غرق در حیرت شدیم. وقتی اولین مرتبه تاج محل را در شهر آگرای هند دیدیم هم چنین احساس زیبا و هیجان انگیزی داشتیم. آنجا نیز از تاریکی به روشنایی نمای آن رسیده بودیم. انگکور وات، بسیار زیباتر از آنچه عکس ها میگویند، نوشته ها بیان میکنند و یا فیلم ها نمایش میدهند؛ بود. آنجا فقط یک معبد نبود. دنیایی از زیبایی و شگفتی بود.

372.jpg

372-قبل از رسیدن به نمای انگکور وات

373.jpg

373-نمایی از معبد اصلی انگکور وات، از فاصله دور

 مقابل ساختمان اصلی معبد در دو طرف برکه هایی وجود دارد که برکه سمت چپ برای عکاسی و شکار تصاویر انعکاس انگکور وات در آب، بسیار زیباتر است. آفتاب رو به غروب میرفت و رقص رنگ ها در آسمان، زیبایی آنجا را صد چندان کرده بود. در کنار برکه حتی یک نفر هم نبود و بیشتر گردشگرانی بودند که از ساختمان اصلی به سمت خروجی میرفتند و بازدیدشان تمام شده بود. برای همین آنجا بسیار خلوت بود و ما با فراغ بال به عکاسی و لذت بردن از مناظر شگفت انگیز پرداختیم.

374.jpg

374-به سمت ساختمان اصلی معبد

375.jpg

375-ساختمان های دیدنی اطراف

376.jpg

376-تصویر زیبایی ها در برکه

377.jpg

377- آسمان هنگام غروب

378.jpg

378-به سمت خروج

 ساعت نزدیک 6 بود که ماموران آنجا با زدن سوت به گردشگران اعلام کردند که زمان بازدید به انتها رسیده.

379.jpg

379-معبد زیبای انگکور وات در نمایی دورتر

380.jpg

380-به سمت خروج

381.jpg

381-فضای زیبای اطراف

382.jpg

382-آخرین تصویر از انگکور وات زیبا

383.jpg

383-رو به سوی غروب

384.jpg

384-تصویر غروب در آب ها

385.jpg

385-نیلوفرهای منتظر برای خنکای شب

با گرفتن ریکشا به شهر برگشتیم. هزینه رفت و برگشت به انگکور وات 5 دلار شد. تماشای غروب آفتاب در این مکان دیدنی و به دور از ازدحام جمعیت گردشگران، واقعا ارزشش را داشت. رهسپار یکی از بازارهای شبانه سیم ریپ شدیم. این بازار آنسوی رودخانه شهر قرار داشت و تصمیم داشتیم بعد از دیدن بازارهای آن طرف پیاده از رودخانه عبور کرده و به سمت پاب استریت و بازارها و خیابان های پرهیاهو آن اطراف برویم. ابتدا به بازار Made in Cambodia Market رفتیم. این بازار نیز در امتداد رودخانه قرار داشت. جو بسیار دوست داشتنی داشت، مغازه ها به صورت غرفه غرفه و نسبت به بقیه بازارها بسیار خلوت تر بود. حتی قدم زدن بین غرفه های دیدنی و محصولات کامبوجی برایمان خیلی لذت بخش بود. چندین رستوران و کافه هم در محیط بازار وجود داشت.

386.jpg

386-ورودی بازار Made in Cambodia Market

387.jpg

387-ورودی بازار

388.jpg

388-غرفه های فروش اجناس

389.jpg

389-غرفه های فروش اجناس

390.jpg

390-صنایع دستی

391.jpg

391-غرفه های فروش اجناس

392.jpg

392-به سمت رستورانی در بازار

393.jpg

393-محوطه اطراف

394.jpg

394-رستورانی در بازار

بعد از آن Siem Reap Art Center Night Market که دقیقا کنار بازار قبلی قرار داشت و همانطور که از اسمش پیداست میتوانید انواع و اقسام صنایع دستی، ابریشمی و همینطور آثار هنری کامبوجی و نقاشی های زیبا را اینجا پیدا کنید. تعداد زیادی غرفه های منقش کردن دست با حنا هم اینجا به چشم میخورد. اینجا هم زیاد شلوغ نبود. تعدادی توریست کنجکاو در بازار پرسه میزدند و بیشتر به عکاسی مشغول بودند تا خرید. کالاها بدون اتیکت قیمت بود که این نشان از این داشت که برای هر خریدی باید وقتی را به چانه زنی اختصاص دهید. پاب استریت مقصد نهایی آن شب بود که آخرین ساعات را درهیاهوی این خیابان شلوغ و پر جنب و جوش گذراندیم.

395.jpg

395-به سمت بازار شبانه صنایع دستی و هنری سیم ریپ

396.jpg

396-رودخانه شهر در شب

397.jpg

397-فروشگاه ها

398.jpg

398-فروشگاه ها

2xDRjbBrWn9DG98X6hl9JrgHE6GrHfnYNe4z5jMy.jpeg

399-پاب استریت

یک روز در مجموعه با شکوه انگکور

بعد از تماشای فیلم های متعدد در یوتیوب که گردشگران معروف در آن ها راهنمایی های مخصوص بازدید پارک باستان شناسی انگکور را بیان میکردند و خواندن وبلاگ و وب سایت های مرتبط، به این نتیجه رسیدیم که باید نقشه مسیری بچینیم که به دور از هجوم جمعیت و با خیال آسوده بتوانیم به بازدید و عکاسی در این سایت دیدنی و معابد آن بپردازیم. ضمن اینکه به دلیل وجود جنگل های عظیم؛ رطوبت و گرمای هوا بسیار شدید است که با وجود ازدحام جمعیت غیر قابل تحمل میشود و تا جایی که امکان دارد باید از شلوغی دوری کرد. بنابراین از طلوع آفتاب چشم پوشی کردیم و غروب را به آن ترجیح دادیم. (این یک سلیقه شخصی است) و با زمان سنجی، وقتی را که گردشگران در انگکور وات هستند را شروع بازدیدمان قرار دادیم و چون معابد به ترتیب و پشت سر هم هست؛ تمامی گردشگران به همان ترتیب برای بازدید پیش می آیند. پس با فاکتور گرفتن از بازدید از انگکور وات در ابتدا، ما یک قدم از جمعیت گردشگران جلو بودیم و باید دومین مقصد آن ها را، مبدا خود قرار میدادیم.

400.jpg

400-نمایی دیدنی از انگکور وات

بعد از خوردن صبحانه راس ساعت 7 صبح جلوی ورودی هتل بودیم و به ثانیه توک توکی جلوی پایمان نگه داشت. با کمی چانه زنی مسیر تور کوچک بعلاوه معبد Neak Pean را 15 دلار طی کردیم. به خاطر داشته باشید که این مبلغ تا آخرین بازدید شما و رسیدن به هتل یا نقطه دلخواهتان در سیم ریپ است و در صورت تمایل در زمان ظهر، میتوانید از توک توک بخواهید که رستورانی در مسیر نگه دارد تا نهار میل کنید. زمان بازدید هر مکان هم به دلخواه خود شماست و توک توک در مکان تعیینی منتظر شما میماند. چون ما روز قبل بلیطمان را خریده بودیم مستقیم به سمت انگکور باشکوه راهی شدیم.

401.jpg

401-به سمت مجموعه انگکور در خنکای ابتدای صبح

آنگکور که دارای بیش از 400 کیلومتر مربع از جمله حوزه های جنگلی است، مجموعه ای از بقایای باشکوه امپراتوری خمر است. امپراتوری خمر؛ یک امپراتوری بودایی در جنوب شرق آسیا بود. امپراتوری که بارها و بارها بر اکثر سرزمینهای اصلی جنوب شرقی آسیا و بخشهایی از جنوب چین چیره شده بود. بزرگترین میراث امپراتوری خمر، آنگکور است. بناهای قرون وسطایی آنگکور، همانند آنگکور وات ، نشان دهنده قدرت و ثروت امپراتوری خمر، فرهنگ، تکنیک معماری، دستاوردهای هنری و انواع مذهب و اعتقادی است که در طول زمان تحت حمایت قرار گرفته بودند. تصویربرداری ماهواره ای نشان می دهد که آنگکور در اوج خود در قرن 11 الی 13، بزرگترین مرکز شهری پیش از صنعتی شدن جهان بود. آغاز دوران امپراتوری خمر به سال 802 میلادی می رسد و این امپراتوری با سقوط آنگکور در قرن 15 به پایان رسید.

402.jpg

402-معماری بی نظیر یکی از ساختمانهای داخل مجموعه انگکور

403.jpg

403-از زاویه ای دیگر

پنوم باخنگ Phnom Bakheng؛ معبدی بالاتر ابرها

اولین مکان، معبد Phnom Bakheng که بالاتر از ورودی غربی انگکور وات قرار گرفته، بود. بازدید ما به صورت ساعتگرد از آنجا آغاز میشد و روی مسیر نارنجی رنگ پیش میرفت فقط در نیمه راه، از مسیر به سمت معبد Neak Pean بر روی تور بزرگ(صورتی) منحرف شده و مجددا به مسیر تور کوچک(نارنجی) باز میگشتیم. در مسیر به سمت انگکور پارک جلوی توک توک را میگیرند و بلیط را چک میکنند. در ورودی هر معبد هم بلیط را میخواهند. دقت کنید که بلیطتان گم نشود که جریمه سنگینی دارد.

404.jpg

404-ورودی معبد پنوم باخنگ

معبد Phnom Bakheng معبد هندو است که بر روی تپه بلندی در بالاترین نقطه و در ارتفاع 79 متری قرار گرفته است. این معبد در اواخر قرن نهم ساخته شده است. برای رسیدن به بالای تپه باید مسیر را به صورت کوه پیمایی پیمود و سپس از پله های خود معبد نیز بالا رفت تا به بالاترین نقطه آن رسید. از آن بالا و در نمایی حیرت انگیز در بالای ابرها؛ انگکور وات در آغوش جنگل دیده میشود.

405.jpg

405- ابتدای تپه برای رسیدن به معبد

406.jpg

406-مسیر کوهپیمایی

 این معبد را گردشگران برای تماشای غروب نیز انتخاب میکنند و به حدی جمعیت زیاد میشود که برای بالا رفتن از پله ها صف تشکیل میگردد و چون تعداد محدودی میتوانند بالا و بر روی محوطه معبد باشند(در حال حاضر این تعداد به حدود 300 بازدید کننده محدود میشود)؛ تا آن تعداد پایین نیایند اجازه بالا رفتن به دیگران داده نمیشود. ولی آن زمان که ما آنجا رسیدیم حتی یک نفر هم در مسیر نبود که شک کردیم نکند که مسیر را اشتباه میرویم.

407.jpg

407-درختان سرسبز

مسیر رسیدن به این معبد ناهموار و به صورت کوهنوردی است. ما که اولین ساعات صبح آنجا بودیم، هوا بسیار عالی و انرژی ما هم مضاعف بود و بعد از چند دقیقه به بالای کوه و قسمت ورودی معبد رسیدیم.

408.jpg

408-بالای تپه و بنای معبد

 قسمت ورودی و پله ها بر روی طبقات معبد قرار گرفته بود. آنجا 5 طبقه پشت سر هم قرار داشت بر روی هر طبقه 12 برج قرار گرفته بود. از تعداد زیادی پله ها بالا رفتیم و در زیبایی نفسگیر پا به محوطه اصلی که مستطیل شکل بود، گذاشتیم. میگویند اینجا یک تقویم سنگی قمری است و تعداد برج ها و ستون ها و طبقات و ... هر کدام نماد چیزی است. در وسط محوطه اصلی برجی با 7 سطح قرار دارد که میگویند نماد 7 آسمان میباشد.

409.jpg

409-پله ها به سمت محوطه اصلی معبد

410.jpg

410-برج ها و ساختمان های زیبای محوطه بالای معبد

411.jpg

411-برج ها و ساختمان های زیبای محوطه بالای معبد

ساعتی را در آنجا به تماشای آسمان اول صبح و قسمت های مختلف محوطه گذراندیم. انگکور وات نیز از دور دیده میشد. بالاخره دل کندیم و به سمت پایین تپه سرازیر شدیم. در مسیر فیلی هم دیدیم که فیلبان او را به سمت بالا هدایت میکرد.

412.jpg

412-منظره بالای ابرها

413.jpg

413-انگکور وات از دور

414.jpg

414-فیل

شاید به ذهنتان این خطور کند که بازدید تعداد زیادی معبد از اول صبح تا غروب آفتاب چه فایده دارد و یا همه معبد است و چه تفاوتی میکند. هر کدام از این نقاطی که از آن ها بازدید مینمایید، با دیگری متفاوت است. هر کدام نه تنها زیبایی بلکه داستان خاص خود را دارد و کاملا با دیگری متفاوت است. در مسیر شما هر لحظه شگفت زده میشوید و از این همه تفاوت و هنر زیبا غرق در حیرت. که چطور اسماً اینها همه معابد است ولی در برخورد هر کدام دنیایی متفاوت از دیگری است. هیچ معبدی را شبیه دیگری در اینجا پیدا نمیکنید و مطمئنا از بازدید خسته نمیشوید.

415.jpg

415- معبد زیبای پنوم باخنگ

انگکور تام Angkor Thom؛ شهر افسانه ای

با رسیدن به پایین تپه سوار توک توک شدیم و به سمت دروازه جنوبی انگکور تام (Angkor Thom) که در اواخر قرن 12 و اوایل قرن 13 ساخته شده، راه افتادیم. انگکور تام، به وسعت 9 کیلومتر مربع، با نقشه مربعی شکل که از چهار طرف دروازه و دیوار دارد و دور تا دور آن را آبراهه ای همچون خندق، فرا گرفته است؛ میباشد. انگکور تام، آخرین پایتخت بزرگ امپراتوری خمر و به معنای شهر بزرگ می باشد. قبل از دروازه پلی بر روی آبراهه وجود دارد که بر روی این پل، با الهام از افسانه ای هندی، 54 صورتک سنگی به نام خدایان و شیاطین در سمت راست و چپ قرار دارد که یک طرف سر ماری افسانه ای(Shesha) را میکشند و طرف دیگر دم مار را در جهت مخالف میکشند. در این افسانه، بدن مار در اطراف کوه مرکزی پیچیده شده است.

416.jpg

416-مجسمه های سمت چپ پل

417.jpg

417-نمایی از پل روی آبراهه و دروازه جنوبی

418.jpg

418-تصویری دیگر

419.jpg

419-مجسمه های سمت راست پل

420.jpg

420-خندق پر آب قبل از ورود به انگکور تام

421.jpg

421-صورتکی سنگی بر روی پل

دروازه جنوبی از سه برج بلند تشکیل شده بود که بر روی آنها صورتک (بودایی) کنده شده بود. در پایه های دروازه فیلهای سنگی قرار داشتند. با عبور از دروازه جنوبی وارد انگکور تام شدیم. قبل از سفر به کامبوج و در لابه لای تحقیقات، برایم سوال پیش آمد که انگکور چگونه شهری بوده که فقط معبد از آن به جا مانده و بقایای شهر کجاست؟ و چرا باید به اینجا لقب شهر داده میشد؟

422.jpg

422-دروازه جنوبی

423.jpg

423-صورتک روی دروازه

شهر انگکور، شهری گم‌ شده و مدفون در میان جنگل‌های انبوه است. به شکلی که جنگل ها در طول زمان شهر و بقایای آن را بلعیده اند. جالب است بدانید در سال 1431 میلادی سربازان تایلندی به شهر انگکور هجوم آوردند و آن را ویران کردند. پس از آن، ویرانه شهر به حال خود رها شد و به تدریج گیاهان و درختانی در اطراف شهر روییده و آن را در خود پنهان ساختند. سرانجام این شهر 150 سال پیش مجدداً کشف شد. در سال 1850 میلادی یک مأمور فرانسوی به قصد میانبر زدن، راه خود را از میان جنگل متراکم و گرمسیری کامبوج کوتاه نمود و در کمال حیرت با ویرانه ‌های این شهر با شکوه مواجه شد. سپس باستان شناسان موفق به یافتن شهرهایی باستانی شدند که در میان جنگل های انبوه محوطه انگکور پارک مفقود شده بودند. و یافته های جدید نشان میدهد این منطقه باستانی از آنچه تصور می شود؛ وسیعتر است. این شهر بیش از هزار معبد کوچک و بزرگ داشته که این شهر تاریخی را به بزرگ ترین اثر تاریخی مذهبی جهان تبدیل نموده است. در حال حاضر محققان در پروژه وسیعی با اسکنرهای لیزری بسیاری از اسرار این تمدن فراموش شده را، کشف کرده اند. بدین صورت که پرتوهای لیزری در پوشش گیاهی جنگل انبوه نفوذ کرده و به وجود شهرهای گمشده، درست زیر این جنگل، پی برده اند. اگر به این موضوع علاقمند هستید مستند جنگل آتلانتیس شبکه بی بی سی را حتی الامکان دانلود کرده و تماشا کنید.

424.jpg

424-جنگل داخل انگکور تام

بایون Bayon؛ معبد چهره ها

بایون، مکان بعدی بود که در مسیر بازدیدمان قرار داشت. همچنان جلوتر از جمعیت بودیم و محوطه معابد خلوت بود. بایون معبد بسیار زیبای بودایی است که به چهره های خندان و عظیم سنگی اش معروف است و در مرکز آنگکور تام در قرن دوازدهم ساخته شده است. معبد بایون دومین معبد محبوب پس از آنگکور وات است که مانند هیچ معبد دیگری نیست.

425.jpg

425-به سمت معبد بایون

426.jpg

426-ابتدای ورود به معبد بایون

427.jpg

427-نقش های حکاکی شده بر روی سنگ ها

428.jpg

428-قسمت داخلی معبد و مجسمه بودا

429.jpg

429-قسمت های داخلی

430.jpg

430-سنگ های حکاکی شده

نقشه معبد بایون نیز مربعی است و در مرکز آن برج مرتفعی قرار دارد. معبد دارای 49 برج  بوده که در حال حاضر تنها 37 عدد از آنها باقی مانده است. این برج های شگفت انگیز از قطعات برش خورده سنگ های ماسه ای که با ظرافت دقیقی کنار هم قرار گرفته، تشکیل شده است. بر روی سنگهای هر برج، دو، سه و یا چهار چهره خندان حکاکی شده است. هر چهره، نمادی از افسانه های محلی و باورهای قدیمی مردمان خمری است. مجموع تعداد چهره ها تقریباً 200 است، اما از آنجایی که بعضی از آنها تا حدی از بین رفته اند؛ میزان دقیقی برای تعیین تعداد چهره ها وجود ندارد. نقطه اوج معبد، مجسمه بودایی است که در ارتفاع 6/3 متری برج مرکزی واقع است. بر روی دیوارهای معبد و راهروهای پیچ در پیچ آن، مجموعه ای برجسته از نقش و نگارهای کتیبه ای وجود دارد که حوادث و صحنه های تاریخی زندگی روزمره آنگکرویان را به تصویر کشیده است.

431.jpg

431-بخش های درونی معبد

432.jpg

432-بخشی تخریب شده درون بایون

433.jpg

433-داخل معبد بایون

434.jpg

434-صورتک های معروف از نمای پایین

435.jpg

435-سنگ های منقش

436.jpg

436-صورتکی خندان

معبد چند سطح دارد و دسترسی به سطح های بالاتر با بالا رفتن از پله هایی که تعبیه شده میسر است. قسمت پشت معبد بایون برکه کوچکی وجود دارد که کل معبد و انعکاس آن در داخل آب برکه؛ مکان خوبی برای شکار صحنه های زیباست که قبل از رفتن به سمت معابد Baphoun و Phimeanakas در صورت تمایل برای عکاسی به آنجا بروید. قسمت انگکور تام بخش های مختلفی برای بازدید دارد که دسترسی به همه آنها به صورت پیاده از معبدی به معبد دیگر است و کلیه آنها تقریبا 2 الی 3 ساعت زمان برای بازدید نیاز دارد. هوا کم کم گرم شده بود و رطوبت شدیدی داشت.

437.jpg

437-برج های منقش به چهره ها

438.jpg

438-چهره های معروف

439.jpg

439-تصویر آخر از بایون

440.jpg

440-فضای پشت معبد

441.jpg

441-بایون زیبا در برکه

در ادامه با فاصله کمی از بایون به معابد Baphoun و Phimeanakas میرسیم. راه باریکی به سمت معبد کشیده شده است و دو تراس سلطنتی Terrace of the Leper King و Terrace of The Elephants نیز در آنجا قرار دارد. معبد Phimeanakas (معبد آسمانی) معبد هندویی است که در پایان قرن دهم ساخته شده و به شکل یک هرم میباشد و در شمال Baphuon قرار دارد.

442.jpg

442-معبد Phimeanakas

443.jpg

443-محیط اطراف معبد

 معبدBaphuon  در شمال غربی بایون قرار دارد که در اواسط قرن 11 ساخته شده است. این معبد هندو همانند کوهی با سه طبقه(سطح) طراحی شد و ساختار پیچیده ای دارد و به خدای شیوا اختصاص داده شده بود که بعد در اواخر قرن 15، به معبد بودایی تبدیل شد. بعضیها به این معبد، بزرگترین پازل در جهان میگویند چون قبل از جنگ داخلی کامبوج، توسط یک تیم از باستان شناسان قطعه قطعه شد، اما سوابق دقیق آنها در طول رژیم خمر از بین رفت. سپس کارشناسان  با 300000 قطعه سنگ و پس از سال ها تحقیقات، این معبد را تا حد زیادی بازسازی کردند. همانطور که پیشتر نیز گفتم، هر معبد دنیایی و داستانی بود که با دانستن تاریخچه کوچکی از آن دیدنی تر هم میشد. قسمت وسیع انگکور تام واقعا تماشایی و شگفت انگیز بود. هر گوشه ای را که نگاه میکردیم بنای حیرت انگیزی میدیدیم.

444.jpg

444-معبد شگفت انگیزBaphuon

تراسهای سلطنتی،  ظاهرا مکانی بوده که پادشاه از آنجا شاهد وقایعی مثل جشن ها، نمایش ها، رژه و رویدادهای دیگر می بوده. دیواره های بیرونی و داخلی هر دو تراس با اشکال مختلف حکاکی شده اند. تراسها با طول بیش از 300 متر در پایان قرن 12 ساخته شده است.

445.jpg

445-تراس فیل ها

446.jpg

446-تراس فیل ها

447.jpg

447-تراس Leper King

448.jpg

448-تراس فیل ها از نمایی دورتر

در حالی که حسابی خسته شده بودیم و گرمای هوا خیلی شدید شده بود به سمت محل قرارمان با توک توک رفتیم. چند معبد برج مانند به نام Suor Prat Tower نیز از دور دیده میشدند. ضمن اینکه قبل از آن، آب میوه های یک دلاری خنک را فراموش نکردیم. یک پسر ژاپنی هم منتظر آماده شدن آب میوه اش بود. خیلی تلاش کرد بفهمد ما به چه زبانی صحبت میکنیم. آخر هم کنجکاوی اش غلبه کرد و پرسید که شما کجایی هستید؟ وقتی که گفتیم ایران با تعجب پرسید ایران کجاست؟ :l ظاهرا اخبار هم گوش نمیکرده. بعد از اینکه گفتیم خاور میانه و اون طرف ها گفت آهان دبی خیلی خوبه! بعد موبایلش را بیرون آورد و شروع کرد عکس های توکیو را نشان ما دادن که حتما بیاین و به ژاپن سفر کنید و خلاصه حسابی تبلیغ کرد. ما هم البته متقابلا همین کار را انجام دادیم ایشان که خیلی مشتاق شده بود پرسید ایران ارزان هست یا نه؟ یک وعده غذایی چنده؟ ما هم که در ذهنمان به دلار وحشتناک فکر میکردیم گفتیم که برای توریست ها خیلی ارزان هست و یک وعده غذای خوب 2 الی 3 دلار تقریبا قیمت دارد.(شاید هم کمتر!) ژاپنی عزیز که حسابی تعجب کرده بود یه چیزی داخل موبایلش یادداشت کرد و گفت وای عالیه! من حتما ایران را توی لیستم گذاشتم که امسال به آنجا سفر کنم. خیلی هم خوشحال از ما خداحافظی کرد و رفت. ما هم در این فکر بودیم که آیا ما هم به این راحتی میتوانیم بگوییم که ژاپن را امسال وارد لیست سفرهایمان کنیم؟ آن هم با این وضعیت دلار، قیمت های نجومی بلیط هواپیما، غول بزرگ ویزای ژاپن، عوارض خروج از کشور و ..........

449.jpg

449-معابد Suor Prat

450.jpg

450-اطراف تراس سلطنتی

451.jpg

451-حکاکی روی سنگ ها

Neak Pean در میان یک جزیره

با سوار شدن توک توک از مسیر اصلی منحرف شدیم و با عبور از دروازه پیروزی، به سمت معبد Neak Pean راه افتادیم. با اولین حرکت توک توک باد خنکی آمد و حسابی تا رسیدن به معبد گرما را از بدنمان خارج کرد. ضمن اینکه فاصله زیادی هم تا معبد داشتیم. چون این معبد روی مسیر تور بزرگ بود ولی زیبایی اش باعث شد ما ان را هم در میان لیست معابد قرار بدهیم.

452.jpg

452-دروازه پیروزی

453.jpg

453-پل بعد از دروازه

454.jpg

454- آب های اطراف معبد نیک پین

455.jpg

455-تصویری دیگر از آب های اطراف معبد

 این معبد توسط پلی باریک که اطرافش را دریاچه بزرگی فرا گرفته به محوطه اصلی معبد میرسید و گویی این معبد، بنایی زیبا در میان آب هاست. با رسیدن به معبد به سمت پل راه افتادیم. مسیری باریک در میان آبهای زیبا که واقعا کلمات از بیان آن قاصر است. خوشبختانه بسیار خلوت بود و ما به راحتی توانستیم عکس های شگفت انگیزی از این مناظر ثبت کنیم. مطمئناً ارزش انحراف از مسیر را داشت و زیبایی حیرت آور آنجا، ساعتی ما را غرق شگفتی کرد.

456.jpg

456-پل روی آب، به سوی معبد

457.jpg

457-منظره اطراف

458.jpg

458- آب های اطراف معبد

459.jpg

459-قبل از ورود به قسمت اصلی معبد

بعد از عبور از مسیر باریک به محوطه معبد رسیدیم که مربعی شکل بود و جلوی معبد نیز حوضچه ای مربعی قرار داشت که توسط چهار حوضچه کوچکتر احاطه شده بود. حوضچه مرکزی نماد دریاچه Anavaapta، دریاچه ای است که در مرکز جهان در کیهان شناسی بودایی قرار دارد. ظاهراً آن زمان و بر پایه اعتقادات و باورهای بودایی و هندویی، ایمان داشتند که این آب شفا دهنده استو نیز میتوان گناهان را در آن شستشو داد و به پاکی رسید.

460.jpg

460-معبد اصلی و حوضچه پاکی ها

تاپرُم Ta Prohm، سبز در میان ریشه ها

قبل از هجوم گردشگران به این معبد؛ به سمت آن راه افتادیم. تاپرُم در اواخر قرن 12 و اوایل قرن 13 ساخته شده، در یک کیلومتری شرق انگکور تام قرار گرفته و در ابتدا به عنوان یک صومعه تاسیس گشته بوده. یونسکو نیز تاپرُم را در فهرست میراث جهانی در سال 1992 قرار داده است.

461.jpg

461-به سمت تاپرم، سوار بر توک توک

462.jpg

462-ابتدای ورود به تاپرم

463.jpg

463-معماری زیبای ساختمان های معبد

464.jpg

464-بخشی ویران شده

465.jpg

465-بناها در میان درختان سرسبز

 این معبد یکی از معابد بسیار محبوب انگکور است که گردشگران و خصوصاً عاشقان عکاسی همه روزه به این مکان دوست داشتنی سرازیر میشوند. خزه ها و گیاهانی که بر روی سنگ های معبد و در طی سال ها روییده؛ موجب شده که این مکان هر چه سبزتر و زیباتر در نظرها جلوه کند. درختان بلند و شگفت انگیز را نباید فراموش کرد که ریشه های قطور آنها بر روی بناها پیچیده و ساختمان معابد را در میان گرفته است. به قدری زیبایی این مکان نفس گیر است که در فیلم مهاجم مقبره(Tomb Raider: Lara Croft) با بازی آنجلینا جولی- محصول 2001، به عنوان لوکیشن اصلی فیلم استفاده شده بود.

466.jpg

466-درختی بر روی یکی از بناها

467.jpg

467-سبز حیرت انگیز

464.jpg

468-ویرانه

469.jpg

469-بناهایی با ورودی های تخریب و مسدود شده

470.jpg

470-تاپرم، بناهایی در دل جنگل

بازدید از تاپرُم تجربه ای منحصر به فرد است. احساس میکنید در میان جنگلی انبوه با درختان تنومند قرار گرفته اید و بناهای اطراف زیبایی منحصر به فردشان را از هر گوشه و کناری به نمایش میگذارند. محوطه معبد بسیار وسیع و دارای دو درب ورودی شرقی و غربی میباشد. به مثابه دیگر معابد انگکور این معبد نیز طراحی مربعی شکل دارد. خیلی مناطق معبد قابل دسترسی نیست، حیاطهای بسته شده با سنگ ها و یا راهروهای باریک که مسدود شده اند و غیر قابل نفوذ هستند و همچنین ریشه های درختان صدها ساله که اجازه تردد نمیدهند.

471.jpg

471- ریشه های درخت پیچیده در بنای معبد

472.jpg

472-درخت تنومند

473.jpg

473-بناهایی در میان درختان

474.jpg

474-نقش های روی سنگ ها

درختان و ریشه های قدرتمندشان تمام این بنا و ویرانه های آن را در بر گرفته اند. گویا جنگل قصد داشته این بنا را به طور کامل ببلعد. یکی از مشهورترین درختان که در مرکز این مجموعه قرار گرفته، درخت کروکودیل نام دارد که بسیار تنومند است و ریشه های قطور و دیدنی ای دارد. تعداد زیادی ماموران محافظت در سراسر این معبد مشغول و مراقب هستند که گردشگران از سنگ ها و بخش های ویران شده بالا نروند. تا پروم شامل مجموعه ای از ساختمان های کم ارتفاع است که در یک سطح قرار دارند. این مجموعه شامل 260 مجسمه خدایان، 39 برج منقش و 566 قسمت های اتاق مانند است. بازدید از این معبد حداقل دو ساعت زمان میخواهد.

475.jpg

475-بناهای سنگی

476.jpg

476-درختان با ریشه های قطور

477.jpg

477-بناهای زیبای تاپرم

478.jpg

478-حکاکی های روی سطح بناها

479.jpg

479- نمایی دیگر از بیرون بناها

بعد از اینکه چندین مرتبه دور خودمان چرخیدیم و در اوج گرمای هوا درب خروجی که با توک توک قرار گذاشته بودیم را، گم کردیم(محوطه خیلی وسیع است) بالاخره به بیرون رسیدیم و مجددا قبل از هر چیز آب و آب میوه خریدیم. گرمای هوای انگکور بسیار شدید بود و حالا هم که ظهر شده بود و خورشید با قدرت هر چه تمامتر میتابید.

480.jpg

480-قسمتی تخریب شده

481.jpg

481-محوطه تاپرم

482.jpg

482-معماری و طراحی بینظیر بناهای معبد تاپرم

483.jpg

483-سقف داخل یکی از بناها

484.jpg

484-مجموعه دیدنی از هنر و معماری

485.jpg

485-تصویر آخر از تاپرم سبز