این جزیره ی کوچک در دریای آدریاتیک و کمی دورتر از سواحل کروواسی، اخیرا مورد توجه بسیاری بوده است. این جزیره در مجمع الجزایر سیبنیک Sibenik و در خط ساحلی دالماتیان واقع شده و با مساحت 1.4 کیلومتر مربعی خود، به طور کامل با شبکه ای از دیوارهای سنگی (به روش خشکه چینی) پوشیده شده است. زمانی که از بالا به آن نگاه می کنیم جزیره ی بیضی شکل Baljenac با خطوط طویل دیوارهای کوتاه خود شبیه به اثر انگشت با تمام شیارهای آن به نظر می رسد.
مانند بسیاری از ملت های اروپای غربی مانند ایرلند، انگلستان و اسکاتلند، بخش های زیادی از ییلاقات و خطوط ساحلی کروواسی نیز با دیوارهای سنگی خشکه پوشیده شده است. این ساخت و سازها چندین قرن قدمت داشته و در طول تاریخ از آنها برای نشان دادن مرز و محدوده ها بین زمین های کشاورزی مجاور استفاده می شده است. این دیوارها بدون ملات ساخته شده اند، در عوض سازندگان به دقت این سنگ ها را انتخاب کرده و مانند قطعات پازل در کنار هم قرار داده اند.
بسیاری از قسمت های خط ساحلی کروواسی سنگی است. برای کشت در این زمین های صخره ای، کشاورزان با مشقت زیاد سنگ ها را از دل خاک بیرون آورده و از همانها برای ساخت دیوارهای سنگی اطراف قطعات هندسی استفاده می کردند؛ برخی اوقات محصول کار آنها شبکه ای بود که به طول یک کیلومتر امتداد می یافت. در جزیره ی Baljenac که طول آن تنها 0.5 کیلومتر است، طول دیوارها 23 کیلومتر است! اخیرا دولت کروواسی به یونسکو فشار آورده تا این جزیره و دیوارهای سنگی آن را در لیست آثار حفاظت شده قرار دهد.
این دیوارها غیر از مرزبندی زمین های کشاورزی، برای دور نگه داشتن بادهای قوی به نام «بورا» نیز استفاده شده اند تا در سایه ی حفاظت آنها بتوان در امتداد خطوط ساحلی به کشاورزی پرداخت. در جزیره ی طویل Pag که طولانی ترین خط ساحلی در دریای آدریاتیک را دارا می باشد، کشاورزان دیوارهای طولانی سنگی بدون ملاتی ساخته اند که مجموع طول آن بیش از 1000 کیلومتر است.
منبع : amusingplanet
