خلوت ترین ایستگاه های قطار دنیا

برخی از شلوغ ترین ایستگاه های قطار دنیا در ژاپن قرار گرفته اند. در واقع با توجه به آمار ارائه شده در سال 2013، از میان 51 ایستگاه قطار برتر جهان، همه به غیر از 6 تای آنها در این جزیره ی کوچک و پرتراکم واقع شده اند. شلوغ ترین آنها، ایستگاه شینجوکو در توکیو می باشد که هر روز 3.6 میلیون و سالانه 1.3 بیلیون نفر را جابجا می کند. در مقابل، ایستگاه شیپی هیل در کمبریجشایر بریتانیا قرار گرفته که به طور متوسط یک مسافر در ماه دارد و همین موضوع آن را به سوت و کورترین ایستگاه قطار بریتانیا تبدیل کرده است. در روزهای هفته، تنها یک قطار از این ایستگاه می گذرد که از کمبریج می آید و تنها در صورتی که مسافری از قبل درخواست خود را برای پیاده شدن مطرح کرده باشد، در شیپی هیل توقف می کند. بیشتر روزها این ایستگاه هیچ مسافری ندارد. در راه بازگشت به کمبریج این ایستگاه هیچ وقت توقف نمی کند!

سیمون آزبورن در روزنامه ی گاردین اینگونه می نویسد: «تصور اینکه بتوان در جایی خلوت تر از این مکان از قطار پیاده شد بسیار سخت است. امروز مقابل ساختمان تک اتاقه با سقف شیبدار ایستگاه و در مکان سکوی قبلی که در حال حاضر مورد استفاده نیست، کانتینرهای حمل و نقل برای فروش قرار گرفته اند. بدون اینها، تنها منظری که پیش روی شما قرار می گیرد زمین های فراخ پشت سر هم هستند که در برخی آنها شاخه های بلال دیده می شوند و بقیه شخم زده و کود داده آماده ی کاشت هستند.»

اما این ایستگاه همیشه اینگونه نبوده است. در روزهای اوج، شیپی هیل دو قطار باری داشته که هر روز با بار سبزیجات خود راهی شده و محصولات آنها در کل منطقه و لندن توزیع می شد. صدها مسافر نیز از این ایستگاه استفاده می کردند که از آن جمله می توان به مردان نیروی هوایی سلطنتی لیکن هیث اشاره نمود. از آن زمان همه چیز به یکباره دستخوش تغییر شده است؛ کامیون ها جای قطار سبزیجات را گرفته و اجتماعی که به خاطر تجارت سبزیجات شکل گرفته بود، کم کم از هم پاشید. کلیسا و سالن عمومی دهکده ناپدید شده و مدرسه نیز در دهه ی 1970 تعطیل شد. این روستا امروز به شکلی باورنکردنی متروکه است.

اگر داستان شیپی هیل شما را متاثر نمود، مورد بعدی الهام بخش شما خواهد داد.

ایستگاه قطار کیوشیراتاکی در جزیره ی هوکایدو ژاپن واقع شده و بسیار خلوت است. قطار در این منطقه تنها دو بار در روز توقف می کند، یک بار صبح ها تا کانا هارادا دانش آموزی دبیرستانی را برای رساندن به مدرسه سوار کرده و بار دیگر عصرها برای اینکه او را برگرداند. این دانش آموز تنها مسافر این ایستگاه بوده است.

چند سال پیش شرکت مسافربری هوکایدو تقریبا یکی از ایستگاه های خود را به دلیل موقعیت دورافتاده و نبود مسافر تعطیل نمود، اما هنگامی که آنها متوجه شدند تنها مسافر این قطار یک دانش آموز است تصمیم گرفتند که این ایستگاه را سرپا نگه دارند. صبح ها این قطار ساعت 7 صبح این دختر دانش آموز را سوار کرده و عصرها ساعت 5 دوباره او را به خانه باز می گرداند. این شرکت اعلام کرده بود که ایستگاه تا مارچ 2016 که این دانش آموز از دبیرستان فارغ التحصیل شود باز خواهد بود. زمانی که لحظه ی موعود فرا رسید، ساکنان محلی در ایستگاه جمع شده بودند تا شاهد ورود قطار برای آخرین بار باشند و بنرهایی در دست داشتند که روی آنها نوشته بود: «ایستگاه کیوشیراتاکی، 69 سال، متشکریم!» آنها از خدمه ی قطار با چشمانی اشکبار استقبال کردند.

اگر نگاهی به لیست تهیه شده توسط اداره ی راه آهن و ترابری بریتانیا در دسامبر 2016 بیندازیم متوجه می شویم که تعداد بسیاری از خلوت ترین ایستگاه های قطار دنیا بر حسب تعداد مسافر جابجا شده در سال 2015-2016 در این کشور قرار گرفته اند که عبارتند از:

1- شیپی هیل (کمبریجشایر) – 12

2- ردیش ساوت ( گریتر منچستر)- 38

3- پیلنینگ (گلوسسترشایر)- 46

4- کومبه جانکشن هالت (کورنوال)- 48

5- بری لینکس (انگوس)- 68

6- دنتون (گریتر منچستر)- 74

7- استانلو اند تورنتون (چشایر)- 88

8- تیساید ایرپورت (کانتی دورهام)- 98

9- چپلتون (دوون)- 100

10- کلیفتون ( گریتر منچستر)- 116

اگر تعداد مسافران تا این اندازه اندک است، چرا این قطارها در بریتانیا همچنان به کار خود ادامه می دهند؟ به خاطر اینکه از قضا باز نگه داشتن خط کم هزینه تر از تعطیل کردن آن است. بستن یک خط راه آهن فرایند اداری طولانی و بسیار پیچیده ای است که شامل هزینه های گزاف مشاوره، تصویب دولت و اعتراضات عمومی اجتناب ناپذیر می شود. بنابراین بسیاری از اپراتورهای قطار برای جلوگیری از هزینه های احتمالی و پیامدهای سیاسی، به راندن قطارهای خالی ادامه می دهند. این قطارها با نام «قطارهای پارلمانی» شناخته می شوند. این نام از یک قانون قدیمی ناشی می شود که در سال 1844 به تصویب پارلمان رسید و در آن اپراتورهای قطار ملزم شدند که برای اقشار کم درآمد حمل و نقل قطار ارزان قیمت فراهم کنند. در حالیکه این قانون دیگر اعمال نمی شود، اما فشار برای حفظ خطوط قطار همچنان وجود دارد.

این قطارها اغلب به دلیل عدم داشتن مسافر در زمان های نامناسبی همچون صبح خیلی زود یا شب ها بسیار دیروقت و یا نیمه روزهای آخر هفته ها فعالیت می کنند.

از یک طرف وجود این قطارهای اشباح می تواند این امید را زنده نگه دارد که در آینده این خطوط دوباره به حالت نرمال باز گردند. زمانی که سرویس کاملا بسته شود، زیرساخت ها نابود شده و تغییرات ایجاد شده غیر قابل بازگشت خواهند بود. ادامه ی فعالیت قطارها حتی بدون سرنشین باعث می شود که نگهداری از زیرساخت ها ادامه پیدا کند.

در ایالات متحده، کم استفاده ترین ایستگاه در ساندرسون تگزاس است که در سال 2014 در مجموع 238 بار از آن استفاده شده است. پس از این مورد، ایستگاهی در تورموند ویرجینیای غربی وجود دارد که در سال 2015، 259 ورود به آن ثبت گشته و دومین ایستگاه خلوت کل کشور است. سومین مورد نیز در الدرسون ویرجینیای غربی واقع شده و رقم مسافران آن نسبت به مسافران ایستگاه های قطار بریتانیا که بالاتر راجع به آنها صحبت کردیم با عدد 432 مسافر در سال 2015 چشمگیر به نظر می رسد!

منبع : amusingplanet