در محله ی قدیمی شهر فیلادلفیا و نزدیک رودخانه Delaware، خیابانی سنگفرش و تاریخی قرار گرفته که 32 خانه به سبک های Georgian و Federal در آن ساخته شده اند. این خانه ها با جعبه گل ها، کرکره ها و جزئیات آجری قدیمی خود به بازدیدکنندگان اجازه می دهند که نگاهی اجمالی به فیلادلفیا در اوایل قرن هجدهم داشته باشند.
اسم خیابان الفرت Elfreth از روی نام جرمی الفرت گرفته شده که بسیاری از خانه های این خیابان را ساخته و اجاره داده بود. خانه های این خیابان اغلب توسط صاحبان حرفه هایی همچون کشتی سازان، نقره کاران، شیشه گران، کفاشان، سازندگان واگن و نجاران اجاره می شد. این افراد در واقع ستون اصلی فیلادلفیای مستعمراتی بودند.
خیابان الفرت در طرح اصلی ویلیام پن از فیلادلفیا دیده نمی شود. پن قصد داشت فیلادلفیا را بیشتر شبیه به یک روستا-شهر انگلیسی با خیابان های پهن، بوستان ها و باغ های میوه بسازد. اما تقاضا برای زمین های نزدیک به رودخانه ی Delaware رویای پن را برای ایجاد یک روستا-شهر منتفی نمود. اهالی شهر که بیشتر متشکل از تجار و صنعتگران بودند در کنار رودخانه ی دلاور و نزدیک بنادری که کالاها و مواد مختلف به آن می رسیدند، ساکن شدند. برای تسهیل در امر مدیریت ساکنان و دسترسی به رودخانه، دو زمیندار به نام های آرتور ولز و جان گیلبرت، املاک خود را بین خیابان های Front و Second ترکیب کردند تا بتوانند خیابان الفرت را بازگشایی کنند.
در طول قرن هجدهم، خواروبارفروشی ها، کفاشان، کابینت سازان، خیاطان و دیگران تجارت خود را در راستای این خیابان شکل دادند. خانه هایی که آنها در آن ساکن بودند بین 2 تا 4 طبقه داشت و ساکنان آنها معمولا از اتاق جلویی طبقه ی اول به عنوان محیط کار و مغازه خود استفاده می کردند، در حالیکه آشپزخانه و طبقات بالاتر به عنوان فضای خصوصی خانواده در نظر گرفته می شد.
در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، انقلاب صنعتی ظاهر این خیابان و محله های اطراف آن را دگرگون کرد. شاید اولین بار در سال 1868 یک کارخانه ی تولید اجاق گاز بود که جای خود را بین ردیف خانه های مسکونی باز کرد. در نهایت، کارخانه ها این خیابان را احاطه کردند. با گذر زمان مهاجرانی از ایرلند، ایتالیا و بعدها روسیه به این خیابان سرازیر شدند تا بتوانند از فرصت های شغلی ایجاد شده توسط این کارخانه ها بهره ببرند.
در طول دهه های متوالی، خیابان الفرت اهمیت خود را از دست داده و خانه ها متروک و بدون سکنه گشتند. در دهه ی 30 میلادی، انجمن خیابان الفرت تاسیس شد و شروع به جمع آوری سرمایه برای خرید و احیای این خانه ها نمود. این انجمن خیابان را از خطر نابودی نجات داده و نام آن را نیز حفظ کرد.
امروز، خیابان الفرت با عنوان «قدیمی ترین خیابان مسکونی ملت آمریکا» یکی از نمادهای تاریخی ملی این کشور به حساب می آید.
منبع: amusingplanet