در ۲۵ کیلومتری شهر لاهیجان و ۷۵ کیلومتری شهر رشت از سمت راست که وارد ساحل شیم رود و محل تلاقی آب شیم رود و بابا کوه شوید، با یکی از جاذبه‌های گیلان روبه رو خواهید شد. تی تی کاروانسرا یا کاروانسرای تی تی که در سیاهکل قرار دارد در سال 1375 جزء آثار ملی ایران قرار گرفته است. اما ماجرای عجیب و جالب ساخت این کاروانسرا چیست؟
کاروانسرای تی تی در معنای لغوی به معنای کاروانسرای شکوفه می باشد چرا که در زبان گیلکی تی تی به معنای شکوفه است و از آن جایی که در زبان گیلکی مانند زبان انگلیسی جای صفت و موصوف بر خلاف زبان فارسی عوض می شود، بنابراین نام اصلی این کاروانسرا، تی تی کاروانسرا می باشد.
این کاروانسرا در زمان های دور اهمیتی استراتژیک داشته است. زمانی که این کاروانسرا ساخته شده است، آن هم در روزگاری که کاروانسراهای بسیار کم و انگشت شماری در شمال کشور ساخته می شدند، همانند بسیاری از بناها و سازه‌های قدیمی که برای ساخت هرکدام داستان‌هایی وجود دارد، این کاروانسرا نیز دارای داستان‌های متعددی است، یکی از داستان‌هایی که زیاد نقل میشود بدین شرح است که تی تی خانم که عمه ی یکی از شاهان سلسله ی صفوی بوده است، تصمیم می گیرد کاروانسرای زیبایی به نام خود در منطقه ی سیاهکل بنا کند و از این جا بود که اولین قدم ها برای ساخت یکی از قدیمی ترین بناهای سیاهکل گذاشته شد.
داستان دیگری می گوید که این کاروانسرا در زمان حکومت محلی کیایی که در عصر تیموریان بر لاهیجان حکمرانی می کردند، ساخته شد و بعدها توسط حکومت صفویه نابود شدند و آثار به جا مانده از آنان به نام دوره صفویه به ثبت رسیده است. ساختمان کاروانسرای تی تی، از سنگ رودخانه ای که با آجر و ملات گچ و ساروج ترکیب شده، ساخته شده است و در مسیر اصلی راه کاروانی دیلمان به لاهیجان بر سر دوراهی رودخانه‌ی باباکوه و میثم رود احداث گردیده است. البته همانطور که گفته شد، تاریخ ساخت این بنا به دوران حکومت سلسله‌ی صفویان باز می‌گردد.
قدمت این کاروانسرا به حدود ۵۰۰ تا ۶۰۰ سال پیش باز می گردد و تا همین چندین سال پیش در قرن حاضر، یعنی تا زمانی که راه‌های ارتباطی فعلی ساخته نشده بودند و وسایل حمل و نقل اسب و قاطر بود و جای خود را به وسایل موتوری و ماشینی نداده بودند، از کاروانسرا استفاده می کرده‌اند.ساخت این کاروانسرا در واقع گوشه‌ای از اهمیت مسیر عبوری سیاهکل و موقعیت استراتژیک این شهر را نشان می‌دهد.
به نظر شما چرا با اینکه این کاروانسرا به عنوان یکی از آثار ملی به ثبت رسیده اما از آن نگهداری و مراقبت نمی‌شود؟ آیا از بین رفتن چنین بنایی در میان این همه زیبایی، حیف نیست؟
