هند، مگر می‌شود اینقدر تفاوت

با سلام خدمت همه ی لست سکندی های عزیز

بهتر است سفر نامه ام را از انجایی شروع کنم که در اواخر تابستان بود که اعلام کردند دیگه ارز 4200 تومانی برای خرید بلیط هواپیما داده نمیشود و از انجا که عاشق سفر بودم و فکر کردم شاید این اخرین فرصت من برای سفر خارجی باشه سریع اقدام به خرید بلیط کردم اول بلیط به مقصد سریلانکا خرید کردم از سایت بسیار خوب تریپ که متاسفانه بعد از چند ساعت پول به حساب من برگشت و بلیتها با ان قیمتی که من خریده بودم کنسل شده و قیمت جدید بسیار نجومی شده بود دیگه واقعا ناامید شده بودم چون بلیط هواپیما به هر مقصد و هر شرایطی بسیار گران شده بود اینقدر این سایتهای مختلف را گشتم ولی دیگه در چند ساعت قیمتها سه برابر شده بودند بسیار عجیب بود.

به هر حال فقط خوشبختانه تونستم از سایت هواپیمایی ماهان بلیط دهلی نو را به تاریخ 97/8/9 رفت وتاریخ 97/8/17  برگشت را به قیمت حدودا 1/800/00 تومان برای هر نفر رزرو کنم خیلی جالبه که بدونید برای خرید بلیط هر روزی حتی دو روز پشته سر هم قیمتها فرق میکنند و فقط به همین دو تاریخ رفت و برگشت قیمتها مناسب بود البته این را لازمه اظافه کنم که خدا را شکر من یک هم سفری بسیار خوب و عاشق تجربه کردن جاهای جدید را داشتم چون هند واقعا مقصد همه برای سفر نیست و به همه هم پیشنهاد نمیدهم. کشور هند نیاز به ویزا داره ولی مدارک خاصی نیاز نداره فقط کپی بلیط کپی از همه ی صفحه های شناسنامه و پاسپورت و مبلغ 510/000 تومان وخدمات صدور ویزا را نیز تعدادی از شرکتهای هواپیمای انجام میدهند و در اصفهان شرکت پرندیس انجام میدهد و طی مدت 1 هفته ویزا اماده است

خوب حالا چندین ماهی وقت داشتم که در مورد هند تحقیق کنم. اول سراغ سایت خوب لست سکند رفتم ولی سفر نامه ی کابردی خوبی پیدا نکردم و کلا در هیچ سایتی پیدا نکردم که بتونه کاملا راهنماییم کند برای سفر حالا شروع کردم به انتخاب شهرهای هند برای سفر اول بسیار نظرم به کشمیر و شهر سریناگار جلب شد بسیار جالب می امد بیشتر هتل ها بر روی قایق هستند و با تحقیقات من بسیار مناظر بکر و دیدنی باید داشته باشه. شهر اگرا و جیپور هم که مثلث طلای هند هستند و حتما در برنامم بودند ولی دنباله شهر دیگری هم میگشتم با مشورت هم سفری ام شهر گوا را انتخاب کردیم.ولی حالا نمیدونستیم چطوری میتونیم بلیط هواپیما ی داخلی هند را خرید کنیم در ابتدا سراغه سایت trip.ir رفتم واقعا نسبت به تمام سایتهای داخلی قیمت مناسب تری دارن و همینطور امکان خرید پروازهای داخلی همه کشورها هم در این سایت وجود داره که خیلی میتونه به همه ی ما ایرانی ها کمک کنه.بعد از تحقیقات بیشتر سایت cleartrip.com را پیدا کردم که سایت مخصوص خود هند است و تمام امکانات خرید بلیط قطار و رزرو هتل را هم برای شما انجام میدهد فقط نیاز به داشتن حساب بانکی بین المللی داره که اون را هم میشه از طریق صرافی و یا خیلی سایتهای ایرانی هستند که شما می تونید کارتهای هدیه ویزا کارت یا مستر کارت را خرید کنید و از طریق اون کارت خرید بلیط را انجام بدهید.

خدا شکر من تونستم دوستی را در هند پیدا کنم که ایشان برای من خرید بلیط را انجام دادن فقط من اشتباهی که کردم این بود که بلیط رفت و برگشت را هم زمان خرید نکردم و فقط بلیط رفت را به قیمت هر نفر 3430 روپیه خرید کردم(لازم به توضیح است روپیه واحد پول هند و  نرخ چنج دلار به روپیه در تاریخ سفر من به صورت نرمال 7000 روپیه بود) مرحله ی بعد رزرو هتل در گوا بود به مدت 3 شب سایتهای ایرانی این امکان را دارند ولی هم قیمت بالا تره و هم تعداد هتلهای خییلی کمتری در این سایها هست بعد از تحقیقات زیاد تونستم یک سایت بسیاااار عالی برای رزرو هتل از طریق سایت booking پیدا کنم که در ایران با کارت بانک ایرانی امکان رزرو فراهم میکند nordix earthina که از طریق تلگرام میتونین باهاشون در تماس باشید به این صورت که اول در سایت booking هتل را انتخاب میکنید اسم هتل و تاریخ ورود و خروجتون را مشخص میکنید سریع رزرو را برای شما انجام میدهند و جالبه که چند درصد کمی هم نسبت به سایت اصلی بهتون تخفیف میدهند . واقعا از این که تونستم همچین سایتی پیدا کنم بسیاار خوشحال شدم و رزرو را انجام دادم

ساعت پرواز من از ایران 7:45 دقیقه شب بود از فرودگاه امام خمینی تهران و ساعت ورود ما به فرودگاه ماهاتما گاندی هند ساعت 1:40 بامداد بود ساعت کشور هند نسبت به ایران 2 ساعت جلو تر است و مدت پرواز 4 ساعت میباشد طبق هماهنگی با هم سفری قرار شد به دلیل داشتن جابجای زیاد هر دوتایمون 1 ساک مشترک ببریم تا سفر سبکتر و راحتری داشته باشیم.

در هر صورت روز سفر فرا رسید و ما با یک فرودگاه خلوت و بعد از اون با یک هواپیمای نسبتا خالی روبرو شدیم (به دلیل افزایش بی اندازه قیمت ارز هم وطن های ما ظاهرا دیگر توان سفر را ندارند و واقعا هم حق دارند من هم به امید این که وارد کشوری ارزانتر از ایران میشوم سفرم را اغاز کردم)

به هر حال به فرودگاه دهلی رسیدیم چه فرودگاه بزرگ و زیبایی تمام کارهای ورودی سریع انجام شد فقط مشکل اینجا بود که بلیط ما به مقصد گوا ساعت 10:30 صبح بود قسمت پروازهای داخلی یک ترمینال کنار ترمینال بین المللی می باشد ما برای این که بتونیم ترمینال را پیدا کنیم از فرودگاه خارج شدیم ولی در ترمیناله داخلی اجازه ی ورود ندادند در کشور هند برای ورود به ساختمان فرودگاه حتما باید بلیط نشان بدهی و خیلی زودتر از زمان پرواز هم نمیتوانید وارد شوید ما با بد مشکلی برخورد کردیم نه به سالن قبلی میتونستیم بر گردیم نه به سالن پروازهای داخلی فقط یک اتاق برای خرید بلیط بود مجبور شدیم چند ساعتی را انجا بشینیم بسیار سخت و بد گذشت و تازه وارده جو عجیب دهلی هم شده بودیم به هر حال زمان گذشت و وارد ترمینال شدیم بسیار جالب بود کارت پرواز از طریق دستگاه داده میشد و بعد از ان از هر شرکتی که بلیط خریده بودید بدون تفاوت در مقصد بار را تحویل میگرفتند بعد از تحول بار دیگر صبح شده بود تصمیم گرفتیم از فرودگاه بیرون بریم و ببینیم که کجا امدین ولی حالا اجازه ی خروج نداشتیم خیلی جالب بود. خلاصه به سالن بعدی رفتیم و منتظر سوار شدن به هواپیما. پرواز بدون حتی 1 ثانیه تاخیر پرواز کرد بعدا فهمیدم شرکتهای هواپیمای هند بسیار دقیق و بدون تاخیر عمل میکنند 

حالا بهتره توضیحاتی در مورد گوا بدهم شهری کاملا ساحلی ولی کمی کوچک و کثیف که در سمت چپ و راست ساحل پر شده است از هتل و رستوران و ساحلهای قشنگ. ما سمت جنوب شهر هتل گرفته بودیم نزدیک ساحل arambol که ساحلی فوق العاده ارام و زیبا است ولی کسانی که علاقه به شلوغی و برنامه های شبانه دارند بهتر در ساحل baga(خیلی راحت میتونید اسم ساحل ها را در google mapsسرچ کنید و بهترین هتل و بهترین نقطه ی قرار گیری را پیدا کنید) هتل رزرو کنند البته همه ی ساحل ها ی توریستی به شهر دور هستند و هتلهای 5 ستاره نیز کاملا در قسمتهای خصوصی قرار گرفته اند من به همه ی دوستان پیشنهاد میدهم خیلی سراغه هتلهای 5 ستاره نروند چون زیبایی گوا در کافه ها ورستورانهای در خط ساحل قرار داره و از نظر امنیت هم در حد خوبی قرار دارند

فرودگاه شهر گوا نسبت به خود شهر بزرگ به نظر می رسه و ما هم بعد از دریافت بار دم در خروج از فرودگاه باجه ای بود که باید دلارهایمان را به روپیه تبدیل میکردیم همیشه در سفر به نظر من یکی از چالشها مکانی هست که بتونی با بهترین نرخ پول رو چنج کنی و فرودگاه همیشه بدترین جا هست نرخ چنج 69 روپیه برای یک دلار بود من 150دلار چنج کردم بعد فهمیدم 500 روپیه فقط هزینه ی چنج کم کرده ولی دیگه راهی نداشتم خلاصه بعد از کلی چانه زدن با تاکسی های دم خروجی فرودگاه با نرخ 1500 روپیه تاکسی به مقصد هتل گرفتم البته حدودا یک ساعت نیم در راه بودیم در مسیری بسیار جالب واقعا رانندگی در هند قوانین خاص خودش را داره بسیار پر سرعت و با صدای بوق زیاد و بدون هیچ گونه قرار و قانونی ولی برای ما جالب بود چندین بار در این سفر احساس سوار شدن بر خودرو هایی را داشتیم که در حال فرار از دسته پلیس هستند بعد از پیچ و خم های بسیار به هتل رسیدیم هتلی بسیار ساده ولی دوست داشتنی که در حاشیه ی ساحل قرار داشت در این قسمت از ساحل پر است از هتل و رستوران اصلا انتظاره مکانی لوکس را نداشته باشید ولی اینقدر احساس صمیمیت و گرمی در محیط وجود داره که شاید به دنبال مکان لوکس نگردید 

اسم هتل ما treebo maison ocean beach بود که برای 3 شب به قیمت 96 یورو و با صبحانه رزرو کردیم (در هند chek in ساعت 12 و chek out ساعت 10 صبح میباشد که باید به این موضوع دقت کنید) بعد استراحت به کنار ساحل رفتیم و ابی به تن زدیم ساحل گوا بسیار شیب کمی دارد و برای این که به قسمت عمیق تر دریا برسید باید حدودا 100 متر در اب جلو بروید خلاصه تا شب فقط استراحت کردیم شب به کنار ساحل رفتیم و با صحنه ی بسیاررر زیبایی مواجه شدیم به دلیل جزر اب و ساحل کم شیب اب دریا بسیار از ساحل فاصله گرفته بود و کاملا سکوت و تاریکی در خط ساحل وجود داشت تمامی رستوران ها و هتل ها فقط با روشن کردن شمع محیط را روشن کرده بودن و فقط صدای موج اب به گوش میرسید شب اول یک مقداری احساس ترس برای پیاده روی داشتیم چون بسیارر تاریک بود ولی شبهای بعدی به این موضوع عادت کردیم و  واقعا احساس امنیت میکردیم و سعی میکردیم شبها چند کافه و رستوران را امتحان کنیم خیلی گرون نیستند و میتونید از فضا های متفاوت همه ی رستورانها استفاده کنید در کشور هند غذای پایه مردم از نان لوبیا و سیب زمینی تشکیل شده و بسیار نان های خوشمزه ای دارند ما بسیار نان و کره را امتحان کردیم که قیمتی حدودا 50 روپیه داشت. هرچقدر  من از سکوت و ارامش در کنار ساحل بگم کم گفتم و واقعا خودتون باید تجربش کنید و ازش لذت ببرید. 3 شب گوا به همین شکل سپری شد فقط لازم یکم توضیحات بیشتری در مورد گوا بدهم

گوا بسیار توریست خارجی داره که بیشتر انها از کشور روسیه هستند شما برای گشت زدن در کنار ساحل و روستاهای کنار هتل میتوانید موتور اجاره کنید که قیمتش برای 1 روز حدودا 300 روپیه هست ولی نیاز به گواهینامه بین المللی داره که خیلی راحت قبل از سفر میتونید به کمک شرکتهای مسافرتی این کار را انجام بدهید فقط جهت رانندگی در هند بر عکس ما هست و فرمانهای ماشین ها هم سمت راست هستند در هند چای سیاه را با شیر درست میکنند که بسیار خوشمزه است غذا در رستوران ها حدودا بین 200 تا 300 روپیه قیمت دارند که به نظر من بسیار خوشمزه و به ذائقه ما سازگارند(در هند گوشت قرمز در رستوران ها پخت نمیشود) خلاصه 3 شب بسیار بیاد ماندنی گوا سپری شد در این چند روز ما بلیط برگشت را خرید کردیم ولی بسیار گران تر حدودا 7000 روپیه برای هر نفر با پرواز air asia که بسیار گران تمام شد خلاصه ساعت 15:30 دقیقه ساعت پرواز بود.

بعد از تحویل اتاق تاکسی به مقصد فرودگاه به قیمت 1700 روپیه گرفتیم وحدودا یک ساعت نیم در راه بودیم به حساب خودمون به موقع رسیده بودیم حدودا 1:15 قبل از پرواز ولی وقتی برای گرفتن کارت پرواز رفتیم ظاهرا نفرات اخر بودیم و مسئول کارت پرواز گفت اگر میخواهید کنار هم بشینید 1000 روپیه پرداخت کنید ما قبول نکردیم بعد گفت اگر می خواهید نزدیک به هم باشید 500 روپیه که ما اینقدر ناراحت شده بودیم که قبول نکردیم فرودگاه بسیار شلوغ بود و پرواز بدون حتی 1 ثانیه تاخیر پرواز کرد ما از طریق دوستمان در هند یک تاکسی به مقصد اگرا اجاره کرده بودیم که 24 ساعت با ما باشه به مبلغ 9000 روپیه که اگر به قیمت فعلی دلار چنج کنیم بسیار گرون میشود و این را باید اضافه کنم که واقعا در این سفر بی ارزشی ریال را احساس کردم که حقوق 1 ماه کارمند در ایران برابر 24 ساعت حقوق تاکسی در هند است.

خلاصه به موقع تاکسی دم فرودگاه اماده بود و من فاصله را تا اگرا 120 کیلومتر دیده بودم که فکر میکردم حدودا 2 ساعت طول میکشه ولی وقتی سوار شدیم راننده گفت 4 ساعت بسیار تعجب کردم ولی راست میگفت دهلی بسیار شهر شلوغ و بی قانونی بود(لازم به توضیح است اگر از قبل هم تاکسی رزرو نکرده باشید میتونید در فرودگاه تاکسی بگیرید خیلی کار سختی نیست البته روشهای دیگر و ارزان تری هم هست از جمله اتوبوس که با کیفیت های متفاوت وجود دارن و همینطور قطار که بسیار شلوغ و کثیف است و برای گرفتن بلیط هم میتونید از همان سایتی که اول برای خرید بلیط هواپیما معرفی کردم استفاده کنید ) مسیر دهلی به اگرا اتوبان است ولی سرعت مجاز 100 کیلومتر میباشد  در مسیر 2 تا رستوران سر راهی ایستاد واقعا دیدنی بود اینقدر کثیفی و شلوغی پر از اتوبوس و ماشین خلاصه ساعت 11 به اگرا رسیدیم شهر که نه ولی چی بگم چند خیابان خراب پر از سگ و گاو و خر که با انسانها به خوبی در شهر زندگی میکنند و در کثیفی زیاد.شهر بسیار تاریک بود و پر است از هتل خلاصه ما از قبل یک هتل 3 ستاره رزرو کرده بودیم از همان طریقی که قبلا عرض کردم فقط حسنی که داشت پولی پرداخت نکرده بودیم و پرداخت در محل بود وقتی  به هتل رسیدیم بسیار شرایط افتضاح بود و سریع اعلام کردیم رزرو ما کنسل بشه و شرمنده ی بچه های NORDIX شدیم چون اگر در هتل اقامت نکنید نمره ی منفی برای رزرو کننده داره.

خلاصه با همون تاکسی به دنباله هتل گشتیم یا باید به هتل های 5 ستاره با قیمت حدودا 100 دلار میرفتیم یا الباقی در یک سطح بودند خلاصه بعد چندین هتل یکی را انتخاب کردیم به قیمت 2100 روپیه ولی باز هم هتل قابل قبولی نبود ولی به هر حال برای چند ساعت استراحت بد نبود. بهترین زمان بازدید تاج محل معروف ترین سازه ی هندوستان زمان طلوع خورشید است که افتاب بر روی این سازه ی مرمری تابش میکند برای همین ساعت 6 صبح با تاکسی هماهنگ کردیم که ما را به تاج محل برسونه البته تاج محل در مرکز شهر و دسترسی خیلی ساده ای داره دم همه ی هتل ها هم ریشکا ایستاده  ( ریشکا یک مدل موتور 3 چرخ است که معروف ترین و بهترین وسیله ی نقلیه در هند است و همه جا میتونین پیداشون کنید )

خیابان هایی که به تاج محل میرسند بسته شده اند و باید مقداری پیاده روی کنید. در مسیر و تمام محل های توریستی هند پر هستند از کسانی که خود را تور لیدر معرفی میکنند و میخواهند که شما را همراهی کنند ولی ما استفاده نکردیم. بلیط ورودی هر نفر 1100 روپیه است و بعد از ورود بلیط ها را دور نیندازید چون بعدا برای قلعه اگرا تخفیف به شما داده میشود. 

تاج محل واقعا مکانه دیدنی و قشنگی است مقبره ای که شاه جهان برای همسرش ارجمند بانو بیگوم که خانمی ایرانی بود  ساخته که بسیار به اون عشق داشته است (توضیحات بیشتر در مورد این سازه که به عجایب هفت گانه جدید جهان به شمرده میشود  را بهتر است خودتان در googel جستجو کنید) تاج محل از یک طرف به رودخانه راه داره و برای همین منظره بسیار زیبای فراهم شده است هر چقدر از زیبایی تاج محل بگویم باز هم کم است و واقعا خستگی روز قبل را از تنمان بیرون اورد و واقعا مصداق کامل ضرب المثل شنیدن کی بود مانند دیدن است که جالب تر از اون این که در شهری به این خرابی و کثیفی همچین مکانی وجود دارد .

بعد 2 ساعت گشتن در این مکان زیبا و عکس گرفتن از همان در که وارد شده بودیم خارج شدیم(تاج محل 4 درب ورود اصلی دارد) بعد از خروج مغازه های که در موقع ورود بسته بودن باز کرده بودند و پر سوغاتهای هند و همینطور خوردنی های مخصوص هند از جمله چای ماسالا که بسیار خوشمزه است و حتما باید امتحان کنید ( در هند ماسالا به معنی هندی میباشد و املت هم که در هتل سفارش میدهید به اسم ماسالا املت گفته میشود که املت ساده با کمی ادویه هندی است چای ماسالا هم با شیر و زنجبیل و ادویه هندی درست میشود )به سرعت خودمون را به تاکسی رسوندیم و به هتل برگشتیم بعد سرو سریع صبحانه ساکمان را در تاکسی قرار دادیم و به سمت قلعه اگرا حرکت کردیم قلعه اگرا(یا همان قلعه سرخ که دومین جاذبه ی گردشگری اگرا میباشد که به قلعه سرخ هم معروف است که میگویند به شاه جهان تعلق داشته است در googel میتونین agra fort  را سرچ کنید تا مکان دقیق ان را در نقشه پیدا کنید) از تاج محل دور نیست ولی ما چون تاکسی گرفته بودیم با همان تاکسی رفتیم ولی میتوانید بسیار راحت با ریشکا با قیمت حدودا 150 روپیه به این مکان برسید بلیط ورودی 550 روپیه بود که اگر بلیط اگرا را همراه داشتی 50 روپیه تخفیف داشت قلعه ی اگرا بسیار دیدنی بود و دور قلعه با خندق احاطه شده بود و از پنجره های ان میتوان تاج محل را تماشا کرد زمان مناسب برای دیدن این مکان به نظر من 2 ساعت میباشد 

بعد از خروج از قلعه به سرعت سوار ماشین شدیم تا هرچه میشود زودتر به دهلی برسیم  در مسیر اتفاق خاصی نیفتاد تا به ورودی شهر رسیدیم اول ورودی مکان فوق العاده زیبایی نظرمان را جلب کرد از راننده پرسیدیم گفت اینجااکشاردام است (در googelمیتوانید akshardham را سرچ نمایید تا مکان ان را بر روی نقشه پیدا کنید) معبدی بسیار زیبا که در سال 2000 میلادی ساخت ان شروع شده است ما 1 ساعتی وقت داشتیم از تاکسی خواهش کردیم ما را به اکشاردام ببرد بعدا به هتل برویم هزینه ی ورودی ندارد ولی همه چیزهایتان را باید دم در تحویل دهید حق عکس گرفتن هم ندارید. بعد از رد شدن از گیتهای ورودی به مکانی واقعا زیبااا وارد شدیم اصلا مگه میشه اینقد زیبایی و هزینه ان هم در شهری که در فقر به سر میبرد ولی چه میشه کرد واقعا دیدن این مکان به نظر من به کل هزینه های سفر می ارزید وقت زیادی نداشتیم برای همین سریع دوری زدیم و تصمیم گرفتیم یک باره دیگر حتما به این مکان برای بازدید بیاییم. راستی فراموش کردم بگم در مسیر برگشت و با سوال از راننده فهمیدیم بهترین مکان برای گرفتن هتل نزدیک فرودگاه است برای همین باز هم مزاحم بچه های nordix شدیم برای رزرو که سریع برای ما کارهای رزرو را انجام دادند هتلی مثلا چهار ستاره ولی نسبتا تمیز بود با صبحانه به قیمت 10000 روپیه برای چهار شب

             عکس اکشاردام از نمای پارکینگ

برای عزیزانی که شاید بخواهند هتل رزرو کنند و نمیدانند کدام منطقه هتل رزرو کنند من نقشه خیابانی که در ان هتل گرفته بودم و هتلهای زیادی کنار هم هست را قرار میدهم

خلاصه شب رستوران هتل شام خوردیم و دور کوچکی در خیابانی که هتل در ان بود زدیم بسیار شلوغ و کثیف. جالب بود که راننده تاکسی این محل را محلی خوب برای اقامت میدانست و این خیابان پر بود از هتل. غذاهای هتل هم قیمتی حدودا بین 250 تا 400 روپیه داشتند و از نظر کیفیت هم قابل قبول و خوشمزه.صبح بعد از صرف صبحانه که طبق معمول هتلهای هند املت ماسالا و نان سرخ شده است خوردیم و طبق برنامه اول میخاستیم به بازار اصلی شهر برویم و بعد هم قلعه دهلی از  در هتل ریشکا به مقصد بازار گرفتیم (main bazar را میتوانید در گوگل سرچ کنید تا مکان را پیدا کنید) من در سفر همیشه قبل از این که تاکسی سوار بشوم مقصد را در گوگل مپ پیدا میکنم در مسیر چک میکنم که تاکسی اشتباه نرود چون امکان دارد راننده مقصد را اشتباه متوجه شده باشد یا به عمد اشتباه برود که پول بیشتری بگیرد.

قبل از رسیدن به بازار با تحقیقات قبلی میدونستم بسیار مکانه شلوغ کثیف و نا امنی باشه و همسفری من هم خیلی علاقه ی نداشته باشد ولی وقتی رسیدیم واقعا با مکانی بسیار کثیف و شلوغ مواجه شدیم ولی از نظر امنیت مشکلی نبود بازار بسیار جالبی بود هر چه میخواستید بود از پارچه های کشمیری گرفته تا چایی برنج و..... هرچه بخواهید. بسیار بازار جالبی بود و پر از دکه های غذا فروشی کثیف اینقدر این بازار برای ما جالب بود که متوجه گذر زمان نشدیم. یک چیز جالب این بود که ان روزها روز جشن دیبالی هندی بود که حشن پیروزی روشنی بر تاریکی بخاطر همین بازار بیشتر شلوغ بود و همه شمع و پودرهای رنگی میخریدند خلاصه در ته بازار تصمیم گرفتیم به یک دکه غذا فروشی برویم و این را باید اعتراف کنم که خوشمزه ترین و کثیف ترین غذا که این چند روز خوردم همین غذا بود به قیمت فقط 50 روپیه .

در همان حال که در بازار میگشتیم یک دفعه چشمم به مکان جالبی افتاد یک قبرستان که تمام قبرها با گل تزئین شده بودند در نقشه ی بازار ان قسمت که شبه پارک و سبز رنگ هست همان قبرستان (البته دلیل این گل ارائی جشن دیبالی بود)البته درب ورودی کوچکی دارد باید برای پیدا کردنه ان خیلی دقت کنید یا بپرسید

خلاصه بعد از ناهار دوباره به راه افتادیم از این مغازه به اون مغازه از این کوچه به اون کوچه واقعا گذر زمان را متوجه نشدیم و به برنامه ی بعدی هم نرسیدیم لازم به توضیح است بهترین نرخ تبدیل دلار به روپیه در همین بازار بود که 100 دلار را 7300 روپیه چنج میکردند. خلاصه ساعت 6 عصر دیگه بازار داشت خلوت میشد و ما هم یک ریشکا گرفتیم به مقصد هتل و برگشتیم بعد از کمی استراحت دوباره رفتیم دوری اطراف هتل زدیم(واقعا در این چند روز مکانی که بعد از تاریکی هوا احساس امنیت برای رفتن داشته باشه را پیدا نکردیم برای همین شبها سعی میکردیم زودتر به هتل برگردیم) و بعد از صرف شام در رستوران هتل رفتیم به رختخواب. صبح روز بعد را بسیار سرحال و منتظر دیدن مکانها و اتفاقات جدیدی اغاز کردیم امروز برنامه ما تقریبا سنگین بود برای همین سریع صبحانه خوردیم و به راه افتادیم. دروازه هند اولین مقصد ما بود با ریشکا حدودا 30 دقیقه راه بود وقتی وارد اون منطقه شدیم انگار وارد یک دنیای دیگه شده بودیم بسیار زیبا تمیز خلوت و بدونه صدای بوق جلوی دروازه بلواری زیبا هست که به کاخ ریاست جمهوری و موزه ملی دهلی میرسه و کاملا مشخص است .بسیار ساختمان های زیبا و دیدنی بودند واقعا از دیدنشون لذت بردیم 

 

نمایی از کاخ ریاست جمهوری 

بعد از دیدن کاخ(البته فقط از بیرون، ظاهره 2 روز در هفته قسمت هایی از کاخ برای بازدید باز هستند ولی بد شانسی ما ان روز تعطیل بود روزهای باز بودن را میتوانید از هتل یا از اینترنت پیدا کنید) یک راننده ریشکا بسیار خوش برخورد به تور ما خورد که دعوتمان کرد که چندین مکان توریستی اون اطراف را نشانمان بدهد ما هم قبول کردیم و 500 روپیه هم با هم توافق کردیم بسیار ادم باحال و خوش مشربی بود اولین مکان موزه ماهاتما گاندی رهبر هندوستان بود بسیار مکان زیبا و با حس قشنگی بود و به همه پیشنهاد میدهم از دستش ندهید ورودی هم رایگان و خیلی خلوته این موزه خانه خود ایشان است که بعد از فوت به صورت موزه در امده است 

در موزه مجسمه ی سه  میمون قرار داشت که نماد بد نگو بد نشنو بد نبین بود در مذهب هند بودند.  که برای من جلب توجه کردند

در قسمت بیرونی موزه طبل بزرگی وجود داشت که بر روی ان پرچم تمامی کشورهای جهان نقش بسته بود که به دستور ماهاتما گاندی در زمان صلح جهانی به صدا در خواهد امد .نمیدونم چرا ولی این موزه مکانی واقعا ارامش بخش برای من بود

بعد از دیدن موزه سوار ریشکای لیدرمان شدیم و به معبد سیک ها رفتیم مکان جالبی بود روش عبادت جالبی داشتند همراه با موزیک البته باید یاد اور بشوم که قبل از ورود باید کفشهارا تحویل دهید وپارچه ی رنگی بر سر ببندید در انجا از چند نفر که بزرگ این دین بودند عکس گرفتیم که نحوه ی لباس و ریش جالبی داشتند (با عرض شرمندگی فراموش کردم مکان این معبد را عکس بگیرم ولی خیلی نزدیک به موزه است و به هر ریشکایی که بگوید شما را راهنمایی میکند)

به نظر من دیدن مردم با مذاهب دیگر واقعا جالبه و مقداری هم تعجب بر انگیز.بعد این معبد به سراغ معبد دین هندو ها رفتیم که البته این معبد تقریبا جنبه توریست داشت و اجازه ی عکس گرفتن هم نداشتیم.

بعد از خروج کنار همین معبد مغازه ی ادویه ی و چای فروشی قشنگی بود که لیدر ما را به زور به ان مغازه برد که ظاهرا خرید ما منبع در امد ایشان بود خلاصه قیمتها خیلی گران بودند(البته نسبت به در امد ما به ریال و بی ارزشی پول ما) بعد از فروشگاه تور ما تمام شده بود و با این که بسیار گرسنه بودیم تصمیم گرفتیم تحمل کنیم و بریم برای اکشاردام چون انجا دیده بودیم که رستورانهای خوبی بود و به نظر هم مکان تمیز و خوبی می امد خلاصه با همان ریشکا رفتیم به اکشاردام حدودا نیم ساعتی در راه بودیم و بعد از گذر از بازرسی های زیاد وارد شدیم بعد از ناهار که انصافا غذای خوبی هم بود و تنوع در اون محل هم زیاد بود شروع به گشتن کردیم سمت چپ معبد اصلی راه روی هست که به سمت نمایش فواره ها و سالنی برای نمایش تاریخچه ی دین هندی ها و همچنین خود شخص اکشاردام میرود. برای رفتن به نمایش باید بلیط خرید کرد که برای هر نفر 250 روپیه بود حدودا کل سالن های نمایش که بخواهید طی کنید سه ساعت طول خواهد کشید ولی بسیار جالب و زیباست از به وجود امدن دین هندو شروع میشود تا رودخانه یی که با سوار شدن در قایق و طی کردن رودخانه درسمت راست و چپ مجسمه هایی قرار گرفته اند که تاریخچه ی هند را به نمایش میگذاردند.

کاش میتونستم عکس بگیرم ولی در کل بگویم بسیار زیبا و جالب است بعد از اتمام تمام سالن های نمایش هوا کم کم تاریک شده بود و ما به میدانی بزرگ رسیدیم که نمایش فواره ها در ان برگزار میشد بسیییار نمایش زیبا و حیرت انگیزی بود واقعا محو نمایش شده بودیم بسیار زیبا بود هر چقدر از این اکشاردام و زیبای هایش بگویم کم گفته ام .بعد از پایان نمایش فواره ها چون دیدیم جمعیت زیادی وجود دارد سریع از درب خروج بیرون امدیم و به سمت خیابان اصلی رفتیم تا بتونیم ریشکا بگیریم و سریع بریم هتل .

روز بعد روز اخر سفر بود که ای کاش هیچ وقت روزه اخر سفر فرا نمیرسید ولی چه میشه کرد عمر سفر کوتاه است.خیلی از مکانهای دیدنی دهلی مانده بود ولی وقت زیادی نداشتیم و این روز هم روز اصلی جشن دیبالی در هند بود و همه به هم تبریک میگفتند و شمع و گل همه جا بود اولین مقصد ما بعد از صرف صبحانه  معبدی دیگر بود خلاصه با اولین ریشکا به سرعت به این معبد رفتیم. بیرون از معبد بازار بزرگی از دست فروشان بر پاست که میتونید اب نارگیل هندی را امتحان کنید البته در همه جا پیدا میشود

بعد از معبد تصمیم ما به قلعه ی دهلی یا همان red fort بود

قلعه روبروی بازار بزرگ و معروفی به نام پاهار گنج قرار دارد که مکانی بسیار معروف در شهر دهلی میباشد برای ورود باید بلیط به مبلغ 500 روپیه خرید کنید (البته برای توریست ها این قیمت بود).قلعه ای نسبتا زیبا  ولی ما که در اگرا قلعه ی اگرا دیده بودیم خیلی به چشممان نیامد و هیچ مکانی حتی برای خرید یک اب هم وجود نداشت.خیلی زمان زیادی را در این قلعه صرف نکردیم و به دلیل عید و ظاهره تعطیلی ان روز بسیار شلوغ بود بعد از خروج سراغ بازار روبروی قلعه رفتیم خیابانی بسیار شلوغ و کثیف که دو معبد معروف هندو ها و سیکها در کنار هم در این خیابان وجود دارند که ما به دلیل شلوغی بی اندازه ی ان روز موفق به دیدن کامل ان خیابان و معبدها نشدیم.

دیگه داشتیم از شلوغی و صدای بوق دیوانه میشدیم دلمان میخواست به مکانی بروم که کمی خلوت تر و تمیزتر باشد خلاصه یک زن و شوهر که به نظر میامد از تحصیل کرده های هند هستند را پیدا کردیم و در مورد وجود پاساژ یا مجتمع تجاری که تا ان روز در دهلی نتوانسته بودیم پیدا کنیم سوال کردیم که خوشبختانه وجود همچین مکانی را در این شهر به ما نوید دادند من که فکر نمیکردم وجود داشته باشد ولی خوب راه دیگری نداشتیم البته یک مقداری دور بود ولی برنامه ی دیگری هم نداشتیم سریع رفتم سراغ گرفتن ریشکا ولی هیچ کدام مقصد ما را بلد نبودند که بالاخره یکی از راننده ها اعلام کرد که من بلد هستم و قیمت توافقی ما هم همان 300 روپیه همیشگی شد. البته این راننده هم کامل بلد نبود ولی با سوال از این و ان پیدا کرد حدودا 1 ساعتی در راه بودیم و محله ها ای در دهلی که ندیده بودیم هم دیدیم.

دهلی شهر بسیار بزرگی است و تمامی محله های خوب مسکونی ان با حصار و گیت نگهبانی محاصره شده اند که این خود نشان از نا امنی کامل در این شهر است خلاصه به مجتمع تجاری که فکر نمیکردیم وجود داشته باشد رسیدیم مکانی زیبا و متفاوت که اگر زودتر پیدا کرده بودیم برای گذراندن شبها خوب بود. یک هتل و چندین مجموعه ی تجاری وجود داشت ولی ما یک بد شانسی بزرگ اورده بودیم برای جشن دیبالی مجموعه داشت تعطیل می شد خیلی حیف شد چون تمامی مغازه ها برای عید تخفیفاته زیاد گذاشته بودند و مکانی بود که میتوانست چندین ساعت وقت ما را پر کند. ساعت حدودا 4 شده بود و ما بسیار گرسنه بودیم خوشبختانه رستوران هایی در حیاط مجموعه بودند که هنوز تعطیل نکرده بودند بعد از خوردن غذا چرخی در مجموعه زدیم و متوجه شدیم این مکان هم کاملا کنترل شده است و همه اجازه ورود را ندارند برای همین محیطی متفاوت بود.بعد از ناهار و گشتی کوچک در مجتمع برنامه ی نداشتیم چون تمام مکانهای دیدنی در این روز تعطیل بودند.

دیگر چاره ای جز برگشت به هتل نداشتیم با اولین ریشکا به هتل بر گشتیم و منتظر شروع جشن بودیم که لا اقل از پنجره اتاق بتونیم جشن دیبالی را تماشا کنیم فکر کنم فراموش کردم بگم که ساعت پرواز ما 4:30 دقیقه صبح بود جشن دیبالی با گل و شمع و صدای ترقه همراه است ترقه های که صدایی بیشتر یک بمب داشتند تمامی کودکان لباسهای نو پوشیده بودندم و بر پشت بام ها و دم خانه ها پر بود از شمع و گلهای رنگارنگ ساعتی را با دیدن اتش بازی و کودکانی که با شادی و شور در خیابان راه میرفتند گذراندیم لازم است بگم که اینقدر صدای ترقه زیاد و وحشت ناک بود که خیلی جرات برای بیرون رفتن از هتل را نداشتیم خلاصه بعد از کمی استراحت حدودا ساعت 12:30 اتاق را تحویل دادیم و با تاکسی که هتل برای ما رزرو کرده بود به فرودگاه رفتیم و اخرین دقایق از سفر و بودن در خیابانهای جالب دهلی را از نظر میگذراندیم

برای تحویل بار و ورود به فرودگاه اتفاق خاصی رخ نداد فقط تازه بزرگی و زیبایی فرودگاه به چشمان امد فرودگاهی بسیار بزرگ و زیبا خیلی لذت بخش بود دیدن و گشتن در فرودگاهی به این بزرگی پر بود از برندهای معروف غذایی و لباسی بعد از صرف شام و خرج کردن اخرین روپیه های در جیب به دنبال  گیت پروازی ماهان گشتیم که اخرین گیت موجود در فرودگاه بود که فکر میکنم حدودا 20 دقیقه نیاز به پیاده روی داشت و مسافر هم هیچ کس نبود که ما فکر کردیم اشتباه امدیم.بعد فهمیدیم کلا 27 مسافر در پرواز هستند واقعا تاسف بر انگیز بود که همچین هواپیمای بزرگی ان هم فقط با 27 مسافر. در سالن انتظار که نشسته بودیم شروع به مشورت با همسفریم در مورد اسم سفرنامه کردم که با توجه به بازار صبح و فرودگاهی به این زیبای در ان بودیم هیچ اسمی بهتر "مگه میشه اینقدر تفاوت" به فکرمان نرسید.

 بدون تاخیر و بسیار راحت به فرودگاه ارام و خلوت امام خمینی رسیدیم و بسیار خوشحال از این که بدون هیچ مشکل خاصی و امن وامان سفرمان به پایان رسیده بود چون قبل از سفر خیلی از اطرافیان ما را از رفتن به این سفر ترسانده بودند که بسیار کشور ناامنی است و امکان دارد مریضی های بد بگیرید غذا انجا چیزی نمیتوانید برای خوردن پیدا کنید و از این حرفها و فکر میکنم یکی از بیاد ماندنی ترین و متفاوت ترین سفرهای زندگی ام را پشت سر گذاشته بودم .

من چند نکته را فراموش کردم بگم در سفر به هند با همه در مورد قیمتها چانه بزنید حتی برای رزرو هتل چون وقتی توریست میبینند جیبهایشان صدا میکند واحساس میکنند میتوانند کلاهی سرشان بگذارند و نکته دیگر این که در کشور هند خرید سیم کارت امکات پذیر هست ولی بعد از 1 هفته وصل میشود که کاربردی در سفر ندارد ما از اینترنت خط خودمان استفاده میکردیم که بسیار گران بود و معمولا اینترنت همه ی هتل ها در هند مشکل دارند این را فراموش نکنید . انشالا اگر مسافر این کشور بزرگ بودید روزهای شاد و بینظیری را داشته باشید  و در اخر کل هزینه های سفر ما بدون پرواز ماهان و هزینه ی ویزا  1150 دلار شد که فکر میکنم هزینه ی منطقی برای سفر بوده باشد.

در اخر  متشکرم از سایت خوب لست سکند که همیشه من را در پیدا کردن بهترین مقصد سفر وهمچنین خرید ارزان ترین تور مسافرتی راهنمائی کرده است و انشاالله توانسته باشم راهنمای خوبی برای سفر دیگران به این کشور بزرگ بوده باشم اگر سوالی هم هست در خدمت عزیزان هستم.

 

 

نویسنده : فرهاد فروغی

تمامی مطالب عنوان شده در سفرنامه ها نظر و برداشت شخصی نویسنده است و وب‌ سایت لست سکند مسئولیتی در قبال صحت اطلاعات سفرنامه ها بر عهده نمی‌گیرد.