ماه عسل دو اصفهانی در پوکت!

 

اصفهانی باشی، خانم باشی، کارمند هم  باشی و بخواهی یک سفر زیبا و کم هزینه برای ماه عسلت رقم بزنی، مسلم است که نیاز به ساعتها بررسی، تحقیق و برنامه ریزی دقیق دارد. سفرنامه های بی نظیری که راجع به پوکت، این بهشت زمینی، در لست سکند نوشته شده را مو به مو خواندم و نت برداری کردم. تا حدی که بعد از 10 روز، زیر و بم سفر یک هفته ای به این شهر زیبا را می دانستم و بسیار هیجان زده بودم برای آغاز سفری بدون تور لیدر! تصمیم گرفتم پرواز و هتل را جداگانه بگیرم. با تکیه بر مطالعه سفرنامه های دوستان این سایت، با آقای همسر این سفر را مدیریت کنیم. مردادماه با بررسی تمام هتل های پوکت در سایتهای لست سکند، تریپ ادوایزر، بووکینگ و هتلز دات کام، تصمیم گرفتیم هتل زیبای هتل دوانجیت را برای اقامت انتخاب کنیم و برای پرواز هم بهترین انتخاب امارات بود(البته برای ما به لحاظ کیفیت و میزان هزینه)

اما ...اما...اما... متاسفانه پس از مراجعه به آژانس با اصرار کارمند آنجا برای تغییر هتل مواجه شدیم. ایشان هتل اشلی پلازا پاتونگ را که هتلی 4 ستاره و نزدیک به پاتونگ بیچ بود پیشنهاد داد و شاید این انتخاب بزرگترین اشتباه ما و باعث تلخ شدن بخشی از سفرمان بود. بگذریم.(خیلی روی هتل سختگیر نباشید چون تنها برای خواب آنجا خواهید بود. اما تمیزی و صدالبته خنک بودن اتاق در فصول گرم بسیار مهم است.)

قبل از سفر با عنایت به شناخت اینجانب از ذائقه همسر که به جز طعم غذاهای ایرانی با هیچ یک از انواع غذاهای فرنگی کنار نمی آید چمدان را پر کردم از کنسرو و کلوچه و ...! غافل از اینکه سفر یک هفته است و همسر شکمو! 10 کنسرو تنها تا روز سوم جواب داد و برای الباقی روزها بیچاره شدم.

از سوی دیگر با توجه به اینکه عروسی نگرفته بودیم و آرزوی بسیاری از خانمهاست که لباس سپید عروسی بر تن کنند و حداقل چند عکس یادگاری داشته باشند، لباس عروس بسیار ساده به همراه تور و دسته گل حتی!!! و کت و شلوار دامادی همسر را یواشکی در ثانیه های آخر گوشه چمدان چپاندم تا در صورت مساعد بودن شرایط کاری کنم کارستان.

 

    روز صفرُم: روز سفر فرا رسید با ماشین از اصفهان به فرودگاه تهران آمدیم و کلیه کارها طبق روال و با آرامی گذشت و سوار هواپیمای امارات شدیم. خب، صندلی های کنار و نزدیک به پنجره ها راحت اما صندلی های ردیف وسط چهار تایی با فاصله بسیار کم از ردیف جلویی قرار داشت و برای همسرم با قد 2 متر سفری با مجموع 9 ساعت پرواز یک فاجعه تمام عیار بود.علیرغم تلاشمان برای جابه جا شدن و همکاری مهمانداران مودب امکان جابه جایی وجود نداشت و همه صندلی ها پر بودند. هواپیما راس 5 صبح ساعت پرید. پس از حدود 2 ساعت به فرودگاه دبی رسید. چه فرودگاهی! چه عظمتی! با مترو به سمت محل پرواز برای پوکت حرکت کردیم. بعد از طی سه ایستگاه رسیدیم و باز هم از دیدن اینهمه شکوه و نظم و زیبایی در تعجب بودیم. هواپیما به مقصد پوکت سر ساعت پرواز کرد مقابل صندلی ها مانیتور وجود دارد که می توانید موسیقی، فیلم، بازی و هر آنچه دوست دارید را انتخاب کرده و لذت ببرید.

عکس 1: صبحانه ایرلاین امارات

 

عکس2: مانیتور مقابل صندلی هر مسافر در هواپیما

 ورود به بهشتی جهنمی !:  حوالی 9 شب پس از 7 ساعت به پوکت رسیدیم. به محض پیاده شدن از هواپیما، هُرم سنگین هوای گرم و شرجیِ 95 درصد چنان به صورتمان خورد که اگر راه برگشتی بود بر می گشتیم. نگاه های خیره همسر که در آن جملاتی همچون( صدبار گفتم توی این زمان نه...تایلند نه...ببین چه بلایی سرمون اومد) مستتر بود بار اضافه بر روحم گذاشت. به سختی آب دهانم را قورت دادم.

(وَرِ همیشه عاقلَم: آخه این هم جا بود اومدی؟ نمی دونی گرمائیه طاقت نمی یاره؟ توی این هوا نمی شه نفس کشید فقط باید چپید توی هتل. واقعا که!

وَر ِ همیشه مُثبتَم: باجی! آمده ای که خوش بگذرانی و سفری عالی داشته باشی. نترس و پیش برو دختر.)

عکس 3: ورودی فرودگاه پوکت

عکس 4: گلهای طبیعی(ارکیده) در محل تحویل چمدان ها

 از یکی  از باجه های فروش سیمکارت ، یک سیمکارت خریدیم (حتما بخرید چرا که در ادامه اهمیت آن را درک خواهید نمود) .با راهنمایی دوستان لست سکندی می دانستم که برای رسیدن به هتل لازم نیست تاکسی بگیرم و می توان با مینی باس هایی که بلافاصله نزدیک خروجی فرودگاه پارک کرده اند و هر بیست دقیقه تا نیم ساعت یکبار حرکت می کنند، با قیمتی مناسب به هتل رفت.(غافل از آنکه همسر به نشستن در آخر ماشینها حساس است و به اصطلاح ماشین زده می شود.) از بخت بد محل نشستنمان صندلی های آخر بود و شد آنچه نباید می شد. صد متر به صد متر مجبور به نگه داشتن مینی باس می شدیم، همسر گلاب بر زمین می پاشید و دوباره از نو. با هر وضعی که بود، خسته و کوفته خود را به هتل رساندیم. خُب با توجه به تجربه سفرهای قبلی انتظار داشتم حداقل کسی برای جابه جایی چمدانهایمان به کمک بیاید و پذیرش با روی باز برخورد کند که ...خانم چشم بادامی پشت میز با نگاهی گذرا به برگه در دست من بسیار جدی و سرد محل اتاق را نشان داد که من فقط فهمیدم طبقه سوم اتاق 202 و تمام. ساختمان سه بلوک داشت و ما خسته و عرق ریزان، سردرگم میان این سه بلوک نیم ساعت در حال چرخیدن بودیم تا بالاخره یافتیم کعبه موعود را. در را باز کرده و شرایط آنجا آوار شد روی سرم. اتاقی بزرگ و تمیز، ساخته شده با چوب بامبو. منتها کولر خراب و هوای بسیار گرم و شرجی، دقیقا سونای خشک را در ذهن تداعی می کرد. مینی بار هم خراب بود و حتی نمی شد لای در آن ایستاد و اندکی خنک شد. آه از نهادم برآمد.پس از سه بار مراجعه به پذیرش و دادن شرح ما وقع، ساعت 2 نصف شب دو نفر با آچار و انبر دست و لوله!!! وارد اتاق شدند و مشغول تعمیر!

(وَرِ همیشه عاقلَم: این بود اون هتلی که انقدر براش ذوق داشتی؟ نمیری با این برنامه ریزی کردنت! سالی که نکوست از باهارش پیداست... با این وضعیت اتاق...بدون تور لیدر...توی یه کشور غریب...به به ...چه شود! )

(وَر ِ همیشه مُثبتَم: آرام باش باجی ...فردا روز دیگریست...بغض نکن).

عکس5: ورودی هتل اشلی پلازا پاتونگ

عکس 6: نمای لابی هتل اشلی پلازا

عکس7: استخر تمیز و خلوت هتل واقع در طبقه بالا

   طاقت ماندن در آن فضای خفقان آور را نداشتیم این شد که سریع دوش گرفته و زدیم بیرون. پوکت دو ساحل بسیار معروف دارد: 1- پاتونگ بیچ 2- کارون بیچ. هتل ما در خیابان Prachnukhro  قرار داشت که فاصله آن تا  ساحل پاتونگ 800-900 متر بود . برای رسیدن به ساحل "توک توک" گرفتیم که نوعی تاکسی محلی ست. برای کرایه هم چانه زدم و از 100 بَت به 40 بَت پایین آمدم.(چانه بزنید و خجالت نکشید شما توریست هستید و آنها زرنگ).

عکس 8: توک توک( تاکسی محلی)

شهری به غایت زنده، زیبا با مردمی همیشه خندان و خوش اخلاق(البته به جز مسئول پذیرش هتل ما). از دیدن مغازه هایی که در آن وقت شب باز بودند و حجم رفت و آمد تعجب کردیم. حتی صرافی باز بود!!!

عکس 9: پاتونگ بیچ

نزدیک به پاتونگ بیچ به خیابان Walking Street پیچیدیم و یک دفعه چهره شهر دگرگون شد. لباس ها، رفتارها و برخوردها....از ترس دستهای یکدیگر را محکم گرفتیم و با دهان باز آنچه را می دیدیم باور نداشتیم. بهتر است خانواده هایی که بچه دارند به هیچ وجه ساعت 11 شب به بعد به این خیابان نروند.(چرا ندارد جانم ! با اندکی تحقیق می فهمید که در صورت بردن فرزندانتان به آنجا او دیگر و هرگز بچه ی سابق نمی شود و در بازگشت از سفر جلوی زبانش را پیش روی غریبه و آشنا نمی توانید بگیرید و شرح مفصل و مبسوطی از هرآنچه دیده و شنیده تحویل پدر بزرگ و مادربزرگش می دهد و شما با پیشانی به عرق نشسته تنها نظاره گر این فاجعه خواهید بود....از ما گفتن).

عکس 10: نمایی از Walking Street

    لذت چشیدن طعم های جدید در کشوری با اقلیم و فرهنگ و غذای متفاوت باعث شد هر چه ببینم را بخورم! بماند که همسر تنها در یکی دو مورد همراه بود ، آنهم با غرو لُند فراوان. بیشتر غذاهای تایلندی طعم شیرین دارند، برنج شیرین، خورشت شیرین و تند، سوپ شیرین، که علیرغم ظاهر فریبنده، زیاد باب طبع ما نیست.غذاهای سرخ شده مثل میگو، هشت پا، مرغ سوخاری را می توان با اطمینان امتحان کنید. از خوردن غداهای دستفروش ها نترسید، بسیاری از تایلندی ها اصلا در خانه چیزی به نام آشپزخانه ندارند و همه از دستفروشها غذا می خرند. پس مواد آنها تازه و قابل اطمینان است(اگر خدای ناکرده از یکیشان حلزون یا صدف یا کرم شب تاب خریدید و بعد مریض شُدید یقه من را نگیرید جانم، پیشنهاد است...پیشنهاد).

عکس11: نمونه غذاهای تایلندی

عکس 12: نمونه غذاهای تایلندی

اماااا از هر چه بگذریم سخن بستنی خوشتر است. بستنی ها با طعم های بینظیر میوه های استوایی و شیر محلی که جلوی چشم خودتان آماده می شوند و بسیار خوشمزه هستند. حتی بستنی هایی که در سوپر مارکت ها هستند را امتحان کنید. مزه آنها فراموش نشدنی ست.

عکس 13: بستنی معروف رولی تایلندی

عکس 14: بستنی میوه ای

به نظرم تمام میوه ها را بخورید. از همه خوشمزه تر منگوسیتن (Mangosteen) و رامبوتان(Rmbutan) و اژدها (Dragon) بود. می توانید به جای خرید تک تک میوه ها یک لیوان از همه را بخرید که هم به صرفه تر است و هم متنوع.یک نوع نارگیل سبز هست که آب خوشمزه ای دارد، حتما امتحان کنید.

عکس 15: انواع میوه های استوایی

عکس 16: لیوانی پر از میوه های استوایی

عکس 17: آب نارگیل خوشمزه و خنک

روز نخست: هوا به طرز معجزه آسایی کمی خنک شد و وزش نسیمی ملایم و بارندگی های کوتاه شرایط را بسیار مساعد کرد و پوکت شد بهشت.

    ساعت 7:30 صبح در رستوران هتل مشغول وارسی غذاهای ملل مختلف چیده شده روی میزها بودم. انصافا بسیار کامل بود. همسر که با سفارش دادن چهار عدد نیمرو خیال خود و من را راحت نمود اما ذات جستجوگرم مرا بر آن داشت که از هر چیزی که می بینم در بشقابم بگذارم. سوسیس ،مارمالاد، سوپ، غذاهای هندی-پاکستانی، نودل سرخ شده و ... و با اشتیاق بچشم طعم های ملل گوناگون را اما...در نهایت با سری افکنده و در مقابل ریشخند همسر، من هم دو تا نیمرو سفارش داده و همراه با نان خوردم. (مارمالاد طعم مرباهای شکرک زده خودمان، غذاها بسیار شیرین و تند، سوپ شیرین!!! نودل سرخ شده و شیرین (آخه چراااا؟؟؟؟)و تنها سوسیس ها قابل خوردن بودند).

عکس 18: صبحانه هتل

پس از صرف صبحانه قدم زنان به پاتونگ بیچ رفته و برنامه 5 روز اقامتمان را از یکی از باجه های ساحلی خریدیم. توجه کنید از ابتدا تا انتهای خط ساحلی پر از باجه های فروش تورهای روزانه است. به قیمت گرفتن از یکی- دوتای آنها اکتفا ننموده و از جستجو خسته نشوید. سعی کنید از بیشتر باجه ها قیمت بگیرید. قیمتی که روی بروشورهایشان است کاملا غیر واقعیست. اینجا هر آنچه از هنر چانه زنی دارید رو کنید. شوخی کنید و با لبخند قیمت را پایین بیاورید. ابرو بالا بیندازید، قهر کنید و بروید، آنها صدایتان خواهند کرد و قیمتی غیرقابل باور پیشنهاد خواهند داد. در نهایت توانستیم برای 5 روز به ترتیب زیر از یک آقای مسلمان به نام آقای Sunny تورهای یک روز بخریم . به یک سوم قیمت درج شده روی بروشورها. (قیمت پیشنهادی تورلیدر های ایرانی به هیچ عنوان منصفانه نیست.بهتر است تورها را خودتان از بیرون هتل تهیه کنید.) همه همسفرهایمان در تورها از نرخی که ماتهیه کرده بودیم متعجب بودند.(اینست جادوی اصفهانی بودن) آقای سانی برای هماهنگی ها شماره ما را گرفت(خرید سیمکارت اینجا به درد میخورد) و الحق که چه تورهای خوبی را پیشنهاد داد.

عکس 19: بروشور تورها

برنامه ها به این ترتیب مرتب شدند:

شب اول: فنتسی شو(Fanta Sea)

روز دوم: جزیره فی فی(یا به قول محلی ها پی پی!!!) Phi Phi Island

روز سوم: جزیره جیمزباند(Jams Bond Island)

روز چهارم: دریاچه خائو(Khao lake Safari)

روز پنجم: عکاسی در ساحل با لباس عروس!!! بله. موفق شدم از طریق آقای سانی با یک عکاس برای روز آخر هماهنگ کنم.(به مبلغ کلی 100 دلار)

از آنجا که سایر دوستان شرح مفصلی از تمامی این مکانها در دیگر سفرنامه ها داده اند، از توضیح در مورد آنها اجتناب نموده و تنها به ذکر نکات مهمی در خصوص هر یک اکتفا می کنم: جالب است که در کل این تورها حتی یک هم وطن را ندیدیم. همسفران ما بیشتر روسی ،آمریکایی، اوکراینی، کره ای، چینی و فرانسوی بودند.

فنتسی شو(Fanta Sea): شبی بینظیر همراه با تجربه نو از دیدن و لمس فیل ها، میمونها و آشنایی با فرهنگ، تاریخ و موسیقی تایلند با تئاتر و نمایش، مکان های بازی ویژه بچه ها. رستورانی بزرگ با دو بخش غذاهای ویژه مسلمانان و غیر مسلمانان. ترانسفر  (از درب هتل- به درب هتل ).

نکات: قیمت این تور نسبت به بقیه بسیار بالاتر است .اگر هزینه برایتان مهم است می توانید این بخش را فاکتور بگیرید. برای بچه ها بسیار جالب و مهیج است و لذت خواهند برد. در فنتسی سوار فیل نشوید که بسیار گران است. اگر به تور "خائو" می روید روی تور، فیل سواری و بازی با فیل و حتی شنا با نامبرده را دارید. می توانید لباس خوشگله تان را اینجا بپوشید چون سایر روزها با مایو و حوله خواهید بود. (اساسا سفر به مکانی همچون پوکت فقط و فقط لباس راحت، ضد آفتاب، دمپایی و کلاه و عینک آفتابی می خواهد چمدانتان را از لباسهای مجلسی پر نکنید که هیچ به کار نمی آید)

 

عکس21: یکی از فضاهای بازی برای بچه ها در فنتسی شو

عکس 22: فضای داخل رستوران در فنتسی شو

عکس23: شام در فنتسی شو

عکس 24: دسر در فنتسی شو

عکس 25: مینی باس مخصوص تور فنتسی شو

جزیره فی فی Phi Phi Island:

یک روز پر هیجان و تکرار نشدنی همراه با تجربه غواصی در آبهای فیروزه ای و دیدن ستاره های دریایی، سفره ماهی ها عروس دریایی و ماهی های رنگارنگ، ساعتها قایق سواری، لمس شنهای سپید و تمیز جزایر دور دست و سرسبز.

عکس25-1: بروشور تور فی فی

عکس25-2: بروشور کامل فی فی به همراه قیمت کاذب

عکس 26: توضیحات تور لیدر قبل از حرکت به سوی فی فی

عکس27: محل غواصی گروه های گردشگر در تور فی فی

عکس28:آب های فیروزه ای و زلال فی فی

عکس29: دستبندهای مخصوص گروه های مختلف گردشگری. ما گروه Pink بودیم

عکس30: ناهار تور جزیره فی فی

عکس31: ناهار انتخابی ما(مرغ وماهی و سوپ شیرین!!! )

 نکات: بهتر است قبل از رفتن حتما برای گوشی هایتان کاور ضد آب بخرید. چرا که  برای عکاسی و فیلمبرداری روی آب و زیر آب باید گوشیتان در کاور باشد. قیمت کاور ها در تورها و نزدیک جزیره ها چهار-پنج برابر نزدیک هتلتان است. ترانسفر از درب هتل تا درب هتل- صبحانه ساده- ناهار- آب- آبمیوه- و میوه جزو امکانات تور است. تور لیدر بسیار خوش اخلاق و مهربان و دلسوز همراهتان خواهد بود. در صورتی که دریا زده می شوید و به تکانهای قایق عادت ندارید به کل قید سفر به پوکت را بزنید چون همه جا قایق است و دریا. (قرص دمیترون حتما همراه خود ببرید) . ساندویچ کوچک، بطری آب، چتر(البته اگر مثل من دوست دارید نوک قایق بنشینید اما آفتاب سوخته نشوید، ناسلامتی روز آخر عکاسی داشتم و باید خیلی مراقب پوست و صورتم می بودم) مایو، حوله و دمپایی(خواهشا با کفش پاشنه بلند و النگو و آرایش غلیظ، مژه مصنوعی و موهای شینیون شده! تشریف نبرید چون در راه بازگشت شبیه دراکولا خواهید شد، دیدم که میگم) .

عکس31-2: چتر همیشه همراه باجی

عینک آفتابی از اوجب ِ واجبات است. آفتاب استوا اصلا و ابدا با کسی شوخی ندارد. حتی الامکان روزها لباسهایی با رنگ روشن اما کاملا پوشیده بپوشید. از شنا کردن با مایوهای یقه باز زیر برق آفتاب اجتناب کنید . به کرم های ضد آفتابتان نَنازید. ظرف یکی دو ساعت چنان تاولهایی بر شما خواهد رویید! که مسلمان نشنود کافر نبیند و الباقی سفر زَهرتان خواهد شد.(باز هم از ما گفتن و از شما نشنُفتَن)

 جزیره جیمزباند(Jams Bond Island):

اگر فرصت کمی برای ماندن در پوکت دارید، دیدن این جزیره و رفتن به این تور از همه چیز اولی تر است. قطعه ای از بهشت، قدرت خدا و آرامش محض. زیباترین مکان هایی که به عمرم دیدم. تجربه قایق سواری، دیدن دسته خرچنگ ها، پارو زدن لابه لای صخره های آهکی- مرجانی  و شنا کردن روی آبهایی که به زلالی آیینه است. لذت بردن از تمام آنچه به خاطرش اینهمه راه آمده اید.

نکات: ناهار در جزیره ای مسلمان نشین که کاملا روی آب بدون هیچ خشکی قرار دارد صرف می شود. تمامی سازه ها چوبی بوده و بر پایه های بلند بنا شده. همان تذکر های تور فی فی . فقط لذت ببرید – بخندید و خوش اخلاق باشید. روی تور ما پاراسل نبود علیرغم اینکه نوشته بود دارد شاید بخاطر وزش باد شدید آن روز . اما به حدی عالی و بی نظیر بود که همه چیز فراموشمان شد.

عکس31-3: بروشور تور جیمزباند

عکس31-4: جزییات و قیمت کاذب تور جیمزباند

عکس32: صبحانه سبُک تور جمیز باند

عکس33: مسیر کلی تور یکروزه جیمز باند

عکس34: نمای کلی جزیره جیمز باند

عکس35: ناهار در یک جزیره نزدیک به جیمز باند

عکس36: سازه های چوبی روی آب در جزیره ای بدون خاک

عکس 37: قایق سواری روی آبهای نیلگون

عکس38: یکی از جاذبه های طبیعی. وسط یک دالان آب، درختان طرحی شبیه به قلب دارند

عکس 39: آبمیوه خنک و خوشمزه بعد از قایق سواری

دریاچه خائو(Khao lake Safari):

اول و قبل از همه، این منطقه 80 کیلومتر با پاتونگ بیچ فاصله دارد لذا اگر بچه کوچک که در ماشین آرام نمی گیرد یا همسر یا همراهی دارید که طاقت ماندن در محیط بسته مینی باس همراه با رانندگی وحشتناک از سمت راست به مدت 2 ساعت رفت و دو ساعت برگشت را ندارد از رفتن به این تور صرفنظر کنید. می توانید به جای آن تور مهیج زیپ لاین را بگیرید. ما به خاطر ترس از ارتفاع کلا زیپ لاین را حذف کردیم.

اما ... اما...اگر لذت می برید از بامبو سواری روی آبهای آرام و گاه خروشان، تجربه خزیدن لا به لای جنگل های استوایی و دیدن مارهای بزرگی که بالای سرتان چنبره زده اند،  مانند تارزان با طناب از روی درخت داخل آب پریدن، فیل سواری، بازی و غذا دادن به فیل، شنا کردن در آبشار کوچک خائو، دیدن مزرعه آناناس و بازدید از معبد عجیب میمونها که در غاری در دل کوه است و پر است از مجسمه های بودایی، شک نکنید که این تور انتخاب درستی ست.

عکس39-1: بروشور تور خائولک

عکس39-2: بروشور تورخئولک با جزییات

عکس 40: نمایی از آبشار کوچک خائو

عکس41: بامبو رفتینگ. یک تجربه آرام و بی نظیر و دلچسب

عکس42:ناهار تور. خوشبختانه سوپ آب نمک بود و قابل خوردن

عکس43:نمای داخلی معبد میمون ها-مکانی بس شگرف

نکات: یک دست لباس اضافه  یا  مایو همراه با حوله و دمپایی و عینک آفتابی همراهتان باشد و بَس

برای میمون ها در معبد می توانید کمی موز یا رامبوتان ببرید آنها به سرعت میوه ها را از شما می قاپند و خیلی بامزه میوه می خورند.مراقب وسایل شخصیتان باشید، میمونها خیلی حرفه ای هستند.

عکس43-1: میوه خوردن میمونهای معبد

درون غار معبد، یک راهب نشسته و در صورت تمایل می توانید روبه رویش بنشینید تا برایتان دعا بخواند. بعد چیزی شبیه به جارو را در آب مقدس می برد و به صورتتان می پاشد و در نهایت دستبند سفیدی به دستتان می بندد( بر این باورند کسی که این دستبند را ببندد هر آرزویی داشته باشد برآورده می شود). مراقب باشید در هیچ یک از مراحل نخندید به هر حال باورهای دینی و مذهبی هر منطقه قابل احترام است.

عکس44: راهب در حال بستن دستنبد سفید

روز پنجم:

باجی لباس عروس پوشیده با توری بر سر به همراه شاه داماد در سواحل پاتونگ، کارون و کاتا سوار بر موتور!!! و در پشت سر آقای عکاس باشی. و بهترین و بینظیرترین آلبوم عکسی که یک عروس می تواند داشته باشد.

عکس44-1: فاکتور روز عکاسی

عکس 45: عکس نُمادین عروسی!!!-منبع اینترنت

جمع بندی

یکم: در صورتی که عروس و داماد هستید می توانید با سفر به هر کشوری و پوشیدن لباسهای محلی آنجا مجموعه ای بی نظیر از عکسها را داشته باشید.(که البته با توجه به مقایسه میانگین قد مردان تایلندی و نیم نگاهی به قد رعنا گونه  همسر به سرعت این فکر را از ذهنم بیرون کردم).

دوم: در پوکت از اجاره موتور غافل نشوید. هر دو نفر یک موتور با کرایه 24 ساعت 100 بَت (بماند که باجی رودست بدی خورد و برای هر روز 200 بَت داد)، باعث می شود کوچه پس کوچه ها و خیابان های پوکت را در نوردید لذت ببرید از تمام آنچه در عمرتان ندیده اید. برای سوخت آنهم نگران نباشید حتی سوپرمارکت ها هم گازوییل را در بطری می فروشند.

عکس 46: موتور اجاره شده به مدت دو روز

سوم: تورهای شما در ساعت 17 الی 18 تمام خواهد شد و به هتل بر می گردید. پس از کمی استراحت و دوش گرفتن سریع به خیابان بزنید و با موتور جان همه جا را بگردید. ما بودای بزرگ و خرید از مراکز را با موتور انجام دادیم.(البته با توجه به قیمتهای بسیار بالا نتوانستیم خرید خوبی داشته باشیم فقط سوغات برای خانواده و دوستان آنهم در گشت زنی با موتور به یک بازارچه محلی رسیدیم که قیمتهای بسیار مناسبی داشت. صابون و گوشواره و لباس و عروسک خریدیم)

عکس47: مرکز خرید معروف جانگ سیلون

عکس47-1: پیراشکی و شیرینی های بسیار خوشمزه ورودی جانگ سیلون

عکس 48: یکی از معابد بازدید شده با موتور جان

چهارم: اگر به دنبال آرامش هستید بهتر است به جای پاتونگ، در ساحل کارُن هتل بگیرید. چشم انداز بی نظیر و زیباترین غروب دریای جهان! آرامش و لوکس بودن آنجا قابل مقایسه با پاتونگ همیشه شلوغ نیست.والیبال ساحلی و انواع تفریحات آبی در کنار آرامش و خلوتیاوقات بسیار خوشی برای شما رقم خواهد زد.(برای گرفتن عکسهای رویایی با پس زمینه دریا اینجا بهترین مکان است)

عکس 49: ساحل آرام و زیبای کارُن با موجهای بلند که جان می دهد برای موج سواری

عکس50:غروب بی نظیر کارُن بیچ

عکس 50-1: غروب زیبای کارن بیچ

پنجم: ماساژ تایلندی نگرفته بر نگردید! با بررسی مراکز ماساژ پوکت از سایت تریپ ادوایزر به طور اتفاقی دیدم که سومین مرکز ماساژ معروف پوکت 100 متری هتل ما قرار دارد. به نام Golden Touch . فوق العاده عالی و حرفه ای بود. مخصوصا برای ما که بعد از برگشتن از تورهای روزانه، پاهایمان ورم کرده و درد می کرد.

عکس 51: مرکز ماساژ گلدن تاچ در خیابان Prachanukhro

عکس51-1: کارت ویزیت مرکز ماساژ گلدن تاچ

چهارم: با بررسی نقشه پوکت چند رستوران ایرانی خیلی عالی پیدا کردیم که البته قیمت غذاها برای ما سنگین بود. هر پرس قورمه سبزی 150000 تومن!!!

عکس52: منوی غذا و قیمتهای رستوران پارس جدید، یکی از رستورانهای ایرانی پوکت

عکس53: رستوران پادایران- یکی از رستورانهای ایرانی پوکت

عکس54:قیمه بادمجان و کباب کوبیده در دیار غربت

عکس55: عطر ریحان و ماست و خیار ایرانی وسط ماهی فروشی های پوکت

غذاهای تایلندی باب طبع ما نیست. بردن کنسرو یا یک پلوپز کوچک می تواند در کاهش هزینه ها بسیار کمک کننده باشد.

عکس55-1: نمونه غذاهای تایلندی

عکس55-2: نمونه غذاهای دریایی تایلندی

پنجم: ممکن است جلوی بعضی خانه ها یا مغازه ها مجسمه هایی ببینید که جلوی آنها آب و غذاست. به هیچ عنوان با کنجکاوی به سمت آنها نرفته و حتی اگر از شدت تشنگی در حال احتضار هم بودید به آب و غذا دست نزنید. یادبود گذشتگان و احترام به روح متوفی ِ صاحب آن خانه یا مغازه است.

عکس55: نماد یادبود درگذشتگان

مخلَص کلام:

از سفر به این منطقه بینظیر و خارق العاده پیشمان نخواهید شد.

همیشه  وَرِ همیشه عاقل و وَرِ همیشه مثبتم دست در گردن یکدیگر خاطرات خوش آن سفر رویایی را مرور می کنند و غرق لذت می شوند.

هر کدام به این شهر شگفت انگیز سفر کردید بی زحمت هوای سواحل بکر پوکت را نفس کشیده و به روح باجی فوت کنید.

عکس56: پوکت یکی از بینظیرترین نقاط جهان

 امیدوارم خواندن این سفرنامه برایتان مفید و موثر باشد دوستان.

 

 

نویسنده: ساده باجی

تمامی مطالب عنوان شده در سفرنامه ها نظر و برداشت شخصی نویسنده است و وب‌ سایت لست سکند مسئولیتی در قبال صحت اطلاعات سفرنامه ها بر عهده نمی‌گیرد.