رسانه ها یا شبکه های اجتماعی درسال های اخیر تمام عرصه های زندگی را درکشورهای توسعه یافته و یا درحال توسعه کاملا دگرگون کرده و باز سازی کرده اند چرا که اکنون به نظر می رسد با توجه به حضور این شبکه های اجتماعی افراد دراجتماعات بزرگ تر و دوستان و خانواده هایی پرجمعیت تر زندگی می کنند که مشاوره درباره انواع محصولات و کالاها دراین شبکه ها موضوعی کاملا عادی و روزمره است.
درواقع کاربران در این شبکه های اجتماعی ضمن بحث درباره انواع برند ها و کالاهای تولید شده به یک دیگر توصیه می کنند ازچه محصولات و مارک هایی استفاده کنند و از چه محصولاتی خودداری کنند. بنابراین رسانه ها و شبکه های اجتماعی با عمق و سرعتی روزافزون درزندگی روزمره ما نفوذ کرده ند که نحوه سفر ما را نیز دربر می گیرد.
امروزه بسیاری از کاربران این شبکه ها به شوخی و طنز درمورد سرعت تغییرات و رشد امکانات در این حوزه داستانی نقل می کنند که می گوید روزی روزگاری مسافرانی بودند که از اینترنت و کتاب های راهنمای سفر استفاده می کردند تا بلیت هتل های خود را رزو و کنترل کنند و یا انواع رستوران ها را با هم مقایسه کنند و یا به عنوان یک نظر کارشناسانه دریابند چه چیزی برایشان بهتر است.
هرچند چنان که در جزییات این داستان نقل شده مشتریان و کاربران این شبکه های رسانه ای عمدتا با عبارت نظر کارشناسی با شک وبدبینی نگاه می کنند و همیشه این سوال ها مطرح است که ازکجا معلوم که تعریف و توصیه درمورد یک رستوران کار خود صاحب رستوران درباره رستوران خودش نباشد؟ یا این که اازکجا معلوم که تاجران وکسبه محلی با پرداخت مبلغی پول خود فهرست جاهای مهم و عالی را به عنوان بهترین مقصد ها در فهرست مقاصد توریستی شما پیشنهاد نکرده و نگنجانده باشند؟
این بدبینی ها از آنجا ناشی می شود که امروزه مدیران و متخصصان بازاریابی حاضرند برای نوشتن این قبیل پیام ها خطاب به مشتریان ازقول دیگر مشتریان هزینه کنند تا نشان دهند مطابق انتظارات مشتریان عمل می کنند.
با این حال این روند درست یا نادرست هرچه که باشد سبب شده که مشتریان کالاهای توریستی اکنون دراین بازی درگیر شده اند و این تنها به سبب رسانه های اجتماعی است.
علت این هم این است که بیشتر این شبکه های اجتماعی توسط خانواده و یا روابط دوستانه محلی شکل گرفته اند و برخی نیز براساس علایق و هدف های مشترک نظیر مسافران علاقمند به یک مقصد توریستی خاص . این شبکه های اجتماعی اکنون چنان نفوذ و گسترشی یافته اند که برخی آن را به آبشخور واحد برای ادامه حیات و ارتباطات انسانی مشابه می دانند که نقش مهمی در یافتن و استفاده از یک منبع مشترک اطلاعات و یافته هاو ادامه بقا دارند.
درمورد صنعت توریسم مسافران و توریست ها در شبکه های اجتماعی مختلف نظیر توییتر، فیس بوک، ویکی تراول ، لینکداین و دیگر شبکه هایی ازاین دست گردهم می آیند و ضمن استفاده از آبشخوری مشترک وبدون هدف مشخص قبلی یکدیگر را می یابند ، تبادل نظر و اطلاعات می کنند.
بسیاری از صاحبان مشاغل و کسب و کار وتجارت شبکه های اجتماعی را به عنوان چالش های ارتباطی جدیدی می دانند که فرصت تسلط بر تکنیک های خاص بازاریابی را به آن ها می دهد.
درواقع این شبکه ها نوع دقیق از بازاریابی است که مشتریان خود با پیوستن به گروه های اجتماعی از خود حمایت می کنند . درمقابل گروه های تجاری هم بدون این که سعی در مدیریت مکالمات داشه باشند، از ارتباطات متقابل میان مشتریان خود حمایت می کنند.
حضور شبکه های اجتماعی در بیشتر کشورهای توسعه یافته در نهایت سبب شده است اخبار در صنعت توریسم چه خبرهای خوب و چه خبرهای بد همه به سرعت بیشتری انتشار و انتقال یابد. یک مشتری راضی که از تجربه دلپذیر سفرخود با دیگران گفتگو می کند به مراتب بیشتر از یک متخصص یا تیم متخصصان ویا اطلاعات ارائه شده در بوروشور ها و کتاب ها برای دیگر مشتریان قابل باور است .
درواقع سخن یک مشتری راضی و پیام های شفاهی او به مراتب بیش از هرچیزی که با پول بدست آید ، در جذب مشتری بیشتر اثر دارد.
نکته و کارکرد دیگر شبکه های اجتماعی آن است که به مدیران موسسات و مراکز تجاری و توریستی اطلاعات نسبتا خوب و دقیقی از عملکردشان و نظر مشتریانشان ارائه می دهد. زیرا همزمان با افزایش امکانات ، هرچه بر غنا و پویایی شبکه های اجتماعی آن لاین افزوده می شود، جزییات بیشتر و بازخورد بیشتری نیز درباره کار و آثار یک گروه تجاری بر مشتریان به دست می آید.
درواقع هرگونه بد شانسی اتفاقی سفر تنها یک توریست را خراب می کند، اما وقتی ده گزارش از مشتریان خبر از وجود یک مشکل یا نارسایی در خدمات ارائه شده در یک تیم یا موسسه تجاری و توریستی می دهد درواقع به هرگروه و تیم تجاری می گوید که مشکلات جدی در کدام بخش از خدمات و امکانات وجود دارد واین فرصتی برای رفع مشکلاتی است که رسیدگی به آن ها سبب جلب احترام و اعتماد بیشتر مشتریان می شود.
