درحالی‌که دریاچه صورتی‌رنگ هیلیر در استرالیا در بین مسافران شهرت زیادی دارد اما سؤال مهمی که مطرح میشود این است که آیا برای انسان‌ها بی خطر است؟ هنگامی‌که موضوع صحبت مقصدهای عجیب‌وغریب دنیا باشد، دریاچه هیلر یکی از موضوعات گفت‌وگو خواهد بود و این موضوع به دلیل رنگ منحصربه‌فرد آن دریاچه است. از بالا، آب دریاچه بیشتر شبیه استخر آب واقعی به نظر می‌رسد و طی بیش از یک قرن و احتمالاً طولانی‌تر به شکل حاضر بوده است. در سال ۱۸۰۲ توسط کاوشگران نیروی دریایی سلطنتی کشف شد و از آن زمان به بعد این آب بارنگ متفاوتش، دانشمندان را گیج کرده است.
با تکامل علم و آزمایش‌های جدید و مبتکرانه شاید بتوانیم پاسخ این سؤال را پیدا کنیم که چرا این دریاچه به این رنگ به نظر می‌رسد. در حال حاضر، شکل ظاهری آن فقط با تئوری‌هایی قابل توضیح است که به نظر می‌رسد این مکان آب را در خود نگه می‌دارد و طبق گزارشات هنوز هم یکی از زیباترین دریاچه‌ها در جهان محسوب میشود. بزرگ‌ترین سؤال این است که آیا انسان می‌تواند در آن شنا کند؟
درواقع رنگ صورتی آن هنوز یک راز باقی مانده!
تا به امروز، هیچ پاسخ قطعی در مورد چگونگی شکل گرفتن رنگ دریاچه وجود ندارد. بااین‌حال، این‌یک واقعیت است که دریاچه هیلیر تنها دریاچه صورتی‌رنگ در جهان نیست اما می‌توان گفت که تقریباً درخشان‌ترین و پر جنب‌وجوش ترین دریاچه رنگی در جهان است . دریاچه رتبا در نزدیکی سنگال رنگ مایل به صورتی دارد درست همانند دریاچه هیلیر و از این دریاچه برای استخراج نمک استفاده می‌کنند، مقدار نمک آب این دریاچه بسیار زیاد است. رنگ دریاچه رتبا با توجه به فصل تغییر می‌کند. تالاب صورتی لیپار نیز یکی دیگر از صورتی‌های زیبای جهان است!
با این حال یک نظریه وجود دارد و آن هم در مورد ارگانیسم‌های زنده در آب است!
اعتقاد بر این است که این دریاچه‌ها دارای میکروارگانیزم‌هایی هستند که در آب زندگی می‌کنند و dunaliella Salina نامیده می‌شوند و علت آب صورتی‌رنگ دریاچه حضور همین‌هاست. این میکروارگانیزم های فتوسنتزی در آب‌هایی رشد می‌کنند که خیلی شور هستند مانند دریاچه هیلر و دریاچه رتبا . وقتی انرژی تولید میشود، بتا کاروتن زیادی آزاد می‌کنند و بسیاری از افراد منبع بتاکارون انسانی را هویج می‌دانند.این ماده چیزی است که در این دریاچه سبب ایجاد رنگ منحصربه‌فرد شده است . باکتری‌های هالو فیلی نیز در مقادیر زیاد در این دریاچه وجود دارند که می‌تواند عامل دیگر رنگ دریاچه باشد.
راه رسیدن به این دریاچه آسان نیست و نیاز به بالابر دارد!
از تصاویر منتشر شده از دریاچه هیلیر به نظر می‌رسد به‌راحتی می‌توان به آن دسترسی پیدا کرد اما این‌طور نیست. درواقع گردشگران برای تماشای زیبایی این دریاچه باید بالای سر آن قرار گرفته باشند، جایی که دیدن رنگ صورتی روشن آن در مقایسه با هر چیزی که اطراف آن است بسیار آسان‌تر است.
سؤال مهم: آیا شنا در آن بی خطر است؟
پاسخ بله است! شنا کردن در این دریاچه کاملاً بی‌خطر است درواقع امن‌تر از هر دریاچه دیگر است! در حقیقت، به دلیل عدم وجود ماهی‌های بزرگ یا گونه‌های شکارچی ساکن در آب، این دریاچه ایمن است.
شنا کردن در آب هایپرسالین با شنا کردن در اقیانوس یکسان نیست و بسیاری متوجه تفاوت شنا کردن در این دریاچه و اقیانوس شده‌اند. بااین‌حال، نوشیدن آب هایپرسالین می‌تواند خطرناک باشد، زیرا منجر به سریع‌تر شدن چرخه کم‌آبی بدن خواهد شد اما در حال حاضر از آب این دریاچه برای مقاصد تحقیقاتی استفاده میشود.
متأسفانه دریاچه هیلیر زمانی مکانی توریستی و همچنین مکانی شگرف برای برداشت نمک بود ولی حالا فقط برای اهداف تحقیقاتی کاربرد دارد . بنابراین، درحالی‌که استفاده از آب پپتو بیسمول بسیار ایمن است، احتمالاً مسافران مجاز به استفاده از آب دریاچه نیستند. کل محیط اطراف دریاچه هیلیر جزو طبیعت محافظت شده است و برای حفاظت از اکوسیستم طبیعی آنجا خالی از سکنه است.
منبع: thetravel.com
