سفر اقتصادی به ازمیر، چشمه، آلاچاتی

گران شدن هر روزه همه چیز و بی ارزش تر شدن واحد پول کشور، دغدغه زیادی برای همه ما به دنبال داره. ما که از قبل کرونا تصمیم به مسافرت به ترکیه را داشتیم، به دنبال راهی بودیم که بتوانیم با هزینه مناسب به این کشور سفر کنیم. در یکی از پست های اینستاگرام، متوجه شدم که هزینه بلیط های پرواز داخلی ترکیه بسیار مناسب تر از پرواز از ایران است. به دنبال بلیط برای شهر ازمیر بودم. پرواز وان به ازمیر برای یک ماه آینده با قیمت 2.5 موجود بود. البته از تهران به ازمیر هم گاهی لحظه آخری پروازهای خوبی پیدا میشه. اما با توجه به اینکه تصمیم داشتم پدر و مادرم را نیز به این سفر ببرم، و با توجه به تاریخ های مرخصی، و اینکه سفر ما بدون تور ترکیه بود، نیاز به برنامه ریزی اساسی بود. لذا برای 7 مهرماه و برگشت 15 مهر پرواز وان به ازمیر و برعکس با قیمت نفری 5 تومن (رفت و برگشت) را رزرو کردم. 

برنامه ای که برای سفر چیده بودم بدین شرح بود: یک شب اقامت در وان، سه شب اقامت در ازمیر، دو شب در چشمه، یک شب ازمیر . با توجه به برنامه سفر در سایت های مختلف به دنبال هتل قیمت مناسب بودم. برای شهر وان ارزان ترین هتلی که میشناختم، هتل تبریز بود که از سفر قبلی به وان خاطرات خوبی برایمان رقم زده بود و همان موقع تلفن آن ها را گرفته بودیم. از طریق واتساپ با آنها صحبت کردیم که برای یک شب مبلغ 250 لیر برای دو نفر باید پرداخت می کردیم. 

برای باقی شهرها از سایت داخلی هتل رزرو کردیم. سه شب اقامت در ازمیر برای 2 نفر به مبلغ شبی 350 لیر در هتل اورکان با صبحانه سبک (صبحانه ثابت و مشخص)، و دو شب اقامت در چشمه به مبلغ شبی 550 لیر در هتل گرند (صبحانه مفصل و سلف سرویس) برای شب آخر ازمیر هم گفتیم حضوری همون شب اول بریم رزرو کنیم که قیمت مناسب تر در بیاد.

هتل اورکان بعد از رزرو ما، بلافاصله قیمتش رو افزایش داد به قیمت شبی 850 لیر که باید بگم اصلا ارزش این قیمت رو نداره. هتل در منطقه بسیار ضعیف و به قولی فقیر شهره. گرچه به اتوبوس و مترو و وسایل حمل و نقل عمومی نزدیکه و از فرودگاه هم با ایزبان به راحتی می تونید به این هتل برید.

در رابطه با وسایل حمل و نقل عمومی: ازمیر کارت ، کارت جابه جایی شماست که وقتی از فرودگاه بیرون میاید، همون روبه رو جایی که سوپری هست می فروشن. شما هر چند نفر که باشید با یک ازمیر کارت می تونید سوار اتوبوس، مترو، کشتی و ... بشید. و یا به باغ وحش برید. اما ایزبان ها متاسفانه اینطوری نیستند! یعنی به ازای هر یک نفر یک کارت لازمه و این ما رو مجبور کرد که بازم بریم و کارت بخریم به مبلغ نفری 75 لیر پول کارت و شارژ هم جدا. اگر اشتباه نکنم هزینه هر بار جا به جایی با همه وسایل (حتی کشتی که خودش کلی جذابه و پیشنهاد می کنم حتما یک بار مسیری رو انتخاب کنید که با کشتی برید) به استثنای ایزبان، ثابت و 18 لیر بود. اما برای ایزبان این هزینه بسته به مسیر متفاوته. و وقتی پیاده میشید باید کارت رو در جایگاهی که نارنجی هست بزنید که بر اساس مسیری که اومدید، مبلغی به کارتتون برمی گرده. 

نکته مهم دیگه سیستم حمل و نقل ازمیر هست که به گوگل مپ وصله. شما مبدا و مقصد رو میزنید و کلی امکان جا به جایی بر اساس همون ساعتی که جستجو می کنید، بهتون پیشنهاد میده.

اینجا هم چند تا نکته مهمه: 

1.      مسیرهای پیاده روی رو گوگل مپ همیشه کمتر میزنه! (احتمالا قدم های قدبلندها و تند روها رو حساب می کنه!)

2.      حواستون به ساعت جستجو باشه. شما اگه شب بخوای مسیر فردا رو سرچ کنی، خیلی از مسیرها رو نشون نمیده! چرا؟ چون اون ساعت وسیله ای نیست که بخواد نشونتون بده! پس اگه می خواین هتل قبلش سرچ کنین، بهتره اول صبح جستجو کنید.

3.      حتما حتما حتما وقتی سوار مترو و ایزبان، می خواید بشید، ایستگاه ها رو چک کنید. گاهی نیاز هست که وسیله رو در یک ایستگاه عوض کنید، ولی نمی دونم چرا گوگل مپ نزده! بهتره از صفحات گوگل مپ اسکرین شات بگیرید و به مردم نشون بدید. اکثرا با روی گشاده راهنمایی می کنن.

نکته بعدی در رابطه با خط ترک: سیم کارت ترکیه از 500 لیر شروع میشد به بالا! خیلی گرون بودن و ما نگرفتیم. و راستش برای همین خیلی اعصاب من خورد شد. واقعا نیاز هست که اینترنت داشته باشی. هم برای مسیرها. هم گاهی صحبت با مردم! این در حالی بود که همسر من و پدر و مادرم تا حدی ترکی ایرانی رو بلد بودند و من و همسر هم انگلیسی! سعی کنید خط رو بگیرید.

کاش مردم یاد بگیرن که وقتی یه سفر چند روزه میرن ترکیه و خط ترک می گیرن، بعدش تو سایت هایی مثل دیوار خطشون رو با قیمت کمتر به فروش بزارن و این چرخه ادامه داشته باشه. من که هر چی تو دیوار گشتم نه برای خط ترک، نه ازمیر کارت چیزی ندیدم! اینطوری کار همه راه میفته و قیمت ها خیلی کمتر میفته. با این قیمت های بالا، باید خودمون به همدیگه کمک کنیم تا بتونیم سفرهایی شیرین با قیمت مناسب بریم. 

بعد از رزرو پرواز و هتل ها، از طریق ایمیل به ما اعلام کردن که پرواز رفت وان به ازمیر کنسل شده و باید یا یک روز جلوتر بریم یا دیرتر. با توجه به رزرو هتل و گرفتن مرخصی، تصمیم گرفتیم یه روز زودتر بریم. پرواز ما ساعت 13:30 بود. و باید قید یک شب موندن تو وان رو می زدیم. که خب خدا روشکر هنوز پولی برای رزرو هتلش پرداخت نکرده بودیم.

برای اینکه خیالمون راحت باشه که به پرواز می رسیم، تصمیم بر این شد که شب قبل تا خوی خودمون رو برسونیم. و این کار رو به سختی انجام دادیم! حدودا 11 شب خوی بودیم و پدر و مادرم که زودتر رسیده بودن، خانه معلم برامون جا گرفته بودن. و صبح زود ساعت 5 بیدار شدیم و راه افتادیم به سمت مرز رازی. (این مرز 24 ساعته باز هست) اونجا در نزدیک ترین پارکینگ به مرز، ماشین رو پارک کردیم که شبی 90 هزار تومن می گرفتن که در انتها که ماشین رو تحویل میگیرید حساب می کنید. 

چند تا نکته در رابطه با بردن سیگار:

مردم ترکیه به طرز وحشتناکی سیگار میکشن! هر فردی می تونه سه باکس سیگار به عنوان مصرف شخصی ببره و چون ترکیه سیگار گرونتره، اونجا بفروشه. ما به دلیل کمبود وقت بی خیال خرید سیگار شدیم، اما در نهایت یکی از فروشندگان سیگار در مرز به جا به جایی وسایل ما کمک کرد و همسر هم دلش سوخت و ازش سیگار گرفت. بهترین سیگار که شما خیلی راحت می تونید در ترکیه بفروشید سیگار کنت هست. فقط باید حواستون باشه که اصل باشه چون تقلبیش هم هست. ما یک مارک به درد نخور گرفته بودیم که به سختی و با سود کمی در وان فروختیم. چون زمانمون در ابتدا کم بود، سیگارها رو تا ازمیر بردیم. اما متوجه شدیم که در ازمیر قوانین سختی وجود داره. مغازه ها اجازه فروش سیگار غیرترک نداشتند و در نتیجه کسی ازت سیگار نمی خرید. اما در وان تا دلت بخواد دست فروش هست که هر سیگار با هر برندی رو می خرن. اما همون طور که گفتم سیگار کنت رو هوا میره.

بعد از پارک ماشین وارد قسمت عوارضی میشین. عوارض رو پرداخت می کنید که می تونید از قبل اینترنتی هم بدین. ما همونجا پرداخت کردیم و بقیه رفتیم تو صف وایسادیم. چمدون ها از دستگاه رد میشه و بعد از حدود نیم ساعت شما وارد ترکیه میشید. ون های زیادی به ردیف وایسادن که به نوبت سوار می کنند و با مبلغ نفری 180 لیر شما رو به وان ترکیه می برند. ما حتی برگشت برای دخترمون صندلی نگرفتیم و قیمت کمتری پرداخت کردیم.

در رابطه با پولی که می خواید ببرید و تبدیل کنید: بهترین کار به نظر ما اینه که دلار بگیرید و مقداری لیر برای هزینه ون و ... هم به همراه داشته باشید. اما پول اصلیتون به دلار باشه. اینطوری سودش بهتره براتون. ما لیر رو از همون سیگارفروش گرفتیم. از همه جا ارزونتر لیر رو داد. حتی از شهر خودمون. ولی اینکه چقدر میشه به اصل بودن پول اطمینان کرد! نمی دونم! مال ما که اصل بود شکر خدا. نکته دیگه اینکه در تور وان اگر پول کم آوردین، کارت خوان ایرانی هم هست که می تونید بکشید و لیر بگیرید! ازمیر رو نمی دونم، ولی وان داشت. 

به محض رسیدن به وان، تاکسی گرفتیم به سمت فردوگاه به مبلغ 200 لیر و همه با یک تاکسی رفتیم فرودگاه چون بهمون گفتن اتوبوس ها نیاز به پیاده روی داره. اما وقتی روز آخر سفر برمی گشتیم، دیدیم دقیقا جلوی فرودگاه اتوبوس وایساده که تا جای ون ها می رفت! اتوبوس های وان هزینه نقدی میگیرن. پس لیر به همراه داشته باشید. ناهار مرغ مامان پزی که از ایران برده بودیم رو بیرون فرودگاه خوردیم.

پرواز ما سان اکسپرس بود که جزء پروازهای ارزون ترکیه است و هیچ پذیرایی در هواپیما انجام نمیشه. مگر با هزینه بسیار! و چون من این نکته رو تو سفرنامه های قبلی خونده بودم، همراه خودمون تنقلات و ظرف خالی آب برده بودیم. چرا خالی؟ گاهی حتی به آب هم گیر میدن! و شما بعد از عبور نهایی ، قبل از سوار شدن به هواپیما می تونی بری سرویس و ظرف آبت رو پر کنی.

پرواز خوبی بود. بعد از رسیدن به ازمیر و گرفتن چمدون ها، رفتیم ازمیر کارت بگیریم که یک توریست یک کارت رایگان به ما داد. اول دو دل بودیم که با اون همه چمدون تاکسی بگیریم یا با ایزبان بریم. تاکسی ها مبلغ 400 لیر رو می گفتن! رفتیم محل ایزبان که چون هنوز نمی دونستیم چه خبره می خواستیم همه با یک کارت رد بشیم. نگهبانش ما رو از همون بغل و عملا رایگان رد کرد! خیلی برخورد خوبی داشت. (همشون اینطوری نبودن و بعدا مجبور شدیم کارت تهیه کنیم)

بعد هم به راحتی رفتیم تا جای هتلمون. چون پروازمون جا به جا شده بود، شب اول هتل رزرو نکرده بودیم. و چه اشتباهی!!!! ترکیه پره از فستیواله که هتل ها برای همین سریع پر میشن. هتل خودمون جا نداشت! و بقیه هم! پدر و مادرم کنار چمدون ها بودن و من و همسر و دخترم در به در دنبال جا. در نهایت دو تا اتاق فوق فوق داغون پیدا کردیم با قیمت 700 و 400 لیر بدون هیچ امکاناتی! اون شب رو سر کردیم. صبح بیرون هتل رفتیم و صبحانه خوردیم و پیاده رفتیم سمت هتل خودمون. هتل اورکان که هتل تمیزی بود. اما صبحانه تکراری و ضعیفی داشت و محلش هم که داغون بود. پر از سیاه پوست و عرب.

همون شب اول گفتیم برای شب آخر صحبت کنیم و جا رو رزرو کنیم. چون می خواستیم وقتی می خوایم بریم چشمه، همه چمدون ها رو با خودمون نبریم و یک سری رو به هتل بسپریم. همون طور که قبل گفتم قیمت هتل خیلی بالا رفته بود. با یک آقا که رسپشن بود و انگلیسی بلد بود چونه زدیم و به شبی 450 لیر برای هر دو نفر راضی شد. همسرم روز بعد رفت تسویه کنه که خیالمون راحت باشه. اما مدیر هتل که یک پیرمرد ترک بود فقط گفت تمام و لازم نیست و فقط 200 لیر بیعانه گرفت. و ما هم ساده! چرا؟؟ شب آخر که برگشتیم گفت مبلغ 900 لیر برای 2 نفره نه 4 نفر!!!!! این در حالی بود که در سایت داخلی مبلغ 1700 زده بود! خیلی راحت با داد و هوار 200 لیر رو ما رو پس داد و گفت هر جا می خواین برین! و چون اون شب هم فستیوال بود در نهایت با مبلغ 1200 لیر به ما 2 تا اتاق داد.

کارشون آخر نامردی بود و من آخر شب که اون مرد رسپشن که انگلیسی می فهمید رفتم و باهش صحبت کردم و اون هم همین حرف رو زد و من فقط بهش گفتم که شما می فهمی من چی میگم و این اصلا برای هتل شما خوب نیست و عادلانه نیست. پس؟؟؟ اصلا این هتل محله داغون با صبحانه بد رو نرین!

برنامه ما: شب اول که دنبال هتل بودیم! روز دوم صبح به جابجایی و استراحت گذشت. عصر رفتیم سمت نوادا که خیلی دور بود و گرون هم بود. در حالی که این بازار جزء تخفیفی هاست. روز سوم صبح رفتیم بازار کمرالتی. مثل بازار بزرگ تهرانه و همه چی داره و قیمتش مناسب تر از بازارهای بیرونه. ولی خب باید بدونی چی رو کجا پیدا کنی! تجربه شخصی من میگه برای امثال من که ناوارد هستیم و زمان کمی برای مسافرت رفتیم، بهتره خریدها رو در نزدیک ترین مکان ها انجام بدی و راه های دور نری که در ادامه بیشتر توضیح دادم. البته کمرالتی به ما نزدیک بود ولی خیلی گسترده بود و ما شاید یک دهمش رو هم ندیدیم! ظهر یک مرغ کامل نزدیک هتل گرفتیم به مبلغ 200 لیر که 5 نفر رو به سادگی سیر می کرد! شب پدر و مادر و دخترم استراحت کردن، من و همسر به ساحل رفتیم و کافه های فوق خوشگلش رو دیدیم (به سلیقه من خیلی شیک تر و قشنگ تر از چشمه و آلاچی بودن!) 

روز چهارم صبح رفتیم باغ وحش ازمیر که نیاز هست حدود 3 ساعتی پیاده روی کنین! قبل از ورود دوچرخه داره که من تو نت خونده بودم با ازمیر کارت می تونی از دوچرخه استفاده کنی اما بلد نبودم. به نظرم حتما ته و توش رو در بیارید و حتما برای باغ وحش استفاده کنید اگر اجازه میدن. باغ وحشش عالیه و هزینه هم نفری 20 لیر. 

 

 

بعد باغ وحش کلی منتظر اتوبوس شدیم (ایستگاهش رو به روی باغ وحشه و اگه اینترنت داشته باشی دقیق می تونی ساعت حرکت رو دربیاری و به موقع از باغ وحش بیای بیرون) و از اونجا به هیلتون مال رفتیم. ناهار رو در رستوران سلف سرویس کنفور خوردیم که قیمتش خیلی مناسب بود و توضیحاتش رو در ادامه آوردم و بعد گشت و گذار در بازار گرونش، با کشتی و ... به هتل برگشتیم. بازار هیلتون که رو به روش ماوی باهچه هست. 

ماوی باهچه بازار خیلی خوشگلیه. و ما یک مغازه وسایل کودک هم دیدیم توش که یک کفش برند مام به قیمت 170 لیر می خواستیم برای دخترم بگیریم. یه خانم ترک شمارش رو به جای ما داد که قیمت کفش شد 70 لیر!!!! خلاصه خط ترک بگیر فرزندم!

فقط همین مغازه قیمتش خوب بود. باقی گرون بود.

2-      رستوران سلف سرویس کنفور: به طور کلی قیمت غذا در ترکیه متغیره. ساندویچ ها قیمت خوبی دارن. اما غذاها گرونن. این رستوران که در انتهای بازار هیلتونه، قیمتش بسیار مناسبه. همه چی داره. هم پخته شده که من تو نت خونده بودم گاهی غذاها سرد شدن. هم خام. مثلا ماهی خام، یا جوجه، یا گوشت به قیمت خیلی مناسب انتخاب می کنی و همونجا برات سرخ می کنن. نون هم داره که قیمتش بالاست. اما می تونید تا زمان آماده شدن غذاتون از همون فروشگاه کنفور (و نه رستوران) نون یا هر چی کنار غذا می خواید بگیرید. به نظرم حتما این رستوران قیمت مناسب رو امتحان کنید.

 تور ازمیر نوروز

روز پنجم صبح اتاق هتل رو تحویل دادیم، و همه وسایل رو در لابی گذاشتیم و پیاده رفتیم سمت میدان کناک و ساعت و بنای تاریخی آسانسور و ... و بعد دو تا چمدون بزرگ رو به لابی سپردیم و با باقی وسایل رفتیم به سمت ایستگاهی که بتونیم سوار اتوبوس های چشمه بشیم. 

 

 

 

 

 

اتوبوس های چشمه نفری 140 لیر برای مسیر 1:30 می گرفتن. برای ناهار ساندویچ گرفته بودیم و تو اتوبوس ناهارمون رو هم خوردیم. چشمه شهر کوچیکیه. در چشمه پیاده به سمت هتل رفتیم و اتاق ها رو تحویل گرفتیم و چون آسانسور نداشت، خواهش کردیم و بهمون تو همکف دو تا اتاق دادن. یکی سه تخته و یکی 4 تخته! البته به دلیل هم کف بودن خیلی بوی غذا و ماهی میومد! ولی تمیز بود و صبحانه عالی داشت.

 نکته: راستی هتل ها در ترکیه دمپایی ندارن! من اینو تو سفرنامه ها خونده بودم و همه دمپایی برده بودیم. شامپو و حوله دست و  حمام دارن.عصر که رسیدیم پدر و مادر استراحت کردن، اما من و همسر و دختر پیاده رفتیم تا یکی از ساحل ها. و اونجا دخترم کمی شن بازی کرد و بعد با دلموش برگشتیم هتل.

 دلموش ها مثل ون کوچیک هست و مهم اینه که باید وقتی می خوان رد بشن دستت رو تکون بدی! وگرنه نمی ایستن! هی ما می گفتیم چرا اینا نگه نمی دارن! تا یه بنده خدا اومد و ما هم یاد گرفتیم! 

شبش رفتیم بازارهای کنار هتل. 

فردا صبح صبحانه مفصلی خوردیم. انواع نوشیدنی (چای، شیر، قهوه، آبمیوه) چند مدل پنیر و مربا و عسل و کره و سوسیس و سیب زمینی سرخ کرده و تخم مرغ و نون جو و ساده و ... بعد صبحانه پیاده تا قلعه تاریخی رفتیم که هزینه ورودیش رو به خاطر ندارم و ما چون وقت نداشتیم داخل نرفتیم. 

 به هتل برگشتیم و با دلموش رفتیم به سمت آب گرم ایلیجا آلاچی. اما دو تا ایستگاه دیرتر پیاده شدیم و کلی پیاده رفتیم. حتما بگین hot water یا تو نت ترکیش رو سرچ کنین آب گرم. و به گفتن ایلیجا کفایت نکنین که مثل ما بیچاره میشین. آب گرم بخشی از دریا هست که از زیر سنگ ها آب معدنی داغ بیرون میاد! بعد آب تنی دوباره به هتل برگشتیم و عصر گفتیم بریم کوچه های آلاچی که اینقدر تعریفش رو می کنن ببینیم. می دونید، شهر چشمه و آلاچی کاملا سلیقه ای هست و من این رو تو نظرات خونده بودم. به نظر من هم فقط یک روز برای این دو شهر کافی هست.

تو دلموش از یک خانم که انگلیسی بلد بود پرسیدم کافه های خوشگلش کجاست و رفتیم. اما به نظرم اگه مثل عصر روز اول همون رو دریای چشمه می رفتیم خیلی بیشتر لذت می بردیم! شام هم همونجا یه کباب سفارش دادیم که به گمونم 300 لیر بود. و 4 تا کوفته قلقلی بزرگ گوشت بود و بادمجون و گوجه! دلموش ها فکر کنم تا 12 شب بودن.  فردا صبح بعد صرف صبحانه برگشتیم ازمیر و هتل را با ماجراهایی که تعریف کردم تحویل گرفتیم. نزدیک هتل پارک بزرگی بود که با همسر و دخترم رفتیم به گردش.

 

 

 

 بعد هم چون می خواستیم در روز هم کشتی سواری کنیم، مجدد رفتیم به سمت هیلتون مال. 

 

 برگشت تصمیم گرفتم برای اینکه زود برسیم دیگه سوار کشتی نشیم، اما دخترم خوابش برد و پدرش بغلش کرد. و تا رسیدن به ایستگاه ایزبان عملا پدرش دراومد چون مسیر رو گوگل کوتاه زده بود. اما کلی پیاده روی داشت. 

فردا صبح ساعت 10:30 پرواز ازمیر به وان بود. ساعت 7 بلند شدیم و سریع صبحانه خوردیم (7:20 صبحانه می دادن) و با ایزبان رفتیم فرودگاه. و در فرودگاه وان هم با اتوبوس های جلوی فرودگاه تا محل ون ها رفتیم. از اونجایی که بازارهای وان بهترین جا برای خرید هست، تو محل فروش بلیط ون، وسایلمون رو به مدت 2 ساعت گذاشتیم و تو همون 2 ساعت کلی خرید از یکی از مغازه های وان کردیم. تقریبا همه چیزهایی که برای دخترم خریدم از اون مغازه بود. از اونجایی که 4 سال قبل هم به وان اومده بودیم، به محض دیدن مغازه، اون رو شناختم و کل 2 ساعت تو همون یک مغازه مشغول خرید لباس های ترک (و نه برندهای معروف، چون اونها برای ما گرون بودن) بودیم که قیمتشون از ایران ارزونتر بود. 

بعد هم سریع سوار ون شدیم و رسیدیم مرز و رد شدیم و تا شب خودمون رو رسوندیم به تبریز که محلی برای اقامت گرفته بودیم. خوبی مرز رازی اینه که 24 ساعته شده و شما نگرانی زمان نداری. 

خرید: به نظرم بهترین جا برای خرید، بازارهای نزدیک هست. ما به خیلی از بازارها رفتیم . هیلتون مال که با کشتی رفتیم و حدودا 1 ساعت و نیم . نوادا که خیلی دور بود و 2 ساعت طول میکشید برسی بهش. اما با وجود تخفیف ها،  بازم قیمت ها برای ما خیلی بالا بود! 

اما در نهایت یک شعبه کوتون که نزدیک میدان کناک بود، از همه قیمت مناسب تر بود و ما کلی خرید از اونجا داشتیم. 

در ترکیه بعضی فروشگاه ها اگه خط ترک داشته باشی می تونی تخفیف ویژه بگیری. پس خط ترک بگیر دوست من!