به نظر سفرنامه نوشتن نه تنها راهی برای کمک به دیگران میتونه باشه بلکه انگیزه‌ایی برای ادامه دادن و بیشتر سفر کردن هم هست. این سفرنامه هم با هدف انگیزه‌بخشی و کمک به کسایی نوشته شده که جز آخر هفته، زمان دیگه‌ایی رو برای سفر ندارن. مخاطب خاص این سفرنامه، تمام کارمندها و کارکنان عزیز عاشق سفری هست که به دلیل مسئولیت‌های کاری، زمان کوتاه تری رو برای سفر دارن.
اگر شما هم ساکن تهران هستید و علاقه مند به سفر، احتمالا می‌دونید که شهرها و گزینه های زیادی با فاصله زمانی 2 تا 4 ساعت اطراف تهران وجود داره که با یه برنامه‌ریزی درست، میتونید یه آخر هفته هیجان انگیز و ماجراجویانه رو برای خودتون رقم بزنید.
زنجان و قزوین یکی از اون مقاصد دیدنی و نزدیک تهران برای تور ایرانگردی هستند. برنامه من برای بازدید از این دو شهر، برای یک آخر هفته و کاملا کارمندی بود پس اگه شما هم کارمند هستید یا به هر دلیلی فقط آخرهفته رو برای سفر وقت دارید، این سفرنامه برای شماست!
برنامه من برای این سفر از تهران به زنجان، زنجان به قزوین و در نهایت بازگشت به تهران بود. برای رسیدن به زنجان گزینه قطار، اتوبوس و ماشین رو داشتم که انتخاب من قطار بود. به دلیل ارزون‌تر بودن بلیط، موجود بودن بلیط های اول صبح و در کل تنوع بیشتر در ساعات بلیط های قطار. مهم تر از همه اینکه طبق تجربه، قطارهای بین شهری با فاصله کم (مثلا تهران-کاشان یا تهران-قزوین-زنجان) عموما سریع‌السیر هستند و تازگی کیفیت بالاتری رو دارن، خدمات بهتری رو نسبت به اتوبوس‌ها ارائه میدند، امنیت بیشتری دارند و درنتیجه بیشتر خوش میگذره.
بلیط قطار تهران به زنجان رو برای روز پنجشنبه ساعت 7 صبح تهیه کردم. از خوبی دیگه قطار نسبت به اتوبوس اینه که دقیقا طبق برنامه و منظم راس ساعت اعلام شده حرکت می‌کنه؛ پس خیالم از بابت برنامه و زمان‌بندی ها راحت بود.
قطار راس ساعت 7 صبح حرکت کرد و حدودا ساعت 11:30 به زنجان رسید. ایستگاه راه آهن زنجان موقعیت خوب و نزدیکی به بازار اصلی شهر داره و من چون وقت کافی داشتم، تصمیم گرفتم از ایستگاه راه آهن تا بازار زنجان رو پیاده برم. حدود 20 دقیقه پیاده‌روی در خیابان‌های شهر و دیدن مغازه‌های چاقو فروشی شروع خوبی برای سفر بود.(پیاده‌گردی در زنجان رو از جهت راحتی، کوتاه بودن مسیرها و حس کردن جو و فضای شهر توصیه میکنم.)
به بازار بزرگ زنجان رسیدم و نیم ساعتی رو هم اونجا بین اجناس و مغازه‌ها گذروندم. سوغاتی، کلم‌های معروف زنجان و انواع میوه‌ها و تنقلات رو با قیمت مناسبی میتونید توی این بازار پیدا کنید. بعد از بازار به سمت موزه مردان نمکی، که درواقع دلیل اصلی سفر من به این شهر بود، حرکت کردم. فاصله موزه از این بازار هم حدودا 15 دقیقه پیاده‌روی هست که در مسیر، از سبزه میدان زنجان هم عبور خواهید کردید. یک تیر و دو نشان!
موزه مردان نمکی با وجود کوچک بودن ساختمان اصلی، یکی از بهترین موزه‌گردی‌هایی بود که تجربه کرده بودم. علاوه بر جذابیت خود اشیا و اسکلت‌های کشف شده، حضور پرسنل موزه که توضیحات لازم رو به بازدید کننده‌ها میدادند و بخشهای مختلف رو با اطلاعات کافی معرفی می‌کردند، به جذابیت این تجربه اضافه می‌کرد. پیش از بازدید از موزه مردان نمکی، توصیه می کنم از موزه ملی ایران باستان بازدیدی رو داشته باشید که اطلاعات و اشیاء حاضر در اون موزه به نوعی تکمیل کننده و مرتبط با موزه مردان نمکی هست.
زمان کلی برای موزه‌گردی چیزی حدود 40 دقیقه بود و بعد از اون به سمت پیاده‌گردی و کشف کوچه پس‌کوچه‌های شهر حرکت کردم. زمان باقی مونده‌ام رو به صرف ناهار ساندویچی که از قبل با خودم داشتم و معاشرت با مردم در سبزه میدان گذروندم.طبق پیشنهاد مردم شهر، اطراف زنجان غارها و مکان‌های دیدنی ببیشتری برای بازدید وجود داره تا خود شهر که عمدتا با ماشین میشه به این مکان ها برای بازدید رسید. مقصد بعدی من قزوین بود که بلیط قطارش رو قبل تر و برای ساعت 4:20 تهیه کرده بودم. به سمت ایستگاه راه آهن حرکت میکنم تا به قطارم برسم. ناگفته نماند که کتابفروشی‌ای با فضایی دلنشین در ایستگاه راه آهن زنجان هست که میتونه مدت انتظار شما برای قطارتون رو دلپذیر و مفیدتر کنه و اگر هم قصد خرید سوغاتی یا یادگاری دارید، اینجا گزینه مناسبی میتونه باشه.
بخشی از کتابفروشی ایستگاه راه آهن زنجان
قطار زنجان- قزوین هم راس ساعت حرکت و حدود 2 ساعت بعد در ایستگاه قزوین توقف کرد. از ایستگاه راه آهن به سمت خونه‌ی دوستی که از طریق برنامه CouchSurfing در قزوین میزبان من شده بود راه افتادم. خوشبختانه خونه در قلب بازار قزوین و نزدیک به بیشتر بناها و مکان های تاریخی و جاهای دیدنی قزوین بود. ایستگاه راه آهن قزوین تا مرکز یا همون بازار اصلی شهر فاصله داره و برای رسیدن به مرکز شهر میتونید از تاکسی‌های ایستگاه استفاده کنید. البته که من این مسیر رو هم پیاده رفتم تا با حال و هوای شهر بیشتر آشنا بشم.
فاصله ایستگاه راه آهن تا بازار قزوین حدودا 40 دقیقه پیاده روی بود. همون شب همراه با میزبانم و دوستانش که بعدتر دوستان من هم شدند ، از سرای سعدالسلطنه بازدید کردیم که در شب، فضا و حال و هوای متفاوت تری داشت نسبت به روز. سکوت شب و نورپردازی های مناسبی که شکوه معماری سنتی ایرانی رو چندین برابر می‌کرد، فضای دلچسبی رو ایجاد کرده بود. عمدتا مغازه ها در اون ساعت بسته هستند و اگر قصد خرید یا رستوران گردی رو دارید، بازدید در روز رو پیشنهاد میکنم. اما برای تماشای معماری و لذت بردن از خود محیط، بازدید در شب رو به هیچ عنوان از دست ندید. از خوش شانسی های این سفر برای من، میزبان قزوینی‌ام بود که اطلاعات خوب و کاملی درباره بناها داشت و از اونجایی که شهر رو به خوبی می‌شناخت، پیشنهادهای خوبی هم برای شهرگردی و رستوران‌گردی برای ما داشت.
پرسه زنی های شبانه در قزوین
شام رو هم به پیشنهاد دوست ساکن قزوین‌ام، در یکی از رستوران های شناخته شده تر شهر صرف کردیم و بعد به بستنی فلاح معروف و خوشمزه رفتیم که به نظر من یکی از جاذبه‌های غذایی قزوین به حساب می‌آد. ادامه شب رو در پارک های قزوین به قدم زدن و معاشرت گذروندیم. قسمت‌هایی از شهر پیرو فرهنگ شب زنده داری بودند و به همین سبب می‌تونستیم تا دیروقت از هوای دلچسب پاییزی لذت ببریم.
صبح روز بعد، جمعه، با صرف صبحانه در یکی از رستوران‌های نسبتا محلی شهر شروع شد و در ادامه به بازدید از مکان‌های تاریخی و دیدنی قزوین گذشت؛ از مکان‌های کاخ چهل ستون، موزه قزوین، بنای ساختمان عالی‌قاپو، خانههای رنگی نواب و پارک ملا خلیلا که پیش‌تر یک باغ شخصی پسته بوده، بازدید کردیم. کاخ چهل ستون، موزه قزوین و بنای عالی قاپو همه در نزدیکی و با فاصله بسیار کمی از هم در مرکز شهر واقع شدند. بازدید از هرکدام حدود 20 تا 30 دقیقه زمان بر خواهد بود و به دلیل نزدیکی مکان ها به یکدیگر، پیاده گردی گزینه مناسب تری نسبت به گشت و گذار با ماشین به نظر میاد.
ماشین رو در نزدیکی یکی از این مکان ها میتونید پارک کنید و سپس پبا خیال راحت به بازدیدتون برسید. علاوه بر این‌ها، کلیسای کانتور، بازار بزرگ قزوین و مسجد نبی هم در نزدیکی این مکان های تاریخی واقع شدند و برای عموم بازدید دارند.(که ما به دلیل کمبود وقت، بازدید از کلیسا و مسجد رو زمان دیگه ایی موکول کردیم.) خانه های رنگی در محله‌ی نواب قزوین که به نظر محله‌ایی قدیمی تر و متعلق به قشر کم بضاعت تر جامعه هست واقع شده. خانههای رنگی نواب نسبت به بقیه مکان های تاریخی فاصله بیشتری داشت و برای رسیدن به این محله، از ماشین‌ها استفاده کردیم.
بیشترین زمان ما برای بازدید از پارک یا بوستان ملا خلیلا گذشت؛حدود 1 ساعت و نیم. این بوستان در فاصله ایی دور تر از مرکز شهر و در جنوب غربی شهر واقع شده. طراحی مناسب فضا و مارپیچی بودن مسیر، از جذابیت های بوستان به حساب می‌اومد. برای بازدید از این بوستان نیاز به پرداخت ورودی نبود و فقط هزینه ایی رو از بابت پارکنیگ پرداخت کردیم. سرویس بهداشتی، سوپرمارکت و تعدادی رستوران هم در اطراف این بوستان موجود هست.
ناگفته نماند که مکان های تاریخی و دیدنی زیادتری در قزوین برای بازدید وجود داره که مشخصا در سفر یک روزه نمیگنجه و به نظر زمانی بیشتر از یک روز رو نیاز داره. من برای اولین سفرم به قزوین، به دلیل محدودیت زمانی و ترکیب این شهر با زنجان، به بازدید از همین مکان‌ها بسنده کردم و الباقی رو برای سفر بعدی گذاشتم. به نظر شهرگردی در قزوین به تنهایی میتونه یک برنامه 2 روز و 1 شبه مناسبی برای آخر هفته باشه.
نمایی از کاخ پهل ستون قزوین
درنهایت روز جمعه، بعد از ناهار دیرموقع، ساعت 4 بعد از ظهر قزوین رو به سمت تهران ترک کردیم. برنامه من برای برگشت برای صبح روز شنبه و با اولین اتوبوس بود که به پیشنهاد دوستانم، با ماشین و همراه‌شون روز جمعه عصر به تهران برگشتم.
هزینه‌ها:
بلیط قطار تهران-زنجان : 126 تومان
بلیط قطار زنجان-قزوین: 69 تومان
بلیط ورودی موزه مردان نمکی: 30 تومان
*از خوش‌شانسی‌هایی که من توی این سفر داشتم، آشنا شدن با دوستان خوب و عزیزی بود که به رسم مهمان‌نوازی و دوستی، باقی هزینه ها از جمله ورودی مکان‌های تاریخی، هزینه رستوران و خوراکی‌ها را متقبل شدند و از همین جهت، سفری کاملا اقتصادی برای من تمام شد.
در جمع‌بندی؛ شهرهای زنجان و قزوین به دلیل نزدیکی و کوتاهی مسافت نسبت به تهران، گزینه سفری خوبی برای آخرهفته و سفر کوتاه مدت میتونه باشه. بیشترین جاذبه‌های تور زنجان، غارها و طبیعت اطراف شهر هست و قزوین، علاوه بر تجربه شهرگردی، طبیعت بسیار زیبا و دیدنی مثل الموت رو هم در اطراف خودش داره و میتونه تجربه طبیعت گردی رو هم براتون داشته باشه. دسترسی راحت و تنوع وسایل نقلیه، هزینه‌های متوسط و نسبتا ارزان و برنامه ریزی آسان برای بازدید ، از دیگر نکات مثبت برای بازدید و سفر یک یا دو روزه به این دو شهر هست.
نکات قابل توجه در برنامه‌ریزی سفر:
بلیط‌های قطار رو ترجیحا از اول هفته یا 2 هفته زودتر رزرو کنید.
موزه‌ها برای پنجشنبه و جمعه هم بازدید دارند اما دقت کنید که در روزهای تعطیل رسمی ایام خاص احتمال بسته بودنشون وجود داره؛ حتما از قبل چک کنید.
ساعات بازدید موزه و مکان های تاریخی رو از قبل چک کنید که بتونید برنامه‌ریزی بهتری برای روزتون داشته باشید.
زمان سفر من به این دو شهر اواخر مهر 1403 بود؛ ممکنه قیمت ها در سال جدید کمی تغییرات داشته باشند.
از فصل و آب و هوای مناسب هر شهر اطلاع داشته باشید که بتونید تجربه بهتری رو از سفرتون به دست بیارید.
پیشنهاد میکنم تا حد امکان در این شهرها پیاده‌گردی کنید و برنامه سفر رو هم براساس همین پیاده‌گردی‌ها بچینید تا حال و هوای شهر رو به خوبی بتونید درک کنید.
اگر روز برگشت رو جمعه در نظر می‌گیرید، حواستون به ترافیک تهران هم باشه.
*اگر به سفر طبیعت‌گردی یا کمپینگ هم علاقه دارید، طبیعت اطراف قزوین گزینه مناسبی برای شماست.
نکاتی برای بازدید از موزه‌ها:
کارکنان موزه مردان نمکی بازدیدکننده ها رو به گروه‌های 6-7 نفره تقسیم و اتاق‌های موزه رو بخش به بخش توضیح میدادند. برخورد جدی موقع عکس گرفتن با فلش داشتند و اطلاعات خوب و مفیدی رو در اختیار ما گذاشتند. در کل همه چیز نظم خوبی رو داشت.
موزه قزوین کمی گیج کننده، بدون راهنما و توضیح دهنده، با برچسب های اطلاعاتی بسیار زیاد و تاحدی اضافی و خارج از حوصله بیننده برای هر شی‌ء بود.
بنای عالی قاپو و کاخ چهل ستون هم بدون راهنما وفقط جهت بازدید از خود فضا بودند.
درکل همراه داشتن دوستی ساکن قزوین یا شخصی که اطلاعاتی درباره این مکان‌های تاریخی داشته باشه میتونه خاطره بازدید و گشت و گذار شما از این بناها رو چندین برابر کنه.
اگر دانشجو و یا تور لیدر هستید، همراه داشتن کارت‌تون رو فراموش نکنید که برای ورودی بناها شامل تخفیف میشه ممنون از وقتی که برای مطالعه گذاشتید.
