ابتدا بر خودم لازم میدونم تا سلامی مخصوص بر خوانندگان این سفرنامه داشته باشم و بر همه دوستداران و لست سکندی های عزیز، درود بفرستم. بعد از سفر عجیب و پر ماجرای من به مالدیو در اردیبهشت ماه امسال که سفرنامه ی آن نیز در این سایت موجود است، تصمیم داشتیم تا این بار سفری داخلی را تجربه کنیم که هم هزینه ی زیادی متحمل نشیم و هم از زیبایی های داخلی لذت ببریم .

اواخر مرداد بود که زمان سفر رو برای هفته ی آخر شهریور تنظیم کردیم. دلیل انتخاب این زمان هم به خاطر تعطیلی چند روزه ایی بود که در مجموعه ی کاری داشتیم و لذا این تنها زمان ما برای مسافرت بود. مقصد مورد نظر ما اصفهان تعیین شد. با توجه به اینکه شهر مورد اقامت ما ارومیه می باشد و پرواز مستقیمی از ارومیه به اصفهان وجود ندارد، به ناچار پرواز های شهر تبریز به اصفهان را چک کردیم. ذکر این نکته هم لازم هست که چون ما یک بچه ی یک و نیم ساله داریم، به همین دلیل بهتر بود که از طریق هوایی به مقصد بریم. (با توجه به شرایط خانوادگی ما اینطور بهتر بود و این یک امر کلی نیست) به هر حال بعد از بررسی تاریخ های پروازی، قیمت پرواز برای دو نفر بزرگسال به همراه یک بچه ی زیر دوسال در حدود 800 هزار تومان ( رفت و برگشت) مشخص شد.

نوبت به انتخاب هتل که رسید به مشکل بزرگ جا نداشتن هتل ها و قیمت های نجومی برخورد کردیم. اکثر هتل ها یا جا نداشتند و یا قیمت هتل های چهارستاره در حدود 400 هزار تومان به ازای هر شب بود. به دلیل شرایط و تاریخ پروازی ما باید 4 شب اقامت می داشتیم که در این صورت فقط قیمت هتل در حدود یک میلیون ششصد هزار تومان میشد که باید نقدا پرداخت می شد. با احتساب قیمت پرواز نیز، تا به اینجای کار، هزینه دو میلیون و چهارصد هزارتومانی، برای پرواز و هتل باید به صورت نقدی پرداخت می شد.

به این نتیجه رسیدیم که برای 4 شب اقامت در هتل و به همراه ورودی های جاهای دیدنی و گردش در شهر و همچنین خورد و خوراک، هزینه ی ما حداقل 3 میلیون تومان خواهد شد. و از همه مهمتر اینکه باید دو میلیون و چهارصد هزار آن رو یک ماه قبل از سفر به صورت نقدی پرداخت می کردیم.

همین امر کمی من و خانومم رو مردد نمود. تا اینکه به یک بار تصمیمون عوض شد. دلیلش هم این بود که اگه قرار باشه سه میلیون خرج کنیم چرا نریم ترکیه؟ ( تا اینجا به هیچ عنوان قصد سفر خارجی در این مقطع رو نداشتیم) بلافاصله قیمت بلیط و شرایط پروازی رو در عرض دو روز چک کردم و بلیط ها رو از طریق سایت زورق از مبدا وان به آنتالیا ( رفت و برگشت) به قیمت یک میلیون و نود هزار تومان رزرو کردم. پرواز ما با ایرلاین سان اکسپرس و در عصر روز بیست و هشتم شهریور ماه قرار بود انجام بشه.

تنها مشکل این بود پرواز برگشت ما شب بود و ما باید شب رو در وان می موندیم. به دلیل آشنایی با شهر وان : و اینکه حتی قبلا سفرنامه ی اون رو هم در همین سایت گذاشتم مشکلی از این بابت نبود. نوبت رسید.

به رزرو هتل ها. چون در سفر قبلی مون به مالدیو، نوع سفر بیشتر استراحتی و ریلکسیشن بود، این بار میخواستیم بیشتر هیجانی و تفریحی و گردشی باشه و بتونیم از اکثر نقاط دیدنی آنتالیا دیدن کنیم. به همین خاطر یک بوتیک هتل در منطقه شهر قدیمی و توریستی آنتالیا ( Kaleici) به نام Bacchus Pensiondl به مدت دو شب و قیمت 251 لیر گرفتیم. برای انتخاب این هتل هم دلایل متفاوتی داشتم که در زیر ذکر می کنم.

1. امتیاز بالای هتل در سایت های بوکینگ، تریپ ادوایزر و هتلز

2. موقعیت استثنایی و استراتژیک هتل و فاصله کمتر از ده دقیقه ایی این هتل با اکثر جاذبه های آنتالیا به صورت پیاده

3. قرار گیری در منطقه ی بسیار زیبای Kaleici

4. قیمت مناسب هتل

5. جادار بودن اتاق ها ( 25 متر مربع) و داشتن امکانات رفاهی کامل از قبیل کتری ساز که برای خانواده هایی با بچه ی کوچک یه ضرورت به حساب می آید.

6. بوفه با منظره ی بسیار زیبا

 

در واقع در قسمت اول سفرمون میخواستیم بیشتر گردش کنیم و از نقاط دیدنی شهر مقصد لذت ببریم و در قسمت دوم سفرمون بیشتر هیجان و تفریح داشته باشیم. برای این امر، نیازمند رزرو یک هتل دیگر بودیم. هتلی که بتواند نیاز های ما رو برطرف کنه و از نظر قیمتی نیز مناسب باشد. برای همین، هتل تازه تاسیس رکسوس به نام سرزمین افسانه ها (Land of Legends) که متشکل از یک تم پارک بسیار فوق العاده نیز بود رو به قیمت 1190 لیر و با سرویس HB رزرو کردیم. در مورد هتل و تفریحات آن و دلایل انتخاب آن نیز به وفور در ادامه سفرنامه صحبت خواهم کرد.

 

هتل جدید رکسوس با عنوان سرزمین افسانه ها

 

اما آخرین رزرو من نیز مربوط به آخرین شب ما بود که قرار بود در وان اتفاق بیوفته. به دلیل اینکه قبلا به این شهر رفته بودم و با هتل هاش و موقعیت آنها آشنایی داشتم، عجله ایی برای این کار نداشتم و منتظر یک تخفیف خوب از طرف هتل و یا سایت های بوکینگ بودم. این اتفاق بالاخره افتاد و در هفته ی اول شهریور، هتل چهار ستاره هالدی که یک هتل تازه ساخت هم هست ( قبلا برای بررسی هتل رفته بودم و آشنایی داشتم) و میانگین قیمت در حدود 190 لیر برای یک شب و اتاق سه تخته ( یک تخت دابل و یک سینگل) در مواقع نرمال داشت، به یک باره قیمت خود رو به 149 لیر کاهش داد و من با نهایت خوش شانسی این هتل رو رزرو کردم.

لازم به ذکر است که به دلیل داشتن ویزا کارت، مشکلی از بابت رزرو نداشتم. رزرو بوتیک هتل اول در آنتالیا از طریق سایت هتلز و دو هتل بعدی از طریق سایت بوکینگ انجام شد.

 

روز بیست و هفتم شهریور خروجی های مرز زمینی رازی خوی ( کاپیکوی به زبان ترکی) به مبلغ 25000 تومان و همچنین شهرداری قطور به مبلغ 3000 تومان و جمعا به مبلغ 28000 تومان ( به ازای هر نفر) را نزد بانک ملی ارومیه واریز کردم و آماده سفر شدیم. فاصله شهر ارومیه تا خوی 120 کیلومتر و تا مرز رازی در حدود 185 کیلومتر می باشد ( در برخی تابلو های راهنمایی تا 200 کیلومتر نیز اشاره شده است) .

صبح روز بیست و هشتم شهریور ماه که یک شنبه بود، رهسپار مرز شدیم. رسیدن ما به مرز حدود 3 ساعت طول کشید. مسیر ارومیه به خوی مساعد و بدون مشکل می باشد و در حدود یک ساعت و نیم می توان به این شهر رسید، ولی به دلیل اینکه مسیر شهر خوی تا مرز رازی زیاد مساعد نیست و پر از پیچ می باشد، باید با سرعت کمتری رفت. به این مورد، بی تجربگی من در این مسیر را نیز اضافه کنید که باعث میشد با احتیاط بیشتری رانندگی کنم و همین امر باعث شد این مسیر یک ساعتی به طول بکشد و دو استراحت چند دقیقه ایی نیز داشتیم. حدود ساعت دو بعد از ظهر به مرز رسیدیم و ماشین را در پارکینگ شبانه روزی مرز رازی پارک کردیم.

هزینه پارکینگ شبانه روزی رازی ( در سال 95) به این شرح است:

شب اول: 8700 تومان

شب های بعدی: 7200 تومان

خروج از مرز ده دقیقه طول کشید و با خلوتی مرز کار ما نیز آسان تر بود. خوشبختانه به محض ورود به خاک ترکیه، یک ون ترک که قبلا مسافر گرفته بود، آماده ی حرکت بود و همین امر باعث شد که معطلی نداشته باشیم. کرایه مرز رازی ( کاپیکوی) تا شهر وان به ازای هر نفر 20 لیر و فاصله 90 کیلومتر می باشد.

 

 

بعد از حدود یک ساعت و حوالی ساعت 3:15 بعد از ظهر به شهر وان رسیدیم. در چهار راه ماراش و خیابان جمهوریت پیاده شدیم و برای ناهار رفتیم برگر کینگز. بعد از صرف ناهار و گشتی کوتاه در شهر، رهسپار فرودگاه شدیم. وان چون شهر کوچیکیه، از هر جای اون می تونید به فرودگاه تاکسی بگیرین.

هزینه ی تاکسی از شهر به فرودگاه وان بین 25 تا 35 لیر متغیر هستش. کمی به قدرت چونه زدن شما بستگی داره. ما با هزینه 30 لیر رفتیم. پرواز ما ساعت 8:50 عصر بود. شام رو تو فرودگاه خوردیم و آماده پرواز شدیم.

فرودگاه وان فرودگاه کوچیکی هستش و فقط یک سالن مسافری داره. پرواز سر موقع انجام شد. پرواز خوبی بود و حوالی ساعت 10:40 شب در فرودگاه آنتالیا به زمین نشست. در خارج از هتل با یک تاکسی و به قیمت 45 لیر به هتل مون در منطقه Kaleici رسیدیم. وقتی که وارد منطقه Kaleici شدیم، یک شور و شعف و انرژی خاصی رو مشاهده کردیم و این نوید یک منطقه ی خوب رو میداد. از همون شب متوجه شدیم که شب های این منطقه بسیار زیباست. اتاق رو در کمتر از 5 دقیقه تحویل گرفتیم و چون کمی خسته بودیم، زود خوابیدیم. و برنامه ی اصلی رو برای یک و نیم روز آینده در این منطقه مرور کردیم.

صبح زود از خواب پا شدیم و چون میدونستم که بوفه ی این هتل ویوی بسیار خوبی دارد، کنجکاو دیدن آنجا بودیم. برای صرف صبحانه به طبقه آخر هتل یعنی طبقه چهار رفتیم. ویوی بوفه واقعا عالی بود و دریای مدیترانه، ساحل Konyaalti، و میدان ساعت کاملا مشخص بودند. عبور کشتی های تفریحی نیز از کنار بندر Kaleici چشم نوازی می کردند.

ویوی بوفه ی هتل Bacchus

 

نباید از بوتیک هتل ها انتظار امکانات فوق العاده داشت و آنها را با هتل های 4 و یا 5 ستاره مقایسه نمود. ولی به نظر من صبحانه این هتل قابل قبول بود و تنوع صبحانه در حدود ده نوع وجود داشت. یک نکته ی مهم در مورد بوتیک هتل ها این هست که اکثر آنها به صورت خانوادگی اداره می شوند، از این رو رفتار کارکنان واقعا مهربانانه و دلسوزانه می باشد. در صبحانه ی هتل، انواع میوه ها از قبیل سیب، آلو، هندوانه و خربزه وجود داشت. تخم مرغ، انواع مربا، کره، سبزیجات و بورک و ... هم وجود داشتند که نیاز شما رو برآورده می سازند. ( ما در طول اقامتمون از صبحانه هتل راضی بودیم)

اولین صبحانه ما

 

در ضمن هتل ماشین نیز کرایه می داد که هزینه ی روزانه ی آنها به صورت متوسط در حدود 120 لیر تا 180 لیر بود. ( هزینه به نوع خودرو و سال ساخت آن بستگی دارد)

خودرو های اجاره ایی هتل

 

بعد از صرف صبحانه، برنامه گردشی خودمون رو شروع کردیم. برنامه ی اولمون بازدید از منطقه ی فوق العاده زیبای Kaleici و Hadiran's Gate بود. بازدید و گردش در این منطقه به قدری زیبا بود که لحظات خاطره انگیز قدم زدن در کوچه پس کوچه های این شهر قدیمی، هنوز هم برایم خاطره انگیز می باشد.

کوچه پس کوچه های منطقه زیبای Kaleici

 

شهر قدیمی آنتالیا که به Kaleici ( به معنی درون قلعه) معروف است، به نظر من یکی از نقاطی هست که نباید دیدن آن را در سفر به آنتالیا از دست دهید. این منطقه در جنوب شهر آنتالیا و در کنار بندرگاه Kaleici و ساحل Mermerli واقع شده است و موقعیتی بسیار استراتژیک به لحاظ نزدیکی به جاذبه های گردشگری دارد.

این منطقه پر است از کافه ها و رستوران ها و بوتیک هتل ها که با طبیعتی بسیار بی نظیر و پر از گل و گلدان، زیبایی منحصر به فردی دارد. کوچه هایی که به موازات هم و با باریکی و پیچ در پیچی زیبایی در هم تنیده شده اند و موسیقی محلی که همواره گوش نواز رهگذران این منطقه می باشد، به وفور شنیده می شود. انواع دیواره های سنگی نیز که ظاهرا در زمان های دور و امپراطوری روم برای محافظت از شهر به کار می رفتند نیز در جای جای این شهر قدیمی به چشم می خورد.

منطقه ی زیبای Kaleici

 

در حالیکه مسیر رو از طریق نویگیشن گوگل مپ ادامه می دادیم، در مسیرمون به مسجد Kesik Minaret برخورد کردیم. از نمای بیرونی مسجد عکس گرفتیم و به مسیر خود ادامه دادیم و از زیبایی های مسیر نهایت استفاده رو کردیم. مسیر پر بود از کافه ها و مغازه های زیبا.

نقشه مسیر ما را در زیر می توانید ببینید:

 

مسجد Kesik Minaret

 

سر انجام رسیدیم به مقصد اول خودمون یعنی دروازه هادریان – Hardiran's Gate . این دروازه که به دروازه هادریانوس نیز شهرت دارد، یکی از بناهای اصلی و تاریخی آنتالیا به شمار می آید. در مورد این دروازه در سایت ویکی پدیا چنین آورده شده است که "دروازه هادریان یکی از برجسته‌ترین و به‌عبارتی مهمترین و زیباترین بنای تاریخی در شهر آنتالیای ترکیه است. این دروازه بخشی از دیواری باستانی است که به گرداگرد شهر قدیمی کشیده شده است و از مرمر سفید و به‌صورت سه قوس و به افتخار سفر و بازدید هادریانوس، امپراتور وقت روم از آن شهر در سال ۱۳۰ پس از میلاد ساخته شد.

این بنا که تنها دروازه ورودی باقی‌مانده به شهر باستانی به‌شمار می‌رود ، در مجموع دارای ۸ ستون گرانیتی است که در دو طرف چهار پایه‌ نگهدارنده طاق‌های سه‌گانه دروازه واقع شده‌اند."

دروازه هادریان

این تابلو درست در جلوی دروازه هادریان و در خیابان آتاتورک قرار دارد

 

بعد از گذر از این دروازه، وارد یکی از مهمترین خیابان های شهر آنتالیا به نام آتاتورک شدیم. خیابان آتاتورک نیز پر است از مراکز خرید و کافه رستوران ها و فست فود هایی مانند مک دونالدز. تعدادی از جاذبه های شهر آنتالیا مانند پارک Karaalioglu Park و یا موزه آنتالیا نیز در این خیابان قرار دارند. در یک جمله در مورد این خیابان می تونم بگم که – زندگی به شدت به شکل زیبایی و پر جنب و جوشی جاریست.

خیابان آتاتورک آنتالیا

 

وارد خیابان جمهوریت شدیم و مسیر را به سمت برج ساعت ادامه دادیم تا با یک صحنه بسیار زیبا مواجه شدیم. کوچه چتر ها و و کافه ها و رستوران هایی که کل مسیر را احاطه کرده بودند، زیبایی خاصی را به این منطقه داده بودند و البته همین امر باعث شد تا ناهار را هم بعدا در همین جا صرف کنیم. نام این کوچه زیبا Inönü Caddesi می باشد که امروزه به کوچه چتر ها (Şemsiye Sokak) مشهور است. در این کوچه زیبا می توانید انواع غذاهای ترک، از قبیل دنر کباب، اسکندر کباب و ... را امتحان کنید.

کوچه چتر ها

 

خیابان جمهوریت نیز زیبایی خاص خود را داشت. تنها نکته منفی ( البته نظر کامل شخصی من اینطوریه و نکته کلی نیست) که در خیابان های آنتالیا به چشم می خورد، وجود سگ های متعددی بود که در همه جا خوابیده بودند و بسیار به چشم می خوردند. در این خیابان نیز جاذبه های متعددی از قبیل برج ساعت ( (Saat Kulesi، مسجد Yivilminare، بنای یادبود آتاتورک و ... وجود دارند.

خیابان جمهوریت

 

به گفته ی مردم محلی، برج ساعت نماد صلابت و پایداری این شهر است و در کنار یکی از ورودی های Kaleici واقع شده است. این برج از یک طرف به پارک آتاتورک چسبیده است و در روبروی آن خیابان شلوغ و پر انرژی 406 ( Kazim Ozalp Caddesi) وجود دارد که پر است از مراکز خرید و کافه های مختلف که در تمام اطراف این خیابان وجود دارند. کمی آن طرف تر، مسجد Yivilminare نیز که قدمت آن به قرن سیزدهم میلادی باز می گردد، ایستاده است.

برج ساعت ( عکس از اینترنت)

 

برج ساعت

 

مسجد Yivilminare

 

نماهای دیگری از مسجد Yivilminare

 

کمی که جلوتر می رویم، به میدان جمهوریت می رسیم. نماد معروف آن نیز از همه جای میدان خود نمایی می کند. نزدیک تر که می شویم، تاریخچه ایستادگی مردم آنتالیا و مقبره معروف آن با عنوان جنبش ملی، بیشتر خودنمایی می کند. در نماد این مجسمه، مردمانی را سوار بر اسب می بینیم که نماد جنبش مردمی و ایستادگی آنها در روز استقلال این کشور هستند. این مقبره به مقبره آتاتورک نیز معروف است. این میدان منظره ی جالبی نیز از Kaleici و دریای مدیترانه دارد و در اطرف آن دوربین هایی تعبیه شده اند که با سکه ی یک لیری کار میکنند و می توانید از مناظر دوردست لذت ببرید.

خیابان جمهوریت و روبروی مقبره آتاتورک

 

پارک آتاتورک

 

پارک آتاتورک

نمایی از Kaleici

 

مدتی را در این مکان گذراندیم و از طبیعت و زیبایی های آن استفاده کردیم و عکس گرفتیم. پسرم مانی دیگه خسته شده بود و وقت خوابش بود. تصمیم گرفتیم که به هتل برگردیم، ولی نه از راه برگشت، از راه میان بر! برای همین امر از کوچه پس کوچه های Kaleici رفتیم و باز مناظر و کوچه های زیباتری رو دیدیم و از چند نفر آدرس هتل رو پرس و جو کردیم و در نهایت در کمتر از ده دقیقه به هتل رسیدیم.

کوچه پس کوچه های Kaleici

 

بعد از یک ساعت استراحت و بعد اینکه مانی از خواب بیدار شد، تصمیم گرفتیم که برای ناهار بریم بیرون. چون سر ظهر بود، برنامه مون برای عصر، گشت زدن در خیابان 406 ( Kazim Ozalp Caddesi) ، رفتن به مرکز خرید Mark Antalya، پارک Karaalioghlu بود. در کوچه پس کوچه های Kaleici برای خوردن ناهار و غذای محلی ترکیه، راهمون رو گرفتیم تا برسیم به کوچه ی معروف چتر ها که طرف صبح ازش گذشته بودیم. از انواع رستوران ها و کافه ها و مغازه ها گذر کردیم و بعد از 5 دقیقه به محل مورد نظر رسیدیم.

بوی دنر و کباب درهمه جا به مشام می رسید و گرسنگی از هر طرف فشار می آورد. تا اینکه در ابتدای کوچه چترها، رستورانی که غذاهای محلی داشت، نظرمون رو به خودش جلب کرد. در فضای بیرون و در سایه نشتیم و اسکندر کباب و آدانا کباب سفارش دادیم. برای مانی هم یک سوپ روز خواستیم.

به خاطر پیاده روی و گشت های طرف صبح خسته بودیم و گرسنه، برای همین، خیلی سریعتر از آنکه تصور میکردیم، ناهار رو تموم کردیم. هم اسکندر کباب خوب بود و هم آدانا کباب باب میل.

اسکندر کباب

 

آدانا کباب

مسیر رو به طرف برج ساعت ادامه دادیم. تو موبایل مسیر و مقصد رو مرکز خرید Mark Antalya مشخص کرده بودم و نویگیشن گوگل مپ میگفت که باید به همون مسیر برج ساعت بریم. وقتی که به این مکان رسیدیم، با صحنه ی جالبی مواجه شدیم که انتظارش رو نداشتیم.

در سرتاسر میدان، کالسکه های زیبایی رو دیدیم که منتظر مسافر بودند تا گشتی در خیابان آتاتورک و جمهوریت بزنند و البته کرایه شون رو دریافت کنند. قیمت که کردیم، گفتند به ازای هر بیست دقیقه، چهل لیر می گیرن. تصمیم گرفتیم که هنگام برگشتن، سوار این کالسکه های زیبا نیز بشیم و از این تجربه نیز نهایت استفاده رو بکنیم. خیابان رو رد کردیم و درست اون ور خیابان، وارد خیابان پر جنب و جوش Kazim Ozalp شدیم.

کالسکه های میدان ( برج) ساعت

 

مسیر حرکت را در زیر می بینید:

 

مطابق نقشه و نویگیشن گوگل مپ، مسیر رو مستقیم ادامه دادیم. در مسیر انواع برند های ترک از قبیل دفاکتو، کوتون، ال سی وایکی کی و برندهای مختلفی از قبیل FLO و ... نیز بودند. مراکز خرید متعددی نیز وجود داشتند که به یکی از آنها سر زدیم و اتفاقا خرید نیز کردیم.

این مغازه یا بهتره بگم مرکز خرید پنج طبقه واقعا جای مناسبی برای خرید بود. قیمت های مناسبی داشت و از لوازم خانه تا پوشاک اسپرت رو میشد به راحتی در آن با قیمت مناسبی پیدا کرد. تا ساعت چهار و نیم عصر اینجا بودیم که خانوم رضایت داد و به مسیر خود به طرف Mark Antalya ادامه دادیم و بعد از پنج دقیقه به این مرکز خرید بزرگ رسیدیم.

مرکز خرید Mark Antalya یکی دیگر از مراکز خرید مهم و بزرگ آنتالیاست که گردشگران و خریداران زیادی را به سوی خود می کشد. اعتراف میکنم که ایرانی تو این مرکز خرید زیاد بود. از این مرکز خرید چند طبقه دیدن کردیم و در ورودی آن وارد نمایندگی ال سی وایکیکی شدیم. حدود 2 ساعت و تقریبا تا ساعت شش و نیم در این مرکز خرید بودیم. در طبقه آخر این مرکز خرید که انواع رستوران ها و کافه ها نیز وجود داشت، اینترنت رایگان نیز بود و این مورد شاید مورد توجه بیش از پیش ما ایرانی ها باشد. در یکی از کافه های این مرکز، انرژی تازه کردیم و با آب لیموناد تازه، جانی تازه گرفتیم.

حوالی ساعت شش و نیم بود که مسیر رو به سمت میدان ساعت و سوار شدن بر کالسکه های این میدان ادامه دادیم. سرعت برگشتمون به خاطر اینکه مانی خسته بود و در چند جا استراحت کردیم، کمی کند بود، به همین خاطر حوالی ساعت هفت عصر به میدان ساعت بازگشتیم.

ورودی مرکز خرید Mark Antalya

 

تخفیفات ویژه یکی سری از برندها

 

برنامه مون در اینجا سوار شدن بر کالسکه هایی بود که قبلا دیده بودیم. چند ساعت قبل بهمون قیمت 40 لیر رو به ازای بیست دقیقه پیشنهاد داده بودند، ولی وقتی چونه زدیم، به 25 لیر رضایت دادند و با 25 لیر یک گردش بیست دقیقه ایی با کالسکه در خیابان های جمهوریت و آتاتورک زدیم. تجربه ی خوبی بود و ازش رضایت کامل داریم. بعد از بیست دقیقه دوباره به همون جایی که سوار شده بودیم ( برج ساعت) برگشتیم و کمی استراحت کرده و بستنی خوردیم.

بعد از کمی استراحت و بستنی خوردن، و با توجه به اینکه هم خودمون خسته بودیم و هم مانی خوابش میومد، حوالی ساعت هشت و نیم شب بود که تصمیم گرفتیم بریم شام بخوریم. آروم آروم به طرف دروازه هادریان حرکت کردیم و در کنار آن، در مک دونالدز شام خوردیم. ساعت نه و رد کرده بود که در شب های بسیار زیبا و با صفای Kaleici و با موسیقی گوش نواز و دل انگیز کافه ها، مسیر رو به طرف هتل طی می کردیم و از محیط شاد و مفرح این منطقه نهایت استفاده رو میبردیم.

کمی بعد تر به هتل رسیدیم و افسوس که بیش تر از این به خاطر مانی نمی تونستیم در شب های زیبای این منطقه لذت ببریم. متاسفانه به یکی از برنامه هامون که بازدید از پارک Karaalioghlu بود نرسیدیم، ولی در کل از برنامه ی امروزمون راضی بودیم و آخرین شبمون رو در هتل بوتیک باکوس به صبح رسوندیم.

شب های زیبای Kaleici

 

صبح روز بعد زود از خواب پاشدیم. چون قرار بود ساعت یازده هتل رو تحویل بدیم، به همین خاطر برناممون این بودکه بتونیم چند جای دیگه رو هم ببینیم. ساحل مرمرلی، بندر کالیچی، و موزه ی اسباب بازی ها از جمله جاهایی بود که قرار بود تا ساعت یازده ببینیم. صبحانه رو زود خوردیم و ساعت نه بود که رفتیم تا مقاصد مورد نظر رو ببینیم. خوشبختانه همه ی این جاها کمتر از ده دقیقه با هتل به صورت پیاده فاصله داشتند. مقصد اول ساحل مرمرلی بود. البته برنامه ایی برای شنا نداشتیم، ولی چون در مسیرمون بود، ترجیح میدادیم که نگاهی به این ساحل صخره ایی داشته باشیم. ذکر این نکته هم خالی از لطف نیست که استفاده از ساحل مجانی نیست و باید هزینه 14 لیری برای استفاه از آن را بپردازید.

 

به طرف ساحل Mermerli

 

ساحل Mermerli

 

نمایی زیبا از ساحل مرمرلی

 

بعد از دیدن ساحل وکافه های اطراف اون، در فاصله چند دقیقه ایی آن، بندر کالیچی قرار داشت که روزانه تورهای مختلفی از طریق این بندر، به جاهای مختلفی از قبیل آبشار های آنتالیا و ... انجام می پذیرفت. این تورها با کشتی های تفریحی و به صورت نیم روز و روزانه و یا ساعتی بودند.

ساعات تورهای دریایی معمولا از ساعت 11 صبح تا 5 عصر بود. طبق بروشوری که از آنها گرفتم، در تورهای یک ساعته، مکان هایی از قبیل Hidirlik Tower، ساحل Falez و چند غار کوچک رو به شما نشان می دادند. در تورهای دو ساعته، آکوا پارک، غارها و آبشار های Duden نیز جزء برنامه گردش بودند. ما چون علاقه ی زیادی نداشتیم، و از طرفی وقت کافی هم وجود نداشت، از خیر این تور ها گذشتیم.

بندر Kaleici

کشتی های تفریحی در بندر

 

از بندر رد شدیم و رسیدیم به موزه اسباب بازی های آنتالیا که در کنار بندر واقع شده است. این موزه که حدود چهار سال پیش در کنار بندر کالیچی ( Kaleici) ساخته شده است، بیش از 1500 نوع اسباب بازی را در خود جای داده است. قدیمی ترین اسباب بازی در این موزه مربوط به دهه 1800 میلادی می باشد. انواع عروسک ها و شخصیت های کارتونی مانند لوک خوش شانس، دالتون ها، پلنگ صورتی، سیندرلا و ... نیز در این موزه وجود دارند که می توان با آنها عکس یادگاری گرفت. لازم به ذکر است که این موزه ورودی دارد و ما کلا ورودی 6 لیر برای 2 بزرگسال دادیم.

بندر Kaleici

 

ساعات کار موزه

 

لوک خوش شانس و دالتون ها

 

حدود ساعت یک ربع به یازده بود که تموم شدیم و برگشتیم هتل. وسایلمون رو جمع کردیم و برای چک آوت آماده شدیم. صبح همان روز با ترنسفر هتل هماهنگ کرده بودم که ما رو به مقصد دوم سفرمون یعنی هتل Land of Legends ریکسوس برسونن. در مورد هزینه هم روی 120 لیر توافق کرده بودیم. چک آوت خیلی راحت انجام شد و هزینه 251 لیر به ازای دوشب پرداخت گردید. راننده کیف هامون رو گذاشت تو ماشین و از منطقه ی شهر قدیمی آنتالیا یا همان Kaleici که واقعا زیبا بود، خداحافظی کردیم تا قسمت دوم سفرمون رو در یک هتل بسیار خوب، به همراه تفریحات بی نظیرش شروع کنیم. از آنجایی که در مورد هتل بوتیک باکوس در قسمت نقد و بررسی به تفضیل خواهم نوشت، از توضیحات اضافی در اینجا پرهیز می کنم ولی اگر بخواهم در حد یک جمله خلاصه نویسی بکنم، این رو میگم که واقعا هتل خوبی بود و در صورتی که یک بار دیگه در این منطقه اقامت کنم، به احتمال بسیار قوی، دوباره از الویت های اصلی من خواهد بود.

یکی دیگر از برنامه های من در منطقه ی Kaleici، بازدید از موزه ی آنتالیا بود که متاسفانه به دلیل کمبود وقت، نتونستیم از این موزه دیدن کنیم. یک سری هزینه هایی که تا اینجای کار از ابتدای شروع سفرمون کرده بودیم رو قبل از قسمت دوم سفرمون، اینجا اشاره می کنم.

قیمت بلیط پرواز سان اکسپرس به فاصله کمتر از یک ماه مانده به تاریخ پرواز از وان به آنتالیا و بر عکس: 1090000 تومان به ازای 2 بزرگسال و یک نوزاد ( قیمت نوزاد در پرواز رفت و برگشت داخلی ترکیه 50 لیر می باشد)

هزینه ترنسفر از مرز به شهر وان: 40 لیر به ازای دو نفر
هزینه ترنسفر از شهر وان به فرودگاه این شهر: 30 لیر
هزینه ی شام و همچنین نوشیدنی در فرودگاه وان: 28 لیر
هزینه ترنسفر از فرودگاه آنتالیا به هتل بوتیک باکوس در منطقه کالیچی: 45 لیر
هزینه ناهار ( اسکندر کباب و آدانا کباب به همراه سوپ روز و همچنین نوشیدنی ها) : 48 لیر
هزینه شام در مک دونالدز: 33 لیر
هزینه کالسکه سواری: 25 لیر
هزینه چند بار نوشیدنی و همچنین بستنی در طول یک و نیم روز: 25 لیر

ویدیوی زیر به صورت تایم لپس از Kaleici هستش که میتونین ببینین.

در ادامه...

بعد از حدود چهل و پنج دقیقه، به منطقه ی بلک رسیدیم. قصر زیبای هتل سرزمین افسانه های رکسوس از دور خودنمایی میکرد. راننده که از کارکنان هتل قبلی بود، بسیار از هتل تعریف می کرد و می گفت که چند هتل در آنتالیا هستند که معنی 5 ستاره رو تغییر داده اند و ما ( کارکنان هتل) آنها رو به عنوان فراتر از پنج ستاره تلقی می کنیم و از هتل هایی مانند مکس رویال، رگنوم، تایتانیک و رکسوس نام می برد. در دلم امیدوار بودم که همه چی دقیقا طبق آن چیزی که فکر میکنم پیش برود. با ورود ما به هتل لوکس رکسوس که با عنوان سرزمین افسانه ها شناخته می شود، قسمت دوم سفرمون آغاز شد. باید اعتراف بکنم که نمای بیرونی هتل از هر لحاظ لوکس به نظر می رسید و واقعا زیبا بود.

نمای بیرونی هتل

 

جهت مطالعه ادامه سفرنامه کلیک کنید