سفری باصرفه و هیجان انگیز به بانکوک پوکت

روز پنجم: تور جزیره فی فی با قایق تندرو

برنامه این روز ما تور جزیره فی فی بود. ما دیر از خواب بیدار شدیم و لذا از صبحانه هتل صرف نظر کردیم و وسایلمان را برداشتیم و در حالیکه با عجله به سمت لابی هتل نزدیک می شدیم مسئول ترانسفرمان درست سروقت ساعت 7:45 دقیقه جلو ما سبز شد. با نشان دادن ووچرمان سوار ون شدیم. تقریبا 45 دقیقه طول کشید تا به اسکله راسادا (Rassada pier) برسیم. در اسکله با چای و قهوه از ما پذیرایی شد. همچنین کفش های مخصوص غواصی یا همان FIN با 100 بات اجاره می دادند که بنا به گفته لیدر تور حفاظ خوبی برای پا موقع شنا کردن روی صخره های مرجانی بود که ما برنداشتیم ولی چندتایی قرص ضد تهوع آنجا برداشتیم که البته بدردمون نخورد. در اسکله چند دقیقه ای منتظر ماندیم تا چندتا ون دیگه با توریستهای دیگه از راه رسیدند.

لیدر تور یک تایلندی خندرو و بذله گوی بنام مستر "چانگ" بود که آفتاب سوختگی در چهره اش هویدا بود و با تسلط کامل به زبان انگلیسی سخن می گفت و گه گاهی جوکهای برای جمع تعریف می کرد و همه مخصوصا انگلیسی زبانها به خنده وا می داشت. خیلی سعی داشت اسم تمام ما بیست نفر رو حفظ کنه و برای راحتی خودش من رو  David صدا می زد. آدم شوخ طبع و مهربان و سرشار از انرژی مثبت بود.

شکل(49): مستر چانگ لیدر دوست داشتنی مون در تور جزیره فی فی

 خلاصه بعد از چک کردن لیست مسافرها و بستن یک روبان زرد به دستمان که در طول سفر در حکم اوراق هویت ما بود سوار قایق تندرو شدیم. ابتدا همگی کفشهامون رو داخل یک محفظه قرار دادیم. مسافرین را توریستهایی از کشورهای اروپایی و شرق دور تشکیل می دادند و تنها ایرانیان حاضر در کشتی ما بودیم. این موضوع برایمان به یکی از جذابیتهای این تور تبدیل شد و سعی کردیم به اونا ارتباط بگیریم و با فرهنگ ، رفتار و منش آنها آشنا بشیم. در طول تور آنروز من با یک جوان مالزیایی مجرد و یک پیر مرد اروپایی که با دو پسرش سفر می کرد و نیز یک زوج میانسال ایتالیایی آشنا شدم که برای ما در قسمت انتهای قایق که ویوی خوبی داشت جا باز کرد و این شد باب آشنایی ما.

قایق که از اسکله حرکت کرد چانگ عزیز توضیحاتی در مورد تور داد. تا جزایر فی فی 45 دقیقه راه بود. اولین توقف در جزیره khai island بود و توقفهای بعدی به ترتیب در monkey beach ، Loh Samah Bay ، Phi Phi Don ، Maya Bay ، Pileh Lagoon و بلاخره بازدید از Viking Cave بود.

شکل(50): نقشه توقفگاه های تور که مستر چانگ در کشتی به ما توضیح داد

 

از مزیتهای قایق تندرو این بود که در هر جزیره یک توقف حداکثر 1 ساعته برای گشت گذار و شنا داشتیم. اگر این تور را با قایق کروز بگیرید تا جزیره فی فی 1:30 دقیقه سپری خواهد شد و به طبع زمان توقف ها در جزیره ها کمتر خواهد شد.

شکل(51): قایق های تندرو سفر به جزیره فی فی

 

 

اولین توقف ما در جزیره  khai island بود. تقریبا 45 دقیقه در این جزیره توقف داشتیم. جزیره ای زیبا با ساحلی با شن های نرم و سفید . آب دریا آنقدر شفاف بود که ماهی ها بخوبی کف دریا نمایان بودند و توی آب گاهی وقتها به پاهام نوک می زدند و گاهی وقتها از لای پاهام رد می شدند. همچنین در آنجا وسایل اسنورکلینگ و جت اسکی مهیا بود. کمی دور تر از ساحل بازارچه محلی و تعدادی رستوران و و مکان مسقف برای استراحت بود که در آنها کاناپه و غذاهای دریایی و نوشیدنی های خنک ارائه می شد.   

شکل(52):  جزیره khai island اولین توقفگاه ما بود

بعد به سمت ساحل monkey beach حرکت کردیم و در آنجا یک توقف 30 دقیقه ای برای سرگرم شدن با میمونهای کوچولو و بازیگوش داشتیم. نکته جالب اینکه این میمونها کاملا اهلی شده بودند و بدون هیچ ترسی دور و ور ما جمع می شدند و گاهی از سر و کول بعضی توریستها که سرشون داد می زدند به نشانه اعتراض بالا می رفتند. 

شکل(53): میمونهای بازیگوش و آرام ساحل میمونها

  

توقف بعدی ما در Loh Samah Bay به مدت 45 دقیقه برای شنا کردن و اسنورکلینگ بود. به هر کدام از ما وسایل اسنورکلینگ و جلقه نجات داده شد. چون همیشه ما ماهی ها را از بیرون تنگ شیشه ای می بینیم آنجا با این ابزار فوق العاده دیدن انبوهی از ماهی های زیبا و مرجانهای کف دریا حس منحصر به فرد و لذت بخشی برای ما بود. یکی از خدمه ها از بالای کشتی برای ماهی ها تکه های نارگیل پرت می کرد و ما می تونستیم هجوم انبوهی از ماهی های رنگارنگ را کنارمون حس کنیم و حتی بعضی هایشان را با دست لمس می کردیم.    

بعد از دل کندن از اسنورکلینک برای صرف نهار به جزیره Phi Phi Don برگشتیم.

شکل(54): جزیره زیبای Phi Phi Don بزرگترین جزیره مجمع جزایر فی فی

 

ما می دونستیم که ساکنین این جزیره رو اکثریت مسلمانان جنوب تایلند تشکیل می دهند. دیدن تابلو مسجد کنار ساحل جزیره و هشدارهای چانگ عزیز در کشتی مبنی بر منع شرب خمر برایم جالب توجه بود. برای صرف نهار به یک رستوران تمیز و مرتب با غذاهای حلال کنار ساحل رفتیم. غذاها بصورت سلف سرویس ارائه می شد و شامل برنج ، مرغ سوخاری ، غذاهای دریایی ، اسپاگتی ، انواع سوپ و سالاد و میوه هایی مثل هندوانه و آناناس. انصافاً نهارش بسیار به دلمان نشست و برای اولین بار در تایلند یک شکم سیر غذا خوردیم. بعد از صرف نهار یک ساعتی وقت داشتیم تا این جزیره زیبا و رویایی را خوب تماشا کنیم.  

شکل(55): حرکت به سمت جزیره و توقف برای صرف نهار

 

 

بعد از آن به سمت جزیره Phi Phi Lee و ساحل زیبا و معروف Maya Bay رفتیم. گفته می شد بخشی از لوکیشن های فیلم The Beach در این ساحل فیلم برداری شده است که اتفاقاً من قبلا این فیلم و فضای زیبای آنرا دیده بودم و خیلی شوق داشتم که این ساحل معروف را خودم از نزدیک ببینم. به ساحل مایا رسیدیم و چانگ عزیز اعلام کرد که 60 دقیقه فرصت دارید. ساحل فوق العاده قشنگی بود مانند آنچه من در تخیلاتم می دیدم. ساحلی محصور میان کوههای باشکوه و جنگلی با شنهای سفید، دریای آبی کم رنگ. بعد از گشت گذار در ساحل بسمت قلب جزیره که کلی توریست در حال رفت آمد بودن رفتیم و از طبیعت زیبا و جنگلی آن با درختای عجیب و غریبش لذت ببریم. جنگل را تا انتها رفتیم تا به ویو پوینت لئوناردو دی کاپریو رسیدیم که خیلی رویایی و زیبا بود.

شکل(56): جزیره فی فی لی و ساحل مشهور مایا بی

 

 

توقف بعدی در Pileh Lagoon به مدت 30 دقیقه اختصاص داشت مکانی دنج و محصور بین کوهها با آبهای شفاف .

شکل(57): گوشه ای از جذابیت های ساحل Pileh Lagoon

 

 

  

در کنار Viking Cave توقف کوتاهی داشتیم و ساعت 17 شده بود که از آنجا دوباره بسمت اسکله برگشتیم و از آنجا با همان ون به هتل برگشتیم. ضمناً از امکانات این تور آب ، چای و نسکافه مجانی بود و همچنین دویار با میوه شامل هندوانه و آناناس از مسافرین پذیرایی شد. اما چیزی که در این سفر بیش از همه در خاطرم مانده است برخورد محترمانه و دوستانه خدمه های کشتی بخصوص لیدرمان و جو دوستانه ای بود که بین توریست ها با ملیتهای مختلف شکل گرفته بود. چون همگی یک هدف مشترک داشتیم و آن تجربه حس آرامش بود.

شکل(58):  وایکینگ کیو مخفیگاه دزدان دریایی قدیم

 

بعد از صرف شام از هتل زدیم بیرون و در خیابان ساحلی گردشی کردیم. برای شام یک رستوران تایلندی را انتخاب کردیم که اجرای زنده داشت. بعد از سفارش دو نوشیدنی برای شام من نودل Seafood و همسرم خوراک سبزیجات سفارش داد و تاکید کردیم که تند نباشد. در آنجا من برای اولین بار میگو ، خرچنگ، هشت پای بخارپز شده (نه سرخ شده) را تجربه می کردم که خیلی به دلم ننشست و با گوشت خام خیلی فرق نداشت و سرد هم که شده بود. کل هزینه شام ما 1100 بات شد اما لازم بود یکبار تجربه کنیم. در مسیر برگشت از یک فروشگاه خواستیم یک SD RAM برای گوشیم که حافظه اش پر شده بود بگیریم اما چشمان به دوربین های HD 4K ضدآب که دست خیلی از توریستها دیده می شد افتاد و کلا با چانه زنی به 2000 بات خریدیم.  

 

روز ششم: تور جزیره جیمزباند

برنامه ما در این روز تور جزیره جیمزباند بود. جزیره ی Khao Tapu معروف به جزیره جیمزباند در خلیج Phang Nga  واقع شده است. باز هم خواب رو به صبحانه هتل ترجیح دادیم. آماده شدیم و به لابی هتل رفتیم. ده دقیقه ای معطل شدیم. من که نگران بودم شاید ما دیر آمدیم و سرویس رفته باشد، به موبایل فروشنده تور زنگ زدم. خانم مودبی که فکر می کنم از خواب بیدارش کرده بودم به من اطمینان داد که سرویس بدون Pick up شما از هتل حرکت نمی کند در عین حال شما در لابی باشید و من با راننده تماس می گیرم. چند دقیقه ای نگذشته بود که یک ون از راه رسید و توریستهای منتظر که اکثراً ایرانی بودند دوره اش کردند. اسم ما تو لیستش بود. ووچرمان را گرفت و سوار ون شدیم و به سمت اسکله AO PO Pier حرکت کردیم.

شکل(59): اسکله محل سوار شدن برای جزیره جیمز باند

  

یک خانواده ایرانی با دامادشان همسفر ما بودند. در  اسکله فروشگاههایی وجود داشت که تمام وسایل مورد نیاز برای تورهای دریایی از جمله کاور زد آب، حوله ، کفش و مایو و لباس در آن موجود بود. در آنجا با چای و نسکافه پذیرایی شدیم و مدتی صبر کردیم تا سایر مسافرین هم از راه برسند. بعد از آن با گروه به سمت اسکله رفتم. یک پل طولانی تا اسکله را طی کردیم. لیدر تور آقای "سانی" بود. یک تایلندی بانمک با قیافه جدی بود.

شکل(60): آقای سانی لیدر تور با قیافه ای جدی

اکثر همسفرهای ما روسی بودند و یک لیدر روس همراهشان بود. کشتی ما دو طبقه نسبتاً قدیمی اما مجهز و دلباز بود.یکی از امتیازات کشتی کروز نسبت که قایق تندرو جا دار بودن آن بود. ما در این کشتی می توانستیم از جایمان بلند شویم، قدم بزنیم و زیبایی های اطرفمان را از روی نوک عرشه و یا بالای سقف و لبه های کشتی ببینیم و عکس یادگاری بگیریم.

آقای سانی در مورد تور و میوه و نوشیدنی های مجانی کشتی توضیحاتی داد. قرار بود چهار توقف داشته باشیم که به ترتیب شامل Panak island برای بازدید از غارهای دیاموند و بات با قایق کانو . جزیره Hong island برای کانو سواری و توقف سوم جزیره معروف James Bond Island و بلاخره آخرین توقف برای شنا در جزیره Lana Island خواهد بود.

شکل(61):نقشه توقفگاهای مسیر تور

  

 نهار نیز در داخل کشتی سرو می شد. در تور جزیره فی فی ما هر چه دیدیم ساحل زیبا بود اما در این تور هر چه دیدیم جزیره های کوچک بزرگ بود که بعضی ها از ما دور بودند و بعضی هم از کنارشان می گذشتیم.

شکل(62): جزایر کوچیک و بزرگ مسیر حرکت

 

فضای این تور با تور فی فی کاملاً متفاوت بود و خوشحال شدیم که انتخاب درستی کرده بودیم. در دو توقف اول سوار بر قایقهای پارویی کوچک شدیم و به سمت غارهای آبی تنگ و تاریک شبیه غار علی صدر خودمان حرکت می کردیم.

بعد از طی مسافتی ناگهان خودمان را در مکانی زیبا و دنج محسور بین کوههای بلند و جنگلی می یافتیم.

شکل(63): بازدید از غارهای دیاموند و بات با قایق های کانو

  

  

 

  

تجربه فوق العاده ای بود. هرچند اگر یکی از هموطنان محترم با صدای بلند و ناهنجار آهنگ ابی را اجرا نمی کرد، بیشتر می توانستیم از آرامش طبیعت آنجا لذت ببریم. توقف سوم جزیره جیمزباند بود. به کشتی که برگشتیم سرویس نهار روی میز چیده شده بود. غذا عالی بود. انواع غذاهای دریایی و مرغ و پاستا و سالاد و خوشبختانه برخلاف تصورمان از بوی بد غذاهای تایلندی خبری نبود.

شکل(64): صرف نهار در کشتی

 

 کشتی در فاصله دور از جزیره جیمزباند توقف کرد و ما سوار یک قایق عریض و طویل شدیم و رفتیم اسکله پیاده شدیم.

شکل(65): قایق های درازی که ما رو به ساحل جزیره جیمز باند بردند

 

 

در مسیر حرکت دستفروش های مسلمان زیادی بچشم می خورد. من تصمیم داشتم از آنجا سوغاتی و دمپایی بخرم اما کیفمان را در کشتی جا گذاشته بودیم. این بود که از سانی عزیز پول قرض گرفتم و خریدم را انجام دادم.

شکل(66): دستفروش های غالبا مسلمان جزیره

  

بعد رفتیم به سمت صخره ای که همیشه آرزوی دیدنش را داشتم. چندتا عکس یادگاری انداختیم و غار زیبای Khao ping kan با آن صخره عجیب غریبش را بازدید کردیم و برگشتیم و سوار کشتی شدیم.

شکل(67): صخره مشهور جزیره جیمز باند

  

توقف آخر کنار ساحل جزیره لانا برای شنا بود. کشتی که توقف کرد منم مثل بقیه پریدم تو آب کمی شنا کردم تا اینکه از نفس افتادم. رفتم زیر آب متوجه شدم خیلی گوده و پاهام به کف دریا نمی رسه . متوجه شدم ای دل غافل همه اکثراً با جلیقه نجات تو آب هستند. چاره ای نبود به ساحل نزدیکتر بودم تا کشتی . تا ساحل که تقریبا بیست سی متر با کشتی فاصله داشت شنا کردم. در ساحل روی شن ها دراز کشیدم و نگران از اینکه چطور به کشتی برگردم. بعد از اینکه نفسم راست شد از نزدیکترین نقطه روی آب حرکت کردم و وقتی آب روی سرم رسید شنا کردم و با هر مشقتی بود خودم را به کشتی رساندم. فکر نمی کردم بتونم اینقدر شنا کنم.

شکل(68): ساحل جزیره لانا که نزدیک بود غرق بشم

این آخرین توقف ما بود و بعد کشتی به سمت پوکت حرکت کرد. در اسکله عکس یادگاری که در یکی از جزیره ها از ما برداشته بودند و تو قاب شکیلی قرار داده بودند به قیمت 150 بات خریدیم. هنوز لیدر در میان آن ازدحام جمعیت در اسکله ایستاده بود و گروه را برای سوار شدن به سرویس ها راهنمایی می کرد. در مجموع آنروز سفر جذاب و بیادماندنی را تجربه کردیم.

 به هتل برگشتیم و بعد از لختی استراحت برای شام بیرون زدیم. مقداری هوا بارانی بود نه در حدی که به چتر احتیاج باشد. در خیابان پتانگ پیچ به گشت گذار پرداختیم.

در کنار پیاده رو دو خانم تایلندی در حال درست کردن بستنی دست ساز بودند و جمعیت زیادی در حال تماشا بودند. ترکیبات بستنی را با چنان سرعت و مهارتی قاطی کرده و خورد می کردند و بعد روی صفحه سردی پخش می کردند که بیشتر دوست داشتی نحوه آماده سازی بستنی رو ببینی تا بخوری. ما آنجا دوتا بستنی امتحان کردیم. جای شما دوستان خالی خیلی خوشمزه بود.

شکل(69):  بستنی دست ساز تایلندی که باید حتما امتحان کرد

 

 

وقتی از کنار باجه فروش تورهایمان رد می شدیم. خانم فروشنده خوش اخلاق تایلندی ما را بجا آورد و برایمان دست تکان داد و در مورد رضایت ما از برگزاری تورها سوال کرد. ما هم خوشحال و راضی از وی تشکر کردیم و بعد از انداختن عکس یادگاری با ایشان خداحافظی کردیم. بستنی سنتی اشتهای ما به شام را کور کرده بود ، این بود که در مسیر به یک رستوران عربی با غذای حلال نزدیک هتل برخوردیم و کباب سفارش دادیم و بعد از صرف شام به هتل برگشتیم.

 

روز هفتم: بازگشت به بانکوک ، بازار چاتوچاک ، تور سیام نیرامیت شو

این روز قرار بود از این جزیره زیبا به سمت بانکوک پرواز کنیم. روز قبل در حالیکه داشتیم از تور جزیره جیمزباند برمیگشتیم لیدرمان حسن آقا زنگ زده و گفته بود پروازتان ساعت 12 است و شما باید ساعت 9 در لابی هتل باشید. باز هم بدشانسی و باز هم حسرت از اینکه وقت نبود تا شهر و هتل گردی کنیم. چی می شد اگر پرواز ما بعدازظهر بود آن وقت ما فرصت داشتیم لااقل از امکانات هتل دوانجیت استفاده کنیم و حتی می توانستیم ساحل کارون یا Big Buddha و معبد شالونگ را بازدید کنیم. مظاف براین وقتی به بانکوک رسیدیم  تا انجام ترانسفر و تحویل اتاق ساعت 4 بعدازظهر شده بود که برنامه بازار chatuchak هم با عجله انجام شد.

روز آخر بود و اگر باز هم از صبحانه هتل استفاده نمی کردیم ناراحت می شدند! صبح زودتر پا شدیم. سرویس صبحانه هتل کامل و متنوع بود.

شکل(70): اولین و آخرین میز صبحانه مون در هتل دوانجیت

 

بعد از صرف صبحانه گشت گذاری در هتل کردیم و از آرامش در محیط زیبای هتل لذت بردیم و بعد در لابی بعد از check out اتاق منتظر سرویس ماندیم.

یک ون از راه رسید. سوار شدیم و براه افتادیم. هنوز از شهر خارج نشده بودیم که من متوجه شدم گوشیم رو روی میز صبحانه هتل جا گذاشتم. تمام عکس ها و خاطرات سفرمان رو اون گوشی بود. جریان رو به لیدر گفتم و ایشان هم اخمی کرد اما با این حال به راننده اشاره کرد که برگردد. تا ون داخل هتل توقف کرد شتابان به سمت رستوران رفتم. خدا رو شکر خدمه های رستوران گوشیم رو نگه داشته بودند و ازشون به سبک تایلندها تشکر کردم و خدا رو شکر کردم که نخواست پایان سفرمون با تلخی همراه بشه.

 در طول ترانسفر ما به پوکت دو تا زوج جوان ایرانی دیگه هم با ما همسفر بودند. یکی از اونها که یک تاجر تهرانی بودند دختر کوچولوشون که فکر کنم اسمش "الیا" بود رو همراهشون آورده بودند. در فرودگاه پوکت در گیت ورود به سالن ترانزیت تمام وسایل کیف دستی که بنظرشون مشکوک بود رو از مسافرین می گرفتند حتی یه آب معدنی هم که تو سالن فرودگاه گرفته بودیم از ما گرفتند. اتفاق جالب و تاثیرگذاری که اونجا افتاد این بود که مسئول گیت از داخل ساک دستی همسفر تهرانی ما یک کرم زد آفتاب رو برداشت و بعنوان اشیاء ممنوعه گذاشت رو میزش. ناگهان الیا کوچولو شروع به گریه کرد و در حالیکه به شدت اشک می ریخت و گریه می کرد بسمت متصدی می رفت تا کرم رو ازش بگیره و می گفت این مال منه . هر چه ما و خانواده اش خواستیم که هواسشو پرت کنیم فایده ای نداشت. ما و تمام اطرافیان که شاهد این صحنه بودند از این حرکت غیورانه این کودک متاثر و شوک زده شده بودیم. خلاصه هر طور بود الیا رو از اونجا دور کردیم و آرومش کردیم. جالب تر اینجا بود که بعدا هر بار دوباره به یادش می اومد بغض میکرد. ما تا بانکوک با هم همسفر بودیم. در مسیر راه اینقدر صمیمی شدیم که انگار سالهاست همدیگر رو می شناسیم. 

شکل(71):  الیا کوچولو که هنوز بغض هاش من و همسرم رو متاثر می کنه

 

به هر تقدیر تا به هتل رسیدیم و اتاقمون رو تحویل گرفتیم با BTS به بازار چاتوچاک رفتیم. نسبتا شلوغ بود. اما مکان ایده الی برای خرید سوغاتی و پوشاک ارزان قیمت بود. از بازار چاتوچاک که بر میگشتیم کلا به این نتیجه رسیدم که تو مملکت تایلند خیاط لباس مردانه وجود نداره چونکه من تو این بازار عریض و طویل و کلا بازارهای دیگه تو بانکوک لباس مردانه مناسب خودم پیدا نکردم. شاید باورتون نشه برای خودم فقط دوتا تی شرت خریدم که همونجا پوشیدم و از نویی درآمد. اما در این بازار در حد وسیعی پوشاک زنانه و پچگانه با قیمت بسیار مناسب وجود داشت. بطوریکه همسرم هر لباسی پسند می کرد به طمع اینکه شاید در مغازه بغلی مدل بهتری داشته باشه نمی خرید و بعد که پشیمون می شد دوباره هر چی می گشتیم دیگه اون مغازه رو پیدا نمی کردیم. این بود که در این بازار نتونستیم خیلی برای خودمون خرید کنیم اما مقداری سوغاتی برای خانواده خرید کردیم.   

شکل(72):  بازار بزرگ چاتوچاک و نمونه ای از قرفه های آن

  

 

 

 

 

بعد از خرید برای شرکت در تور NIRAMIT SHOW SIAM  به ایستگاه مترو زیرزمینی(MRT) چاتوچاک رفتیم و در ایستگاه Thailand Cultural Center پیاده شدیم. از خروجی 1 ایستگاه که خارج شدیم ،یکسری ماشین ون با تابلوی شوی سیرامیت مستقر بودند و رایگان نفرات را به محل نمایش می بردند. سوار یکی از این ون ها شدیم و به محل شو رفتیم. در محوطه خروجی تالار نمایش رقص محلی و نمایش فیل برپا بود و جمعیت زیادی مشغول تماشا بودند. شام را در طبقه بالای همان مجموعه (350 بات) صرف کردیم و بعد به تالار رفتیم. برخلاف تصورم دوربین و گوشی ها را در ورودی نگرفتند اما عکس برداری و فیلم برداری از داخل تالار ممنوع بود. در آنجا حدود 1.5 ساعت به تماشای یک شوی بی نظیر و مدرن نشستیم که واقعا نمونه آن را در هیچ کجا ندیده بودیم. صحنه ها با تعویض سریع و نامشهود ماکت ها عوض می شد و فضای متفاوتی را برای نمایش فرهنگ و اداب و رسوم کهن مردمان آن دیار بوجود می آورد.  

بعد از اتمام شو در محوطه امکان گرفتن سلفی با هنرپیشه های شو وجود داشت. در بیرون مجموعه هم سرویس رایگان برگشت به ایستگاه مترو مهیا بود. ما هم سوار شدیم و دوباره از همان ایستگاه مترو به هتل برگشتیم.

شکل(74): تعدادی از هنرپیشه های شو در خارج سالن مردم را بدرقه می کنند

 

 

روز هشتم: مراکز خرید سیام ، موزه جیم تامپسون

بلاخره آخرین روز اقامت ما فرا رسیده بود و با پرواز ماهان در ساعت 23:35 دقیقه باید برمی گشتیم. تصمیم داشتیم امروز را تا ظهر به خرید اختصاص بدیم. با قایق Khlong Boat به مرکز خرید پتونام رفتیم. در این مرکز خرید اجناس بخصوص پوشاک با قیمت بسیار مناسب عرضه می شد و بخصوص برای خرید کلی ایده ال بود. علاوه بر آن در خیابانهای اطراف فروشگاههای بسیاری برای خرید وجود داشت. بعد از یک خرید خوب و عالی به هتل برگشتیم. ساعت نزدیک 2 بعداز ظهر بود و از زمان تحویل اتاق گذشته بود. سریع چمدانها را بستیم و آمدیم لابی هتل اتاق را تحویل دادیم. برخلاف تصورم هیچ جریمه و حتی اشاره ای به دیرکرد تحویل اتاق نشد و بیعانه 1000 بات را تحویلمون دادند.

من برای بعداز ظهر یکی دوتا بازدید دیگه تو برنامه داشتم. لیدرمون آقای افسری برنامه ریزی کرده بود که قبل از ترانسفر به فرودگاه ما رو به بازدید از یک مرکز خرید در ساعت 12 ببرند و از اونجا به فردوگاه ترانسفر انجام شود که عملا اون روزمون خراب میشد. لذا پیشنهاد این برنامه خرید را قبول نکردیم و آقای لیدر هم برنامه ترانسفر ما به فرودگاه رو که منوط به این برنامه کرده بود کنسل کرد و به این ترتیب می بایست خودمون به فرودگاه برویم. جای شما خالی بعد از ظهر در مرکز خرید سیام پراگون نهار را در یک مک دونالد صرف کردیم و بعد از بازدید از موزه مادام ترسو که در طبقه چهارم مرکز سیام دیسکاوری بود دوباره به سمت هتل برگشتیم. موزه جیم تامپسون نزدیک هتل آسیا قرار داشت و ما تصمیم داشتیم قبل از رفتن به هتل سری به آنجا بزنیم. از ایستگاه کانال آب نزدیک هتل (ایستگاه هوچانگ) که ما همیشه برای گرفتن Khlong Boat استفاده میکردیم فقط 5 دقیقه پیاده روی فاصله داشت.

شکل(75):  مسیر حرکت به سمت موزه جیم تامپسون

 

قیمت بلیط ورودی موزه 150 بات بود. این موزه در حقیقت خانه تاجر مشهور امریکایی بنام جیم تامپسون بود که بعد از مفقود شدنش در ارتفاعات کامرون کشور مالزی خانه اش به موزه تبدیل شده بود. در آنجا آثار هنری مثل نقاشی و طراحی و نیز صنایع ابریشمی در معرض نمایش و عرضه بود. اما هدف ما بیشتر بازدید از فضای رویایی و زیبای این خانه بود. اگر وقت داشتیم امکان همراه شدن در یک گروه و گوش دادن به صحبتهای یک لیدر انگلیسی زبان وجود داشت.

شکل(76): موزه جیم تامپسون

 

 

 

 

به هتل برگشتیم و در ساعت 6:30 از هتل با تاکسی به ایستگاه ترن هوایی Phaya Thai که یک ایستگاه بالاتر بود رفته و از آنجا ظرف مدت 30 الی 45 دقیقه با BTS به فرودگاه سووارانابومی رسیدیم. فرودگاه عریض و طویلی بود. تقسیم بندی کانترهای پذیرش پروازهای خروجی براساس حروف الفبای انگلیسی بود که بروی تابلوهای اعلان پروازهای خروجی مشخص شده بود. کانتر ماهان هنوز باز نشده بود و به همین خاطر مدتی را به گشت گذار در فرودگاه گذراندیم و باقیمانده پولمان را به دلار تبدیل کردیم. پرواز ماهان سر وقت انجام شد و در ساعت 4:30 صبح در فرودگاه امام به زمین نشست. و ما با کوله باری پر از خاطرات شیرین و ماجراهای عجیب و غریب به خانه برگشتیم و برای چیرگی بر حس بدی که از پایان روزهای خوشی که بر ما گذشته بود در وجودمان احساس می کردیم ، خودمان را قانع کردیم که قطعاً این آخرین سفر ما به کشور تایلند نخواهد بود و دوباره به آنجا سفر خواهیم کرد.

 

نکات قابل ذکر در مورد تورهای داخلی 

الف- روز اول علیرغم اینکه مطابق بیش بینی ساعت 7:30 به بانکوک رسیده بودیم. اما به دلیل اینکه ساعت CHECK IN هتل ها ساعت 12 می باشد علیرغم میل مان مجری تور ما را به گشت نیم روزی برد که معمولا بازدید از معبد بودای طلایی در محله شلوغ چینی ها می باشد و ما عملا  نصف روز اول را از دست دادیم.

ب- اگر تور ترکیبی تایلند را انتخاب می کنید می بایست بجای 8 روز روی 6 تا 7 روز برنامه ریزی کنید تا در پایان سفرتان از اینکه نتوانسته اید مطابق برنامه ریزی پیش بروید ناراحت نباشید. چراکه اگر روز اول را که بعضی از مجریان تورها گشت نیم روزی را به انتخاب مسافران می گذارند فاکتور بگیریم، ترانسفر  هوایی رفت برگشت به پوکت حداقل یک روز و نیم از وقت با ارزش تان را حدر خواهد داد.

 

یک تجربه: پوکت جاذبه های شبانه بخصوصی ندارد و تورهای اصلی و مهم آن یعنی جزیره فی فی و جزیره جیمزباند و رفتیگ و گشت شهری و بازدید از سواحل زیبای آن  همه در روز برگزار می گردد. بنابراین قبل از سفر ساعت رفت و برگشت پرواز به پوکت را از شرکتی که قرارداد می بندید، بخواهید و از اینکه حداقل 3 روز کامل را در پوکت اقامت دارید اطمینان کسب نمائید و یا می توانید تور 3روز بانکوک 4روز پوکت را انتخاب کنید. ساعت پرواز ما به پوکت 15:30 دقیقه و برگشت 12 ظهر بود و ما عملا دو روز بیشتر در پوکت اقامت نداشتیم و از اینکه تور رفتینگ و بازدید از سواحل و ویو پوینت های زیبای پوکت را از دست دادیم شاید تنها خاطره تلخی بود که در ذهنمان نقش بست .

ج- لازم نیست تورها را از تور لیدرها به قیمت گزاف تهیه نمائید در سطح شهر بخصوص پوکت دکه ها و آژانس های توریستی بسیاری در این زمینه فعالند که بسیار انعطاف پذیر هستند و پکیج های کامل تورها را با صبر حوصله همراه با ارائه کاتالوگ و  راهنما توضیح می دهند و شما می توانید تورها را با آپشن های دلخواه تان انتخاب کنید و تازه در پایان سر قیمت چانه هم بزنید. ما بغیر از تور شام در کشتی که دوست داشتیم با هموطنان ایرانی باشیم سایر تورها را خودمان تهیه کردیم. جالب اینکه همین یک تور را هم که از تور لیدرمان با قیمت بالاتر یعنی 90دلار خریدیم بدون اینکه وچری تحویلمان بدهد فقط گفتند ساعت 5:30 بعدازظهر در لابی باشید و  در نهایت بدلیل عدم برنامه ریزی در ترانسفرمان خیلی دیر به کشتی رسیدیم و به همراه چند نفر دیگر ما را با یک قایق موتوری به کشتی کروز رساندند که وقتی رسیدیم مسافرین در حال صرف شام بودند.

اما عکس این موضوع مثلا تور نیرامیت شو را که از آژانسهای محلی خریدیم . مسئول آژانس چون احساس کرد قصد داریم هزینه تور را کاهش دهیم برای ما توضیح داد که اگر تمایل دارید می توانید برنامه شام و ترانسفرتان را خودتان انجام دهید و  نفری600 بات از هزینه تورتان کم خواهد شد و  برای ترانسفر به محل شو نیز علیرغم اینکه گفتم خودم مسیر را بلدم اما باز هم روی نقشه کروکی مسیرها را برایم کشید و توضیح داد. و یا مثلا تورهای جزیره فی فی و جیمزباند در پوکت را که تور لیدر خودمان بدون بیان جزئیات و آپشن ها به قیمت 70 و 50 دلار می داد ما با بهترین آپشن ها به قیمت 1800 و 1400 بات از یکی از صدها آژانس سطح شهر خریدیم و دقیقاً سر ساعت تعیین شده مطابق کاتالوگ PICK UP ما از هتل انجام شد و لیدر تور از ابتدا تا لحظه ی آخری که برای برگشت به هتل با لبخند رضایت سوار ون می شدیم در کنار خود حس می کردیم و تعهد و مسئولیت پذیری تور لیدر کاملاً احساس می شد و این موضوع برایم خیلی ارزشمند بود.

در یک کلام تعهد و مسئولیت پذیری و انضباط و کیفیت و قیمت تورهایی که ما از آژانسهای محلی خریدیم بیشتر بود.     

د-   اگر قصد خرید ارزان سوغاتی دارید و ترجیح می دهید وقت خود را بجای بازارگردی در جاذبه های بانکوک صرف نمائید ، بهترین محل مرکز خرید پتونام و بازار شبانه آن و نیز بازار چاتوچاک که روزهای شنبه و یکشنبه تا ساعت 6 بعد از ظهر باز هست، می باشد که در انجا می توانید سریع و ارزان خریدهای خود را انجام دهید.

ه- بهترین تورها در بانکوک از نظر من بترتیب تور شام کشتی کروز -  بازدید کاخ پادشاه -  نیرامیت شو - گلدن مونت - آسیاتک و در پوکت تور جزیره فی فی - تور جزیره جیمزباند - رفتینگ و بلاخره تور گشت شهری ( بازدید از سواحل ، ویو پوینت ها ، BIG BUDHA و معبد شالونگ) می باشد. اگر مثل ما برای اولین بار است که به پوکت سفر می کنید پیشنهاد میکنم تورهای جزیره فی فی و جزیره جیمزباند اولویت اول انتخاب شما باشد. هر چند هر دو تور دریایی می باشد اما محیط و شرایط آن بسیار متفاوت است و مطمئن باشید از هر دو این تورها لذت خواهید برد.

و- روز آخر که پرواز ما با ماهان ایر ساعت 23:35 دقیقه اعلام شده بود و قرار بود بعدازظهر ترانسفر ما به فرودگاه مطابق قرارداد بعدازظهر انجام شود. تورلیدرمان شیطنت کرد و گفت قرار است بجای ساعت 6 بعدازظهر ساعت 12 ما را از هتل به یک مرکز خرید خوب (هر چه اصرار کردم این مرکز خوب چه نام دارد به من نگفت!) ببرد و از آنجا به فرودگاه ما را ترانسفر نماید. ما که بدلیل از دست دادن بیش از یک روز در پوکت و بانکوک دلخور بودیم این برنامه را نپذیرفتیم و ترجیح دادیم مطابق برنامه ریزی خودمان پیش برویم. و با این شگرد لیدر محترم نیز از ترانسفرمان به فرودگاه شانه خالی کرد و عرض کرد خودتان تاکسی بگیرید و بروید. هر چند این موضوع چالش زیادی برای من ایجاد نکرد و ما با تاکسی و BTS با 90بات خودمان را به فرودگاه رساندم اما رفتار و نیات تور لیدرها برای تلف کردن هر چه بیشتر وقت و هزینه هموطن ها و شانه خالی کردن از زیر بار تعهدات باعث تاسف من شد.

مورد دیگر روزی که از پوکت برمی گشتیم برای بازدید از بازار چاتوچاک در بعد از ظهر همان روز برنامه ریزی کرده بودیم. وقتی به بانکوک رسیدیم ساعت 3 بعدازظهر بود و بازار تا ساعت 6 بیشتر باز نبود. چون می دانستیم هتل آسیا براحتی وسایل مسافرینی که هتل را رزرو کرده اند تحویل می گیرد، برای صرفه جویی در وقت در فرودگاه با تور لیدر تماس گرفتیم و خواهش کردیم از لیدر ترانسفرمان بخواهد وسایلمان را به هتل  ببرد تا ما در مسیر برای بازار چاتوچاک پیاده شویم اما ایشان با برخورد خیلی بدی این موضوع را قبول نکردند. به همین دلایل بنده شاید اگر بار دیگر قصد خرید تور تایلند را داشتم تصمیم دارم خرید بلیط پرواز و رزرو هتل را هم خودم انجام دهم.  

 

ابزارهای مفید در سفر :

• me : با این اپلیکیشن رایگان شما می توانید نقشه آفلاین منطقه ی مورد نظر خود را داخلش دانلود کنید و این نقشه در طول سفر بهترین راهنمای شما تبدیل خواهد شد. از امکانات منحصر بفرد این نقشه قابلیت رهگیری آفلاین فقط با روشن کردن GPS گوشی بدون نیاز به اینترنت ، مسیریابی دقیق که با دادن دو نقطه مسیر حرکت و طول و زمان رسیدن به مقصد را به شما نشان خواهد داد، قابلیت bookmark کردن که شما می تواند یادادشتهایی خود را در مورد مکان مورد نظرتان را وارد نمائید و بلاخره قابلیت برچسب گذاری که به شما امکان می دهد مکان های مورد نظر خود با رنگها و شکلک ها منحصر بفرد بروی نقشه برچسب بزنید. ما با داشتن این نقشه دیگه نیاز به پرسیدن آدرس نداشتیم و بدون هیچگونه ترسی از گم شدن خودمان سفر می کردیم.
• نرم افزار Tripadvisor: شما می توانید این نرم افزار رایگان را در گوشی خود ذخیره کنید و برای جتسجوی مناسبترین جاذبه های گردشگری و یا هتل ها و همچنین رستورانها در حوالی نقطه جغرافیایی که قرار دارید، کمک بگیرید. همچنین اگر وقت داشته باشید می توانید جزئیات مکان مورد نظرتان همراه با نظرات دیگران را نیز در مورد آن محل بخوانید.
• نرم افزار Easy Currency Converter جهت تبدیل ارزها به همدیگر

 

برآورد کلی هزینه های سفر:

ما همراه خود 1700 دلار برده بودیم که 1100 دلار آن را از صرافی آزاد خرید بودیم و از این مقدار 1200 دلار آن را خرج کردیم. روز آخر وقتی دیدم هنوز 500 دلار دیگر دارم شگفت زده شده بودم مخصوصا وقتی دیدم که تقریبا 90 درصد تورها و بازدید هایی که در برنامه ام بود رفته ایم و برای خرد و خوراک و میوه و نوشیدنی هم خیلی به خودمان سختی نداده ایم. لیست هزینه ها را در زیر ملاحظه می فرمائید. تصور میکنم یکی از دلایل کاهش هزینه ها موقعیت خوب هتل و استفاده از قایق و مترو بجای تاکسی و تک تک بود و هزینه ایاب ذهاب من کلا 750 بات درآمد.

                                                                                                 پایان

 

نویسنده: داود